Gisteren reed ik die merrie van mijn vriendin weer, maar nu tijdens de verenigingsles waar ik afgelopen jaar met Pie in reed.
Ik zie hen nog elke week, maar het was ontzettend leuk om weer eens met hen samen te lessen!
Per ongeluk het verkeerde hoofdstel gepakt: dat van Danielle, die reed namelijk op een ander paardje dus haar hoofdstel hing gewoon op stal, maar ik dacht dus dat het van mijn vriendin was... tenminste dat zei iemand
Gaf niks want ze hebben een even groot hoofd (de paarden) en hetzelfde bit ongeveer, en Danielle was naderhand niet kwaad, ze is echt een lieverd.In het begin van de les zegt Simone tegen mij: ik heb mijn rijhandschoenen thuis laten liggen, nu zal ik aan het eind van de les wel blaren hebben, ik rij altijd met handschoenen!
Ik was gisteren heel baldadig (wanneer niet
), en ik zeg in de buitenbak zodat de andere meiden het ook konden horen tegen de instructeur: "Patrick, we hebben een probleem. Simone is haar handschoenen vergeten. Kijk, als jij nou effe jouw SOKKEN uittrekt, dan kan ze die krijgen en heeft zij niet zo last van haar handen..."
We hebben in een deuk gelegen
!!!Hij zei dat hij echt niet op blote voeten door de buitenbak ging lopen, moest er wel om lachen.
Toen zei Katja ook nog eens "Ja, Simone, krijg je wel lekkere warme handen van!"
Wij weer in een deuk, en Dorine werd nog baldadiger, want ik zei nog tegen hem: "Je zou ook wat ánders uit kunnen trekken, maar ik denk niet dat je daar handschoenen van kan maken...."
Ja het was even echt een dolle boel daar.
Toen zijn we begonnen met serieus losrijden. Het ging best goed, ik ging me eens goed concentreren op mijn zit tijdens de galop, ik heb gewoon het paard ff een langer teugeltje gegeven na een paar rondjes, en dan een ontspannen galopje, we reden toch maar met vier personen in de les, dus toen heb ik gedurende 1 rondje gegaloppeerd met mijn hoofd schuin naar boven (beetje zonsondergang kijken en wind door je gezicht/hals/haren...
Ondertussen ging ik echt de passen van haar (de merrie) volgen op gevoel, met mijn zit. Zowel voor- als achterbenen, zo van nu doet ze zo, nu doet ze zo, en proberen super te ontspannen.
Wel ondertussen af en toe naar links en rechts gluren in de bak of er geen paard in de weg reed haha.
Het was heerlijk en ook goed voor mijn zit, ik ga op de linkerhand in de galop nog wel eens teveel op mijn linkerzitknobbel... dan krijg je natuurlijk dat het paard naar binnen valt en ja... niet de bedoeling!
Het is wel lastig, mijn heupen zijn wat scheef, iedereen heeft wel last van een scheve zit, of die neiging, maar ik heb het ietsje meer door die heupen
. Maar met oefenen wordt dat vast wel beter.Verder viel het me op dat als ik tijdens een koele avond in de buitenbak rijd, aan de bosrand, met lucht wat propvol zuurstof zit, dat ik dan nauwelijks moet hoesten.
Dit ondanks dat ik wel erg moe werd met rijden, logisch, en dat ik erg hijgde, maar dat veroorzaakte bijna nooit hoesten. Heerlijk gewoon.
Natuur is gewoon goed voor je, en die lucht daar tijdens zonsondergang...
Heel even, ondanks de lichte irritatie in mijn long en schouderblad...
het leek éven
alsof ik niks had
alsof er echt
geen kanker zat
en dan een steekje
rechts in mijn rug
oke ik kom al
ik ben terug
met moeite zie ik
weer realiteit
maar naast mij een paard
zonder bitterheid
voor mij heeft ze tijd
om energie te geven
zich voor mij uit te leven
ooit heeft ze
zoveel angst overwonnen
ook zij is toen
aan een strijd begonnen
en zoals ze hier stáát
zoals ze het nu doet...
Ja, ik geloof.
Alles komt goed.
, Dorine. 
...! 
