Zoals jullie weten rijdt ik sinds vorig jaar Februari op Sjakila. Ze was toen ik begon verkeerd ingereden, totaal onhandelbaar en zeeeeeer moeilijk te rijden. Ik heb haar goed onder handen genomen en erg veel tijd en aandacht ingestoken om haar te maken wat ze nu is. Vorig jaar liep ze helemaal perfect. Rond augustus kreeg ik te horen dat ik haar 10 weken niet mocht rijden aangezien de eigenaresse met haar de ibop proef wou lopen. Dat wou ze graag zelf doen.. oke, dat kan ik me voorstellen... (Maar vandaag hoorde ik dat ik destijds niet mocht rijden omdat ze bang was dat ik haar zou verpesten.) Sjakila liep perfect, was lekker aan het been en was bij wijze van spreken op de pinken te rijden. Uiteindelijk heeft ze de IBOP niet gereden omdat ze het niet aan kon (de eigenaresse niet). Ik kon weer gaan rijden. Sjakila helemaal verpest, hard in de mond en weer totaal onhandelbaar. Zo erg dat ik na een rodeorit een zware hersenschudding opliep, gekneusde nekwervels had en mijn ribben zwaar gekneusd had. Acht weken kon ik niet rijden. Na die acht weken weer geprobeerd. En ja hoor het duurde even, maar ze liep weer als een geoliede trein. Totdat de eigenaresse er zonodig mee naar haar verenigingslessen moest. Weer kon ik van voren af aan beginnen. In Januari ben ik lang thuis geweest ivm mijn 'ziekte' waar ik al jaren last van heb (lang verhaal). Toen weer gereden. Tot de MKZ crisis. Weer kon ik niet rijden. Ik steeds vragen wanneer ik weer kon beginnen, maar uiteindelijk zei ze me dat ze me zou bellen zodra we daar weer het terrein op mochten. En nee hoor, ik hoorde maar niets. Op een gegeven moment ben ik er weer heen gegaan en bleek dat ik alweer twee weken mocht gaan rijden. Toen kreeg ik het verwijt dat ik maar nooit kwam! LEUK (not)!!!! Op dat moment mocht ik niet meer rijden omdat Sjakila eind april een veulen zou krijgen. Deze kwam eind mei. Een maand te laat dus. Tussentijds heb ik me het apelazerus gewerkt haar handelbaarder te maken, hetgeen me goed lukte. Vier weken na de geboorte van het veulen mocht ik weer gaan rijden. Weer helemaal van voren af aan beginnen. Nu gaat het lekker allemaal. En vandaag krijg ik ineens via via te horen dat ik nooit op kom dagen volgens de eigenaresse. Ik rijdt op hun verzoek dus 's avonds om half negen en dan is ze er nooit, omdat ze dan les geeft op een andere manege. Zo ging het vorig jaar ook met de keuring wie staat er voor dag en dauw voor ze klaar? IK. Wat krijg ik te horen? Niets! Nu weer. Omdat we met zoveel paarden naar de keuring gaan zouden we mijn auto met een trailer ook gebruiken. Speciaal op gerekend enz. Krijg ik te horen van haar dat mijn auto ineens niet zwaar genoeg is (mijn auto is zelfs zwaarder als de hunne). Maar.. via via krijg ik te horen dat ze het niet aandurfde, want ik zou wel weer ziek zijn. LEUK! Vanochtend stond ik weer voor dag en dauw voor ze klaar evenals morgenochtend. Ze hebben een tekort aan voorbrengers omdat een aantal tegelijk in verschillende rubrieken moeten lopen. Ik heb drie jaar paarden voorgebracht ('k heb op een friezen stoetrij gewerkt) en nu krijg ik weer via via (die via via is trouwens een zeeeeeer betrouwbare bron) te horen dat ik dat toch niet kan. Wat ik blijkbaar wel kan is altijd maar klaar staan voor die poedersuikerklussen van ze! Ik heb haar ermee geconfronteerd en krijg continu te horen.... ooooh.. dat heb je vast verkeerd verstaan enz. enz. Ik weet niet meer wat ik ermee moet. Eigenlijk wil ik daar wel weg, maar anderzijds vind ik het sneu voor Sjakila dat ze hem weer in de knoei gaat rijden als ik weg ben. Wat moet ik hier nou mee? HELP!?!?!?!?
_________________
Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd!
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Honeybee op 2001-07-28 00:57 ]</font>