Geplaatst 
Maar goed, mams begreep mijn probleem en die had zoiets van kan je niet als begeleiding daarnaartoe dan. Ik wil na de middelbare naar de Pabo, juf worden, en de combinatie van paarden en kinderen leek me helemaal geweldig. Dus navraag gedaan, en ze konden wel iemand gebruiken, nog niet om les te geven ed, daar ben ik nog te jong voor, maar gewoon helpen. Dat was vorig jaar afgesproken, dit jaar moest ik ff bellen voor een afspraak. Dus begin dit jaar gebeld en afgesproken dat ik de week van 25 juli t/m 2 augustus zou komen, dus vanavond daar aanwezig.Ik had me er al het hele jaar op zitten verheugen, had er heel veel zin in. Ja wel een beetje eng, toch met onbekende mensen, maar dat zou ik wel overleven. Maar wat gebeurd er: ik word ziek. En niet zomaar ziek, goed ziek, behoorlijke keelontsteking, opgezette klieren, zware hoofdpijn en ook nog eens zwaar verkouden. Reden? Ik ben soort van overwerkt geraakt.... Heb vorige week veel gewerkt, werk bij een supermarkt en al die snelle overgangen van warm naar koud en andersom zijn niet echt goed voor me geweest. Werk is ook behoorlijk uitputtend, echt bijzonder is het niet (bliepmiep, oftewel cassiere) maar na een hele of halve dag was ik gesloopt, kon je me opvegen. Tussendoor ook nog een paar keer naar Image geweest, avondje wezen stappen, paar x slecht slapen. Ik liep sinds vrijdag al met een vage keelpijn, dacht er niet echt bij na, voelde me niet helemaal lekker maar dat zou wel weer overgaan. En maandag werd ik dus wakker en kon ik nix meer, alles deed zo'n zeer. Ik kon niet eten, drinken, zitten of liggen van de pijn. Zwaar onder de pijnstillers, dokter gebeld, kon pas de volgende dag terecht. Volgende dag nog net zo beroerd, naar de dokter, stiefvader moest het woord doen omdat ik amper kon praten. Dokter constateerde ook nog eens vieze amandelen, met eiwitten ofzo, en schreef peniciline voor die ik op moest lossen in water en dan drinken. Maar dat ging dus niet, ik heb nog niet eens de helft opgekregen en toen alles er weer uitgegooid. Daarna capsules, en ben nu alweer zo goed als beter.
Maar dat ponykamp kan ik dus wel vergeten.... Ik zou er vanavond dus heen, en het zou natuurlijk een hele drukke week worden, veel bezig, laat naar bed enzo. De dokter had gezegd dat ik goed voor mezelf moet zorgen, maar dat is vrij moeilijk als je de hele dag bezig bent. Dus toch maar besloten om niet te gaan, hoe jammer ik het ook vind. Moet nu echt ff naar mn lichaam luisteren, ik kom anders nog zieker terug dan ik was, er hoeft maar 1 virusje langs te vliegen en Tam ligt alweer op bed... En ik heb nog zo'n druk schema, kort na dat ponykamp zou ik een week naar Luxemburg, een week met vriendinnen naar Terschelling en met school naar Parijs. Ik heb denk ik de goede keuze gemaakt, maar ik vind het heeeeeel vervelend!
Heel lang verhaal, maar moest het echt ff kwijt!
