Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-20 22:39

Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-20 22:39

Ik denk dat er meer mensen zijn die er wel mee in aanraking zijn gekomen, iemand met depressie of misschien heb je er zelf wel last van gehad.

Ik weet niet zeker of dit topic er al is, als dat zo is dan kan deze verwijdert worden en post ik mijn berichtje onder dat topic!

Ik deel graag mijn verhaal en misschien dat er iemand raad weet, maar ik lees ook graag die van jullie!

Op het levens pad van mijn vriendin staat depressie om het hoekje...

Maar natuurlijk is het zo dat wat wij ook doen zij niet wil luisteren. Ik zal mijn verhaal een beetje kort en anoniem proberen uit te leggen.

Een vriendin van mijn besten vriendin is voor mij ook een belangrijk persoon in mijn leven. Nou worstelt ze vaak met zichzelf en als je alleen bent is dat soms moeilijk uit te vechten. Ze heeft in haar leven heel wat moeilijkheden gehad en tot dus ver is dat nog redelijk gegaan. Maar nu vergrijst haar blik toch echt. Het maakt niet uit wat het probleem is, zodra ze er een bedacht heeft (en dat hoeft maar iets heel kleins te zijn) is alles om haar heen verschrikkelijk en is ze de enigen die zich zo voelt. Niks is meer leuk en wij als vriendinnen begrijpen dat dan natuurlijk niet volgens haar. Als ze los barst (want ze vertelt er wel graag over) herhaalt ze zichzelf te vaak. En als we tips geven bedenkt ze een weerlegging zelfs als deze onredelijk is. Als ze niks meer weet komt het neer op
“Jullie begrijpen me niet”

Er komt nog een laagje boven op, ze heeft zichzelf al een aantal keer gesneden dus dit is niet meer onbekend. Op een moment dat het moeilijk word weet ze dus geen uitweg en dit is haar oplossing, piekeren en snijden. Al doet ze dat niet heel vaak het is nu wel een tijdje terug.

Ik begrijp de kern van het probleem wel, ze moet leren dat wanneer het moeilijk word ze moet kijken naar een oplossing inplaats van het herhalen van het probleem. Ze kan hard vechten, maar als ze vecht tegen het verleden inplaats van de toekomst is het moeilijk om te winnen. Uiteraard heb ik oplossingen aan haar voor gelecht. Bijvoorbeeld dat wanneer ze even niet meer weet waar ze heen moet dat ze dan mijn lijstje van handelingen goed uitvoert en als ze daar mee klaar is dat ze dan begint met het eersten wat in haar op komt. De rest maakt dan even niet meer uit. Makkelijker gezegd dan gedaan, en uiteraard doet ze alsof ze mij niet hoort. “Want ik begrijp haar niet” volgens haar is ze namelijk de enigen die het zwaar heeft.

Het is zo dat ze zelf moet leren hoe ze dingen op lost, want anders komt ze er nooit door heen. Maar het blijft moeilijk, en ik denk dat er wel mensen zijn die hier ook moeiten mee hebben, om toe te kijken naar iemand die wél om hulp vraagt en ons overal in mee sleept maar zich niét laat helpen. Ik wil heel graag iets doen dat helpt, iets wat haar meer bewust maakt...

Ik denk dat dit iets is dat veel voor komt, ik vroeg me daarom af of er hier meer mensen ervaring hebben met dit soort gevallen? Hoe hebben jullie het aangepakt? Hoe is het bij jullie gegaan? Of deel gewoon alleen jou verhaal dat kan ook

Ik ben benieuwd!

**Geplaatst**: 15-09-20 22:40

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 15-09-20 22:40

Heeft ze hulp? Professioneel bedoel ik dan?

**Geplaatst**: 15-09-20 22:55

Geplaatst: 15-09-20 22:55

Ik denk ook gelijk aan professionele hulp. Misschien een drempel en ze moet het natuurlijk zelf willen, maar ik zou dat zeker bespreekbaar proberen te maken.

**Geplaatst**: 15-09-20 22:57

Geplaatst: 15-09-20 22:57

Mijn eerste reactie naar jou toe: heb je persoonlijke ervaring met het hebben van een depressie.

Helpen is samen met haar naar de huisarts. Je gaat haar nooit begrijpen als je niet hetzelfde hebt gevoelt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-20 22:59

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-20 22:59

Ja daar heb ik het zeker meerdere malen over gehad. Ze zegt zelf vaak ook dat beweging haar heel erg helpt. “Even er op los slaan”.

Ik ken iemand die motorisch therapeut is en dit zou haar heel goed doen! Helaas is ze het ondertussen wel zat dat ik telkens begin over hulp... ze moet er niet aan denken!

**Geplaatst**: 15-09-20 23:02

Geplaatst: 15-09-20 23:02

Wat lief dat je je vriendin wil helpen. Ik denk dat alleen dat al heel waardevol is.

Er even vanuit gaande dat ze al professionele hulp heeft:

Ik begrijp je neiging om oplossingen aan te dragen erg goed. Je vindt het vervelend om je vriendin te zien piekeren en wil haar graag laten zien hoe het anders kan. Toch is dat bij depressieve mensen vaak niet het meest helpend. Heel vaak weten zij de 'oplossing' ergens ook wel, maar zijn er andere redenen waarom ze die niet kunnen of willen aangrijpen. Continu met adviezen komen (hoe goedbedoeld ook) kan iemand ook het gevoel geven dat zijn/haar moeilijkheden er niet echt mogen zijn.

Waar ze denk ik meer aan heeft, is een luisterend oor, iemand met wie ze kan delen wat er in haar omgaat. Jij helpt haar dan door die aandacht aan haar te geven, door vragen te stellen en daarmee te laten zien dat het je interesseert. En probeer dan dus weg te blijven van adviezen en tegenargumenten, maar vraag verder door naar haar beleving. Als zij dus zegt 'Ik ben de enige die het zo zwaar heeft', kan je reageren met 'Wat rot dat je dat gevoel hebt. Hoe komt dat?'.

Ieder mens is anders, dus vraag ook vooral aan haar (het beste op een goed moment) wat ze nodig heeft. Zo te lezen heb je het beste met haar voor, dat moet sowieso al heel fijn voor haar zijn. Maar onthoud wel dat jij NOOIT verantwoordelijk bent voor haar gevoelens of gedrag, wat er ook gebeurt. Zorg dat jij er ook met iemand over kan praten als je dat nodig hebt.

Edit: ik lees net dat ze geen hulp heeft en er ook niet voor open lijkt te staan. Nogmaals, het is NIET jouw verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat ze wel aan hulp komt. Het enige wat jij kan doen, is het af en toe blijven noemen, voorzichtig vragen waarom ze zo afwijzend reageert, en haar steun aanbieden waar je dat kan en wil. Pushen werkt vaak toch alleen maar averechts, dat heb je zelf vast ook wel gemerkt.

Laatst bijgewerkt door Nightingale op 15-09-20 23:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-20 23:04

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-20 23:04

pimaude schreef:
Mijn eerste reactie naar jou toe: heb je persoonlijke ervaring met het hebben van een depressie.

Helpen is samen met haar naar de huisarts. Je gaat haar nooit begrijpen als je niet hetzelfde hebt gevoelt.

Nee dat heb ik zeker niet Ik ben “maar” een gelukkig mens dus ik zal nooit kunnen voelen wat zij voelt. Het enigen wat ik haar nu kan bieden is een luisterend oor en natuurlijk scheelt dat ook. Zolang het maar niet uitdraait in een neerwaartse spiraal... daarnaast kan ik er natuurlijk ook niet altijd zijn.

“Je gaat nooit begrijpen als je niet het zelfde hebt gevoeld”

Dat vind ik een beetje kort door de bocht, dat ik niet het zelfde voel, betekend niet dat ik het niet kan begrijpen. Al zal ik het natuurlijk nooit zo goed begrijpen als zij zelf.
Als iemand zijn arm gebroken is dan kan je niet pressies weten hoe die genen zich voelt en hoe je zijn pijn kan verminderen. Maar je kan wel begrijpen dat het veel pijn doet en dat je daar rekening mee moet houden.

Maar dat is uiteraard mijn mening en vind niet dat die boven die van jou staat in dit geval.

Laatst bijgewerkt door Liekemo op 15-09-20 23:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-09-20 23:05

Geplaatst: 15-09-20 23:05

Ze heeft dus geen professionele hulp? Als ze aan automutilatie doet is het écht zeer belangrijk dat ze hulp gaat zoeken. Zonder dit ook al. Ze gaat hier niet alleen uit komen en jij gaat haar er ook niet uit helpen. Ik zou haar echt adviseren dat ze aan een professioneel iemand haar verhaal doet zodat ze geholpen kan worden en gelukkiger kan worden. En verder veel luisteren en er voor haar zijn. Meer kan je niet doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-20 23:08

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-20 23:08

Amado7 schreef:
Ze heeft dus geen professionele hulp? Als ze aan automutilatie doet is het écht zeer belangrijk dat ze hulp gaat zoeken. Zonder dit ook al. Ze gaat hier niet alleen uit komen en jij gaat haar er ook niet uit helpen. Ik zou haar echt adviseren dat ze aan een professioneel iemand haar verhaal doet zodat ze geholpen kan worden en gelukkiger kan worden. En verder veel luisteren en er voor haar zijn. Meer kan je niet doen.

Ja dat begrijp ik, ze gaat daar alleen niet naar luisteren. En vind ook dat ik dat moet respecteren. Ik wil heel graag dat ze hulp krijgt maar als ik daarop ga drammen dan is ze alleen maar nog alleener omdat ze mij dan ook minder vertrouwd... was er maar een manier

**Geplaatst**: 15-09-20 23:11

Geplaatst: 15-09-20 23:11

-adviseren hulp te zoeken, biedt aan mee te gaan, eerste stap is altijd huisarts.
- er voor haar zijn, haar niet in de steek laten.
-luisterend oor bieden, als je niet weet wat je ergens op moet zeggen, zeg dat dan ook gewoon.
-activiteiten doen/haar uitnodigen om 'leuke" dingen te gaan doen.

Verder wat is de leeftijd? Indien minderjarig weten haar ouders dat het slecht gaat? En zo ja, wat zeggen die r van? Zo nee kun je die vriendin adviseren met haar ouders te praten.

Edit: niet verkeerd om toe te geven dat je het inderdaad niet begrijpt omdat je r nog nooit mee te maken hebt gehad.

Laatst bijgewerkt door Maartje1990 op 15-09-20 23:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-20 23:12

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-20 23:12

Nightingale schreef:
Wat lief dat je je vriendin wil helpen. Ik denk dat alleen dat al heel waardevol is.

Er even vanuit gaande dat ze al professionele hulp heeft:

Ik begrijp je neiging om oplossingen aan te dragen erg goed. Je vindt het vervelend om je vriendin te zien piekeren en wil haar graag laten zien hoe het anders kan. Toch is dat bij depressieve mensen vaak niet het meest helpend. Heel vaak weten zij de 'oplossing' ergens ook wel, maar zijn er andere redenen waarom ze die niet kunnen of willen aangrijpen. Continu met adviezen komen (hoe goedbedoeld ook) kan iemand ook het gevoel geven dat zijn/haar moeilijkheden er niet echt mogen zijn.

Waar ze denk ik meer aan heeft, is een luisterend oor, iemand met wie ze kan delen wat er in haar omgaat. Jij helpt haar dan door die aandacht aan haar te geven, door vragen te stellen en daarmee te laten zien dat het je interesseert. En probeer dan dus weg te blijven van adviezen en tegenargumenten, maar vraag verder door naar haar beleving. Als zij dus zegt 'Ik ben de enige die het zo zwaar heeft', kan je reageren met 'Wat rot dat je dat gevoel hebt. Hoe komt dat?'.

Ieder mens is anders, dus vraag ook vooral aan haar (het beste op een goed moment) wat ze nodig heeft. Zo te lezen heb je het beste met haar voor, dat moet sowieso al heel fijn voor haar zijn. Maar onthoud wel dat jij NOOIT verantwoordelijk bent voor haar gevoelens of gedrag, wat er ook gebeurt. Zorg dat jij er ook met iemand over kan praten als je dat nodig hebt.

Edit: ik lees net dat ze geen hulp heeft en er ook niet voor open lijkt te staan. Nogmaals, het is NIET jouw verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat ze wel aan hulp komt. Het enige wat jij kan doen, is het af en toe blijven noemen, voorzichtig vragen waarom ze zo afwijzend reageert, en haar steun aanbieden waar je dat kan en wil. Pushen werkt vaak toch alleen maar averechts, dat heb je zelf vast ook wel gemerkt.

Eeg bedankt voor je tips, ik vind het echt hele waardevollen informatie. Ik probeer zeker door te vragen op momenten dat we langs elkaar heen praten. “Ik begrijp dat jij dat zo ervaart. Ik zou de tijd graag terug draaien maar dat kan ik helaas niet. Is er iets wat ik op dit moment kan doen om je beter te laten voelen?” Er was vanmiddag een accefietje maar daar ga ik veder maar nier op in

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-20 23:15

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-20 23:15

Maartje1990 schreef:
-adviseren hulp te zoeken, biedt aan mee te gaan, eerste stap is altijd huisarts.
- er voor haar zijn, haar niet in de steek laten.
-luisterend oor bieden, als je niet weet wat je ergens op moet zeggen, zeg dat dan ook gewoon.
-activiteiten doen/haar uitnodigen om 'leuke" dingen te gaan doen.

Verder wat is de leeftijd? Indien minderjarig weten haar ouders dat het slecht gaat? En zo ja, wat zeggen die r van? Zo nee kun je die vriendin adviseren met haar ouders te praten.

Edit: niet verkeerd om toe te geven dat je het inderdaad niet begrijpt omdat je r nog nooit mee te maken hebt gehad.

Minder jarig ja, we zijn 16. Haar ouders weten dat er iets is maar weten niet pressies wat, ik denk dat zij dat zelf eerlijk gezegt ook niet altijd weet. Ik beleef dit verhaal samen met mijn echte beste vriendin. Die heeft samen met haar en haar ouders gepraat. Alleen zitten bij haar ouders ook een zwak punt. Die zijn namelijk lesbies en daar heeft ze als enigs kind soms ook moeite mee. Soms is er behoefte aan een man!

**Geplaatst**: 15-09-20 23:18

Geplaatst: 15-09-20 23:18

Wat anderen ook al zeggen: luisteren zonder een oordeel te hebben.

"Ze moet leren dat.." en "zij wil niet luisteren" is vanuit jezelf geredeneerd. Ik snap wel dat een depressief persoon zoiets heeft van "dus volgens mijn vriendin doe ik ook al alles verkeerd". Adviezen over hoe zij haar problemen kan oplossen kun je echt beter aan een professional overlaten.

Stel eens de vraag: wat vind jij fijn / kan ik doen om jou te helpen? In plaats te beginnen vanuit de gedachte "ik vind dat jij...".

Ik snap je goede bedoelingen overigens wel!

**Geplaatst**: 16-09-20 01:08

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 16-09-20 01:08

Ik denk niet dat je veel kunt doen als 'vriendin'.
Deze meid kan alleen zichzelf helpen door goede hulp te zoeken. Wellicht kun je daarbij ondersteunen maar ik zou de boot een beetje afhouden. Ik kan me voorstellen dat jij/jullie een beetje simpel worden van het geroep om hulp, dan bied je ideeen aan en hoor je altijd weerwoord. Het klinkt meer als aandacht zoeken.
Begrijp me niet verkeerd dat dat soms een coping strategie van iemand die echt hulp nodig heeft, maar die kun jij niet helpen. Ze zijn er zelf niet klaar voor.

En je zult nooit begrijpen of enigszins kunnen indenken hoe het is voor iemand met een depressie.
Tot je zelf op die plek staat. En dan nog kan het voor jou heel anders zijn dan voor haar.

**Geplaatst**: 16-09-20 01:35

Geplaatst: 16-09-20 01:35

TS, allereerst is het super lief dat je wil helpen en ik begrijp je frustratie. Aan je profiel te zien zijn jullie erg jong en dat betekent ook automatisch dat de situatie wat anders ligt dan bij iemand van volwassen leeftijd.

Jij hoeft je niet als "redder" voor je vriendin op te werpen. Dat klinkt heel erg hard, maar dat is de taak van haar ouders/opvoeders. Het enige wat jullie als vriendinnen kunnen doen is haar gedachtes aanhoren zonder daar een advies of oordeel over uit te spreken. Zo lang iemand namelijk niet klaar is voor hulp, zal die persoon dit ook niet accepteren. Nogmaals, dat is een súper frustrerend proces om los te laten en berscherm jezelf voor haar negatieve gedachten en (re-)acties. Reageer er niet op als ze negatief naar jullie is omdat jullie haar depressieve gedachtes niet meer aandacht geven dan ze aan te horen.

Mijn vriend is klinisch depressief incl. suicidale gedachten, hij erkent dat hij ze niet uit durft te voeren. Hij wil ook niet geholpen worden; niet met medicatie (begrijp ik) en niet met therapie. Voor mij als partner is het héél erg frustrerend en ook ik heb echt moeten leren om hem los te laten en niet constant met ideeen aan te komen. Het enige wat ik kan doen is luisteren en de rest moet hij zelf doen... De rest van het verhaal ga ik je niet mee lastig vallen

Nogmaals, als jullie je echt zorgen om haar zouden maken dan kun je altijd eens met de ouders/verzorgers gaan praten. Echter kan dit dingen heel erg laten escaleren bij je vriendin en dat is vaak niet ten goede. Neem het allemaal zoals het komt, geef geen oordeel of advies en hoor alleen aan.

Heel veel succes!

**Geplaatst**: 16-09-20 02:02

Geplaatst: 16-09-20 02:02

O eigenlijk zou ze echt professionele hulp moeten zoeken. En dat moet ze echt zelf doen, zij is de enige die zichzelf echt kan helpen. Jij kan veel doen maar niet alles. En eigenlijk is dat een te grote verantwoordelijkheid voor iemand van 16. Kun je eventueel niet met haar ouders of een mentor praten. Ik snap dat je haar niet wil verlinken. Maar ze heeft wel hulp nodig.

Maar even over wat je wel kan doen. Ik vind nightingale echt goede tips geven.

Ik ben zelf ook wel eens depressief geweest. Ik trek mij dan altijd terug. Dus steeds meer dingen afzeggen, tot niks meer doen en ook slecht/niet reageren op de app. Eigenlijk help ik mijzelf daar niet mee (weet ik nu) want je doet niks meer wat je energie geeft en gaat je steeds meer alleen voelen. En daarnaast als je veel alleen bent kunnen de doemgedachtes de overhand nemen.

Wat ik fijn had gevonden was dat een vriendin soms spontaan op de stoep had gestaan (Aangezien ik afspraken af zeg/niet meer maak en niet reageer op de app is dat de enige mogelijkheid.) Al was het maar om een kopje thee te drinken en chocola te eten. En die een luistert oor of een schouder om te huilen aanbied.

Dan helpt het heel erg als iemand echt oprecht naar je luistert. Dus doorvraagt. Dus als je vraagt hoe gaat het. En ze zegt niet zo goed. Vraag dan waarom niet, hoe komt dat etc. En luister zonder oordelen te geven. Dingen zeggen als ‘het komt goed’ of ‘je moet positiever denken etc’. Helpt echt niet. Als ze negatief denkt dan krijg jij dat er niet zomaar uit. Voor gezonde mensen is dat heel moeilijk voor te stellen. Die denken gewoon bekijk het even anders en alles is opgelost. Maar als je echt in de put zit, lukt dat gewoon weg niet. Dan kun je de vragen beter open laten en het haar zelf in laten vullen. Als ‘hoe kan ik je helpen’, ‘hoe kunnen we het beter maken’. Misschien reageert ze wel met dat je niks kan doen en nooit beter wordt. Maar vraag dan ‘wat zou jij tegen mij zeggen/oplossen als ik hiermee zat’. Dat is soms makkelijker dan naar je eigen situatie te kijken. Dus laat haar eerder zelf de oplossingen bedenken dan dat jij dat doet en het haar ‘oplegt’.

Maar naast praten is het soms ook wel fijn als je een vriendin hebt die je eens van de bank aftrekt. En een afspraak maken om wat te gaan doen werkt dan vaak niet. Maar zeg gewoon: ‘kom we gaan even een stukje wandelen’ of iets. Beweging is ook goed. Geen idee of ze een sport heeft die je dan met haar kan doen zonder hele afspraken te moeten maken vooraf. Skeeleren, paardrijden, dansen?

Of zijn er naast sporten andere activiteiten die ze vroeger altijd leuk vond en positieve energie uit haalde? Zoals taart bakken, tekenen, winkelen etc. Sleur haar gewoon mee. Ze zal misschien even protesteren. Als ze echt heel lang moeilijk doet moet je het niet doen natuurlijk maar waarschijnlijk voelt ze zich daarna beter.

**Geplaatst**: 16-09-20 07:28

Geplaatst: 16-09-20 07:28

Ik persoonlijk zou het ook niet prettig vinden om in het geval van je vriendin te horen welke oplossingen er zijn, wat zij moet leren,... Dat kan inderdaad overkomen alsof je het niet begrijpt, niet luistert, je pusht,... Ik zou - als je iets wil doen - daarentegen echt actief gaan luisteren en haar haar verhaal laten vertellen, bijvragen stellen, ... zonder oplossingen aan te dragen. We zijn allemaal verschillend en wat voor de een dus goed werkt, werkt voor iemand anders helemaal niet. Wat jij ziet als een oplossing, ziet zij daarom misschien helemaal niet als een oplossing. En soms wil je ook gewoon iemand die even luistert zonder oplossingen aan te dragen.
Wat je ook kan doen is aan haar vragen wat haar zou helpen of wat jij kan doen om haar te helpen. Eventueel kaats je de bal terug: ik heb je al een aantal keer oplossing x voorgesteld, maar dat lijkt niet te zijn waar jij nood aan hebt / waar jij je prettig bij voelt. Waar heb je wel nood aan?

Wat mij geholpen heeft om professionele hulp te zoeken, is een vriendin die me vertelde over haar therapie.
Soms heeft het idee professionele hulp te zoeken ook even tijd nodig om te landen. Je vriendin zal hier wel zelf aan toe moeten zijn. Therapie kan heel zwaar zijn, het werk moet je zelf doen (met ondersteuning van een therapeut), dus motivatie is wel nodig.

Edit: misschien kan je haar eens vragen of ze ooit contact heeft opgenomen of haar zeggen dat jij niet onmiddellijk meer weet hoe je haar kan helpen, maar ze misschien wel eens kan praten met iemand van / met de kindertelefoon, awel (ze hebben een telefoonnummer, forum enz) of andere laagdrempelige initiatieven. In Vlaanderen heb je bv ook het JAC (Jongeren AdviesCentrum) en TEJO, waar je gratis en laagdrempelig met iemand kan gaan praten als je nood hebt aan een luisterend oor. Dat kan ook anoniem als ze dat wil. Misschien is die stap naar hulp wat minder groot.

**Geplaatst**: 16-09-20 07:37

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 16-09-20 07:37

Wij mensen zijn nogal geneigd om altijd maar tips te geven. Maar meestal is dat niet wat degene met de klachten wil.

Ik zou zorgen dat je een luisterend oor bied en dat met een open blik (zo goed als mogelijk) doet. Stel vragen. Laat haar uitleggen wat je voelt.
Zeg niet: ik snap wat je voelt
Maar eerder: kun je mij uitleggen wat je voelt? Want ik heb dat nog nooit gehad.

Je zou haar eventueel zelf kunnen vragen wat zij denkt dat helpt. Je kunt eens peilen of ze denkt dat het snijden helpt. Of dat er nog meer oplossingen zijn die ze misschien ziet zitten. Vraag ook wat zij van jou verwacht.
Desnoods spreek je een paar keer per week samen af voor een wandeling of een kopje thee en gewoon even kletsen.

Je bent geen therapeut, maar een vriendin.

**Geplaatst**: 16-09-20 07:47

Geplaatst: 16-09-20 07:47

Pikkepor schreef:
Je bent geen therapeut, maar een vriendin.

Dit inderdaad. Dat kan je vind ik ook wel benoemen: ik wil er graag voor je zijn en je een luisterend oor bieden, als vriendin. Ik merk dat je het erg moeilijk hebt en denk dat ik niet genoeg voor je kan doen door er als vriendin voor je te zijn.

**Geplaatst**: 16-09-20 08:06

Geplaatst: 16-09-20 08:06

Jij bent 16 volgens je profiel dus je vriendin zal ook rond die leeftijd zijn. Zijn haar ouders op de hoogte van dit alles? Kun je niet eens met je vertrouwenspersoon op school praten wat je kunt doen?

**Geplaatst**: 16-09-20 08:24

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 16-09-20 08:24

Mijn tip is om alles bij jezelf te houden. Als ik het lees vind je het schokkend dat ze snijd: ik vind het heel lastig dat je jezelf verwond.
Ik vind het lastig om met de situatie om te gaan, het liefste wil ik alles voor je oplossen maar waar kan ik je mee helpen?
Ik ga nu een hele harde uitspraak doen die online lekker makkelijk is maar ik denk uit jou verhaal niet dat dit een sect depressie is maar hier meer bij komt kijken.

Stel je grenzen: als ze er graag met je over praat maar dat een belasting voor jou is geef je aan er graag voor haar te willen zijn maar deze informatie niet te kunnen dragen zolang ze geen hulp zoekt. Je bent geen hulpverlener.
Als ze aangeeft dat je haar niet begrijpt (dat klopt ook) ben je eigenlijk al een stap te ver: je hebt geprobeerd haar probleem op te lossen en dat kan alleen zij zelf want je weet niet precies hoe het zit.
Probeer geen oplossingen te geven maar haar te steunen in het werk wat ze zelf moet doen. Doet ze dat niet en wil ze er alleen over praten; sorry dit kan ik zo niet, hoe kan ik dan toch er voor je zijn zonder dat het mij schaad.

**Geplaatst**: 16-09-20 08:37

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 16-09-20 08:37

Wat een lastig probleem TS, ik snap dat je er graag voor je vriendin wil zijn maar vergeet ook vooral jezelf niet.. geef je grenzen duidelijk aan en laat jezelf niet in de "therapeutrol" vallen. Dat is ook in mijn omgeving een keer heel erg verkeerd gegaan.
Voor je vriendin kan professionele hulp kan ook in kleinere stapjes. Als jij bijvoorbeeld op school aangeeft dat je met het een en ander zit kunnen zij jou helpen om het een plek te geven. Ook (als er een zorgcoördinator oid aanwezig is) kan je samen met haar naar de zorgcoördinator om erover te praten. Die persoon is volwassen en kan kijken naar volgende stappen zoals het helpen met zoeken naar professionele hulp en het inlichten van haar ouders.

Jullie zijn pas 16 en dit kunnen jullie niet alleen, hier is echt hulp van een volwassene voor nodig om te kunnen helpen.

**Geplaatst**: 16-09-20 08:54

Re: Depressie, hoe kan je helpen?

Geplaatst: 16-09-20 08:54

Helaas ga je dit echt niet begrijpen als je het niet hebt gehad. Het enige wat je kan doen is begrip opbrengen en er voor haar zijn. Dingen die jij noemt als oplossingen. Zijn oplossingen die jou zouden helpen als je je dag even niet hebt. Een depressie zit veel dieper en is totaal anders helaas. Probeer er voor haar te zijn ondanks alles en steun haar.

**Geplaatst**: 16-09-20 09:16

Geplaatst: 16-09-20 09:16

Wat lief van je dat je je vriendin wil helpen. Als je zelf geen depressie hebt gehad is het logisch dat je niet zo goed weet hoe je moet helpen want een depressie is echt een bizar iets. Wat ik je aan kan raden is om op Facebook de groep “the depression project” te volgen (en evt alle foto’s die ze al eens hebben gedeeld nog eens te bekijken). Ik heb er een paar plaatjes uit gehaald die voor jou misschien helpen:
Afbeelding

**Geplaatst**: 16-09-20 09:27

Geplaatst: 16-09-20 09:27

Lieve ts, jullie zijn beiden nog enorm jong. Ik weet hoe jullie beiden je voelen, ik ken het gevoel dat niemand je begrijpt, maar ook het gevoel dat iemand niet naar je oplossingen luistert.
Zelf heb ik sinds mijn 12e in een depressie gezeten, dus ik weet er veel van helaas
Je kunt niet veel voor haar doen, wees een luisterend oor, maar probeer geen oplossingen te bedenken voor haar. Daarmee ga je jezelf ook omlaag trekken en dat is het laatste wat je wilt.

Het enige wat je kunt doen, is naar haar ouders gaan. Ze is nog minderjarig, dus haar ouders kunnen professionele hulp voor haar regelen via de huisarts. Je moet je wel bedenken dat je vriendin in eerste instantie daar enorm boos/verdrietig over kan zijn, maar dat dit ook weer beter wordt als zij inziet dat het beter voor haar is.
Mijn beste vriendin Toen der tijd heeft toen we 15 waren alles aan mijn moeder verteld. En ja wat was ik enorm boos eerst, maar later zag ik in dat ze dit had gedaan om mij te beschermen.

Want lieve meid, jij kunt haar hier niet doorheen helpen. Dat is iets wat ze zelf moet doen samen met een professioneel iemand. Dat is iets wat je niet zou moeten willen doen, het enige wat je kunt doen is luisteren naar waar ze mee zit, zonder met oplossingen te komen

Side note: voor je naar haar ouders stapt kun je ook overleggen met je vriendin, dat je bang bent dat het steeds slechter zal gaan en je haar niet kunt helpen. Dat ze professionele hulp nodig heeft en die kunt krijgen via haar ouders. En als zij zelf niet met haar ouders in gespek gaat, dat jij dat gaat doen

Vraag hierin ook jouw ouders om ondersteuning, dit is iets wat ook jij niet alleen hoeft te doen
Heel veel succes en dikke knuffel