Jullie hebben vast en zeker wel het een en ander over americe gehoort. Nu vind ik het persoonlijk super erg voor die mensen. Het is overal in het nieuws, en iedereen weet er al vanaf dus het begint een beetje vervelend te worden. Maar om te laten zien dat ik toch meeleef heb ik een gedicht geschreven:
Een trillende stem
Een diepe snik
Een harde knal
En dan de schrik
Paniek neemt toen
Evenals de pijn
Alles word donker
Wat zou er zijn?
Een grote wolk
Drijft door de lucht
Een harde gil
Een laatste zucht
Mensen zwaar gewond
Vol angst en ongeloof
Andere overleden
Weer andere blind of doof
Iedereen is als verdoofd
Staat in zijn verdriet te verdrinken
Hoe haalt iemand het in zijn hoofd
Om zoveel mensen te verminken
De verslagenheid neemt toe
De reddingswerkers doen hun plicht
Ondanks dat,
is iedereen verslagen en moe
En het einde is nog steeds niet in zicht.........
Groetjes Ymke