Toen we daar zaten was het heel gezellig en alles werd voor je neus klaargemaakt,vis, vlees, nasi etc.. We hadden van die jasjes aan die de japanners ook altijd aan hebben soort ochtendjas van een gladstofje over onze nette kleertjes.
Later snapte ik waarom want met stokjes eten moet je ff leren en er schiet weleens het een en ander weg. Toen we zaten te eten ging ik al een paar keer bijna over mijn zo vies vond ik het maar ik bleef netjes dooreten want ik wou de sfeer niet verpesten en de kok die voor mijn neus alles klaarmaakte niet beledigen. En alles moet je en keer geprobeerd hebben. Iedereen dacht dat ik me zat aan te stellen toen ik later een appelsapje nam op het terrasje waar we nog wat gingen drinken want het was zulk lekker weer. Ik kon geen boeh of bah meer zeggen. maarja ik heb die avond na het eten dus weinig gezegd en dat is niet zo gezellig op een vrijgezellenfeest maar was zo . Toen ik 's nachts thuis kwam rende ik de trap op naar de badkamer en pakte en emmer voor naast mijn bed (ik spuug niet snel maar voor de zekerheid).
Ondertussen ff naar de wc geweest en ik kom nog net op tijd vd pot afspringen om in de emmer te spugen.........nou ik zag mijn hele maaltijd van die avond in omgekeerde volgorde eruit komen en was erg opgelucht maar ook een beetje beroerd. Ik dacht dat er iets in het eten niet goed was ofzo want ik spuug echt nooit. De volgende dag aan de anderen gevraagd of ze ergens last van haden maar niemand had last.
Ik vond het dus zo vies dat mijn lichaam het niet binnenhield .
Dure spuugronde hoor 150 gld..................