Geplaatst 
eind 2018 kocht ik mijn fjorden-baby Onyx omdat ik weer wilde gaan rijden. Helaas bleek ik niet het geduld op te kunnen brengen met een veulen, maar ik wilde ook geen afscheid meer van haar nemen. Zo zijn we 2019 begonnen met een verhuizing naar een stal waar ik iets meer hulp kreeg met de verzorging, zodat er tijd vrij kwam om er een rijpony bij te nemen.
Februari 2019 begon dus met de verhuizing naar een andere stal. Alle paardjes zijn happy
Ik wilde een braaf beleerde pony omdat ik al een aantal jaar niet had gereden. Maar ik werd verliefd op een 4 jarige, onbeleerde merrie. Uiteindelijk besloten om de gok te gaan wagen
en eind Maart verwelkomde wij Raika 
Gelukkig was ze 4 jaar en kon ik dus wel gelijk (voorzichtig) met haar aan de slag. Eind april konden we al met zadel en hoofdstel longeren. Ze pakte het werken goed op en vond het gelukkig allemaal heel leuk om te doen
Verder wandelde we regelmatig om haar wat van de wereld te laten zien. En inmiddels jaarling Onyx mocht ook wat leren! een heel dekje op je rug, vast staan en gepoetst worden, spannend!!!!! Of toch niet?!
Half mei was het zo ver.... voor het eerst er op... oh oh wat was ik ongelooflijk trots
Omdat ik wilde voorkomen dat we dingen verkeerd zouden aanleren, zijn we 1 juni direct begonnen met lessen (op vreemd terrein) dat waren heftige indrukken en na een lesje van 15 minuten was ze dan ook enorm moe
toch wilde we dit blijven doen en zo zijn we dit voorzichtig gaan uitbouwen. 
Begin juli gingen de lessen steeds beter en ging haar conditie zichtbaar vooruit
ook de trailer ritten waren geen issue meer voor haar 
Ook werd het tijd dat er galop bij ging komen. Waarbij ik gelukkig hulp heb gekregen want ondanks dat ze het goed op heeft gepakt, zat ik er liever niet zelf op
Maar toen werd het mij te veel.... 4 mini’s, een jaarling fjord, en eigenlijk ging alle tijd en energie naar Raika.... dus heb ik de moeilijke beslissing gemaakt om voor 2 van de mini’s een andere thuis te zoeken. In Juli vertrok mijn zelf gefokte merrie Pip naar haar nieuwe thuis. Een goede, maar wel hele zware beslissing
Er was weinig tijd om daarbij stil te blijven staan, want begin Augustus was de keuring waar ik met Raika aan deel zou nemen. Jemig wat spannend!!! En wat een dag!!!! Raika behaalde een prachtige 1ste premie, werd kampioen in haar rubriek (merries zonder predikaat), werd uitgeroepen tot best getoiletteerde van de dag en werd uiteindelijk zelfs nog DAGKAMPIOEN
wat heb ik op een roze wolk geleefd!! 
Ook het rijden en de lessen gingen steeds beter.
Er leek een soort kwartje te zijn gevallen in stap en draf
Eind September werd Raika helaas ziek. Terwijl wij ons hadden geselecteerd voor de Centrale Keuring begin oktober. De dierenarts heeft haar zo goed mogelijk opgelapt maar de keuring kwam te snel. Haar energie was nog niet zoals het moest zijn. Dus de Centrale Keuring gauw vergeten en verder kijken naar nieuwe uitdagingen; onze eerste wedstrijd half oktober.
We gingen puur voor de ervaring maar mochten gelijk 2 kleine winstpuntjes mee naar huis nemen. Hoe trots kun je zijn
en dat allemaal nog zonder goed bevestigde galop 
Begin December zijn we voor het eerst buitenaf op wedstrijd geweest. Wat ook weer een hele ervaring was! En eind December sloten wij het jaar af met een hele bijzondere wedstrijd; tijdens het losrijden ben ik er afgevallen (eens moest de eerste keer zijn
) maar toch behaalde we een knappe 2de en 1ste plaats 
En na maaaaanden strijden, brak het mooiste moment van 2019 aan. Mijn twee kanjers besloten aan het einde van 2019 eindelijk de strijdbijl te begraven en het jaar in vrede af te sluiten
Verder wensen wij iedereen een gezond, gelukkig en sportief 2020!!
uit. En wat een fijne afsluiting van 2019 dat jut en jul vrienden zijn geworden.