Ik was net op stal, moest mijn paard een wormkuur geven. Dat vind ie echt vreselijk smerig, maar ja, niet zeuren, slikken!! Toen heb ik even gepoetst en daarna moest ie nog z'n streepje sedalin omdat ik hem zo ga stappen en hij anders ontploft zodra ik opstap, hij mag nog steeds niet werken namelijk. Daar heeft ie dus ook een ontzéttende hekel aan. Vandaag is de laatste keer waarschijnlijk maar ja, vertel hem dat maar. Ik wist niet dat paarden zó'n vies gezicht kunnen trekken als ze iets smerig vinden Dus meneer verdwijnt naar achter in de stal en denkt "je kan m'n rug op" <- nee nu nog niet lieverd, over een uurtje als jij duf bent
Vond ik toch wel zielig, dus ik wilde hem nog iets lekkers geven voor de smaak, maar had natuurlijk niks bij me... In de keuken lag wel suiker, maar mijn paard lust dat niet. Toch maar gegeven met het idee dat het zoet is en toch beter smaakt dan wormpasta of sedalin, maar het klontje kwam bijna net zo snel weer naar buiten als ik het erin stopte Dus nu staat ie achter in z'n hok héél sjagarijnig naar de muur te staren... agossie!