Geplaatst Hoe ga ik ooit al onze avonturen in 1 topic verwerken. Geen idee, ik ga het proberen.
Acht jaar geleden begon het, mijn grote avontuur, een eigen paard. Er kwam een paard op mijn pad, anderhalf jaar oud en zo groen als gras. Kwam dat goed uit want ik had ook 0 verstand van het houden en beleren van paarden
1. Leuk koppie, geweldige kleur maar om nu te zeggen dat je echt knap was...
Enfin, samen gingen wij dit avontuur aan. Ik geloofde in jou en jij volgens mij ook wel in mij.
2.
Nooit had ik kunnen of durven voorspellen hoe de komende jaren zouden verlopen. Om één of andere reden vond je het helemaal prima toen ik je op den duur zelf zadelmak ging maken. Ofja zadelmak maken.... Ik stapte gewoon een keer op en zo reden we weg. Alle fouten die ik maakte werden direct vergeven, een stap verkeerd zetten kwam nooit in je op.
3.
Serieus rijden was er weinig bij, al mijn penny dromen moesten immers getest worden. Achterstevoren, zonder zadel, zonder hoofdstel, buitenrijden en vooral veel knuffelen. The sky was the limit. Iedere dag gewoon genieten en zien wat er gebeurt.
4.
In hokjes denken was niet ons ding. Waarom maar 1 ding doen? Reining, koeien, springen, extreme cowboy race. Alles moesten wij uittesten. Als ik maar enthousiast was, was jij dat ook.
5.
Naar mate het rijden wat fanatieker werd gingen wij ook op wedstrijd. Ik natuurlijk met mijn faalangst, proeven vergeten en zodra ik de bak inkwam wist ik ineens niet meer hoe dat paardrijden nu eigenlijk moest. Records zijn gevestigd op de laagste scores mogelijk maar ook dat was voor ons een overwinning. Jij nam het allemaal over als ik het niet kon, hield mijn hand vast en reed braaf je rondjes. Geen stap verkeerd zelfs als jij volledig de controle van mij overnam.
6.
Jouw grote liefde bleek wel koeien drijven. Echt talent, nee dat had je niet, maar plezier des te meer ! Oortjes erop en spelen maar. Van een leuk tijdverdrijf werd dit al snel serieuzer, ook hier gingen wij wedstrijden in rijden. Niet geheel onverdienstelijk ook, zelfs in de prijzen gereden. Jouw enthousiasme werkte aanstekelijk en zo leerde ook ik te genieten op wedstrijden.
7.
Hard werken moest altijd beloond worden met hard genieten. Van knuffelen in de wei tot lekker uitwaaien langs de dijk. Geen dag hetzelfde maar iedere dag was geweldig. Samen groeien, samen leren. Als ik dacht dat het plafond bereikt was kwam er gewoon een stapje bovenop. Serieuzer de reining oefenen, dat werd de grote uitdaging. Nationale wedstrijden starten was het doel. Lessen en clinics gereden van de beste trainers van de wereld en zo onwijs veel geleerd. Natuurlijk was je hier helemaal niet voor gebouwd maar met veel geduld en verbeterende techniek werd het tastbaar.
8.
9.
Na iedere les, clinic en training werd je beter en begonnen wij samen te begrijpen wat de bedoeling was. Maar nooit werd het te serieus, wij waren immers recreatie types in hart en nieren.
Fotoshoots waren helemaal jouw ding. Zolang ik niet degene achter de camera was ten minste, want dan kon je alleen eten en vreemd kijken
De twee keer dat wij mee mochten voor Eliane van Schaik waren zo bijzonder. Normaliter word natuurlijk een fotohalster gebruikt, zo'n gek touwtje wat je op een speciale manier knoopt. Ja zo handig ben ik niet dus al snel was het makkelijker jou gewoon echt los te laten. Zolang we konden knuffelen verdween de hele wereld, de rij fotografen die erop los klikten zagen wij niet meer. Jij en ik, helemaal in ons element(afgezien van de jurk dan, die paste eigenlijk niet echt in ons straatje
)10.
11.
En toen was het eindelijk zo ver. Starten op de DRHA wedstrijd in Grathem. Holy ground voor de Nederlandse reining ruiters. Zo vaak al gekeken naar de grote namen die daar super snelle spins en indrukwekkende sliding stops lieten zien. Daar wilden wij rijden. En dat gebeurde ook !
12.
Jij kon alles aan. En met jou, kon ik dat ook. Zo hebben we ook ondervonden dat wandelen in water echt genieten is op warme dagen. Lekker spetteren en "snorkelen". Ohja, ooit was water eng geweest maar na 1 keer wilden wij blijven gaan. Dus dat gebeurde ook. Als er water was stonden wij er weer in. Genieten met een hele grote hoofdletter G.
13.
Mijn reining hart bleef vragen om meer uitdaging, verder groeien, meer leren. En dus kwam er een avontuur bij, Bo. Ook die moest met zijn 1 jaar oud nog veel leren. Maar waar ik dat bij jou alleen gedaan heb, had ik nu hulp. Als iemand een paard kon leren hoe leuk het was op avontuur te gaan was jij het wel.
14.
Al snel ging er meer en meer tijd in Bo zitten. Jij stond lekker in de wei te eten en spelen met vriendjes. Af en toe nog naar buiten en verder pre pensioen. Je had er immers hard genoeg voor gewerkt. Maar toen kwam het moment... jij was niet meer happy. Een kerngezond paard van 9 jaar oud met pensioen laten gaan? Was dit fair? Ok proberen meer aandacht te geven, lekker rijden samen. Wat genoot jij iedere keer als wij iets samen deden. Wetende dat vanaf aankomend jaar Bo nog meer aandacht nodig zou hebben.... Maar jij bent mijn beste vriend. Ik kon jou toch niet laten vallen?
Maar is jou in de wei laten staan niet ook laten vallen...
De moeilijkste keuze die ik kon maken, die heb ik alleen voor jou gemaakt. Het was tijd, na acht verschrikkelijk mooie, liefdevolle jaren, dat jij nog iemand anders zo blij ging maken. Iemand laten zien wat jij kan, wat jij het liefste doet. Samenwerken.
Aan alles komt een einde, maar jij zal altijd mijn eerste blijven.
Alles heb jij mij gegeven en dus mocht ik nu niet egoïstisch zijn. Het stokje is overgedragen aan Bo en ook jij hebt je volgende beste vriendin gevonden. Zo veel avonturen in jouw vooruitzicht.
15.
Lieve Gucci, dit was onze laatste ITP op Bokt. Dankjewel aan iedereen die ons alle jaren gevolgd heeft, die Gucci een knuffel of aai kwamen geven wanneer wij ergens herkend werden.
Dit boek gaat nu dicht maar voor ons beide gaat er een nieuw boek open. Op naar een nieuw leven vol liefde, plezier en avontuur !
die kleur love it 