Wat Zep bedoelt met de energie die je achteraan opwekt vooraan opvangen en begrenzen wordt door mijn instructeur als volgt uitgelegd. Als je water doet in een emmer waar een gat in is dan zal je emmer nooit vol geraken. Zo ook wanneer je impuls opwekt en die vooraan niet begrenst, stroomt alle energie gewoon weg. Dat wil niet zeggen dat je vooraan tonnen in je hand hoeft te hebben. Als alles goed gaat, hebt je een lichte verbinding van zo'n 100g in elke hand. Wat iemand anders (sorry naam effe vergeten) beschrijft over in de verzameling losse teugel geven en op zit en been rijden, heb ik m'n instructeur ook al zien doen. Maar, dat gebeurt pas wanneer het paard helemaal losgereden is en op een moment dat het paard zichzelf draagt en achteraan sterk komt te duwen. Dan kan je, even beide teugels naar voren geven (ze komen dan even los te hangen) en heel het zaakje gesloten houden door zit en been, het paard bijft dan in dezelfde houding (tenminste als hij goed gereden is). Het is een soort van controle en wordt in het Duits überstreichen genoemd. Als je "überstreicht" en je paard maakt zich vrij dan heb je hem niet aan de teugel gereden maar loopt hij gewoon in de krul getrokken, blijft je paard wel aan de teugel maar zakt hij gedurende het überstreichen in elkaar als een pudding dan rijd je met onvoldoende zit en been. Het überstreichen zelf duurt maar enkele passen.
Zoals Zep zegt, het gaat om een "electrische stroom" die je achteraan opwekt en die je over de rug onder je door voelt lopen (liefst aan beide kanten even sterk) en die je vooraan als het ware in je handen houdt.
De klassieke Duitse rijkunst werkt (volgens mijn instructeur ) in deze volgorde Takt - Regelmaat - Impuls - Ontspanning - Oprichting - Schwung - Verzameling. Dus geen verzameling zonder ontspanning enzovoortenzoverder.
groetjes
N'Oubliez Jamais van de Breden Dries - v. Ismir du Tilleul (na 333 dagen dracht geboren op 14 mei10)