Misschien ben ik wel raar ofzo, want het probleem wat ik heb, vind ik van mezelf nogal vreemd. Ik begon er over na te denken, toen ik maandag tijdens het uitstappen van Shadow de opmerking van 'Prakkie' kreeg: ik zie dat je niet bang bent, das een voordeel (zo heeft ze het ongeveer gezegd, weet het niet meer precies)
Toen ben ik eens gaan denken (ja dat kan ik ook nog ) en ik heb dus het volgende probleem. Hoe groter een pony/paard word/is hoe banger ik ben (vooral in het begin) dan durf ik ze niet aan te pakken, bang dat ik er binnen notime naast lig...terwijl de kleintjes meestal de grootste etterbakkies zijn.
Vind ik erg vreemd van mezelf, want van die kleintjes kan ik ook vallen dus ik snap het niet
Hebben meerdere dat van jullie ook?