En het duurde lang Eerst begon de rectrix aan haar toespraak Niet te geloven, om de seconde op haar papiertje kijken, en het had nog niks met ons te maken ook
Afijn daarna in sneltreinvaart onze diploma's opgehaald, en mn schoolboeken, ja echt waar. Aangezien wij de laatste waren voor de 2e fase gaan alle boeken de versnipperaar in, dus heb ik van elk vak de mooiste meegenomen leuk toch, kan ik ze over 10 jaar nog eens uit een doos trekken en denken, goh, ging het daarover
Voorlopig eerst maar eens uizoeken waar ik ze ga laten, ach, kan ze altijd nog in de openhaard gooien
Vind het wel vreemd hoor, de meeste klasgenoten zie ik nu nooit meer, meer dan de helft van mn klas gaat eerst een jaar ertussenuit, een aantal australie een paar naar amerika, wij zijn echt lui Maar goed, ondertussen zal ik ze denk ik nooit meer tegenkomen, contact houden doen we ook niet, wie weet een reunie over 10 jaar....