Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Peuk schreef:Haha woooow oke. Misschien heb ik de situatie extremer geschetst dan hij daadwerkelijk is? Ik had verwacht dat de smileys de ernst wat zouden inperken.
.
xDenies schreef:Huh maar is het nou ineens zo raar dat als je weg van iemand bent en iets opbouwd daar op zekere manier een keer wat onzekerheid naar boven komt? Er wordt nou ineens gedaan alsof TS hele rare dingen zegt maar het is echt niets nieuws dat ik lees, ook niet op bokt.
Claimen is in mijn ogen wel heel iets anders dan "wachten/vragen" op/om een bepaalde bevestiging.
Communicatie is heel belangrijk maar ook dingen bij jezelf herkennen waarop je je acties kan baseren. Als je het herkent kan je gedrag proberen om te buigen of minder heftig te maken.
CalipsoLover schreef:Mag ik dit topic een schopje geven?
Ik loop hier dus verschrikkelijk tegen aan. Ik heb zelf een angstige hechtenis gehad en ik loop er nu meer dan ooit enorm tegen dat ik bindingsangst heb. Daten is nooit leuk, relaties zijn beangstigend en verstikkend, ik word er onzeker van, loop weg van dingen en ga mezelf helemaal gek maken. Aan de ene kant heb ik heel erg veel nood aan bevestiging, ik ben dan niet kalm als ik die bevestiging niet krijg, trek alles in twijfel en kan er niet van genieten. Verliefd worden is dus doodeng. Echter kan mijn kar met 90 graden keren vanaf ik bevestiging heb. Ik kan de ene dag iemand nog heel leuk vinden en verliefd zijn en de andere dag kan dat volledig over zijn omdat ik het gevoel heb dat ik verstikt word en alles voelt dan gepushed. Ik ga hiervoor naar een psycholoog en werk wel aan communicatie en emoties uiten, want op dat vlak ben ik ook heel vermijdend. Ik loop liever weg van dingen dan ermee geconfronteerd te worden.
Nu ben ik al even aan het daten met iemand die vooral een vermijdende hechtenis heeft. We zijn op de hoogte van elkaars 'issues' en geven mekaar veel ruimte. Maar nu vroeg ik me ook af of er hier mensen ervaring mee hebben? Langs een kant denk ik dat de combinatie van twee slechte hechtenis stijlen gewoon echt heel slecht zijn, maar langs de andere kant voelt een relatie met iemand die 'gewoon' is nooit goed en gepushed.
dierenfan schreef:CalipsoLover schreef:Mag ik dit topic een schopje geven?
Ik loop hier dus verschrikkelijk tegen aan. Ik heb zelf een angstige hechtenis gehad en ik loop er nu meer dan ooit enorm tegen dat ik bindingsangst heb. Daten is nooit leuk, relaties zijn beangstigend en verstikkend, ik word er onzeker van, loop weg van dingen en ga mezelf helemaal gek maken. Aan de ene kant heb ik heel erg veel nood aan bevestiging, ik ben dan niet kalm als ik die bevestiging niet krijg, trek alles in twijfel en kan er niet van genieten. Verliefd worden is dus doodeng. Echter kan mijn kar met 90 graden keren vanaf ik bevestiging heb. Ik kan de ene dag iemand nog heel leuk vinden en verliefd zijn en de andere dag kan dat volledig over zijn omdat ik het gevoel heb dat ik verstikt word en alles voelt dan gepushed. Ik ga hiervoor naar een psycholoog en werk wel aan communicatie en emoties uiten, want op dat vlak ben ik ook heel vermijdend. Ik loop liever weg van dingen dan ermee geconfronteerd te worden.
Nu ben ik al even aan het daten met iemand die vooral een vermijdende hechtenis heeft. We zijn op de hoogte van elkaars 'issues' en geven mekaar veel ruimte. Maar nu vroeg ik me ook af of er hier mensen ervaring mee hebben? Langs een kant denk ik dat de combinatie van twee slechte hechtenis stijlen gewoon echt heel slecht zijn, maar langs de andere kant voelt een relatie met iemand die 'gewoon' is nooit goed en gepushed.
Niemand kan zeggen dat iets altijd werkt. Als het voor jullie goed werkt op deze manier dan lekker doorgaan zo! Wat is normaal, wat is goed? Dat is voor iedereen anders.
Ik had hier op het werk een discussie over met collega's. Blijkbaar is mijn relatie heel gek, apart en raar in hun ogen. Mijn vriend en ik zijn echter gelukkig in onze relatie en hebben het erg goed! Ik zou dood ongelukkig zijn in een relatie "zoals het hoort" volgens mijn collega's.
Dat ging over elkaars laptop, telefoon en gangen regelmatig even controleren binnen een relatie. Wij doen dat niet, hebben er geen behoefte aan en ik zou oprecht niet weten hoe ik in zijn apparatuur moet komen. Daarnaast controleren wat hij buitenom werk doet? Ik weet toch waar hij uithangt, dat zeggen wij namelijk gewoon tegen elkaar. Hij eet ook gerust op zaterdagavond mee met z'n broer/zus/zwager als hun zijn gaan kaarten. Ik wordt dan altijd uitgenodigd maar kies er ook regelmatig voor thuis te blijven. Dat is nooit een probleem. Misschien omdat we jaren vrijgezel geweest zijn en alleen gewoond hebben dat we er beiden zo makkelijk in zijn. We redden ons alleen heel goed maar samen nog veel beter. Echter we doen net zo gemakkelijk iets apart van elkaar dan samen. We hebben 1 dag in de week echt van ons eigen. Verder beiden 1 dag vrij terwijl de ander werkt. Voor ons prima zo!
AMCM schreef:Inmiddels heb ik al een jarenlange relatie en kinderen. Deze keer is het gelukt omdat het iemand was die mij wist te doorgronden, die het op de juiste manier volhield, en die door de jaren heen op een bepaalde manier 'hard to get' is gebleven. Dat bleek toch een belangrijke factor te zijn voor mij. Het gevoel van mijn best te moeten blijven doen voor hem en ook nog wat te kunnen jagen, zelfs na al die jaren.
Ik denk dat het altijd aan de persoon met bindingsangst zelf ligt en dan kun je sowieso beter verder kijken hoor. Het zou toch te ingewikkeld worden.