Gaaf Kyan...het begin is er dus!!!! Het gekke van mijn verhaal is dat het iets is dat tussen je oren zit! Had ik zelf nog nooit meegemaakt. Ik denk altijd alles aan te kunnen. Klinkt en beetje arro.. en zo bedoel ik het niet hoor. Maar als ik ergens angst voor heb ga ik het altijd juist aan om dit te overwinnen. bijvoorbeeld gekke paarden, toespraken houden voor grote groepen, discusies aan en ga zo maar door. Alleen lukte me dit gewoon echt niet. Ik kon mezelf eerst niet eens van de grond afzetten. Als iemand mijn paard niet vasthield moest ik me aan mijn armen optrekken. (zat gewoon in mijn hoofd) waardor het zadel natuurlijk ook ging schuiven want dat doet het uiteindelijk wel als je geen snelheid maakt. Omdat dit zo frustie was heb ik er maar niet meer over nagedacht..
Zie nu wel in dat ik me zo gelukkig en vrij voel. Ik vertelde het vanavond aan een goede vriendin (die ik voor mijn gevoel alles vertel) en ze was helemaal verbaasd. Blijkbaar had ik het zo ver weggestopt dat ze er niks van wist!!!!