Gister was ze knettergek, en had ik alleen gelongeerd. Vandaag wilde ik gaan rijden, en meestal longeer ik altijd vrij uitgebreid voor het rijden, zodat de 'frissigheid'eruit is.
Vandaag had ik zoiets van, 'ik blíjf longeren zeg, ik ga er gewoon meteen op' Dus ik er gelijk op. ( voor mij een grote stap ) Lekker lange teugel gestapt, daarna iets opgepakt en lekker losgestapt. Uiteraaaáard was alles eng, de keer hiervoor ergerde ik me er rot aan, en gaf haar op d'r kop, maar aangezien ze daar opgefokter van werd, ben ik vandaag gewoon gaan 'negeren'. Ikzelf keek gewoon de 'andere'kant op , en ging lekker op mijn zit/ houding letten. Pompidou zocht 't maar ff lekker uit.
Toen vond ze 't toch maar niet zo boeiend meer. Moest ik wel om lachen hoor.
Heel uitgebreid losgestapt, lekker de tijd genomen, haar vooral goed recht laten lopen, voorwaarts op 2 teugels (ze was nl erg krom, gaat al stuk-ken beter). Toen lekker aangedraaft, madammetje was superfris, wilde alleen maar vooral snel. Op mijn zit en stem terug kunnen nemen, na verloop van tijd ging het erg goed, draafde ze braaf op een tempo. Ik rijdt verder totaal niet gericht op het 'aan de teugel rijden' maar echt dat ze ontspant, want ze is in het begin zo gespannen! En dat ze lekker los en braaf onder me loopt. Het is zo fijn om te merken dat je een paard dan echt nageeflijk RIJDT, heerlijk. Vroeger was ik me daar totaal niet bewust van, friemelde veel met mn handjes etc. En wilde altijd per sé dat ie 'mooi'liep.
Wat dat betreft leer ik ontzettend veel van dit bijdehandte dier. Ik moet bij haar meer denken om mijn eigen zit/ houding, want anders laat ze me wel merken dat het haar stoort, heel leuk eigenlijk. Dat gevoelige, fijne en hete gaat me eigenlijk ontzettend bevallen, ik leer er echt mee omgaan, en heb vandaag zoooo ontzettend fijn gereden! Echt naar de nageeflijkheid gereden, ze was braaf, deed hard haar best, en brieste flink.
Zo heerlijk om haar dit bijgebracht te hebben, want hiervoor is ze duidelijk ontzettend op de hand gereden, haar hals zat ( zit nog steeds, dat is niet zomaar weg) gigantisch vast, en ze had een mond als een blok beton. Onder het zadel kon ze absoluut niet ontspannen, laat staan nageven. En nu, wauw, het is dan zo'n fijn paard om te rijden!
Ook een paar keer middendraf meegepakt, dat moet je echt een komen voelen, want dat zit fantastisch.
Kortom, het ging geweldig vandaag!
(ik lees het nu eens over, pfff jullie zullen wel denken 'ja ja ze is geweldig )
Leuk joh, dat het zo lekker gaat. Een paard is toch een beetje de spiegel van je ziel he ? Op het moment dat je haar gedrag negeert en lekker met jezelf bezig bent, gaat zij dus ook meer haar koppie naar jou richten.
Ik merk dit bij Duncan ook. Heerlijk he, als je resultaten krijgt op je inspanningen .
Digitale tekeningen van je huisdier of paard: www.HHD-Foto.eu
keuk om te lezen dat het zo lekker ging ik herken heel veel van jou merrie in de mijne..de laatste tijd is ze ook zo ontzettend fris en drammerig en bovenal chagerijnig in omgang succes verder!
Iedereen rijdt met ups en downs hoor. Mijn paard loopt ook niet iedere dag de sterren van de hemel Het gaat erom dat je gevoeld hebt hoe het is als Pompidou zich wel fijn laat werken!
Vandaag was dus een enorme down. Op zo'n moment ben ik echt radeloos, nu nog vraag ik me af of ik dit allemaal wel ga redden. *pff*
Morgen komt m'n instructrise, die wilt haar even aan de longe zien, daarna onder het zadel, en als het goed is klimt ze er zelf ook nog even op. Ik ben ontzettend benieuwd.