Het verhaal van Mystery *lang*

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
LadyMadonna

Berichten: 62220
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: werkendam (NB)

Het verhaal van Mystery *lang*

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 30-06-03 13:53

Geschreven voor de minimag (stamboekblad)

Zes jaar geleden kreeg ik mijn eerste pony, een toen 3 jarige shetland merrie. In de kudde waar ze stond liep een hengst, ze was dus mogelijk drachtig, maar na het opvoelen wat wij voor de zekerheid lieten doen, bleek ze leeg te zijn. Het jaar erop verhuisde ze voor een tijdje naar de kinderboerderij, hier liep ze noodgedwongen met 2 2 jarige hengstjes in het land. 1 hengstje toonde geen intresse, de ander echter wel, alleen snapte hij niet bepaald wat de bedoeling was, en zo zat hij regelmatig op haar hoofd, of op haar rug. We hadden niet het vermoeden dat hij in de 3 maanden dat ze er gestaan had wel was gaan begrijpen hoe het moest, maar voor de zekerheid lieten we haar opvoelen, en weer was ze leeg. Twee jaar later kwam mijn vriendin ineens aan dat ze een schitterend hengstje voor Honey had staan. Wij gaan kijken, en inderdaad een schitterend, zwart shetland hengstje van ongeveer een meter hoog. Wel papieren, maar niet goedgekeurd. Ik mocht Honey gratis door hem laten dekken, dus al snel brachten we Honey bij haar. Bij aankomst werd meteen duidelijk dat ze aan het begin van een hengstige periode zat. De volgende dag liet mijn vriendin ze bij elkaar, en ja hoor, ze was ontzettend hengstig. Tornado (de hengst) begon vol overgave aan haar te snuffelen, wat hoge gilletjes volgde, maar ze liet alles toe, zelfs toen hij in haar flanken begon te knabbelen, bleef ze gewillig staan. Bingo, moet Tornado gedacht hebben, en sprong erop… Dat had ie beter niet kunnen doen….
Honey liet hem alle hoeken van de wei zien. Los bij elkaar, allebei vast, hengst vast, merrie los, merrie vast, hengst los, ze wilde niks van hem weten, terwijl ze toch flink hengstig was.
Na een week was de hengstigheid over, en haalde we haar op. Mijn vriendin zei dat het in haar aanwezigheid niet was gelukt, maar ze wist natuurlijk niet wat die 2 uitspookten als zei er niet bij was…
Voor de zekerheid op laten voelen, en weer was ze leeg…
Zou ze dan onvruchtbaar zijn? Ik wist het niet.
Inmiddels had ik haar ingeschreven in het NMPRS en kwam zodoende in contact met Lin Whitehouse. Regelmatig had ik haar aan de telefoon en praatte we over minipaardjes, over Honey, die zich niet wilde laten dekken, en over het veulentje, dat ik toch wel graag een keer wilde…
Lin stelde voor dat ik vrijblijvend een keer bij haar hengsten kwam kijken. Zo gezegd zo gedaan.
Ik ging vanaf de foto’s absoluut voor Dent Heartbar. Maar toen ik hem zag bleek ie toch wel erg klein te zijn (aangezien Honey een meter is). Toyhorse Midnight Shadow werd gehaald, dit zou een goede match zijn, maar met hem, kwam er nog een hengst de hoek om, en Shadow? Die zag ik niet eens meer…
Shadow werd gevolgd door zijn zoon Saujana’s Raja. Een zwart bonte, de kleur waar ik mijn hele leven al zo gek op ben. Lin liet hem los in de paddock, en ik was verkocht! Dat koppie! Die gangen! Super karakter, DIT was hem! Met zijn 84cm ook de grootste hengst die Lin had, dus dat moest niet teveel problemen geven. Ik overlegde met Lin, wat zij ervan vond, en ook zei vond Raja een goede match.
We spraken een datum af, zaterdag 8 juni 2002 zouden we haar brengen, en ze zou dan net zo lang blijven als nodig was.
Donderdag 6 juni 2002 wilde ik Honey in de wei zetten. Ze moest hiervoor door de stalgang langs twee hengsten. Zelden zag je honey hengstig, maar nu liep ze met tegenzin al plassend langs de hengsten. Had ik weer….
Ik zette haar voor Dusty, een 2 jarige welsh, Dusty vond het natuurlijk machtig intressant, en Honey bleef maar plassen..
Maarja, wij hadden een probleem, onze trailer zat vol met puin wat naar de vuilstort moest, en dat kon zaterdag ochtend pas. Ik Lin gebeld, dat ze hengstig was, maar dat ik haar helaas niet kon brengen. Het zou een maand later worden. Buiten sprak ik mijn buurvrouw, die ook paarden heeft. Teleurgesteld vertelde ik het verhaal. Oh, zei ze gelijk, dan pak je onze trailer toch? Diezelfde avond vertrokken we dus nog naar strijen.
Daar aangekomen zette we Honey in een wei naast Raja, maar Honey was het daar niet mee eens, ze kon niet bij de hengst, wat ze wel wilde.
Ik pakte Honey, Lin pakte Raja, en in nog geen 5 minuten was het gebeurt. Honey liet alles keurig braaf toe, alleen aan het eind, toen Raja eraf wilde, sloeg ze naar hem. De schade bleef gelukkig beperkt.
Met een goed gevoel liet ik “mijn meissie” achter, om haar zondag 9 juni weer op te halen.
Vrijdag 7 juni werd ze opnieuw gedekt, dit ging ook prima, en zondag werd ze nogmaals gedekt, en hier merkte we al snel dat de hengstigheid minder werd. Ze liet het allemaal nog wel toe, maar niet van harte.
We namen haar mee naar huis, en 16 lange dagen wachten volgden..
Eindelijk was het zover, in de trailer op naar de dierenkliniek, ze kon gescanned worden.
JA! Riep de dierenarts, DAAR! Ik probeerde wanhopig op het schermpje te kijken, maar wist totaal niet wat ik moest zien, daarbij had ik nog een merrie vast die het allemaal niet zo leuk vond. De dierenarts wees nu duidelijker, en ik zag een heel erg klein zwart stipje zitten. Moest dat een veulen worden???? Ze was drachtig, ik werd oma! Vol vreugde vertelde ik Lin het goede nieuws, nu konden we 11 maanden gaan wachten op het resultaat.
Lin vertelde me dat ik vanaf de laatste dekking 340 dagen vooruit moest tellen, dan kwam je uit op 15 mei, en dan was ze uitgerekend. Deze datum werd op elke kalender en in elke agenda (zelfs bij mijn ouders) genoteerd, met grote uitroeptekens erbij.
De dracht verliep goed, ik merkte niet veel aan honey, behalve dat ze een stuk rustiger was geworden, en ze had last van zucht, de klieren naar haar uier toe waren kei en kei hard. Volgens de dierenarts hoefde ik me hier geen zorgen om te maken, dit kwam vaker voor bij het eerste veulen.
Alles verliep dus goed, maar die ene dag hadden we nooit kunnen verwachten….
Het was woensdag 9 april 2003. Ik was met Honey gaan wandelen en zette haar daarna op stal. Ik keek in haar voerbak, en ze had haar brokken laten staan. Nu heb ik na twee koliek aanvallen geleerd, dat als Honey niet eet, er echt iets mis is, maar ik kon niks vreemds aan haar ontdekken. Ik zag en voelde het veulen nog, er was niets anders. Ik stelde mijn stalhouder ervan op de hoogte dat hij haar wat extra in de gaten moest houden, en vertrok naar huis.
De volgende ochtend zat ik op de bank, nog half suf van de migraine aanval die ik die nacht had gehad. Om 12.00 moest ik werken. Om 10.30 ging de telefoon. Mijn stalhoudster… Ze had een zak met bloed in Honey’s stal gevonden, of ik snel wilde komen. Er was geen veulen….
Nog NOOIT ben ik zo snel op de scooter gesprongen, onderweg mijn werk gebeld dat ik later kwam. Ik kwam op stal aan, en honey stond er niet anders bij dan normaal, maar haar buik was weg… De stalhoudster pakte een emmer, met hierin een vlies, vol bloed en adertjes. Ook in het midden van de stal zat het stro onder het bloed, Honey’s achterbenen en staart zaten onder het bloed, maar er was geen veulen. Honey was zoals ze altijd was, de rust zelve. Ik belde dierenarts in verband met een miskraam, en daarna een vriendin, die Groningers fokt. In de hoop dat zij een zinnig antwoord had. “kan ie niet de stal uitgegaan zijn” vroeg ze nog, maar nee, dat kon niet.
Ik belde de een na de ander, maar niemand had een logische verklaring. Ik ging buiten wat met Honey stappen, hier begon ze te hinniken, met haar hoofd te slaan, en ze was haast niet te houden. Arme ziel, die snapte het zelf ook al niet….
Met mijn ziel onder mijn arm ging ik in de kantine zitten, in afwachting op de dierenarts die om 14.00 kwam, en mezelf voortdurend afvragend wat er mis was gegaan, maar ik wist het niet.
Een stalgenoot riep me rond 13.30, vlak bij de mesthoop liepen kuikentjes die net uit het ei waren. Hij moet ook gedacht hebben, dan kan ze haar gedachte even verzetten. Met tegenzin liep ik naar de kuikentjes toe, en keek boos naar de moederkip… “jij wel”
Mijn stalgenoot was verder gegaan met uitmesten, en gooide zijn kruiwagen leeg, ineens liet ie hem vallen… Daar loopt je veulen! Riep hij. Ik werd weer boos, waar haalde hij het lef vandaan om me zo in de maling te nemen? Het zal wel een hond zijn, riep ik. Ik kreeg antwoord: “sinds wanneer hebben wij zwarte honden dan?” en hij liep om de mesthoop heen, naar het braak liggende terrein achter de stallen. Ik volgde hem, maar zag niks. Hij liep achter een half afgebroken schuurtje, en kwam terug, met in zijn armen….
Een klein zwart hoopje paard…
Ik werd gek, barste in huilen uit.”hoe kan dat nou????” bleef ik maar roepen. Ik gilde naar mijn stalhoudster: Arda, arda!! Een veulen!!!. Wat? Zei arda, dood??? Nee, riep ik weer, levend! Ik zette haar bij Honey, die haar gelijk af begon te likken, dit ging gepaard met hoge hinnikjes. Het veulen snapte er niet veel van, en stond wezeloos voor zich uit te kijken. Ze moest drinken, maar ze wilde niet, dus molken we honey, en probeerde haar de fles te geven. De Dierenarts was inmiddels gearriveerd, en zette het veulen bij de uier, maar Honey’s uier was nog nauwelijks ingezakt, ook al had ze willen drinken, ze kon er niet bij. Honey had zoveel melk, dat er veel te veel druk op de uier stond. Weer melken dus, ze moest die biest naar binnen krijgen. Pas ’s avonds ontdekte ze de melkmachine.
Toen we weer een beetje bijgekomen waren van de schrik, moest er een naam komen, en die naam kwam er ook. Niet een naam die op het lijstje stond, geen liedje van Queen, maar een liedje van de Beatles, zoals bijna al onze beesten.
Ouburgia’s Magical Mystery
Inmiddels zijn we 3 maanden verder (op het moment dat ik dit schrijf) en is Mystery hard aan het groeien. Alles doet het, er zijn verder geen problemen geweest.
Hoe ze er precies uitgekomen is, is nog steeds een raadsel, hoewel we in grote lijnen wel een vermoeden hebben.
Langs deze weg wil ik iedereen, onderandere de mensen van www.bokt.nl ontzettend bedanken voor alle steun die hun tijdens de vermissing gegeven hebben.
Mijn eerste veulen…. Ik zal het nooit vergeten.

Groetjes Stefanie Ouburg



isabelle

Berichten: 3447
Geregistreerd: 28-08-02
Woonplaats: terneuzen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 14:05

zo..wat een verhaal joh, het leek wel een boek dat ik aan het leze was en moest zelfs nog een traantje wegpinken ook hahaah, wat een muts ben ik he, nou wat een vreemde toestanden joh, gelukkig is alles weer zoals het hoort en ik ben hartstikke blij voor je Haha!

GÜNTHER 01-11-1999
SVEN 24-07-2001
CHEYENNE 06-02-2006
-6kg

Polly
Moderator Algemeen1
No drama, no glory!

Berichten: 23372
Geregistreerd: 09-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 14:07

heel mooi geschreven Stef, echt heel mooi.
Ik weet nog goed dat we het bericht kregen dat Hon een miskraam had gehad, zat met kippevel achter de pc, en toen het verlossende bericht dat er wel een veulen was!!!!

kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!

Jolan
Berichten: 374
Geregistreerd: 15-10-02
Woonplaats: Zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 14:59

Meid, wat een een mooi verhaal. Ik moest diep slikken toen ik het las.
Te gek dat het nog zo goed is afgelopen. Ik hoop dat je nog lang van mystery mag genieten

ik hou van mij sjappie

Jamy

Berichten: 10494
Geregistreerd: 03-01-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 16:07

Jeetje ik ben er helemaal stil van...
Wat een onwijs mooi geschreven verhaal zeg!

Meavey

Berichten: 7556
Geregistreerd: 14-07-02
Woonplaats: Noord Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 16:32

Erg mooi geschreven, alleen is het niet echt super duidelijk dat ze dus ook een maand te vroeg was, misschien dat je achter de datum nog iets van; een maand voor de uitgerekende datum, zetten? Om het nog even extra aan te duiden. Knipoog

New-Forest

Berichten: 5463
Geregistreerd: 27-07-01
Woonplaats: Lelystad

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 17:05

Ik heb het ook helemaal gelezen en ik vind dat je het ontzettend mooi heb geschreven. Wat een verhaal zeg! Nog steeds onbegrijpelijk gelukkig is toch alles goed gekomen...

Jeddah

Berichten: 14474
Geregistreerd: 17-03-02
Woonplaats: Golden Valley, USA

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 17:46

Super geschreven, ondanks dat ik alles destijds ook gevolgd heb, kreeg ik gewoon weer kippevel!!!

Feel the fear and do it anyway
~Accept the things you cannot change and fight for everything else~

Xantha

Berichten: 4624
Geregistreerd: 03-04-02
Woonplaats: zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 18:20

jeddah schreef:
Super geschreven, ondanks dat ik alles destijds ook gevolgd heb, kreeg ik gewoon weer kippevel!!!

Ik ook, met tranen in mijn ogen

XANTHA

Donja

Berichten: 5595
Geregistreerd: 14-06-01
Woonplaats: Garijp

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 19:09

Prachtig geschreven stef!!
Het gevoel van je berichtje na de vermissing kwam weer boven!! Hoe kan het nou, net was er nog niest en nu opeens een veulen!! echt goed gedaan! Ik neem aan dat er een mooie foto bij komt?

Donja, mijn maatje, 23 mei 1983 - 7 november 2008
Ons dierenpension http://www.dierenpensionloge.nl

Marieke_456
Berichten: 4608
Geregistreerd: 14-06-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 20:41

Mooi en vooral lang verhaal...
Ik kreeg er kippenvel van op het laatst. Tsjaa.. wat moet ik er nog van zeggen, geweldig verhaal iig... Haha!

marloes-joy

Berichten: 8421
Geregistreerd: 28-07-01
Woonplaats: Vianen

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 22:15

erg leuk om te lezen, ik duim hard volgend jaar net zo'n verhaal te mogen schrijven Lachen

liberty

Berichten: 17286
Geregistreerd: 21-09-01
Woonplaats: Breda

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 22:18

Super geschreven Stef *LOL*

irene87

Berichten: 62
Geregistreerd: 30-06-03
Woonplaats: Culemborg

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 22:30

wat n verhaal zeg. ik ben blij voor je dat alles toch goedgekomen is Lachen
geniet maar lekker van mystery. Lachen

Tancreda4

Berichten: 23962
Geregistreerd: 12-01-03
Woonplaats: ZuidHolland

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 22:44

Zekers! Wat een verhaal! Echt leuk om dat zo te lezen! Vooral dat gedeelte van de geboorte van mysterie is erg leuk! Wat een gebeurtenis zeg!

Polly
Moderator Algemeen1
No drama, no glory!

Berichten: 23372
Geregistreerd: 09-04-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 30-06-03 22:44

marloes-joy schreef:
erg leuk om te lezen, ik duim hard volgend jaar net zo'n verhaal te mogen schrijven Lachen


Kan me voorstellen dat je het ook al leuk vind als je veulen lekker bij je merrie in de box blijft Haha!

kleine muisjes hebben kleine wensjes,
beschuitjes met gestampte mensjes!

Bojangles

Berichten: 13704
Geregistreerd: 23-06-02
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-07-03 08:03

Echt een heel mooi verhaal om te lezen.. Wat zul jij geschrokken zijn toen je stalgenoot riep dat daar je veulen liep, eerst denk je mijn merrie heeft een miskraam en ben je harstikke verdrietig en teleurgesteld, en dan ineens zie je zo'n poepig veulentje..

Joyce de Vos - Horse Charms Webshop - Horse Agility NL - Painting Pony
Let op wegens tijdgebrek en andere bezigheden, ben ik nauwelijks meer actief op Bokt. Graag niet PB-en, maar mailen voor snel bereik :) Bedankt!

Mer1980

Berichten: 18735
Geregistreerd: 08-02-01
Woonplaats: Lelystad

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-07-03 11:12

Tjee en weer kan ik al de spanning voelen die je had. pffff god dank op mijn blote knietjes dat alles goed is gekomen.

Letterlijk in het huwelijksbootje stappen? http://www.trouwschip.nl
Bedrijfsuitje, vergaderen of teambuilding?: http://www.zeilschipbounty.nl
Sinds 23-02-2013 mama van Kira!
Sinds 14-12-2016 mama van Kian!

Annechien

Berichten: 2783
Geregistreerd: 14-01-02
Woonplaats: Zevenaar

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-07-03 16:53

en wanneer komt ie er in te staan??? Heb ik weer wat te lezen hahaha

Yessy

Berichten: 23013
Geregistreerd: 16-02-03
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-07-03 18:24

wow echt heel mooi verhaal, ik geloofde nauwelijks dat het echt waar was, echt mooi geschreven. En gelukkig is het goed afgelopen Lachen

Anke

Berichten: 19779
Geregistreerd: 10-05-01
Woonplaats: DL - Havert

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-07-03 20:43

Weet je inmiddels hoe het veulen nou uit die stal is kunnen komen?!
vind het zo raar.
het is wel een prachtverhaal!!!

www.immetjeshoeve.com
*Mennen*Centered Riding*Equine Bodywork*

LadyMadonna

Berichten: 62220
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: werkendam (NB)

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 04-07-03 22:37

we hebben 2 vermoedens, maar dat is een beetje moeilijk uit te leggen als je de stal niet ziet


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Afanaisa91, Amazonbot, Fayyah19, Jane808, lotte_dl, Vagabondo, xYaartje en 7 bezoekers