Geplaatst Blog
Afbeelding ter illustratie. Foto: © Richard Juilliart/FEI.
Wie ben ik? Marijke, 47 jaar. Orun instructrice, begonnen als springruiter en inmiddels omgeturnd naar dressuur. Met Adjudant en MDG Equestrians Connecticut heb ik Grand Prix gereden en met Eros Lichte Tour. Sinds twee jaar mag ik Santander rijden en we zijn inmiddels Inter2 gestart. Verder rijd ik nog twee jongere paarden die beide op Z niveau lopen.
Sinds eind maart mag ik mezelf dressuurjury noemen en ik vind het super leuk! Jarenlang heb ik getwijfeld of het wel iets zou zijn voor me. De hele dag in zo'n hokje ergens iets van moeten vinden leek me niet extreem aantrekkelijk. Maar in het rijden had ik al mijn doelen wel zo'n beetje gehaald, al heb ik nog wel een paar dromen over, dus het werd tijd voor een nieuw doel.
Dat doel bleek een beetje een uitdaging want door covid werd alles keer op keer weer uitgesteld maar juni vorig jaar waren dan eindelijk de assessments. Dat bestond uit een gesprekje en daarna een paar proeven op video bekijken en zeggen wat je goed of juist niet goed vond. En daar kwam ik erachter dat ik het super leuk vond om dat te doen! En ook tijdens de cursus heb ik echt genoten van het kijken naar proeven en het discussiëren over wat we zagen en wat er daar van vonden. Heerlijk om met mensen die dezelfde passie hebben te praten over wat je ziet en wat er misschien anders kan.
Na een uitgesteld examen mocht ik eindelijk aan de slag en inmiddels heb ik de eerste 7 wedstrijden achter de rug en nog heel veel in de planning staan. En tot nu toe ben ik iedere keer weer verbaasd dat we al aan het einde van de startlijst zitten. Mijn schrijvers zijn iets minder teleurgesteld geloof ik want die hebben héél veel werk maar ik hoop echt dat de deelnemers iets hebben aan wat ik te vertellen heb.
Aan die andere kant zitten helpt me ook wel weer om zelf beter te gaan rijden en de boel beter af te werken in de ring. Op dit moment start ik niet zoveel omdat alle drie de paarden die ik start bezig zijn om voorbereid te worden op een volgende stap/klasse. Maar ik neem wel mee in mijn training wat ik zie.
En als jury probeer ik ook mijn ervaring als deelnemer mee te nemen. Het is namelijk niet erg om een keer lagere punten te krijgen. Natuurlijk vind ik het ook niet leuk als mijn score tegenvalt maar soms gebeurt het en dan lees ik heel goed het protocol door en probeer daar uit te halen wat er beter kan. Maar dan is het wel fijn als er veel informatie op staat en die informatie ook nog eens een beetje opbouwend is. Net zoals met zoveel dingen is het toch weer de toon die de muziek maakt.
Nog niet zo lang geleden had ik zelf een M1 proefje gereden. Ik was super tevreden maar de punten vielen wat tegen, kan gebeuren. Na het leven van het commentaar op mijn protocol vroeg ik me af of ik niet beter op tennis kon gaan in plaats van paardrijden.
Voor de beeldvorming, het was een proef waarin ik gewoon een winstpunt had en ook nog de rubriek had gewonnen.
Nou duurt dat nooit heel lang dat gevoel en zelfs op een hele slechte dag kan ik heel veel beter paardrijden dan tennissen. Toch vind ik het jammer dat het er zo staat. Want een andere ruiter heeft misschien wat minder zelfvertrouwen en heeft zichzelf net een keer dat duwtje gegeven om de ring in te gaan en die durft daarna nooit meer.
En verder hoop ik dat als een deelnemer het commentaar echt niet begrijpt ze dapper genoeg zijn om me om uitleg te vragen. Ik zit daar met heel veel plezier en ik hoop echt dat ik mensen kan helpen een stapje dichter bij hun volgende doel te komen.
Natuurlijk klinkt dat heel idealistisch en ik weet ook dat heel veel deelnemers, zeker als de punten tegenvallen, hun protocol ongelezen in de prullenbak gooien. Maar als er af en toe eentje tussen zit die er echt iets aan heeft dan ben ik al blij.
Voor nu heb ik in ieder geval een hele nieuwe tak vonden in de paardensport die ik enorm leuk vind en waarin ik mezelf ook weer verder kan ontwikkelen. Doel voor dit jaar is om in het najaar al te beginnen met de ZZL cursus. De helft van de mensen tegen wie ik dat zeg reageert heel enthousiast en de andere helft kijkt me meewarig aan met zo'n blik want "je hebt geen idee wat je zegt en het is totaal onrealistisch" voor een neutraal "oh leuk" zeggen.
Dus ik vertel jullie later in het jaar wel welke groep het beste inzicht had.
Ik hoop dat dit nieuwe stukje paardensport me ook weer een nieuw stukje inspiratie geeft om meer te bloggen want daar ben ik minder fanatiek mee dan ik eigenlijk zou willen maar soms gebeurt er gewoon even niet zoveel wat interessant is om te vertellen.
Hebben jullie dingen die je leuk zou vinden om over te lezen? Mag van alles zijn dan kan ik eens kijken of ik daar wat over kan schrijven.
) stond 
