Bokt.nl

Urbanus schreef:

Marjolijn vind ik echt verschrikkelijk. In dat interview dat gelinkt is hier, staat dat ze in België passend onderwijs hadden. Kinderen volstoppen met valeriaan en allerlei homeopatische troep, bijna manisch zijn van het slaaptekort. Ik heb al 10 keer getypt 'ze is een psychiatrisch patiënt' maar dat klinkt zo denigrerend maar ik weet echt niet hoe ik het anders kan zeggen. Ik ben geen fan van jeugdzorg en uithuisplaatsing, totaal niet, maar ik denk dat dat gezin lucht zou krijgen als moeder zelf even een maandje uitcheckt. Ik vind het echt ronduit ziek dat ze zichzelf bijt.

Urbanus schreef:

Is het liefde of een symbiotische relatie die de kinderen met hun moeder hebben?

Barbet schreef:

Waarom worden die mensen niet tegen zichzelf beschermd eigenlijk?
Ik bedoel, dat ze gebruikt worden om een documentaire van te maken.

Renee schreef:

Pfoe ik heb ook bijgekeken net.

Vanuit mijn beperkte positie en zicht zie ik dat bij 2 van de 3 gezinnen de problematiek van de ouders doorvloeit naar de kinderen. Het is ontzettend jammer dat er geen passende hulp en zorg gevonden/gezocht/geaccepteerd kan worden, zowel voor de kinderen als de ouders. Ik gun ze zo veel meer rust en geluk. Liefde zit volgens mij genoeg in alle ouders in het programma. Bijna ben ik zelfs van mening dat ze oprecht van mening zijn dat ze het beste doen voor de kindjes.

Voor kijkers is het denk ik ook een goede les over hoe de ouders het mentale welzijn van de kinderen positief en negatief kunnen beïnvloeden. Durf naar je eigen problematiek te kijken en deze uit te spreken. Zo kan je geholpen worden.

Ik hoop echt dat de kinderen en ouders de hulp krijgen die ze nodig hebben om alles op de rails te krijgen.

YvonneV schreef:

Ik heb de laatste aflevering al gezien. De volgende serie heet verloren hulpverleners. Deze gaat over hoe hulpverleners tegen deze situaties aankijken.

Bismarck schreef:

Ik ben de serie ook aan het kijken.

Het Rotterdamse gezin is het meest hoopvol. Die gaan het wel redden met de juiste begeleiding. Kan mij voorstellen dat zij op een gegeven moment kiezen voor weekend pleegzorg om de ouders te ontlasten.

Bij het gezin in België zie ik problemen die ik in het onderwijs wel vaker ben tegen gekomen. Leerlingen die hoogbegaafd zijn en binnen het autistisch spectrum vallen kunnen soms niet goed meekomen in het reguliere onderwijs. In een klas van 30 kan je niet altijd rekening houden met de uitzonderingen. Speciaal onderwijs is helaas ook niet altijd de oplossing omdat dat niet altijd op havo of vwo niveau kan worden aangeboden. En dan val je tussen wal en schip. Het is alleen jammer dat school en instanties zo negatief worden afgeschilderd door ouders want ik snap het dilemma van de leerkrachten. Ik ben ook benieuwd naar het vervolg.
Ook denk ik dat de moeder haar kinderen te veel wil beschermen. Als moeder gelukkig is denk ik dat haar kinderen dat ook worden. Het is wel fijn om te zien dat het in Belgie een stuk beter gaat. Ik vond de opmerking over de lat te hoog leggen ook wel treffend.

Astrid en Peter daar schrik ik erg van. Wat een bende in huis en die kinderen die maanden met krentenbaard rondlopen. Ik krijg spontaan de neiging om te gaan schoonmaken en opruimen. Dan hebben ze meteen genoeg ruimte in huis voor het hele gezin.
Ook de boosheid naar elkaar en de kinderen toe vond ik verdrietig. Je ziet dan toch dat ongewild je verleden je beïnvloed en je doet wat je voorgenomen had om niet te doen.