. Neem nou vandaag. Eerst naar het bos. De twee oma`s worden bijgevoerd. Even knuffelen, borstelen en door naar stal. Daar staat ons lieve dramapaard.Beginnen met voeren, even laten zakken, een flinke borstelbeurd, bandages om en naar de paddock samen met haar kleine vriendinnetje. Staan er twee paardjes die vandaag terug gekomen zijn uit het land. Gaat ze daar als een halve gare tekeer (denkt dat ze een hengst is) heen en weer vliegen en paraderen. Ik kreeg er al redelijk snel genoeg van, omdat zij voor haar pezen kalm aan moet doen (ja ja) dus pakte wij haar om naar stal te brengen. Dan maar niet vandaag dacht ik. Loopt ze voor me merken wij dat er een ijzer weg is. Snotver..... ze zaten er pas 1 1/2 week onder. Voor haar pezen heeft ze speciaal beslag gekregen. Gaat goed zo dacht ik. Als zij elke keer haar ijzers verliest, mag ik Bob wel vragen of hij wat meer uren wil draaien. Meteen de smid gebeld, niet aanwezig natuurlijk. Maandag ben ik de eerste die aan de lijn hangt. Voorlopig mag zij dus nu niet meer naar buiten die draak. Nadat zij weer beslagen is moet zij nog twee dagen binnen blijven. Ik baalde als een stekker.
Zij kon zo genieten van het buiten zijn en nu heeft zij dus pech (en ik ook)
Het is ook zo een lompe tante! 