Geplaatst Ik voelde me dus niet echt happy.
Rond een uur of drie 's nachts zakte de pijn tot een houdbaar iets. Mijn moeder is heel lang bij mij gebleven en wilde eigenlijk naar het ziekenhuis met me. Maar ik kon van de pijn echt niet meer bewegen. Dus ben ik maar op bed blijven liggen. Met de gedachte morgen is het vast over.
Vandaag dus op bed gelegen. Niet echt meer erge maagpijn. Ik wilde graag naar Karan. Maar dat is ook niet gelukt.
Vanavond begon het echter weer. Om tien uur toch maar weer mijn moeder gebeld. Die is naar mij gekomen en heeft me naar het ziekenhuis gebracht.
Eerst is er een hartfilmpje gemaakt omdat ik misschien wel een hartaanval had kunnen hebben. Dat was niet zo.
Mijn hartfilmpje was normaal.Toen mijn bloeddruk gemeten. Die was aan de hoge kant. Mijn onderdruk was 100 ofziets. Maar dat kwam waarschijnlijk door de pijn.
Ik heb twee maanden terug een maagonderzoek gehad. Dan gaan ze met een slang in je maag om te kijken. Dat is dus echt niet prettig.*understatement*
In het middenrif zit een gat waar je slokdarm o.a doorgaat. Die is bij mij iets te groot. Mijn maag komt dan dus door dat gaatje in de slokdarm. Een soort uitstulping dus. Het maagzuur komt dan in je slokdarm en die is daar niet echt op berekend. Dat doet dus ontzettend zeer. Mijn slokdarm is dus kapot. Ze noemen dat een hernia.
Maar goed. Dat is dus allemaal ontzettend pijnlijk. Ik heb nu een of ander drankje gekregen. (antagel) en paracetamol. Een zetpil van 1000mg. Die mag ik zes per dag.
De pijn is nu weer tot een houdbare hoogte gezakt. Nu maar hopen dat dat zo blijft.
Enne dank je wel mam! Dat je zo lief bent om steeds naar me toe te komen.
Sommige mensen hebben gewoon té veel pech...
