Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-08-19 22:05

Geplaatst: 13-08-19 22:05

BlackBeautyZ schreef:
verschilt echt per vriendschap.. maar mijn globale grens is als er gelogen en achterbaks gedaan word. ik moet zeggen dat ik vriendinnen heb die ik veel spreek via app maar nauwelijks zie, maar ik heb ook vriendinnen die ik met regelmaat zie maar verder nooit echt spreek. beide varianten zitten echt goede vriendinnen tussen.

Als je iemand alleen maar via app spreekt, is dat dan nog wel vriendschap? Dit vind ik gevoelsmatig echt een lastige, aangezien ik zelf social media zo oppervlakkig als wat vind...

Annet_Dottie schreef:
Nog een vraagje, hoe staan jullie tegenover vriendschappen waarin de vriendschap een nieuwe relatie krijgt en alles ineens daarom draait ze geen tijd meer hebben enzo..?

Op het begin zit iemand op zo'n roze wolk...daar ga ik klakkeloos van uit diegene een tijd niet of weinig te zien/ spreken :')

Als ze na een jaar, anderhalf jaar nog steeds niet thuis geven...tja, dan denk ik ook dat het tijd is om verder te wandelen.

**Geplaatst**: 13-08-19 22:16

Geplaatst: 13-08-19 22:16

Ik had een vriendin die vrij onzeker is en het vaak persoonlijk opvat als iemand haar mening niet deelt.

Ze gaat haar standpunt dan vrij fel verdedigen en ik heb al meermalen meegemaakt dat dat flink escaleerde en dat er zo mensen uit haar leven verdwenen.

Zelf beleeft ze het niet zo en ik heb het altijd als onzekerheid gezien en het kunnen vermijden.
Want tegelijk heeft ze een hart van goud en wil graag mensen helpen.

Tot ik voor het welzijn van mijn pony een keuze moest maken die ze persoonlijk opvatte.
Geen interesse over hoe het verhuizen van m'n pony is gegaan, niet vragen hoe het gaat, alleen contact als ik contact zocht.

En dat na een vriendschap van toch wat jaren waarin we dagelijk contact hadden, als we elkaar niet zagen dan wel via berichtjes.

Ik vind het heel erg jammer, ik heb vaak dingetjes waarvan ik weet dat we er samen hard om hadden kunnen lachen.
Ik heb in het begin dat soort dingetjes nog wel gedeeld, maar nadat er dan na een hele tijd pas reactie kwam, was het me wel duidelijk dat ze er niet op zit te wachten.

Dus dat is doodgebloed.

**Geplaatst**: 13-08-19 22:45

Geplaatst: 13-08-19 22:45

.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 02-02-23 11:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-08-19 23:09

Geplaatst: 13-08-19 23:09

Het bloemetje moet wel water krijgen. Als het geen water krijgt gaat het dood.

Zo is het ook met een vriendschap. Net als in een relatie moet je er samen voor gaan en soms voor werken.

**Geplaatst**: 13-08-19 23:37

Re: Wanneer is een vriendschap klaar voor jou?

Geplaatst: 13-08-19 23:37

TS dat is een goed idee vaak voel je je ook overdonderd en dan vergeet je ook te zeggen wat je dwars zat en idd als je het te lang laat borrelen ontploft het een keer.
Ik snap je frustratie zo met mijn beste vriendin een uitval gehad om een klein onzinnig iets maar gewoon een opstapeling van dingen en hebben we 4 jaar lang het contact verbroken. Begin veel boosheid en verdriet en later probeer je het een plekje te geven. Ik heb dr altijd gemist ondanks alles en vorig jaar hebben we het uitgesproken en is de vriendschap nog hechter omdat we elkaar ook meteen zeggen als er ons iets dwarszit ...

En ik snap ook dat het leven er heel anders uit ziet met een kindje en in het begin zal ze echt even moeten leren hoe en wat maar tis niet zo dat je dan zo lang de kast in gaat en een aantal maanden later weer keer tevoorschijn gehaald wordt.
Ik heb ook alle begrip voor alle omstandigheden dus in geval van mijn andere vriendin nieuw huis, nieuw baan , verbouwing , verhuizing paard vakantie. Tuurlijk heb je dan even weinig tijd. Ook geholpen met behang krabben en spullen sjouwen enz vind ik ook geen moeite. Met dr ip wedstrijd voorlezen ook gezellig!
Maar als ik dan een half JAA van te voren zeg dan en dan heb ik mijn eerste wedstrijd dus heb wel even wat steunen toeverlaat nodig is het denk dat ik dan al iets heb. En zoals nu Mn veulen geboren ze zou komen kijken en half uur van te voren belt ze af ze kreeg het in haar vrije dag gepland. Vanaf dat moment geen apje of niks en ik ben dan wel dusdanig teleurgesteld dat ik denk was het zo moeilijk om in 2,5 maand nog als een half uurtje in te plannen om langs Te komen?

**Geplaatst**: 13-08-19 23:45

Geplaatst: 13-08-19 23:45

.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 02-02-23 11:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-08-19 07:37

Geplaatst: 14-08-19 07:37

Shaggy09 schreef:
Dit is echt heel gemeen om maar gelijk te gooien naar een vriendin met een nieuwe liefde.

Uiteraard niet direct he.. maar na de roze wolk weken, want die heeft zo'n beetje iedereen. Als je dan nog niks laat horen (ja sommige mensen hebben zelfs geen tijd meer voor een appje) of afspraken continu afzegt. Dan ga ik niet zitten wachten tot het wel eens uitkomt.

**Geplaatst**: 14-08-19 07:40

Geplaatst: 14-08-19 07:40

Als er gelogen wordt en dan heb ik het niet over een leugentje voor bestwil, dan heb ik het over verhalen verdraaien.
Dan weet je niet wat je aan iemand hebt.
Onlangs nog meegemaakt en als ik klaar met iemand ben, dan ben ik ook echt klaar.

**Geplaatst**: 14-08-19 07:42

Geplaatst: 14-08-19 07:42

Qimm schreef:
Wanneer het meer energie kost dan oplevert

Dat dus.

**Geplaatst**: 14-08-19 07:48

Geplaatst: 14-08-19 07:48

Ik heb gekapt met mijn vriendin na een vriendschap van ruim 40 jaar.
Zij is manisch depressief maar de laatste jaren vreselijk jaloers en achterdochtig, zo erg dat het haar bijna haar huwelijk heeft gekost.
Ik was jaren haar vriendin maar zij niet de mijne, en toen ze begon te liegen een paar keer over was het klaar.
Ik liep er al een tijd mee maar je gooit niet zomaar een zo lange vriendschap weg maar ik werd er steeds ongelukkiger van en als zo iemand tegen me liegt trappen ze op mijn hart en dan is het over.
Ik had haar nog duidelijk gemaakt de een na laatste keer dat het voor mij reden is om te kappen.
Vind het echt erg en mis haar, haar oude haar maar niet de drama’s.

**Geplaatst**: 14-08-19 07:51

Geplaatst: 14-08-19 07:51

chanicha schreef:
Ik heb gekapt met mijn vriendin na een vriendschap van ruim 40 jaar.
Zij is manisch depressief maar de laatste jaren vreselijk jaloers en achterdochtig, zo erg dat het haar bijna haar huwelijk heeft gekost.
Ik was jaren haar vriendin maar zij niet de mijne, en toen ze begon te liegen een paar keer over was het klaar.
Ik liep er al een tijd mee maar je gooit niet zomaar een zo lange vriendschap weg maar ik werd er steeds ongelukkiger van en als zo iemand tegen me liegt trappen ze op mijn hart en dan is het over.
Ik had haar nog duidelijk gemaakt de een na laatste keer dat het voor mij reden is om te kappen.
Vind het echt erg en mis haar, haar oude haar maar niet de drama’s.

Heel erg herkenbaar. Is inderdaad jammer om zo een vriendschap te verliezen.

**Geplaatst**: 14-08-19 08:41

Geplaatst: 14-08-19 08:41

idinn schreef:
Annet_Dottie schreef:
Nog een vraagje, hoe staan jullie tegenover vriendschappen waarin de vriendschap een nieuwe relatie krijgt en alles ineens daarom draait ze geen tijd meer hebben enzo..?

Die zoekt het maar lekker uit en hoeft ook niet meer aan te kloppen later.

Gewoon, lekker de tijd gunnen om verliefd te zijn.
En als hij of zij issues heeft om een privé leven te onderhouden, loopt ze daar vanzelf een keer tegen aan ....of niet en wordt hij/zij erg gelukkig.

Wat mij betreft, een vriend of mijn partner is geen bezit, ze zijn vrij.
Het kan zijn dat een vriendschap of relatie doodbloed.
Komen we elkaar later weer tegen, gaan we of verder waar we gebleven zijn of het blijkt dat de connectie weg is, dat is ook prima.

Neem dingen niet persoonlijk.
En laat mensen vrij.
Zorg dat je zelf een leven hebt wat leuk en inspirerend is, blijf leren en ben geinetreseert in de wereld om je heen.

chanicha schreef:
Ik heb gekapt met mijn vriendin na een vriendschap van ruim 40 jaar.
Zij is manisch depressief maar de laatste jaren vreselijk jaloers en achterdochtig, zo erg dat het haar bijna haar huwelijk heeft gekost.
Ik was jaren haar vriendin maar zij niet de mijne, en toen ze begon te liegen een paar keer over was het klaar.
Ik liep er al een tijd mee maar je gooit niet zomaar een zo lange vriendschap weg maar ik werd er steeds ongelukkiger van en als zo iemand tegen me liegt trappen ze op mijn hart en dan is het over.
Ik had haar nog duidelijk gemaakt de een na laatste keer dat het voor mij reden is om te kappen.
Vind het echt erg en mis haar, haar oude haar maar niet de drama’s.

Hmmm, waarschijnlijk staat ze niet goed op de medicatie, of neemt ze die niet goed of niet meer in.
Dan worden het erg heftige personen om mee om te gaan.
Ook gebeurd het vaak na verlies van een dierbare dat ze totaal gaan flipperen.

Ik hoop voor je vriendin dat ze weer in het gareel kan komen en dat ze niet gaat vluchten voor de daadwerkelijke emoties.

Als vriendin en zeker als partner heb je het zwaar te halen en ik snap dat je afhaakt.

Enorm triest.

Laatst bijgewerkt door Rakkie123 op 14-08-19 08:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-08-19 08:43

Re: Wanneer is een vriendschap klaar voor jou?

Geplaatst: 14-08-19 08:43

Als ik je niet kan vertrouwen. Dat was echt een issue tussen een vroegere beste vriendin en mij, dus helaas..

**Geplaatst**: 14-08-19 09:25

Geplaatst: 14-08-19 09:25

* Wanneer het contact alleen maar nog van mij komt

* als ik me aan de persoon erger omdat hij of zij simpelweg niet meer in mijn levensfase past vanwege afwijkende gedragingen of principes

* als ik simpelweg merk dat ik geen zin meer heb om af te spreken

* als de persoon mijn vertrouwen misbruikt door bijvoorbeeld iets intiems verder te spelen

Ik ben hier vaak heel rigoureus in, ik kijk het altijd even aan maar als ik klaar ben met iemand komt dat ook eigenlijk nooit meer goed. Ook nooit spijt van.

Ben hier een paar jaar geleden mee begonnen en het voelt zeer goed, een licht en luchtig sociaal leven met alleen personen die voor mij daar in passen.

**Geplaatst**: 14-08-19 10:38

Geplaatst: 14-08-19 10:38

Als er geen vertrouwen meer is, ik mijzelf niet kan zijn, teveel irritaties zijn ontstaan (om welke reden dan ook), teveel gekwetst ben, en her en der is ook wel wat doodgebloed.

Ik heb zelf meerdere vriendinnen die verder weg wonen. Sommigen spreek ik maanden niet, als we bij elkaar zijn is het weer super fijn. Anderen spreek ik voornamelijk via app (wonen einden uit elkaar, en kennen elkaar ook via social media) en zie ik soms maar 1x per jaar, en is het gewoon fijn. Door drukte, verandering van leven (geen paard meer, kinderen, trouwen, verliefd, samenwonen) wordt het contact soms wat minder. Dat kan, en weet ik ook. Wat ik hierin heel lastig vind, en vaak ook hoor, is dat 'eenzijdig verkeer'. Maar wat ik wel grappig vind is dat in veel gevallen degene die dat roepen zelf ook geen initiatief nemen naar andere toe. Een spiegel voor houden??

Een goede vriendin van mij kreeg kinderen. Ik heb niet zoveel met kinderen. Ze trok meer op met mensen met kinderen. Ik hoorde minder van haar. Ik kan dan gaan denken 'boehoe, ze vraagt niet eens hoe het met mij gaat....' Maar ik wat ik vooral denk ik; het is een nieuwe levensfase voor haar, zoveel veranderingen en dingen aan haar hoofd, dat ik er misschien even bij in schiet. Wat ik logisch vindt. In ee ngoede vriendschap kán dat. En moet ik zelf gewoon het initiatief nemen. En mijzelf ook wel eens een schop onder mijn kont geven omdat ik dan erachter kwam van 'oliebol, ik heb al even niet gevraagd hoe het met haar kids gaat!". Dat ik er niets mee heb betekend niet dat ik dan niet mijn best mag doen om mij wel in haar in te leven! Het moet van 2 kanten komen inderdaad. En dat kost soms energie, maar krijg je er ook voor terug. Als dat laatste niet meer het geval is, dan bloed het wel dood inderdaad.

Ik heb veel contact via whatsapp met mensen. Ik ben blij met dat medium. Ik heb meerdere vriendinnen die er even een 'pauze' van hebben genomen en afstand van hebben genomen. Prima, mensen moeten soms die ruimte hebben. Maar vind ik ook wel lastig, vooral als ze ver weg wonen. Lastig ook in te schatten als iemand bewust zo'n keuze maakt, om af te tasten wat er verder wordt verwacht. Grappige is nu twee situaties waarin iemand die keuze heeft gemaakt, maar waar ik achteraf hoor 'niemand nam contact met mij op, dus voor mij hoeft het niet meer....'. Dan breekt mijn klomp. Want als ik dan een spiegel pak, en ze vraag of ZIJ een stap hebben genomen om iemand te contacteren is het antwoord nee. Iets met 2 richtingsverkeer...

Momenteel denk ik wel veel na over vriendschappen. Heb een aantal hele goede, en heb een aantal fijne gezellig die wat minder diep gaan maar waar ik wel energie in blijf steken. Ook hier moeten we elkaar soms even wakker maken in onze drukke levens. Dat vind ik wel moeilijk soms hoor, iedereen woont ergens anders, heeft partners, bruiloften, huizen kopen etc. Gelukkig nemen we in die vriendengroepen toch steeds om beurten een initiatief, en als we elkaar dan zien of spreken is het direct heel fijn en vertrouwd. En dat is het belangrijkste.

**Geplaatst**: 14-08-19 12:15

Geplaatst: 14-08-19 12:15

Lante schreef:
Als je (of je vriendin) een nieuwe relatie krijgt, dan nog kan je (of ze) eerlijk aangeven dat je zo op de roze wolk zit, dat je (ze) er even niks bij kan plannen. Dan weet je in elk geval waar je aan toe bent. Afspraken die al staan afzeggen vind ik zelf dan wel weer erg slap en respectloos.
Maar ik ben dan zelf wel wel weer heel erg van de ‘ afspraak = afspraak’.

Dat heb ik ook wel. Als iemand meerdere malen afspraken afzegt dan hoeft het voor mij niet zo erg meer.

**Geplaatst**: 14-08-19 16:57

Geplaatst: 14-08-19 16:57

Ik heb nog nooit echt bewust een vriendschap verbroken. Op een manier vind ik het ook nogal stom klinken, tenzij er echt dingen gebeuren die niet door de boeg kunnen.

Maar zoals mensen die weinig sturen, niet meer echt iets laten weten,... Ik zie er niet echt het nut van in om dan iets te sturen dat het 'gedaan' is of om hun gewoon van FB af te gooien bijvoorbeeld. Ik zou er wel een gesprek over hebben.

Zelf heb ik ook een vriendin gehad die erg weinig van zich liet horen. Toen waren we nog vrij jong (rond de 16-18). Het contact kwam altijd van mijn kant, een aantal keer zei ze ook afspraken last-minute af (en dan moest ik er soms nog zelf achter vragen). Toen ben ik echt wel een paar keer kwaad geworden en daar hebben we zeker ruzie om gehad.
Ook hebben we een aantal keer geen contact meer gehad voor een aantal maanden omdat we beide weigerden te praten na een ruzie. Uiteindelijk zette ik mij dan maar over mijn koppigheid.

Nu kan ik jaren later zeggen dat ik wel blij ben dat ik het 'volgehouden' heb. Want we zijn nu al acht jaar beste vrienden en onze communicatie loopt beter. We hebben het erover gehad waarom zij zo weinig intitiatief nam en dat gaat nu ook beter.

Andere vriendschappen (al zijn dat er niet veel) zijn gewoon verwaterd. Soms vind ik het wel spijtig, want er zaten mensen tussen waar ik erg goed mee kon praten. Wel kan ik die mensen nog steeds gewoon een berichtje sturen. Zo stuurde ik een aantal maanden geleden een van mijn vroegere beste vriendinnen de vraag of zij een specifieke foto had van ons en de honden. Hier reageerde ze erg enthousiast op en ik vind het wel fijn dat we nog gewoon 'normaal' contact kunnen hebben. (Redenen van het uit elkaar groeien bij deze vriendin waren wat puberale kwesties, vooral van mijn kant)

Er is één iemand die zelf uit mijn contacten gestapt is. Zij had mij van FB gegooid, erg kinderachtig. Daarna stuurde ze mij wel en stuurde ze ook opnieuw een vriendschapsverzoek. Op dat verzoek heb ik niet gereageerd. Ze begon al langer de slechte kant op te gaan, ging stelen,... Ook in het openbaar vertoonde ze gedrag waar ik niet tegen kon, muziek afspelen op straat, boeren laten,... Ik was toen nog jong en minder assertief, ik zei er zeker wel iets van maar dat hielp niet. Zij was 18 en ik 14 dus die verhouding maakte het nog moeilijker.
Dus ik was opgelucht toen zij de stap zelf nam.

Ik gooi niet zomaar mensen uit mijn leven, maar als ze er zelf uit wandelen en ze mij 'genaaid' hebben. Dan moeten ze niet verwachten zomaar terug binnen te mogen.

Daardoor herinner ik me nu ook wel iemand.

Plots hoorde ik erg weinig van haar. Waar ze vroeger elke ochtend stuurde, dagelijks belde, hoorde ik plots niks meer. Dus ik vroeg na een paar dagen wat er was. Zij antwoordde kort dat ze zich slecht voelde. Ik zei dat als ze erover wou praten dat altijd mocht. Zij gaf aan dat liever niet te doen.
Week erna, nog geen nieuws. Dus ik stuur nog eens een berichtje, met de vraag of ze erover wou praten of dat ze liever had dat ik haar allen liet. Geen antwoord. Dus de dag erna stuur ik nog eens of alles oké was en dat ik me zorgen maakte. Werd ze toch een pak kwaad joh.
Toen heb ik het dus maar gelaten, maar ik zat er iedere dag nog mee in mijn hoofd.

Een zekere maand later toen ik iets te veel op had, om 6 uur in de ochtend, besloot ik maar een bericht te sturen. Hele lap tekst met hoe ik mij erover voelde.
Zei ze iets in de trant van "Iedereen liet mij met rust behalve gij, ik denk dat dat genoeg over u zegt."
Op de vraag wat dat precies over mij zegt kreeg ik geen antwoord.
Vervolgens zei ik iets van "Oké, dan maakt het u blijkbaar niet meer zoveel uit."
Waarop ik een vage "Als gij da denkt..." terugkrijg. Als ik er verder op in ging kreeg ik een 'Laat maar zijn"

Guess what, een paar maanden later stuurt ze ineens doodleuk "Hey" alsof er niks gebeurd is. Tja nee, bij mij kom je er niet meer terug in voordat die dingen uitgepraat zijn. Ze had me ongelooflijk gekwetst door me zo te negeren uit het niks.

Oh, ik ben ooit wel eens met mijn paard vertrokken zonder mijn toen 'vrienden' iets te laten weten. Ik moest altijd vragen wanneer zij naar de manege kwamen (gingen samen met de auto). Het was wel altijd fijn. Maar toen besloot ik dus eens niks te sturen... Wekenlang heb ik niks gehoord, als het niet langer is. Daarna hadden we dus praktisch geen contact meer. Ook als ik zag dat ze bij elkaar uitgebreide berichten schreven voor elkaars verjaardag en bij mij niks... Ja dat deed pijn.
Er gingen echt maanden voorbij en ik voelde me rot. Dus besloot ik een andere stalling te zoeken. De ironie is dat één van hun mij toen net een bericht stuurde. Toen heb ik heel droog gezegd dat ik naar een andere stalling ging. (Was toen 14-15)
Maar nu zou ik er wel voor kiezen om hier over te praten. Mijn vaardigheden op communicatief gebied + introvert zijn waren toen niet geweldig. Ik onderging de pijn maar in stilte en ik wachtte op een bericht dat nooit kwam, tot het te laat was.

Maar verder tja, als mensen lange tijd niet willen sturen, ze doen maar. We zien zelf wel of we ooit terug bij elkaar komen. Ik heb een vriendin die ook zo is. Toen ben ik maar even koppig geweest en heb ik gestuurd nadat zij drie maanden niet geantwoord had op mij. Ze antwoordde direct, de weken erna ook sneller, nu opnieuw radiostilte. Al kan ik me voorstellen dat het voor sommige mensen meer rust geeft om het 'definitief' gedaan te maken, zeker als je blijft hopen op een bericht van die persoon en je het niet los kan laten.

Wel moet ik zeggen dat je bij bepaalde mensen snel in een 'patroon' zit. Van sommige vrienden ben ik het gewoon dat zij mij eerst sturen, die stuur ik niet snel zelf. Zij kunnen dat misschien opvatten als desinteresse, maar dat is het zeker niet. Ik probeer hier nu wel meer op te letten en zelf ook te sturen.
Vooral bij mensen die ik minder goed ken maar die 'soort van' vriend zijn stuur ik bijna nooit zelf iets. Dat is gewoon door mijn eigen onzekerheid.

**Geplaatst**: 14-08-19 17:02

Re: Wanneer is een vriendschap klaar voor jou?

Geplaatst: 14-08-19 17:02

heb eigenlijk nog nooit een vriendschap verbroken. ik vind vriendschap ook een vrijblijvend iets.
zelfs als er dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen dan beperk ik het contact gewoon en steek ik er zelf geen energie meer in, maar ik blijf wel bereid om met diegene om te gaan

**Geplaatst**: 14-08-19 17:38

Geplaatst: 14-08-19 17:38

Moeilijk. Ik doe heel veel voor anderen, te veel. Heb heel erg getwijfeld of ik een 'relatie' en latere vriendschap zou verbreken. Diegene heeft mij heel erg gekwetst, maar ik ben die periode zelf ook niet leuk in de vriendschap geweest (privé was er ook veel aan de hand en ik zat er doorheen). Daar al excuses voor aangeboden en beloofd er voortaan op te letten, maar de ander blijft maar draaien nu van: ok we zijn heel goede vrienden, tot, 'je was horror, je luisterde toen niet naar me en nu hoef ik je nooit meer te zien'.

De laatste weken komt het contact 80 procent van mijn kant, zijn andere vrienden duidelijk belangrijker en krijg ik nul begrip voor het feit dat ik er destijds emotioneel doorheen zat. Met name deze combinatie is voor mij een reden om een heel goede vriendschap te verbreken (maar vind het heel moeilijk en blijf mezelf schuld geven dat ik het verpest heb door teveel privé problemen te uiten in onze vriendschap, hoe gek dit ook klinkt -O-

).

Verder verbreek ik eigenlijk nooit vriendschappen, ben wel heel selectief in het aangaan ervan.
Sommige verwateren, maar als ik ze weer zie dan is het vaak meteen weer goed. Heb eenmaal een vriendschap echt geblokkeerd omdat deze persoon teveel illegale dingen wilde gaan doen, maar zelfs die vriendschap is goedgekomen.

**Geplaatst**: 14-08-19 17:55

Geplaatst: 14-08-19 17:55

.

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 02-02-23 11:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-08-19 19:36

Geplaatst: 14-08-19 19:36

Annet_Dottie schreef:
Zo drukke dag gehad, dus reageer niet op iedereen persoonlijk meer lees alles wel en nogmaals bedankt voor het reageren

Ik kreeg vanmiddag wel een appje van de vriendin of ik wou wandelen, ik twijfelde even maar had net dingen moeten regelen voor m'n nieuwe baan enzo dat er even uit gaan wel een goed idee was.
Vervolgens hebben we 2 uur gewandeld en gekletst, is lang geleden dat we zo veel tijd voor elkaar hadden, en eigenlijk gaande weg in het gesprek kwamen een aantal dingen al naar voren waar ik het uberhaupt graag dus nog over wou hebben. Zij had iets richting mij waardoor ze wat afstand had genomen en ik andersom naar haar. Dat is uitgesproken en voor elkaar opgehelderd dus dat voelt alweer als een last die van de schouders af is

Ow dat is fijn zeg! Hopen dat jullie iig weer op een goede manier verder kunnen gaan!

**Geplaatst**: 14-08-19 22:52

Geplaatst: 14-08-19 22:52

Dat is heel verschillend hoe ik er mee om ga, wij hebben een vriendengroep (11 personen) die kennen we al zeker een jaar of 30(ja ik ben niet zo heel piep jong meer. Door de jaren heen hebben we al heel wat mee gemaakt(oa overlijden van een heel goede vriendin 3 jaar geleden). Wij als vriendengroep gaan voor elkaar door het vuur! Nooit ruzie,nooit gezeik, en vooral nooit geroddel over elkaar! Daar gaat het denk ik vaak mis en het elkaar niets gunnen, dat komt in onze vriendenclub echt niet voor! We zijn dan ook heel close met elkaar en daar komt echt niets tussen. Voelt nog wel fijner als sommige familieleden.

Maar ik dacht ook een paar "nieuwe" vriendinnen te hebben, maar dat valt dan toch tegen en dan kom je er achter dat ze achter je rug om kwaad of slecht over je spreken, maar tegen mij praten ze ook afgunstig of kwaad(hoe je het noemen wil ) over een ander. Ik zeg er niks van , maar laat de "vriendschap" maar voorbij varen.

**Geplaatst**: 15-08-19 01:26

Geplaatst: 15-08-19 01:26

ik heb ongeveer 10 jaar geleden een hele mooie vriendschap gekregen met een meisje uit mijn klas. wij zaten in hetzelfde schuitje, haar opa overleed en 3 dagen later mijn moeder en zo groeiden wij naar elkaar toe. ik kreeg een vriend en betrok haar overal bij, we gingen met zijn 3en carnavallen enzo (Mijn vriendin en ik waren al lid van de carnavals vereniging) en we hadden echt super gezellig met zijn allen.

ik verhuisde op een gegeven moment van gorinchem naar dordrecht maar ook dat stond onze vriendschap niet in de weg! en uiteindelijk kreeg zij een vriend die ook in Dordrecht woonde. vanaf dat moment moest alles van mijn kant komen, ik vroeg haar steeds: zullen we wat leuks gaan doen, terrasje pakken, winkelen? telkens maakte we dan een afspraak en telkens zij ze een dag van tevoren of zelfs op de dag zelf af. en waarom? omdat haar vriend iets moest doen en hij kon blijkbaar niks alleen want ze moest altijd met hem mee.

toen heb ik het contact op een laag pitje gezet waardoor ze zich af vroeg waarom ik geen contact meer met haar zocht, ik heb haar het bovenstaande uitgelegd en dit leek ze te begrijpen en ze zou er rekening mee gaan houden. Maar helaas deed ze dit niet.

na een paar weken belde ze me huilend op dat haar moeder kanker had en dat het een aflopende zaak was, natuurlijk was ik er voor haar, ik begreep als geen ander waar ze nu in belandde... en ik liet alles achter me waar ik me zo aan ergerde.

na een een maand moest ik via facebook lezen dat haar moeder was overleden, afijn ik liet haar merken dat ik er voor haar was en zei dat ik haar en haar familie graag wilde steunen op de begrafenis, waarop het antwoord was: het is een intieme begrafenis met alleen familie! juist helemaal te begrijpen dat is hun keuze natuurlijk, maar na de begrafenis zag ik berichten van andere vriendinnen van haar en vriendjes van haar broertje dat het zo'n mooie dienst was en dat ze het zo fijn vonden dat ze er voor de familie konden zijn... ook dat heb ik naast me neergelegd.

ineens ging ze in de overtreffende trap ging tegenover mij: de begrafenis van mijn moeder kostte zo veel, de grafsteen kostte zo veel, hoe duur was die van jou moeder? oooh nee die van mijn moeder was veel duurder en die van mijn moeder is specialer omdat....

Nou heel fijn als je daar over op wilt scheppen ik had mijn mams liever naast me gehad i.p.v onder een steen, dat is niet iets waar je over op moet scheppen... dat deed me vooral heel veel verdriet, omdat ze weet hoe erg het is...

vanaf dat moment was ik er helemaal klaar mee en heb ik haar verwijderd van social media, nummer verwijderd en sindsdien heb ik haar niet meer gesproken, alleen nog 1 maal op de begraafplaats gezien, maar niks gezegd.

Sorry voor mijn lange verhaal maar jeetje het voelt ook wel even goed om het van me af te typen...

**Geplaatst**: 15-08-19 07:26

Geplaatst: 15-08-19 07:26

Juut schreef:
Als je iemand alleen maar via app spreekt, is dat dan nog wel vriendschap? Dit vind ik gevoelsmatig echt een lastige, aangezien ik zelf social media zo oppervlakkig als wat vind...

Voor mij wel. Ik heb meerdere vriendinnen die ik voornamelijk via app spreek en die staan dichter bij mij dan degene die ik alleen (sporadisch) in real life zie merk ik. Sommigen van de app zie ik paar x per jaar en soms ook een heel jaar niet.

**Geplaatst**: 15-08-19 08:21

Geplaatst: 15-08-19 08:21

Ik heb juist door social media/forums en internet in 't algemeen mensen leren kennen die vriendinnen zijn geworden, die ik anders nooit had leren kennen (zo heb ik een van mijn nu beste vriendinnen die ik dan wel een paar x per maand in real life zie, online leren kennen. Zij woont toevallig kortbij, maar ondanks dat was ik haar waarschijnlijk nooit zo tegen het lijf gelopen als internet ons niet bij elkaar had gebracht)

Dus ja, ik vind o.a. WhatsApp bv. een geweldig middel om mee in contact te blijven, zowel voor mensen die korter bij wonen als ook verder af, waar je contact mee wilt onderhouden omdat je ze niet wekelijks kunt zien als er 3-4u reizen tussen beide in zit en iedereen een druk leven heeft. We proberen elkaar wel te zien, maar het is ook erg fijn om met elkaar te praten tussendoor als je even geen tijd hebt om in real life af te spreken. Daar is niks oppervlakkigs aan imo, maar zo zie je maar weer hoe iedereen daar anders over denkt haha.

Veel mensen praten achter een scherm veel opener die bv. in real life wat verlegen kunnen zijn met vreemden, om maar wat te noemen, en dan is een platform als WhatsApp een goede uitkomst om elkaar beter te leren kennen voor je met elkaar in het echt afspreekt en dan wordt voor velen die eerste stap om elkaar te zien bv. net even wat kleiner. Zo heb ik ook via dit forum al hele leuke mensen leren kennen waar ik naderhand in real life mee afgesproken heb enz. die ik anders ook nooit had leren kennen. Ik vind het digitale tijdperk anno 2019 dus juist ook iets heel moois!