Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-01 21:44

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-01 21:44

Laatst ving ik een gesprek op van een DA en een DA assistente. Die hadden het erover dat zodra iets chronisch of blijvend is (bv. hoefkatrol, chronische hoest dat soort dingen) het paard het best naar de slacht kan gaan. Ben het er absolutely nie mee eens. Mijn paardje heeft dus hoefkatrol en daar rijdt ik endurance mee. Wat vinden jullie hiervan? Denken jullie dat het echt beter is? Ben benieuwd..

**Geplaatst**: 08-07-01 21:50

Geplaatst: 08-07-01 21:50

Mijn richtlijn is altijd (geldt voor al m'n dieren)de kwaliteit van leven voor het dier zelf.
Stel dat mijn paard iets chronisch engs zou krijgen waardoor hij niet meer geschikt is om op te rijden maar nog wel gezellie met andere paarden in het land een fijn leven zonder pijn zou hebben dan mag hij. Zodra hij continue pijn heeft ofzo dan vind ik dat ik het aan hem verplicht ben om hem uit z'n lijden te laten verlossen.
Als jouw paard geen pijn heeft en lol in alles wat hij doet, ook het endurancerijden, dan is daar toch niks mis mee? Ik neem aan dat je zelf wel zo realistisch bent om -als het zover komt- in te zien dat het niet meer leuk is voor hem....

**Geplaatst**: 08-07-01 21:59

Geplaatst: 08-07-01 21:59

heeft navy dan ook echt pijn?
mandy? zo niet dan heeft ie dus nog een heel lollig leven voor zich maar als hij dat heeft ennuh toch niet zo'n lange afstanden aan kan zou ik niet meer met de wedstrijden meedoen zijn gezondheid gaat toch wel voor he mandy?!

**Geplaatst**: 08-07-01 21:59

Geplaatst: 08-07-01 21:59

heeft navy dan ook echt pijn?
mandy? zo niet dan heeft ie dus nog een heel lollig leven voor zich maar als hij dat heeft ennuh toch niet zo'n lange afstanden aan kan zou ik niet meer met de wedstrijden meedoen zijn gezondheid gaat toch wel voor he mandy?!

**Geplaatst**: 08-07-01 23:07

Geplaatst: 08-07-01 23:07

Zolang het paard gewoon plezier in het leven heeft denk ik absoluut niet aan inslapen. Ik vind gewoon dat iedereen het recht heeft om te leven, ook dieren. Ik moet echt Misselijk

van mensen die hun paard/pony af laten maken "omdat je er toch niet meer mee kan rijden".

**Geplaatst**: 08-07-01 23:20

Geplaatst: 08-07-01 23:20

Pril, vanuit Texas kun je dat misschien makkelijk zeggen en mensen met paarden aan huis ook.

Maar wat als je midden in de Randstad woont, je paard in een dure pensionstal hebt, en je je paard voor de sport hebt gekocht???
Als je dan je paard daarvoor niet meer kunt gebruiken en je hebt geen mogelijkheid om 2 paarden te houden, wordt het toch een ander verhaal.

Ik zal nu wel heeel Bokt over me heen krijgen maar ik bekijk de paardensport misschien een tikje nuchterder omdat ik zelf al het nodige heb meegemaakt .....

Dit wil trouwens niet zeggen, dat je een paard meteen naar de slacht moet brengen, dat bedoel ik hier niet mee. Maar als je echt al een jaar gedokterd hebt en er zit geen verbetering in, tja ....

[ Dit Bericht is bewerkt door: Fitzroy op 2001-07-08 23:23 ]

**Geplaatst**: 08-07-01 23:27

Geplaatst: 08-07-01 23:27

Wat ik meestal zie is dat eigenaren te laf zijn om het leed van hun dier onder ogen te zien. Hun eigen lijden om het verlies van hun paard vinden ze zwaarder tellen dan het dagelijkse leed van het dier.

Vaak wordt een paard dan met een goedbedoelde smoes [een leuke oude dag] op een weide gezet. Ik vraag me ook af of een paard daar altijd wel gelukkig mee is. De eigenaar is er vaak wel gelukkig mee want zo koopt hij zijn leed en schuldgevoel af.

**Geplaatst**: 08-07-01 23:32

Geplaatst: 08-07-01 23:32

Citaat:

Ik zal nu wel heeel Bokt over me heen krijgen maar ik bekijk de paardensport misschien een tikje nuchterder omdat ik zelf al het nodige heb meegemaakt .....

Dit wil trouwens niet zeggen, dat je een paard meteen naar de slacht moet brengen, dat bedoel ik hier niet mee. Maar als je echt al een jaar gedokterd hebt en er zit geen verbetering in, tja ....

Tja, Fitz, helaas heb je helemaal gelijk.
Het is natuurlijk heel idealistisch om te zeggen dat je je paard NOOOOOIT naar de slacht zult brengen, maar als onderhoud de nodige centjes gaat kosten dan zijn er heel wat mensen die van hun geloof afstappen...

**Geplaatst**: 08-07-01 23:38

Geplaatst: 08-07-01 23:38

Ik ben het eens met de reactie van Sandra.K en Jippie, Als een dier pijn heeft moet je het afmaken, het gaat bij een dier niet om de kwantiteit van het leven maar om de kwaliteit, en op het moment dat een dier dat niet meer heeft moet je afscheid nemen. Tenzij inderdaad een dier geen pijn heeft en dus nog best een paar jaar vrolijk in de wei met andere paardjes kan lopen als je je dat kan veroorloven en zo niet, einde oefening.

Klinkt misschien hard en zo bedoel ik het absoluut niet ben zelf stapel gek met m'n dieren en zou ze voor geen goud willen missen.

Maar als ze pijn hebben wil ik ze niet voor mijn plezier laten leven, dat zou wel heel erg egoistisch zijn.....

**Geplaatst**: 09-07-01 09:52

Geplaatst: 09-07-01 09:52

Ik rijd ook op een paard wat onregelmatig loopt maar ze heeft er GEEN last van. Alleen dat ze iets sneller struikelt maar niet echt opvallend vaker dan een gezond paard. Het is niet mijn paard maar als ze er wel pijn aan had was ze hier waarschijnlijk niet meer geweest en had ik niet op haar willen rijden.
XXX
Ciska

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-01 10:16

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-01 10:16

Navy is weer helemaal als vroeger. Als ik met r in het bos rijdt, moet ik r echt even opwijzen dat ze rustig aan moet doen. Als Navy weer kreupel wordt, om welke reden dan ook, is het definitief afgelopen met endurance! Maar, nu voel ik gewoon dat ze het nog makkelijk aan kan, en er plezier in heeft. Zodra ik merk dat ze het moeilijk krijgt mag ze fijn met pensioen! Lekker op het land!

**Geplaatst**: 09-07-01 10:18

Geplaatst: 09-07-01 10:18

ja dat zou ik ook doen

een goeie beslissing, verstandig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-01 10:21

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-01 10:21

Citaat:
Op 2001-07-08 23:20, schreef Fitzroy:
Pril, vanuit Texas kun je dat misschien makkelijk zeggen en mensen met paarden aan huis ook.

Maar wat als je midden in de Randstad woont, je paard in een dure pensionstal hebt, en je je paard voor de sport hebt gekocht???
Als je dan je paard daarvoor niet meer kunt gebruiken en je hebt geen mogelijkheid om 2 paarden te houden, wordt het toch een ander verhaal.

Ik zal nu wel heeel Bokt over me heen krijgen maar ik bekijk de paardensport misschien een tikje nuchterder omdat ik zelf al het nodige heb meegemaakt .....

Dit wil trouwens niet zeggen, dat je een paard meteen naar de slacht moet brengen, dat bedoel ik hier niet mee. Maar als je echt al een jaar gedokterd hebt en er zit geen verbetering in, tja ....

[ Dit Bericht is bewerkt door: Fitzroy op 2001-07-08 23:23 ]

Ik woon dus ook midden in de nieuwbouwshit, om het zo maar te noemen. Een paard aan huis is voor mij ook niet weggelegd, ik sta ook op een pensionstal. Maar, ook als ik niet meer dagelijks kan rijden, of nooit meer, dan hou ik r! Tuurlijk, t is veel geld voor een paard waar je niet op kan rijden, maar, als jouw broer/zus oid ziek wordt, en iets aan zijn been krijgt, en jouw bijv. nooit meer weg kan brengen met de auto, als je die zelf nie zou hebben, doe je m toch ook nie weg? Erg vaag verhaal maar goe. Aan de ene kant snap ik het natuurlijk ook wel, maar handel van uit je paard, niet vanuit je portomonee..

**Geplaatst**: 09-07-01 11:05

Geplaatst: 09-07-01 11:05

Het hangt af van vele factoren. Ik zal een paard nooit zomaar opgeven, ik ga ervoor. Ik heb een 2 jarige van de slacht willen redden, gewoon omdat ik hem niet kon opgeven. Ik kon niet accepteren dat hij niet beter zou worden, maar uiteindelijk had ik geen keus omdat hij alsmaar achteruit ging. Een hard gelag maar ja, oliebol happens. Iones zal ik ook nooit zomaar opgeven. MOcht hij hoefkatrol hebben is er speciaal beslag wat in vele gevallen helpt. GElukkig staat de wetenschap niet stil op dat gebied want 10 jaar geleden was zo'n paard inderdaad verloren. Inderdaad moet een dier een waardig bestaan zonder lijden kunnen hebben. Als dat niet meer kan pleit ik echt voor euthanasie. Ik zou dat immers ook voor mezelf zo willen. Ik wil ook geen pijn lijden maar zo normaal mogelijk leven. En wat sport beoefenen betreft, een paard dat ik al lang heb en waar ik veel mee heb meegemaakt zal ik sneller willen houden dan een jong paard wat nog niets gepresteerd heeft met mij als hij niet meer geschikt zou zijn.

**Geplaatst**: 09-07-01 11:14

Geplaatst: 09-07-01 11:14

Fitz ik ben het ook met je eens hoor.

Ik zie mensen bij ons al jaren dokteren met hun paard. Die beesten lopen nu compleet op medicijnen dan op hun eigen benen. Maar ze betalen wel 575 p/m terwijl ze niet kunnen rijden. Ik denk dat zet dat beest bij een boer en ga daar dokteren of haal dat beest uit zijn lijden.

Ik ben tegen oneindig dokteren vooral als het toch niet beter gaat worden. Ik zou mijn beesten nooit laten lijden dan maar een spuitje en mijn verdriet dan een beest met pijn. Mocht de dierenarts een positief beeld hebben zal mijn paard verhuizen naar een rustige/goedkoope stal om hem te laten genezen. Zodat het toch geld uitspaart en voor het paard is het ook beter (meer rust).

ps ik hoorde van de week van iemand dat als je paard atrose heeft en je laat haar dan dekken de artose beter wordt maar niet geneest ?? Sorry hoor maar ik vnd dit zielig. Ze hebben hara nu gedekt en ze loopt van voren kreupel/onreglmatig van de atrose ??? Wat moetik hier van denken? Frusty

?

**Geplaatst**: 09-07-01 11:32

Geplaatst: 09-07-01 11:32

Een paar jaar geleden kocht ik voor mezelf een lieve 14 jarige fjordenmerrie, ik had al een pony maar daar reed mijn dochter regelmatig op en bovendien had ik daar zoveel mee meegemaakt, enfin...lang verhaal.
Ik was dus op zoek naar een paard waarmee ik lekker buiten kon rijden, na een tijdje zoeken deze fjord gevonden.
Ik had een kennis meegenomen en mijn man en dochter, het paard zag er goed uit en liep prima. De verkoopster reuze aardig en de deal was snel gesloten.
Het paardje beviel me prima, ze was erg braaf en liep pittig, alleen ze struikelde nogal eens.
In het begin schonk ik er niet zoveel aandacht aan, maar op een gegeven moment viel het me op dat ze toch wel erg vaak struikelde. Net toen ik overwoog om er een een DA naar te laten kijken smakte ze met mij in het bos tegen de grond, gelukkig heb ik er niks aan over gehouden, hoewel mijn paardje vreselijk geschrokken was. Diezelfde middag de dierenarts (Molenkamp) laten komen en toen hij de buigproef had gedaan was de conclusie: nooit meer op rijden, veel te gevaarlijk! Na twee dagen een second opinion laten doen en de conclusie na buigproeven en foto's luidde: vergevorderd stadium van overhoef in beide voorvoeten, paard verrekt van de pijn en loopt alleen op karakter, breng maar naar de slacht!
Ik zal jullie de dilemma's en het getwijfel van mijn beslissing besparen, maar ik heb er inderdaad voor gekozen om mijn paardje naar de slacht te brengen,(ondertussen had ik mijn andere pony verkocht).
Wat voor mij belangrijk was, was het idee dat ik mijn paardje een fijn jaar heb bezorgd, ik ben nl haar verleden gaan uitpluizen en daaruit bleek dat ze al tig keer verkocht was geweest, dat ze bij een van de vorige eigenaren een tijd aan een paal heeft gestaan en graatjemager was.
Ik heb er veel verdriet van gehad en heb weleens getwijfeld of ik de juiste beslissing heb genomen, je speelt toch een beetje voor God op zo'n moment.
Het was voor mij niet mogelijk haar te houden en een oude dag te gunnen, en volgens de DA zouden de klachten ook alleen maar erger worden dus vandaar deze beslissing.

**Geplaatst**: 09-07-01 11:38

Geplaatst: 09-07-01 11:38

Ik denk dat iedereen het voor zichzelf moet weten, maar daarbij wel het belang van het paard in het oog moet houden.

Een chronisch kreupele (bij werken, bedoel ik, niet als hij in de wei loopt) shetlander, fjord of tinker kun je nog wel bij een kinderboerderij plaatsen, krijgt-ie aandacht zat en goede verzorging. Met de gemiddelde warmbloed, laat staan volbloed, is dit geen optie. Deze kunnen ook vaak niet dag en nacht zomer en winter buiten staan, dus vergen veel verzorging en dus kosten. Kun je dat opbrengen (aandacht, verzorging, medicijnen en kosten), dan is er niets aan de hand natuurlijk. Vooral als je geld en tijd genoeg hebt om er nog een paard bij te nemen waar je wel op kunt rijden.

Een paard maar gewoon de wei in gooien en er niet meer naar omkijken omdat je het zielig vind om hem af te laten maken is niet eerlijk en kan met de meeste paarden ook niet. Ze kwijnen dan weg.

Wat ik wel vind, is dat als je ervoor kiest om je paard naar de slager te laten gaan, je hem ook zelf daar naartoe moet brengen. De meeste mensen zijn zo lafhartig dat ze een handelaar bellen die hun slachtpaard op mag komen halen. Deze paarden gaan allemaal op transport naar Italie, onder verschrikkelijke omstandigheden. Kunnen ze toch nog een beetje redelijk lopen belanden ze vaak in een manege.

Verder, tja, hoefkatrol is tegenwoordig behoorlijk goed te behandelen, zodat een paard pijnvrij licht werk kan blijven doen, dit geldt ook voor voor lichte arthrose. Luchtwegproblemen is wat moeilijker en wat ongrijpbaarder. Wil je echter fanatiek de sport in, dan heb je niets aan deze paarden en te verkopen zijn ze ook niet, en als je geen geld of tijd genoeg hebt voor twee paarden, zit er niets anders op dan af laten maken. Heb ik geen problemen mee, moet ieder voor zich weten, als het maar op een paardwaardige manier gebeurd!

Groetjes Mieke

[ Dit Bericht is bewerkt door: Mieke op 2001-07-09 11:41 ]

**Geplaatst**: 09-07-01 12:23

Geplaatst: 09-07-01 12:23

Tsja, echt heel veel heb ik er niet meer aan toe te voegen. Ik ben het er inderdaad mee eens om paarden uit hun leiden te verlossen als ze veel pijn of last ergens van hebben. het is vaak egoisme dat mensen hun paarden laten doorkwakkelen. Maar ik vind wel dat als je niet meer kunt rijden, maar je paard verder geen pijnvol bestaan heeft, het triest vind als je het dier dan laat afmaken. Vind ik puur egoisme, het beest is dus alleen maar goed om op te rijden en als dat niet meer kan maak je het maar af. ken een paar van die mensen en ik kan daar dus niet tegen. Denk aan al wat je paard je heeft gegeven, z'n liefde, hij heeft je fijne jaren bezorgt. Is dat dan je dank??? Ik zou mijn paard nooooiiit wegdoen om de reden dat ik niet meer kan rijden. Daarvoor hou ik gewoon teveel van hem, en van al m'n dieren. Trouwens, misschien een andere discussie, maar een paard naar de slacht brengen vind ik gruwelijk. Weleens een slachthuis bezocht??? Al die paarden in paniek, ruiken die dode dieren. Vreselijk om een dier aan het einde van z'n leven dat aan te doen. Zou er zelf nooit meer voor kiezen, er zijn tegenwoordig betere opties.

[ Dit Bericht is bewerkt door: Mirte op 2001-07-10 10:46 ]

**Geplaatst**: 09-07-01 13:04

Geplaatst: 09-07-01 13:04

Zoals jullie misschien begrepen (of niet) sprak ik dus uit ervaring. Ik had een 3 jarige gekocht die na een half jaar arthrose kreeg in zijn hoefgewricht.
Ik heb bijna een jaar met hem gedokterd, in laten spuiten en dat soort dingen. Ik heb hem dus ook alle kansen gegeven, alleen ging hij toch steeds weer kreupel lopen.
Een paard loopt niet voor niets kreupel. Kreupel = pijn.
Dat paard had dus nog niets gedaan in de sport en de vooruitzichten waren ronduit slecht te noemen.
Met op het land zetten zou ik dat paard geen plezier hebben gedaan, hij zou wegkwijnen. Als recreatiepaard was ie ook niet meer te gebruiken.

Ik heb hem dus zelf naar het slachthuis gebracht en er was totaal geen sprake van paniek. Die verhalen zijn sterk overtrokken. Hij liep er zo in en het was zo gebeurd.
Ik vind dit zelf nog de meest diervriendelijke manier. Mijn paard was inmiddels panisch geworden voor alles wat op injectiespuiten leek.

Ik heb er ook ontzettend veel moeite mee gehad, maar echt mensen, die beslissing neem je niet zo maar. Daar zijn heeel wat slapeloze nachten en huilbuien mee gepaard gegaan.

**Geplaatst**: 09-07-01 13:09

Geplaatst: 09-07-01 13:09

Heel dapper!

Ik hoop dat ik het nooit hoef mee te maken maar wanneer het wel het geval zou zijn hoop ik net zo rationeel te kunnen denken als jij deed!

Ik vind namelijk ook dat sommige paarden gewoon te lang moeten doorlopen, ben ook geen voorstander van de Paardenkamp!
Kom er regelmatig langs en meer dan de helft van de paarden die op de wei staan staan gewoon te kwijnen, en dan heb ik het nog niet eens over de paarden die niet goed genoeg zijn om de wei op te mogen en dus maar elke dag even worden los gegooid in de paddocks.

**Geplaatst**: 09-07-01 13:11

Geplaatst: 09-07-01 13:11

Fitz ik ga helemaal met je mee.
Ik kan nu lot op de wei zetten en een 2de paard erbij kopen en klaar (ff makkelijk gezegd)
maar als ik 600 piek per maand aan stalling moest betalen (vergeet geen veeartskosten!!!) en een 5 jarige had zoals nu dan zit ik nog zeker 20 jaar met die kosten op die duren pensionstal!
Dus 20 jaar geen geld om een nieuw paard te kopen =20 jaar niet meer rijden.
nee hoeveel ik ook van lottie hou dan gaat hij echt weg.zoals iemand hier al zegt Kreupel is pijn....
dus ookal is ie kreupel zou ik 'm dan nog tot een levenslange pijnweg in de wei willen veroordelen nee ik niet.
iemand zei ook van als het je broer wa geweest? hoeveel mensen plegen niet zelfmoord of zijn doodongelukkig niet iedereen nee maar ga maar eens werken in de gezondheidszorg er zijn echt aardig wat mensen die zeggen was ik maar een dier dan gaven ze mij teminste een spuitje.
helaas uit ervaring!

**Geplaatst**: 09-07-01 13:15

Geplaatst: 09-07-01 13:15

Wat ik ook nog even kwijt wil:

Ik ben stapeldol op paarden maar we moeten ze niet vergelijken met mensen,

het zijn en blijven beesten die we niet moeten verafgoden!

**Geplaatst**: 09-07-01 13:26

Geplaatst: 09-07-01 13:26

Ook ik heb ooit zelf mijn paard naar de slacht gebracht en ik sluit me aan bij Fitzroy. Een paard laten inslapen d.m.v. spuit hoeft niet beter of zachter te zijn dan de slacht. Het is alleen wel ontzettend hard om mee te maken. Er was overigens geen paniek, er waren verder ook geen paarden (dit was een 1-mans bedrijfje met 1 of 2 medewerkers) en alles was schoon. Er waren geen sporen te vinden van andere paarden. ZE gingen heel rustig met mijn paard om en het was in no-time geklaard.