ze was op haar schouder gevallen en zat te kermen van de pijn, ik wist zo snel niet wat ik moest doen (ondanks verschillende ehbocursussen)
eerst haar gerustgesteld, henk afgezadeld, zat te twijfelen aan een koude handdoek of een mitella, maar dat hoefde ze niet,
toen zat ik ermee waar heen te gaan: maar mijn eigen huisarts, naar de hare off naar de eerste hulp in het ziekenhuis, het werd het laatste,
na een voor haar pijnlijk ritje (alle bochten en hobbels deden zeer), kwamen we bij de spoedeisende hulp aan, maar het duurde een tijdje voor we geholpen werden, eerst werd voorgesteld naar de dokterswacht te gaan
, maar toen ik vertelde dat het wel vrij ernstig was, werd me verteld dat ze eerst maar eens een ponskaartje moest halen 
nou ja, ze zat inmiddels dubbel; van de pijn en ging bijna onderuit, zelfs het ademhalen deed haar pijn,
dus ik maar snel een ponskaartje voor haar gehaald al wist ik geen gegevens van haar, maar die stonden gelukkig nog in de computer, inmiddels was ze door 2 andere wachtenden op een brancard gelegd,
en na een tijdje werd ze eindelijk geholpen.
toen werden er fotos genomen (na een lange tijd wachten en veel bloedprikken) en bleek dat haar arm uit de kom was en een stuk bot los zat in haar bovenarm....dus dei wordt vanavodn nog geopereerd,...
na 4 uur wachten kwam haar broer en schoonzus, en na nog wat praten ben ik weer naar huisgegaan......
morgen er maar met een bloemetje heen
en hopen dat ze me niet aansprakelijk stelt.... 
