Geplaatst 
Twee weken geleden, dinsdag, voelde ik een verkoudheid opkomen. Daar kan je bij mij niet naast kijken - minstens 1 traankanaal raakt verstopt, en ik heb binnen no time een oog dat dichtgeslagen lijkt
Ik hoef maar een snottebel te zien, en heb meteen prijs. Kort op de bal gespeeld, en mijn werk en klanten verwittigd (ik ben HHH). Wo-do-vr thuis gebleven, en ik was op vrijdag eigenlijk al vrijwel genezen. Héél snel, voor mij te zijn, en ik was er alleen maar heel erg blij om! Ik heb ook een Covid-test moeten ondergaan: negatief.
Vriend volgde vrijwel meteen, en die is echt nooit ziek. Energielevel van 150%, zelfs als 'ie slaapt. Weerstand waarvan de vrienden altijd zeggen "die geneest nog wel eens kanker!". Hij had toen een amandelontsteking. Pijnstilling en colludol. Is niet goed in uitzieken, want heeft dat eigenlijk nog nooit moeten doen. Was na het weekend wel beter, en ging maandag weer werken, no problem.
Ook dinsdagochtend was er geen probleem - maar tegen de middag voelde hij zich weer slap worden, zijn energielevel daalde zeer snel, en hij is toen naar huis gereden met 38.9°c koorts. Onderweg Covid-test, negatief. Ik thuis een zelftest: negatief. Die nacht, van dinsdag op woensdagnacht, is hij érg ziek geworden. Temp.: 34.1°c. Heel drama - na 3 uur zich kapot te hoesten, dacht ik "die valt zo dadelijk op de grond en geraakt niet meer recht". Die man heeft een ijzeren gestel, is nooit ziek, en nu dit. Heel eng, niet gewoon een hoestje, maar echt in die mate dat ik elk moment bloed verwachtte te zien. Bij Spoed waren we absoluut niet welkom. Dokter van wacht was niet blij maar kwam gelukkig wel langs. Heeft de eerder gegeven diagnose niet gewijzigd, maar de paardenmiddelen laten aanrukken: hoestsiroop met codeïne, ontstekingsremmer met antibiotica en penicilline en een puffer.
Hij is nog steeds zo ziek als een hond. Slaapt nog steeds uuuurenlang - zolang hij niet begint te hoesten.
Ik ben blijven werken. Niet de slimste actie, maar ik heb vorige week woensdag afgebeld wegens die heavy nacht, en 4u klein verlet aangevraagd. Fikse uitbrander van mijn werk gekregen. Die avond stond ook mijn eerste vaccinatie gepland, en die heb ik laten doorgaan, want op dat moment voelde ik me weliswaar niet super maar ook niet ziek.
Dus toen ik die nacht weer ziek werd, en dit keer mijn amandelen voelde opspelen, durfde ik niet meer afbellen. Donderdag 6u, vrijdag 4u gewerkt. Mezelf vrijdag nog naar de apotheek gesleept: colludol, en daar het advies gekregen de pijnstillers te gaan afwisselen - om de 3u paracetamol / spidifen. Dat doe ik nog steeds. 4-6x per dag colludol (die is op nu), en wanneer nodig neem ik hoestsiroop. Want ik ben ook beginnen hoesten, en lig daar letterlijk van wakker. Mijn nachten zijn dus k*t. In het weekend zo min mogelijk bewogen en zo goed mogelijk proberen bijslapen, en dat lukte eigenlijk wel. Twee x goeie nachtrust gehad. Gisteren weer gaan werken - nachtrust weer k*t. Ik val zo rechtop mogelijk in slaap om zo min mogelijk te hoesten, met een keelpastille in mijn mond, vlak na een pijnstiller en hoestsiroop te hebben genomen. Moet dit 's nachts als ik wakker wordt herhalen. En wordt dan uiteindelijk ver voor mijn wekker wakker (en dat gebeurt normaal echt NOOIT, ik ben zo iemand die nooit genoeg geslapen heeft en 3x moet snoozen haha), met keelpijn. Ik kan niet blijven liggen, al wil ik dat zo graag - ik moét mijn bed uit, moet een pijnstiller en hoestsiroop nemen, en thee met honing drinken om mijn keel zoveel mogelijk te verzachten. Mijn amandelen verbeteren zienderogen, de aanslag daarop is zo goed als weg, maar ik blijf het voelen, het blijft zeer doen, en dan die hoest, ugh.
Bij de apotheek wisten ze me te vertellen dat zowat iedereen nu veel zieker is dan pakweg vorig jaar. We zitten anderhalf jaar in de Covid-pandemie, we zijn allemaal super voorzichtig geweest, liepen met mondmasker, ontsmetten onze handen, zagen veel minder mensen als voorheen., een heleboel dingen konden/mochten niet meer, ... en zijn daardoor nu zoveel zieker van iets simpel als een verkoudheid/amandelontsteking/whatever als voor de pandemie.
Ook rondom mij zie ik de mensen in bosjes hun bed ziek invallen. Mijn neef is vorige week ook flink ziek geworden, mijn stiefpapa testte positief op Covid, mijn mama is ondertussen verkouden (ze wacht haar testresultaat nog af maar denkt oprecht dat zij slechts verkouden is, is helemaal niet zo ziek als mijn stiefpapa), klanten bellen massaal af (ofwel zijn ze zelf ziek, ofwel schoolgaande kinderen die ziek zijn/positief testten), ... Ook stalgenoten waar ik geen contact mee gehad heb melden zich met dezelfde diagnose als ik en mijn vriend. Ik ben dus lang niet de enige.
Merken jullie het ook? Zijn jullie zelf ziek, zieker dan anders van iets waar je normaal sneller van geneest dan nu? Ik moet vanaf vandaag heel de week 8u werken en dan in het donker, met de scooter, de paarden nog gaan doen, en kijk daar echt als een berg tegenop.
Ik voel me beter dan vorige week hoor, maar ik ben niet 100%, en voel me slap worden bij het idee van de week die me te wachten staat. Ik ben gisteren met een berenhonger thuisgekomen, wat ik wel goed vond, eindelijk weer eetlust!
Op tijd mijn bed in (lees: 21u).. om dan vervolgens urenlang wakker te liggen en daarna veel te vroeg wakker te worden. Ik ben nu een uur wakker, en mijn keel voelt alweer beter - maar dat zit natuurlijk verstopt onder de 6 pijnstillers die ik dagelijks neem. Ik heb nog nooit zo veel, en zo lang, pijnstilling moeten nemen. We zitten aan de 3de fles hoestsiroop, en de 2de fles colludol is op. Ik ben tot nu toe weg gebleven van de hoestsiroop van mijn vriend, omdat die codeïne slaapverwekkend zou werken, en ik me dat niet kan permitteren omdat ik nog moet rijden.
Zo, fijn gezeurd! Dinsdag was altijd al mijn minst favoriete dag van de week haha, dat is al jarenlang zo, ik noem het een drol-dag, geen idee waarom. Dinsdag-blues.
Maar ik voel het dus zelf, en zie het met mijn eigen ogen: iedereen is ziek, en zieker dan pakweg een jaar geleden.
Ik merk ook dat de standaard qua begrip verandert - ofwel heb je Covid, ofwel niet en dan ben je niet ziek, lijkt het wel.
Gesprekken gaan tegenwoordig zo:
"Ben je getest"?
"Ja hoor, negatief".
"Oh, dan zal het wel meevallen".
Nou, nee
De thee is trouwens ook op, ondertussen. De 3de pot honing ook bijna. Na 30 liter pompoensoep komt die mijn oren uit. Ik heb ook 4 dagen buikloop gehad. Ik ben gesloopt - en voel me tegelijk ook wel beter worden hoor. Maar: het heeft nog nooit zo lang geduurd als nu, en ik ben het zat hahaha.
