
Ik werk sinds 2022 voor een IT bedrijf en mag dit 99% vanuit huis doen, met een keer per maand een semi-verplichte kantoordag. Ik vind het heerlijk om lekker thuis te kunnen zijn bij onze beestenboel (hond, vogels, kippen, kwartels…) en soms alvast kleine dingen tussendoor te kunnen doen zoals de wasmachine of vaatwasser aanzetten of uitruimen. Ook is het zeker geen straf om mijn uur pauze te kunnen gebruiken voor een lange wandeling met de hond iedere dag
Maar toch, na bijna 3,5 jaar bij het bedrijf, begint de eenzaamheid er toch ook wel in te kruipen. Natuurlijk heb je contact met je collega’s via teams, maar toch is het anders. Hoe ervaren jullie dit? Ik probeer het op dit moment op te lossen door zoveel mogelijk sociale dingen te doen na mijn werk. Ik ga naar yoga en pilates les, ga sinds kort 2x per week linedancen, en ben nu ook op zoek naar een verzorgpaard dat op een gezellige pensionstal staat zodat je ook daar gezellig een praatje kan maken tijdens het binnenhalen van je vitamine paard.
Mijn man heeft een fysiek beroep en is dus vaak na het werk kapot, terwijl ik zit te stuiteren want ik mag eindelijk achter mijn laptop uit
ook vind ik het lastig om de balans te vinden tussen mijn eigen sociale batterij gaan opladen maar ook tijd met mijn man thuis doorbrengen. Hoe ervaren jullie het en gaan jullie ermee om?
Voor corona werkte ik minimaal 1 dag per week vanuit huis. Tijdens corona werd dat natuurlijk fulltime en eigenlijk is dat er grotendeels in gebleven.
Ook omdat ik in de detachering zit, dus we zijn voornamelijk bij de klant ingezet. Voor de klant ga ik soms ook naar kantoor, maar het is geen verplichting. Als ik wil mag ik 100% thuiswerken.
Als ik moet wachten op data die geladen is of even een break nodig heb, ideaal moment om de was te doen of te gaan stofzuigen haha.