-
Gast
-
ik heb bijna 2 jaar een relatie. Het gaat al sinds de zomervakantie eigenlijk niet zo goed. We hebben ook wel hele leuke momenten, maar ook veel slechte momenten.
Bijv. het gaat nu niet zo goed op m'n werk (organisatorische problemen) en ik heb daar best veel stress onder. Ik ben wat stiller en afstandiger tegenover iedereen. Wat zegt hij: ik voel me onbegrepen, het voelt alsof ik geen relatie meer heb, ik ken je niet meer sinds een aantal weken. Ik snap niet dat je je zo voelt, ik kan er echt niet bij dat je je zo kan laten beïnvloeden door je werk, zet die knop toch om.
En hij voelt zich onbegrepen???!!! Ik voel me hier zo klote onder. Ik heb het al moeilijk genoeg en dan zegt ie dit soort dingen. Jeetje ik heb nog nooit zulke dikke ogen gehad van het huilen.
Wat moet ik nou? Ik hou van hem, maar ik heb 't gevoel dat m'n gevoelens steeds meer blokkeren tegenover hem. Hij krijgt ook steeds meer dominante trekjes, volledige verklaringen af moeten leggen als een keertje m'n gsm uit staat. Ik heb 't idee dat hij er niet tegen kan dat hij geen grip op de situatie heeft, maar toch dan hoeft hij toch niet zo te doen?
Ik krijg soms het gevoel dat het misschien beter is als het uit is, maar ik ben zo bang dat ik hem gigantisch ga missen. 'T is toch al bijna 2 jaar dat we samen zijn.
Kan iemand me raad geven? Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Please help!
Knuf een hopeloos iemand 
Ik
-
Heike
- Mede-oprichtster
-
- Berichten: 17804
- Geregistreerd: 09-01-01
- Woonplaats: Gemert
Hoi,
ik ben dus geen relatie expert maar het klinkt alsof je eigenlijk al wel weet wat je wilt.
Je moet nooit bij iemand blijven omdat je denkt dat je hem gaat missen. Ook al heb je 10 jaar verkering. de reden dat je bij mekaar bent is omdat je elkaar leuk vindt. En niet omdat het heel 'makkelijk' is.
Dus even goed nadenken. Wat wil je nu. Waarom vindt je hem leuk. Niet leuk vond maar wat je nu leuk vindt. natuurlijk heeft een realtie altijd dieptepunten.
Ik heb ook eens vier jaar verkering gehad en op een gegeven moment werkte het niet mer. Ik vond hem nog steeds wel aardig maar niet voor de rest van mijn leven. Ik heb toen ook het besluit genomen en ik heb hem vreselijk gemist. Wilde zelfs weer bij elkaar komen. maar dat gaat niet. Nu een hele tijd verder ben ik erg blij dat ik doorgezet heb.
Maar ik schreef al IK kan niet oordelen. je moet goed in jezelf kijken en denken wat je nu wilt. Die dominante trekjes zijn wel erg akelig. Steeds dat controleren etc. Ik zou er niet tegen kunnen..
Heike
-
Tender
-
- Berichten: 2359
- Geregistreerd: 09-01-01
praten!
hebben jullie het er alwel over gehad samen?!
zo nee, dan zou ik dat zsm doen hoor!
heb je het er al wel over gehad en mocht dat niet helpen, dan kan ik je alleen maar aanraden om voor jezelf te kiezen! Ik heb uiteindelijk 7 jaar in zo'n relatie gezeten voor ik durfde op te stappen en hoewel het een hele moeilijke stap was (want tuurlijk hoe je nog steeds wel van iemand, alleen in mijn geval niet meer "zoals het hoort"), was het de beste stap die ik ooit in mijn leven heb gezet! Ik was weer vrij! Inmiddels heb ik weer een nieuwe relatie en ik merk nu dat het ook heel anders kan! Peter zal nooit meteen vragen "waar het over ging" als ik met iemand heb gebeld. Of dat soort dingen. Nee hoor, hij vindt het wel prima. Als ik iets wil vertellen, dan doe ik dat zelf wel en dan luistert hij (of niet, grinnik, als ik te lang doorga!). Geloof me: een relatie kan ook leuk zijn! EN natuurlijk is het niet altijd rozegeur en maneschijn, maar als je meer erin moet stoppen dan je eruit krijgt, dan moet je misschien toch eens na gaan denken of dit is wat je graag wilt! Veel succes in je zoektocht en sterkte op je werk! Liefs, Ten
-
Anoniem
-
Hoi Anoniempje, tja, wat moeten wij je nou adviseren? Volgens mij heb je eigenlijk al een beslissing genomen, als ik dat zo lees, maar wil je die nog even bevestigd zien. "Ik ga hem zo missen" is echt niet voldoende om een relatie in stand te houden....
Nodig hem eens uit voor een avondje ECHT praten, spreek jouw en zijn verwachtingspatroon eens uit, kijk wat er nog ECHT over is van die spetterende relatie die twee jaar geleden begon.... Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik heb de afgelopen jaren heel goed geleerd dat er maar EEN iemand het allerallerallerbelangrijkst is op deze wereld: IK. Dus als JIJ je er niet lekker bij voelt, neem dan de beslissing die voor JOU het beste is (Dit betekent NIET dat je nu ongelimiteerd hartjes mag gaan breken hoor!!!) Nou meid, heel veel sterkte. En wat je beslissing ook gaat zijn: er zijn echt genoeg mensen op de wereld om jou op te vangen, naar je te luisteren, je een (getypte) aai over je bol te geven, met je mee te janken, EN..... je er uiteindelijk overheen te helpen. Veel succes, Sonja.
-
Een hopeloos iemand
-
- Berichten: 3
- Geregistreerd: 23-01-01
Thanx voor de lieve reacties. Ik voel me gewoon zo kl*te onder deze situatie. Ik voel me echt zo mixed-up 
en verdrietig ik wil schreeuwen <IMG SRC="/forums/images/smiles/shout.gif"> en ik ben ook boos op mezelf 
dat ik me zo voel en zo kan twijfelen. Ik wil heel graag uitleggen wat ik voel, maar ik weet gewoon niet meer wat ik moet of kan zeggen 
. Het liefst zou ik willen dat alles weer zoals vroeger was en we weer happily in love waren zodat ik weer kon lachen 
en kon blozen als vroeger 
. Hopelijk kom ik eruit en weet ik welke beslissing ik moet nemen. Dan kan ik
's nachts tenminste weer lekker slapen 
en me richten op m'n toekomst, of het nou met of zonder hem is. In ieder geval bedankt voor jullie reacties en ik hou jullie op de hoogte.
Liefs een hopeloos iemand
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Een hopeloos iemand op 2001-01-23 12:34 ]</font>
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Een hopeloos iemand op 2001-01-23 12:36 ]</font>
<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Een hopeloos iemand op 2001-01-23 12:37 ]</font>
-
Kitty
-
- Berichten: 7695
- Geregistreerd: 29-01-01
- Woonplaats: Rolde
Oh wat herken ik deze situatie. Ik zag dat je nu ingeschreven staat als "een hopeloos iemand". Twee jaar is niet niks en als dat over zou zijn, heb je het gevoel dat je een maatje kwijt bent. Een persoon die je mist. Toch moet je niet bij iemand blijven omdat je al zo lang bij hem bent. Zelf had ik vier jaar een relatie. Eerst was alles hartstikke leuk, maar naarmate we langer bij elkaar waren, paste ik me steeds meer aan hem aan. Alles wat hij wilde, dacht en deed gebeurde ook en mijn ideeën waren ondergeschikt. Hij kon zich niet inleven in mijn gevoel. Hij luisterde niet naar wat ik zei en duwde zijn eigen mening door. Ik heb er niet vaak met iemand over gepraat. Pas toen ik verliefd werd op een buurjongen van me, besefte ik dat dit absoluut niet was wat ik wilde. Het probleem was ook nog dat mijn ex-vriend de broer van mijn schoonzus is. Je wordt dan ook constant met elkaar geconfronteerd. Hoe dan ook, ik heb het dus wel uitgemaakt. Na heel veel denken, schrijven, huilen, tekenen, huilen, huilen, huilen....
Nu ben ik meer dan twee jaar verder en ik ben nog nooit zo verliefd geweest. En dat terwijl ik al weer anderhalf jaar een relatie met desbetreffende persoon heb. Wat ben ik blij dat ik het toen uitgemaakt heb met mijn toenmalige vriend. Ik wist niet dat ik zo gelukkig kon zijn!
Hierbij zeg ik niet dat je het uit moet maken. Dat is een keuze die bij jezelf ligt. Denk er in elk geval aan dat je beter na twee jaar kunt breken, dan dat je bij hem blijft terwijl je in je hart weet dat het niet goed is. Twee jaar met goede herinneringen is beter dan vele jaren getrouwd en ongelukkig...
Praat met hem over wat je voelt! En doe wat je hart je ingeeft. Dat is het beste wat ik je mee kan geven.
-
Een hopeloos iemand
-
- Berichten: 3
- Geregistreerd: 23-01-01
Update:
Ik heb 't nog even geprobeerd en het ging ff goed. Totdat we afgelopen weekend naar 't Holland Casino gingen. Ik stond bij de geldwisselautomaat en snapte dat ding niet helemaal (nog nooit zo'n ding gebruikt).
Hij vond dat blijkbaar erg grappig en stond me vervolgens uit te lachen. Ik werd dus erg sjaggo. Vervolgens ging hij klef doen en hij weet dat ie dat op die momenten niet moet doen. Ik zei tegen hem: laat me maar heel even, het gaat zo wel weer over.
Hij dus alsnog doorgaan met klef zijn en ineens zeggen: ik hou van je (echt op zo'n foute manier). Vaak als ik zeg ik hou van je, zegt hij: ik weet 't. Dus ik gaf als reactie: ik weet 't.
Dat had ik dus niet moeten zeggen, want toen had ik de poppen aan 't dansen. Hij: g*verd*mme, je bent geen ruk veranderd, je bent nog steeds dezelfde koude tr*t en ik verdien dit niet. (terwijl ik juist die week erg m'n best had gedaan, erg lief, zelfs klef, echt ik heb er alles aan gedaan)
Ik ging dus in protest en zei ook dat ik juist erg m'n best had gedaan en waarom hij dit soort dingen zo kon zeggen.
Hij: niet waar, je bent geen steek veranderd, donder op!!!
Ik schrok natuurlijk heel erg en zei: Wat??!! donder op??!!
Vervolgens heb ik niks meer gezegd, ik was zo kwaad en zo verontwaardigd. Ik snap echt niet dat ie dit soort dingen kan zeggen, hij heeft ook al 'ns hou je bek gezegd, toen was ik ook heel kwaad en geschrokken.
Waarom zegt ie dit? ik zou dit soort dingen nooit kunnen zeggen, hoe kwaad ik ook ben.
Hij bleef me ook vertellen dat hij zo sjaggo was geworden door wat er was gebeurd, alsof ik nog een x extra moest weten dat het mijn schuld was ofzo. Hij heeft later wel z'n excuses aangeboden, omdat hij donder op had gezegd, maar toch blijft het hangen.
Ik weet niet of ik dit nog lang kan volhouden. Ik hou van hem, maar ik kan die pijn niet meer hebben.
Ik dacht ik breng jullie even op de hoogte.
knuf van een hopeloos iemand
-
Tender
-
- Berichten: 2359
- Geregistreerd: 09-01-01
lief hopeloosje, ik kan nu niet lang "praten", maar reageer vanmiddag wel even weer!
heb je misschien een email, of wil je dat liever niet geven? je kunt me anders ook even een prive-berichtje sturen, dan kan verder niemand (bv je vriend) het zien, alleen ik......
ik ben er straks weer!
-
Jura
-
- Berichten: 10793
- Geregistreerd: 16-01-01
- Woonplaats: Veluwe en 't Gooi
Ik ben ook een paar keer te lang blijven hangen in een hopeloze relatie waarin ik alles maar 'vergaf'. Ruzie maken oke, maar iemand kwetsen door te gaan schelden of onredelijke dingen te zeggen, nee. Ik heb mezelf ook erg laten kwetsen, ik heb het steeds opnieuw geprobeerd. Maar op een gegeven moment word je onverschillig, gaat bot terug doen etc. Dan lijkt het steeds weer even beter te worden als je hebt gepraat, maar toch gaat het telkens weer mis. Natuurlijk hou je van die ander, maar je moet ook aan jezelf denken. Als je het al te vaak geprobeerd hebt, is er volgens mij maar één ding wat het beste is. Het doet pijn, maar er komt ook vast wel weer een ander en een gelukkigere tijd. Relaties zijn vreselijk moeilijk, maar als er geen wederzijds respect en vertrouwen meer is, wat heb je dan nog?
-
Heike
- Mede-oprichtster
-
- Berichten: 17804
- Geregistreerd: 09-01-01
- Woonplaats: Gemert
inderdaad een relatie gaat om wederzijdsvertrouwen. Respect voor elkaar. Die dingen zijn heel belangrijk. ga eens na wat je nu echt wilt. Wil je de rest van je leevn bij hem blijven? Zo ja knok ervoor. Zo nee. Neem dan die beslissing. Hoe moeilijk hij ook is.
-
Kitty
-
- Berichten: 7695
- Geregistreerd: 29-01-01
- Woonplaats: Rolde
Liefde, respect, trouw, begrip voor elkaar, genegenheid, verlangen, maatje, elkaar vrijheid gunnen en vertrouwen, maar elkaar ook missen als de ander er een tijd niet is.
Dit zijn een aantal dingen die ik persoonlijk erg belangrijk vind in een relatie. Als één van deze dingen zou ontbreken, zou ik toch een tweede keer nadenken. Als er meerdere van deze dingen ontbreken, dan zou ik het wel weten. Dit is misschien heel erg zwart-wit gezegd, maar het zijn toch wel een aantal basisbeginselen van een goede relatie.
Ik heb veel geleerd van mijn vorige relatie en een deel daarvan is: ook voor mezelf kunnen kiezen. Het heeft me erg veel pijn gedaan mijn vorige vriend te verlaten, maar bij hem zijn deed me nog veel meer pijn. Als je je niet prettig voelt in een relatie, moet je er echt over praten. Anders komt het niet goed en dan heb je alleen nog maar wederzijds verwijten.
Praat met je vriend over wat je voelt en denkt. Dat kan erg verhelderend werken. Zowel voor jezelf als voor je vriend.
Elkaar gaan missen is trouwens geen reden om bij elkaar te blijven. Houd je nog echt van hem? Heb je zin om bij hem te zijn?
Er zijn genoeg andere jongens (lekker cliché trouwens) die wel hun best doen om je te begrijpen en van je houden zoals je bent.
Kies voor jezelf en kijk of je vriend in je leven past. Wil je je leven met hem delen? Kies dan ook voor hem. Zie je hem niet als je toekomstpartner? Dan weet je ook wat je moet kiezen.
-
Anoniem
-
Lieve Anoniempje, kies alsjeblieft voor jezelf! Ik heb een aantal jaren bij iemand gewoond uit een soort medelijden, maar dat trek je zelf niet. Ondanks dat je dat nu misschien even niet zo ziet, is het leven veel te mooi om het te delen met iemand die je niet respecteert en om je geeft om wie je bent.
Nu woon ik al weer jaren samen met iemand die het wel waard is. Ik cijfer mezelf niet meer weg voor een ander, daar gaat de tijd te snel voor.
Gisteren was ik nog die idealistische meid van 19 die die andere vent uit het dal zou sleuren. Maar ik donderde zelf net zo hard in zijn afgrond. En vandaag ben ik al bijna 30; het gaat zo verdomde hard...
Geniet van vandaag; maak je niet druk om de pijn die je heel misschien morgen voelt. Want misschien gaat morgen de zon wel extra mooi voor jou schijnen, en valt het allemaal heel erg mee. Heb je je voor niks druk zitten maken, en niet genoten van je dag. Lieve anoniempje, wie je dan ook bent, onthoud dat er in de wereld niemand zo lief en mooi is als jij; laat je door niemand wijsmaken dat het niet zo is. Hou van jezelf, wees lief voor jezelf. Want alleen dan heb je ook genoeg liefde en aandacht voor een tweede persoon in je leven.
Nu cijfer je jezelf weg, in het kader van de lieve vrede. Maar waar ben je zelf....
Heel veel sterkte, en een dikke knuffel, voor jou alleen. Sonja.
-
Tender
-
- Berichten: 2359
- Geregistreerd: 09-01-01
En bedankt het Sonja! Zit ik hier G*domme alweer te janken! Gaat wel lekker zo de laatste tijd! maar je hebt het mooi gezegd, absoluut!
-
Anoniem
-
'k Weet ook zo verdomde goed wat Anoniempje nu doormaakt, dat ik er zelf wel om kan janken... Ik hoop echt dat ze sterk genoeg is om de knoop door te hakken en voor zichzelf te kiezen. Je zult het geloven of niet, maar misschien was het mooiste moment uit mijn leven wel het moment dat ik na een totaal uit de hand gelopen samenwoonnachtmerrie weer een appartementje voor mij alleen had gevonden; een uur rijden bij mijn ex vandaan. Het was er helemaal leeg, ik had helemaal niks meer, nog geen deken om onder te slapen, geen cent te makken; ik was echt alles kwijt. Maar ik zat in alle rust in mijn EIGEN nieuwe plekje.... Jezes, wat kun je dan rijk zijn zonder ook maar iets te bezitten.......... Overigens is bij mij alles op z'n pootjes terechtgekomen hoor, ik ben al weer 7 jaar bij Dick, in mei wonen we 5 jaar samen en we zijn heeeeel gelukkig met elkaar. Dus Anoniempje: GO FOR IT!!!! Liefs, Sonja.
-
Een hopeloos iemand
-
- Berichten: 3
- Geregistreerd: 23-01-01
Ik ga het proberen. Ik hou namelijk nog steeds heel veel van m'n vriend. Ik kan ook soms nog heel vrolijk worden als ik hem spreek. Hij kan soms zo lief zijn. Maar ja, z'n andere kant ken ik jammer genoeg maar al te goed. Daarom baal ik er van dat ik soms zo vrolijk reageer, want m'n hersenen denken dan gelijk weer: ik ben nog steeds verliefd. Maar ik weet heel goed dat dit zo niet gaat. De tijd dat ik het uit durf te maken nadert al wel, ik weet alleen nog niet wanneer. Maar ik weet wel, ik doe m'n best.
Knuf een hopeloos iemand
-
Anoniem
-
En als je effe lekker je hart wilt luchten, dan kom je gewoon even "bokken". Heel veel sterkte en 'n dikke zoen, Sonja.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: _activeme, Amazonbot, darkangel23, desi92, Drico, Eleeke, EmptyWords, fleurtjeuh, jojoleinee, Kashmino, Kimberley_, Kimmie25501, Lielle, Maanon_, Mama3, Molly1230, Moon_light94, Niobe, Pieke_Gwen, pinto_1, Roosch, Ruai, Selina, sterregoud en 215 bezoekers
