De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:07

Absolem schreef:
DeMolenhoek schreef:
Heeft ze verwijderd.


Nee hoor hij staat er nog.

Wat een vreselijk ruiter is die vrouw zeg. Ze zit op dat paard alsof het haar eerste les paardrijden is.
En maar schreeuwen dat ie scheef is maar ondertussen teugels veel te kort en eigen haar hakken in haar billen ongeveer. Bah bah bah.


Was op calipso bedoelt.


Melewel94

Berichten: 1604
Geregistreerd: 15-02-15
Woonplaats: Lommel

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:13

Puur uit nieuwsgierigheid gekeken.

Ze zal vast wel weten wat ze doet enigzins. Maar Jezus die kop gelijk naar beneden werken en dan nog aan te geven de eerste keer erop te zitten. Maar goed, keuzes helaas, zou niet de mijne geweest zijn. Niet te beginnen over het feit de hele bak bij elkaar te schreeuwen dat paard lief braaf is en het goed doet. Paard is niet doof >;)

Maarja. Verder geef ik er geen oordeel aan, jammer dat ze het in zo een negatief jasje op fb gooit en vingertjes wijst naar anderen. Niemand is heilig en niemand is perfect.

Laat het gaan en move on. Jij kon toevallig je verhaal kwijt in een toepasselijk topic, anders hadden wij het niet geweten. Zegt meer over haar als jou. :wave:

Every accomplishment starts with the decision to try.

Deni11

Berichten: 1215
Geregistreerd: 04-02-14
Woonplaats: Noord Holland

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:17

Jeetje. Ik lees het met vol verbazing. Wat ontzettend naar om zo aan de kant gezet te worden. Ik zou daar ook goed naar van zijn. Ik gun je het beste, hopelijk vind je een leuk ander paardje

S <3

Jasy
Berichten: 242
Geregistreerd: 07-11-12
Woonplaats: Bolsward

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:39

xxCYNNxx schreef:
nou ik heb ook een bizar verhaal:

afgelopen juli ben ik na ruim 7 jaar bij dezelfde mensen gereden te hebben, woedend opgestapt.
Ik heb er met veel plezier gereden, heb er ook zeker veel minder leuke dingen meegemaakt en er waren vele zaken waar ik me dood aan ergerde, maar wat woensdag 11 juli gebeurde was toch echt de druppel.

Eigenlijk begint het verhaal al veel eerder; ik reed bij deze mensen een schimmelmerrie, waar ik af en toe eens een onderling wedstrijdje mee reed. Omdat mij al snel duidelijk was dat dressuur absoluut niet mijn ding is en ik de sfeer op de wedstrijdjes verschrikkelijk vond (je zou bijna denken dat het om belangrijke kampioenschappen ging zo gedroeg het overgrote deel van het deelnemersveld zich...en dan hebben we het over B ruiters die een kleine onderlinge rijden), had ik gevraagd of het goed was dat ik endurance ging rijden. Had mij op dat moment al dik 2 jaar ingelezen over de sport, de trainingen, de wedstrijden etc. Bovendien rijd ik veel liever door de bossen dus in die 2 jaar inlezen had ik al wel door dat dit mijn sport was.
Maar goed; zelf geen rijbewijs en vriend heeft geen E, dus ik was wel afhankelijk van de stalhouders om op de wedstrijden te komen. Daar dus ook heel nadrukkelijk om gevraagd of dat geen probleem was (ik vergoedde benzinekosten en zorgde voor broodjes en drinken), maar dat was allemaal geen probleem. Nog extra aangegeven dat het sowieso om maar maximaal 4 wedstrijden per jaar zou gaan; allemaal geen probleem, ik deed zoveel voor hun, dus ze wilden mij wel helpen.

So far so good zou je zeggen.

Het begon er al mee dat toen ik vroeg of ik endurance mocht starten met de uitroep; oh ja endurance, daar weet ik alles van, ook van de trainingen.
Vreemd, dacht ik, heb je er nooit eerder over gehoord, je komt altijd met verhalen dat je vroeger in de springwereld zat. Had er dus direct al zo mn bedenkingen bij, maar dacht er verder niet te veel over na.

Omdat helaas al snel bleek dat endurance voor de merrie toch te zwaar ging worden, had ik he tidee al zo goed als in de ijskast gezet.
Maar toen kwam de vrouw van de stalhoudster met een geniaal idee; een paard van hun was verkocht aan een goede vriendin van haar, maar bleef daar op stal staan. Vriendin deed niks met hem, dus stalhoudster wilde mij er wel op zetten (uiteraard na overleg met de eigenaar) en dan met de ruin de wedstrijden in. Nu vond ik dit paard altijd heel erg leuk, maar had hem altijd op afstand gehouden, omdat hij sowieso verkocht zou worden.
Overlegd met eigenaresse en die vond het goed. Paard was op dat moment (dit is jan 2016) nog zo goed als onbeleerd; hij kende longeren en zadel en hoofdstel en had 3 keer iemand op zn rug gehad en dat was.
2016 stond dan ook in het teken van doorrijden en verkeersmak maken en rustig aan de eerste km's buiten oppakken.
In 2017 zou het dan echt gaan gebeuren, dus toen begon ineens de eerste commentaren te vallen; mevrouw vond dat hij eerst klaar moest zijn voor de klasse 2 voor ik met hem een klasse 1 moest gaan starten. Tsja; ikzelf had ondertussen ook niet stil gezeten natuurlijk en was al die tijd ervaren endurance ruiters blijven volgen wat betreft hoe zij de trainingen oppakken, had ingelezen over hoe belangrijk rust is en de leercurve niet te steil te maken; ondertussen dus al weer 4 jaar aan het inlezen, trainingschema's volgen en hoe andere randzaken aan te pakken.
Dus toen die opmerking gemaakt werd, kon ik niets anders concluderen dan dat zij helemaal niet zo veel van endurance af wist dan zij pretendeerde.
De reden waarom ik eerst klasse 2 klaar zou moeten zijn (en paard) was, omdat dit ook zo bij dressuur werkte. Ja alles leuk en aardig maar het verschil tussen bv B en L1 is een paar sprongen middengalop links en rechts en 5 metertjes wijken beide kanten; nu niet bepaald een steile leercurve dus, maar lekker gemoedelijk rustig aan stapsgewijs omhoog.
Klasse 2 is gewoon een verdubbeling van klasse 1 (oke tenzij je lange klasse 1 zou rijden en dan over gaat naar korte klasse 2; dan is het verschil kleiner, maar nog steeds een stuk steilere leercurve dan bij dressuur.).

Ik besloot dus de adviezen te volgen van de mensen die wel aantoonbaar ervaring hadden met endurance en endurancetraining.

Mijn training zag er over het algemeen zo uit (uiteraard hier naar toe gewerkt, we zijn uiteraard niet zo begonnen);
- maandag longeren ong 25 tot 30 min, waarbij ik vooral werkte aan verruimen en zn galop, want die laatste was lange tijd voor hem moeilijk (dit was voornamelijk begin van 2016, daarna werd zn galop snel sterker en stabiel)
-dinsdag vrij
-woensdag 50 min dressuurmatig
-donderdag vrij
-vrijdag 50 min dressuurmatig
-zaterdag buitenrijden; begonnen met 6 km stap vanaf juni 2016 en dat rustig aan uitgewerkt en zaten in juli 2018 op 30 tot 33 km met een gemiddelde snelheid van rond de 9 km/u....wat die zelfs met heetr weer nog met 3 hoeven in de neus deed.
-zondag vrij

Ja de vrije dagen waren niet helemaal ideaal ingedeeld, maar di en do was ik van s'ochtends vroeg tot s'avonds 6 (op di zelfs tot half 8) aan het werk en dus was het om die reden voor mij ideaal om deze 2 dagen als vrije dag te geven. Om de paar weken reed ik op woensdag ipv dressuurmatig een stevige staprit van een uur.
In de schoolvakanties (een gedeelte van mijn werk is op een middelbare school) reed ik 2 buitenritten in de week, omdat ik dan iedere middag vrij ben.

Dit was niet genoeg volgens mevrouw; paard zou zo onmogelijk endurance kunnen lopen, nog niet eens een 20 km. Hij zou niet sterk genoeg zijn. En ik moest meer trainen; meer dagen maar ook veel intensiever.

Daar begon het mee....het eindigde met dat ik afgelopen juni (een week voor wij in Grolloo de 20 km hebben gestart; met super resultaten en op alle fronten een verbetering van onze eerste wedstrijd vorig jaar) naar me toegesnauwd kreeg dat veel te weinig deed (ja die plaat had ik ondertussen al tig keer gehoord) en dat ik 6 dagen flink aan de bak moest. Van die 6 dagen moest ik minstens 3 dagen een flinke buitenrit maken van minstens 3 uur per keer en dan zoveel mogelijk km's rijden per keer. Daarnaast moest ik zoveel mogelijk goed mulle paden uitzoeken en voornamelijk die rijden. Die andere 3 dagen moest ik flink dressuurmatig aan de bak, want voor de endurance moest het paard minstens alle Z oefeningen kennen (met gemak he) en hij moest ook de passage en piaffe kennen, want anders werd een paard nooit sterk genoeg voor de endurance.
Ja want het spiergebruik bij dressuur is hetzelfde als bij endurance; dressuur is kracht, endurance is duurloop. Das zo'n beetje als een marathonloper adviseren de training van een bodybuilder te volgen (oke wat overdreven gesteld, maar zo ongeveer is het wel).
Het was zo belachelijk dat ik er ook amper op reageerde. Bovendien als jouw default reactie is om iedereen af te bekken en af te snauwen en de grond in te trappen, dan ga ik sowieso in de'ik negeer jou'modus; leer eerst maar eens fatsoenlijk te communiceren op gelijkwaardige wijze en niet alsof ik jouw slaafje ben.

Goed Grolloo gereden en 14 juli zouden we in Holterberg starten; ingeschreven en betaald, week ervoor nieuwe ijzers eronder laten zetten (die betaalde ik inderdaad zelf; hoefsmid). Hij had Grolloo boven alle verwachtingen uitgelopen (en mijn verwachtingen waren al super goed, maar hij overtrof het met gemak) dus ik zag het helemaal zitten voor Holterberg

Even een sitenote; dit gezeur had ik trouwens heel toevallig alleen zodra ik ons voor een wedstrijd ingeschreven had, verder hoorde je dr niet. Begon dus het idee te krijgen dat het helemaal niet ging om mijn training, maar het feit dat ik 1) het op mijn manier deed en niet de hare en ze dus niet kon opscheppen dat ons 'succes' aan haar te danken was (ja zo'n persoon is deze dame namelijk) en 2) ze daarom gewoon geen zin had om mij naar de wedstrijden te brengen.
Prima, maar zeg het dan gewoon en ga niet op belachelijke wijze eronder uit proberen te komen.

Anyway; einde is in zicht mensen :D respekt als je nog steeds leest
woensdag 11 juli, nog 3 dagen te gaan voor Holterberg. Advies van ervaren ruiters is om de week voor en na de wedstrijd niet veel te doen, maar gezien de eisen die de dame aan mij stelde wist ik al dat ik de hele week zou moeten rijden alsof er helemaal geen wedstrijd was zaterdag. Ik had al 2 dagen last van mn rug (verkeerd gelegen) en stapte die woensdag dus al niet lekker op. Mevrouw kwam naar buiten en bleef bij de buitenbak rondhangen, ondertussen mij allerlei boze blikken toewerpend. Ik wist dus al hoe laat het was (heb in die 7 jaar tijd zoveel mensen zien komen en gaan. Dat laatste vooral omdat ze stuk voor stuk weggepest werden door de dame) en wist dat ik moest gaan aandraven, want anders was het weer donderpreek tijd. Dus ik draaf aan....met pijnlijke rug, ik kon voor geen meter lekker zitten en zat daardoor dus het paard volledig in de weg. Gevolg; hij draafde verre van lekker weg.
Iets wat zij onder normale omstandigheden volledig aan mijn houding zou hebben verweten (terecht, want het lag ook aan mij), maar mevrouw was er al weken erop uit om een teken te zien dat mijn training onder de maat was en daardoor het paard kracht mistte, dus daar ging ze; het begon nog redelijk normaal; werd me netjes gevraagd opnieuw aan te draven, dus ik doe dat.
Hij liep niet lekker, leek wel kreupel volgens mevrouw. Ik moest maar even op het harde aandraven en dan 20 meter van dr af draven en weer terug.
Ook dit deed ik netjes. Op het harde ging het draven al veel beter...mede doordat ondertussen mn rug ook ietsjes losser was en ik wat fijner mee kon met de beweging.
Nou toen ging ze los; dit was het bewijs dat het paard kracht mistte en als hij nog niet eens in hun buitenbak vooruit kon komen dan kon hij dat op mulle bospaden al helemaal niet. De buitenbak was op dat moment door de droogte megazwaar en mul geworden, maar dat was niet waar volgens haar; paard was gewoon te zwak en dat was mijn schuld.
En toen liep ze weg.
Ik nog 10 min door gereden; zin was er allang vanaf en ik dacht; ik denk dat Holten mn laatste wedstrijd wordt.
Na het rijden kom ik de kantine in; wordt me gevraagd; weet je wel waar Holten precies ligt? Ik in mijn onschuld nog denken dat ze bedoelde hoe we moesten rijden om er te komen. Wat al belachelijk was want een ex fb vriendin van dr woont in het dorp ernaast en daar is ze meerdere malen geweest (die werd net als vele anderen voor haar ook van de ene op de andere dag aan de kant getrapt en zwart gepraat op fb in dr pennygroep, dus ze wist dondersgoed hoe je in Holten komt. Anyway; dus ik zeg zo; moet ik thuis even nakijken via routeplanner hoe we er het makkelijkste komen.
IUk had het nog niet gezegd of het was heel triomfantelijk; nou dat hoeft niet hoor, dat hebben wij net al gedaan en Holten ligt helemaal daar bij die Ria (gefingeerde naam :+ ) en dat zijn hartstikke zware paden daar. Hij kan in onze bak, die niet eens mul is, vooruit komen.

Ik was het zo zat, dus ik zeg zo; joh, als je ons niet wil brengen, mag je het ook gewoon zeggen hoor.

Nou toen ontplofte ze helemaal; wat ik allemaal wel niet naar mn hoofd geslingerd kreeg; daar zou zelfs de ergste tokkie zich nog voor schamen.

Ik was zo kwaad; ik heb me omgedraaid en dr toegesnauwd; ik laat mij door jou niet als een hond behandelen, ik stop ermee.
Ook gelijk mijn kast leeg getrokken en alles direct meegenomen....

Of nou ja; bijna alles; mijn jodpurs die even 95 euro hadden gekost, waren gestolen uit mijn kast...die op slot zit met een stevige ketting....en er maar 1 ander iemand is die in mijn kast kan komen omdat zij de reservesleutel heeft. Maar mevrouw wist zogenaamd van niks natuurlijk; jaja ze zijn uit zichzelf uit een afgesloten kast gelopen natuurlijk.

Daar bleef het overigens nog niet eens bij; eigenaar van het paard werd een of ander kulverhaal opgehangen, wat direct door de eigenaresse gelooft werd, want die heeft een rotsvast vertrouwen in de kennis en kunde van mevrouw.
Maar zelfs dat was niet genoeg; de dag erna heeft ze in die warmbloeden fb groep een topic gemaakt waarin ze een filmpje had gepost waarop te zien is dat ze het desbetreffende paard aan het rijden is...nou ja rijden; van wat ik begrepen heb van de beschrijving van de vele mensen die mij donderdags gepb't hebben, had ze vol de rem erop en werd het paard op oneerlijke wijze ongekend streng aangepakt. En er zijn mensen die die mening hebben die zeer nuchtere paardenmensen zijn en verre van penny. 1 ervan is zelfs letterlijk tussen de paarden opgegroeid.
In de begeleidende tekst werd net gedaan alsof het paard zo krom als een hoepel was en helemaal vast zat en mevrouw beweerde zelfd (en ik citeer) 'de cranio schrok er zelfs van hoe erg dit paard er aan toe is.'
Toch knap; woensdagmiddag stop ik ermee, donderochtend stap je er zelf op en in die paar tussenliggende uurtjes is er al een cranio en alles langs geweest? Maar dr fanclub slikte het voor zoete koek zoals alles wat ze neertikt in die groep.
Ik weet ook dondersgoed wat het doel van dat topic was, naast mij zwart praten dan; het doel was mij nog even een natrap te geven, want ze had niet door dat ik al 3 weken ervoor uit de groep was gestapt. Zij dacht dat ik alles te zien zou krijgen en heeft mij over de rug van een onschuldig paard willen straffen door hen ongenadig hard te behandelen. Want das nog een andere methode van dr om je te kakken te zetten; een topic in de warmbloedengroep waar ze dan geen namen in noemt. Want dan kan ze claimen dat het helemaal niet over jou ging hoor, als je dr erop aanspreekt. Die methode heb ik dr zo vaak zien toepassen bij een ander vrouwtje wat er tot mijn grote verbazing nog steeds rondloopt, want man wat heeft die een oliebol over zich heen gekregen zeg.
In dr comments bij dat topic werd nog meer onzin uitgekraamt door dr.
Ben zo kwaad geweest.....was wel een hele geruststelling dat ervaren paardenmensen mij gelijk gaven over wat betreft de trainingen en dat zij inderdaad helemaal fout zat. Dat was een hele opluchting want ik heb het zo vaak aan moeten horen dat ik er gewoon onzeker van werd, want deed ik het nu echt zo verkeerd dan?

Ik heb gedurende die ruim 7 jaar zoveel voor deze mensen gedaan; geholpen met stalwerk, paarden verweiden, hun paarden tonen op de merrie en hengstenkeuringen. Ik heb zelfs afgelopen jaar ze geholpen met dat stamboek van ze waar ze in zitten, wat me dagen gekost heeft. Stamboek zat/zit in zwaar vaarwater en er is afgelopen jaar wat af vergaderd daar; en dan gelijk ook hele dagen ook nog; snel en kort vergaderen kennen ze niet daar. Hadden ze een notulist nodig; heb om ze uit de brand te helpen 4 vergaderingen genotuleerd en thuis helemaal uitgewerkt. Dat uitwerken was ook niet in 2 uurtjes gedaan; maak daar maar gerust 6 tot 8 uren per vergadering voor.
Heb ik niet voor het stamboek gedaan maar om hun te helpen om hun paarden hun waarde te laten behouden.

Heb afgelopen dec 4 dagen op de tent gepast zodat zij naar een bruiloft in Polen konden. Met plezier gedaan, maar er kon nog geen bedankje vanaf. Ook nooit te horen gekregen of ze vonden dat ik het goed of slecht had gedaan...helemaal niks

Maar goed; het verbaast me eigenlijk ook niet dat het uiteindelijk zo afgelopen is; ik heb dat in die 7 jaar bij zoveel andere mensen hetzelfde zien gebeuren. Toen ik er net kwam was het er altijd druk op zaterdag en mega gezellig...nu komt er geen hond meer; allemaal weggepest door mevrouw. Mevrouw wil alleen maar ja knikkers en anders ben je fout. Andere mening dan de hare; fout; alleen zij weet alles.
Er zijn zelfs kinderen weg gepest door dr; meisje van 10 en jongen van 8. Bij het meisje heb ik er een keer wat van gezegd; kreeg ik gelijk een hele donderpreek over me heen, want het kind vroeg erom met dr opscheppen dat ze zo goed kon rijden. Nou zij zou dat kind wel ff een lesje leren.......compleet gestoord.
De 8 jarige had altijd zn moeder mee, maar die vond het blijkbnaar prima dat een volwassen vrouw van mid 40 dr 8 jarige zoontje het leven zuur maakte.

Dus tja; het verbaast mij helemaal niet dat het uiteindelijk zo gegaan is. Belachelijk dat het zo moest, maar goed; ik ben wel wijzer en kijk wel uit voor een andere adres waar ik af en toe eens een buitenritje kan maken

Waar ik wel nog steeds heel kwaad over ben is dat ik eigenlijk ruim 2 jaar aan het lijntje ben gehouden. Een periode waarin ik veel geld heb uitgegeven om te mogen starten; registratie paard, volledige basisenting, lidmaarschap, startkaart en hoefsmid om de 9 weken. Ik heb het uitgerekent en in totaal heb ik ruim 700 euro uitgegeven en heb welgeteld 2 wedstrijdjes kunnen rijden (sept 2017 en jun 2018). Bij die ruim 700 zit dan ook nog het startgeld van 2 wedstrijden waar ik ons voor ingeschreven had en die ik door haar gedrag niet heb kunnen rijden, maar uiteraard niet zo netjes zijn om je dat startgeld te vergoeden...en dan hebben we het niet over een simpele 12,50.
En als kers op de taart mn, voor mij, dure jodpurs weg.


sorry voor het megalange verhaal

Heb mij altijd verbaasd hoelang jij het daar heb vol gehouden en dag en nacht voor ze klaar stond.

CharIsabella

Berichten: 2155
Geregistreerd: 20-06-14
Woonplaats: Bergen op Zoom

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:43

Melewel94 schreef:
Puur uit nieuwsgierigheid gekeken.

Ze zal vast wel weten wat ze doet enigzins. Maar Jezus die kop gelijk naar beneden werken en dan nog aan te geven de eerste keer erop te zitten. Maar goed, keuzes helaas, zou niet de mijne geweest zijn. Niet te beginnen over het feit de hele bak bij elkaar te schreeuwen dat paard lief braaf is en het goed doet. Paard is niet doof >;)

Maarja. Verder geef ik er geen oordeel aan, jammer dat ze het in zo een negatief jasje op fb gooit en vingertjes wijst naar anderen. Niemand is heilig en niemand is perfect.

Laat het gaan en move on. Jij kon toevallig je verhaal kwijt in een toepasselijk topic, anders hadden wij het niet geweten. Zegt meer over haar als jou. :wave:


:') :') ik heb hierna gekeken ook uit nieuwsgierigheid, maar ik ben wel doof nu jemigg -O- over haar houding gaan we maar niet beginnen -O-

:o I broke my heart in two,
one for me and one for you :o

Deni11

Berichten: 1215
Geregistreerd: 04-02-14
Woonplaats: Noord Holland

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 21:46

+1 oeps

S <3

zonnebloem18

Berichten: 24819
Geregistreerd: 10-06-04
Woonplaats: Assen

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-09-18 23:22

Moderatoropmerking:
Zouden jullie het bespreken van zaken uit Facebookgroepen en van filmpjes achterwege willen laten en het hier ontopic kunnen houden? Alvast bedankt.

♥10 april 2014 is ons kleine wondertje Lotte geboren.♥

Nadiine__x

Berichten: 2790
Geregistreerd: 02-11-12
Woonplaats: Espel

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-09-18 07:44

upendo schreef:
Kunnen we gewoon weer ontopic? :=

Dit graag..
Edit; sorry zie net het groene wolkje pas.

Groetjes, Nadine & Pluis!
https://Www.pluisstables.nl

Britta31

Berichten: 13065
Geregistreerd: 26-11-13
Woonplaats: Naast Britt,Nappie,Aag en Sasa en Max.

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-09-18 08:11

Super,super leuk verzorgmeisje hier.11 jaar,geen wijsneus,luistert goed,ruimt alles op.En een super band met mijn ruin.Hij krijgt elke week 100 kusjes en knuffels van haar.Offtopic,maar wilde het hier toch delen.

Britta, OUWE TAAIE.Mijn kerstmutsje.Old but still going samen met onze knuffelruin Nappie.Britt, ik mis je.

CalipsoLover

Berichten: 5530
Geregistreerd: 14-08-11

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-09-18 11:37

Inderdaad een beetje offtopic aangezien het hier over bizarre verhalen gaat Britta. Maar fijn dat je zo'n fijne verzorgster hebt. :-)

Ik snap ergens ook niet waarom CYNN het zo lang heeft volgehouden daar. Maar ergens snap ik haar wel, ik ben ook lang afgebroken geweest door degene waar ik net zolang als CYNN paarden voor ree, maar al mijn vriendinnen reden er en het was meestal een heel leuke sfeer. Maar op een dag liep ik de weide af en liep ze achter mij met een paar andere, was ze over mij aan het 'roddelen' terwijl ze wist dat ik alles hoorde, dat was voor mij echt de druppel, ik werd ook wat ouder en liet niet zo maar op mijn kop kakken, heb me omgedraaid en ben kwaad geworden. Ik vond dat je dit als volwassen vrouw over een jong meisje op dat moment echt niet kon flikken. Toen ben ik samen met een vriendin daar vertrokken. De druppel was dan die ruzie en achteraf nog te horen krijgen dat het paard dat ik de afgelopen twee jaar voor haar trainde verkocht was en ik dat paard gratis, zonder enig benul nog ree voor de nieuwe eigenaar. 8)7

♥ 17y/o Diallo VW (Up Chique x Burggraaf)
3,5y/o Marie De Montserrat (Glock's Toto Jr x Bretton Woods) ♥

Domino_2006
Berichten: 671
Geregistreerd: 20-05-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-09-18 13:27

Britta31 schreef:
Super,super leuk verzorgmeisje hier.11 jaar,geen wijsneus,luistert goed,ruimt alles op.En een super band met mijn ruin.Hij krijgt elke week 100 kusjes en knuffels van haar.Offtopic,maar wilde het hier toch delen.


Dit vind ik niet off topic. Bizar kan ook positief uitgelegd worden. 100 kusjes is wel bizar veel

Waar is onze Angel?
www.wioa.nl
voor hulp bij het zoeken naar vermiste honden en het online delen van alle vermiste dieren

carineken

Berichten: 688
Geregistreerd: 21-12-07
Woonplaats: Antwerpen

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-18 05:52

Was toevallig ponykamp op stal dus bijrijder ging mijn pony testen heel de week er super mee gereden zou de week erna starten.
Afgesproken wat ze mocht doen en haf gezegd: enkel rijden en plezier hebben, niet longeren want ze is niet normaal, ze niet aan de teugel sjorren, verder heb er plezier mee.
NOOIT een andere ruiter mee laten rijden.
Haar dagen dinsdag en donderdag en dan wek om week ook zondag.
Maandag stuurt ze ja mag ik naar Happy ik zeg ja is goed (ik kon toevallig niet) krijg ik van de stal coördinator een bericht ja weet jij dat S. Er iemand anders mee laat rijden. Nou nee dus, ze zegt dat ze het gevraagd heeft maar was dan blijkbaar het bericht vergeten te sturen.
Dan heeft ze een van haar dagen ze toch eerst gelongeerd en dan nog ruim 1u en 15 minuten gereden.
Dit allemaal in de eerste week ze ermee rijd.
Ik kon door omstandigheden zelf er zaterdag pas opstappen.
Ik had ineens een paard die alleen maar kon crossen. Normaal is het been aanleggenen rustig wegstappen. Nu was het been aanleggen en in blinde paniek beginnen crossen.
Na 2 weken heb ik gezegd dat ze enkel nog mocht rijden onder mijn begeleiding of die van de instructeur ( had ze ook gezegd 2x per week les is nooit gebeurd)
Krijg ik van die vader te horen: ja ligt het niet aan u dat u paard zo vervelend is?
Ik was om te ontploffen.
Is ze de sleutel van de kast ook nog kwijt gespeeld.
Zag ik erna dat ze mijn paard suikerklontjes geeft.
En nu ben ik dus de slechte.
Mijn pony is mijn alles.
Scheelt er iets direct dierenarts of osteopaat laten komen.

Single mom te be.

joyce B

Berichten: 16372
Geregistreerd: 06-08-01
Woonplaats: Net buiten een gehuchtje bij het bos ;)

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-18 07:43

Mijn ervaring is dat je de eerste weken samen moet gaan om mensen te leren hoe jij het wilt hebben en om de gebruiksaanwijzing van het paard en de stal uit te leggen. Dan pas zelf laten gaan. En zorgen voor sociale controle. Gaat het goed, dan kun je steeds meer loslaten. Gaan dingen anders dan afgesproken dan de touwtjes meer aantrekken of afkappen. Helaas kunnen er altijd dingen gebeuren die je niet wilt als je er niet bij bent. Mensen goed inschatten is soms erg moeilijk. Sommigen kunnen goed toneel spelen.

Esmee_RS

Berichten: 4871
Geregistreerd: 10-07-11
Woonplaats: Op het circuit

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-09-18 07:54

Ik verzorgde een 4 jarige. Na 2 maanden ongeveer kreeg hij OCD én een peesblessure. Ben een jaar lang dag in, dag uit bij die pony geweest om aan de hand te stappen en de klusjes te doen. Op een gegeven moment stuurde een vriendin een linkje door van de boktmarkt: de pony stond te koop (al een aantal weken) en de eigenaresse had mij niets verteld. Toen ik haar ernaar vroeg zei ze dat ze me "niet ongerust wilde maken". Waaaat een bullsh*t. :o

Anomien

Berichten: 7300
Geregistreerd: 10-11-09
Woonplaats: Twente

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-09-18 12:10

Esmee_98 schreef:
Ik verzorgde een 4 jarige. Na 2 maanden ongeveer kreeg hij OCD én een peesblessure. Ben een jaar lang dag in, dag uit bij die pony geweest om aan de hand te stappen en de klusjes te doen. Op een gegeven moment stuurde een vriendin een linkje door van de boktmarkt: de pony stond te koop (al een aantal weken) en de eigenaresse had mij niets verteld. Toen ik haar ernaar vroeg zei ze dat ze me "niet ongerust wilde maken". Waaaat een bullsh*t. :o


Zo das beschamend!!!
Dat heet een goedkope hulp aan het lijntje houden.

Verkoopt ze hem wel met het echte verhaal erbij (neem aan dat ie nog steeds niet gezond is?). Of niet?

Mama van mijn lieve meisjes

Esmee_RS

Berichten: 4871
Geregistreerd: 10-07-11
Woonplaats: Op het circuit

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-09-18 13:43

Knert schreef:
Esmee_98 schreef:
Ik verzorgde een 4 jarige. Na 2 maanden ongeveer kreeg hij OCD én een peesblessure. Ben een jaar lang dag in, dag uit bij die pony geweest om aan de hand te stappen en de klusjes te doen. Op een gegeven moment stuurde een vriendin een linkje door van de boktmarkt: de pony stond te koop (al een aantal weken) en de eigenaresse had mij niets verteld. Toen ik haar ernaar vroeg zei ze dat ze me "niet ongerust wilde maken". Waaaat een bullsh*t. :o


Zo das beschamend!!!
Dat heet een goedkope hulp aan het lijntje houden.

Verkoopt ze hem wel met het echte verhaal erbij (neem aan dat ie nog steeds niet gezond is?). Of niet?

Het is al een jaar of 5 geleden dus het fijne weet ik er niet meer van. Toen hij verkocht werd konden wij net weer gaan opbouwen. Ik weet niet hoe ze hem verkocht heeft eigenlijk :o

Absolem

Berichten: 2756
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-19 19:18

Titus heb ik een jaar lang getraind. Hart en ziel er in gestopt om hem op gewicht te krijgen. En er enigsinds spieren op te krijgen.
En in januari kreeg ik opeens te horen dat die man er mee ging stoppen. Titus zou pas begin april in de verkoop gaan.

Vervolgens een week later stond hij al met mijn foto's waarvan ik had gezegd dat die niet geschikt waren als verkoop foto's al op marktplaats.

Ik heb amper de kans gehad om het geld bij elkaar krijgen om titus zelf te kopen. Want vier weken later werd hij weggebracht naar een bemiddelaar. En nu is hij naar Oostenrijk verkocht voor een bedrag met vier nullen.

Potverdorie een jaar geleden had hij titus nog niet eens voor de helft van dat bedrag kunnen verkopen.

En een bedankje dat ik zijn paard zoo goed getraind heb? Ho maar.....


Alle plannen. Wedstrijden. Strandritten. Bestgaand rijpaard waar ik me voor aan het voorbereiden was. In een klap allemaal weg. Ik voel me echt gepiepeld nog steeds. Ook al is het nu enkele maanden geleden. God wat mis ik dat paard

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

Xyris

Berichten: 9442
Geregistreerd: 16-01-03
Woonplaats: 'T Gooi

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-19 19:23

Herkenbaar... Wat een rotverhaal, Dit is één van de redenen waarom ik destijds heb besloten voor niemand meer te gaan rijden.

Het is wel ietsjes anders gelopen inmiddels, maar hechten aan paarden doe ik echt niet meer. Vraag me af of dat ooit nog gaat veranderen, ook met een eigen paard...

Rust zacht mijn lieve meisje RIP 2-3-2023

J_emma

Berichten: 809
Geregistreerd: 16-06-18

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-19 22:14

Absolem schreef:
Titus heb ik een jaar lang getraind. Hart en ziel er in gestopt om hem op gewicht te krijgen. En er enigsinds spieren op te krijgen.
En in januari kreeg ik opeens te horen dat die man er mee ging stoppen. Titus zou pas begin april in de verkoop gaan.

Vervolgens een week later stond hij al met mijn foto's waarvan ik had gezegd dat die niet geschikt waren als verkoop foto's al op marktplaats.

Ik heb amper de kans gehad om het geld bij elkaar krijgen om titus zelf te kopen. Want vier weken later werd hij weggebracht naar een bemiddelaar. En nu is hij naar Oostenrijk verkocht voor een bedrag met vier nullen.

Potverdorie een jaar geleden had hij titus nog niet eens voor de helft van dat bedrag kunnen verkopen.

En een bedankje dat ik zijn paard zoo goed getraind heb? Ho maar.....


Alle plannen. Wedstrijden. Strandritten. Bestgaand rijpaard waar ik me voor aan het voorbereiden was. In een klap allemaal weg. Ik voel me echt gepiepeld nog steeds. Ook al is het nu enkele maanden geleden. God wat mis ik dat paard


Oh joh, jemig! Ik herinner me hem/jou en je enthousiasme over hem uit het topic over de bouw van je paard. Wat naar zeg!

Anoniem

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-19 22:38

Jeetje wat een ontzettende botte hork die eigenaar zeg, en wat ontzettend rot voor jou :(:)
Dan heb je echt geen hart hoor, zou zoiets nooit kunnen flikken als iemand zoveel voor mij had gedaan.

Soms ben ik er ook wel bang voor, dit soort situaties.
Op dit moment heb ik mijn eigen paardje nog maar ze is 26 en heeft natuurlijk niet het eeuwige leven meer, als zij er niet meer is wil ik voorlopig nog geen nieuw paard maar zou wel graag willen bijrijden.
Gelukkig staat een goede kennis/vriendin opdezelfde stal als ik en heeft al meerdere keren aangeboden dat ik haar paard mag komen bijrijden als het zover is.


Absolem

Berichten: 2756
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-19 16:21

Romy1234 schreef:
Jeetje wat een ontzettende botte hork die eigenaar zeg, en wat ontzettend rot voor jou :(:)
Dan heb je echt geen hart hoor, zou zoiets nooit kunnen flikken als iemand zoveel voor mij had gedaan.

Soms ben ik er ook wel bang voor, dit soort situaties.
Op dit moment heb ik mijn eigen paardje nog maar ze is 26 en heeft natuurlijk niet het eeuwige leven meer, als zij er niet meer is wil ik voorlopig nog geen nieuw paard maar zou wel graag willen bijrijden.
Gelukkig staat een goede kennis/vriendin opdezelfde stal als ik en heeft al meerdere keren aangeboden dat ik haar paard mag komen bijrijden als het zover is.



Contact met de eigenaar was altijd goed.

Maar dit verpestte mijn respect voor die man compleet. Het was echt een naaistreek van m. Ik heb zelfs nog aangeboden titus desnoods op afbetaling over te nemen ( soort van halve stal /lease idee). Maar dat wilde hij allemaal niet.

Maar wat mij het meest voor mijn kop stootte was dat hij eerst aan mij vroeg of hij mij foto's mocht gebruiken. en vervolgens toen ik aangaf zelf goede correcte foto's te willen geven aan hem omdat die op mijn Instagram niet allemaal geschikt waren voor verkoop.

Hij die foto's er zonder pardon gewoon afgeplukt heeft en zo op mp gebruikt heeft. Precies ook de foto's die ik dus niet op mp wilde hebben.

Ik heb nu ook geen idee bij wie titus beland is. Alleen dat hij dus niet meer in Nederland is maar ergens in Oostenrijk. Dus de kans dat ik hem ooit nog kan zien is vrijwel 0%.

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

joyce B

Berichten: 16372
Geregistreerd: 06-08-01
Woonplaats: Net buiten een gehuchtje bij het bos ;)

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-19 16:37

Ontzettend banketstaaf voor je.

Ik heb meerdere paarden voor anderen getraind/gereden en uitgebracht op wedstrijd. En het is altijd wel een beetje aanpassen. Maar dit soort dingen heb ik gelukkig niet meegemaakt.

Heb nu ook alleen mondelinge afspraak over tot welk niveau ik hem door mag rijden en stoppen in overleg. Maar vooral als een paard zo enorm in waarde is gestegen dat het grote geld gaat trekken kom je dit soort "contractbreuken" sneller tegen denk ik.

Ik heb ook wel eens gedacht of ik van te voren een prijs moet afspreken bij overkopen na doorrijden. Voor het geval ik het paard niet meer kwijt wil. Maar durfde het niet gelijk aan het begin al te bespreken. En het is met paarden toch ook maar net wat de gek er voor geeft...

ImkeTarek

Berichten: 2270
Geregistreerd: 25-09-05
Woonplaats: UK

Re: De bizarste verzorger/bijrijder verhalen

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-19 18:30

T zelfde hier, alleen eigenaar van mijn bijrijd-/verzorg fries had altijd wel gezegd dat als ie goed geld kon vangen, hij dr zou verkopen..
Kwamen mensen vanuit Rusland voor n ander paard bij ons op stal kijken, maar besloten "mijn" merrie te kopen..

Niet dat ik t respect verloren heb naar de eigenaar, hij heeft dit altijd al gezegd.. Maar heartbroken was ik wel!

Heeft voor mij wel mn leven veranderd.. zei altijd dat ik niet wilde gaan reizen, want ik wilde "mijn" paarden niet kwijt, maar minder dan n jaar later zat ik in Australie, ben naar Nieuw Zeeland geweest en woon nu alweer bijna 3jaar in Engeland..

Sinds de verkoop van "mijn" merrie me nooit meer aan paarden van n ander gehecht en sinds Nieuw Zeeland bijna niet meer gereden.. Wanneer ik geld heb om mn eigen paard te kopen, komt dat wel weer! Ik heb gelukkig mn eigen shetty nog!

En OOIT komt "mijn" merrie bij me terug! Vanaf t moment dat ze verkocht is, zeg ik al dat ze iig bij mij dood gaat!

<3 Tarek <3 Wiepkje <3

Absolem

Berichten: 2756
Geregistreerd: 27-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-19 18:41

ImkeTarek schreef:
T zelfde hier, alleen eigenaar van mijn bijrijd-/verzorg fries had altijd wel gezegd dat als ie goed geld kon vangen, hij dr zou verkopen..
Kwamen mensen vanuit Rusland voor n ander paard bij ons op stal kijken, maar besloten "mijn" merrie te kopen..

Niet dat ik t respect verloren heb naar de eigenaar, hij heeft dit altijd al gezegd.. Maar heartbroken was ik wel!

Heeft voor mij wel mn leven veranderd.. zei altijd dat ik niet wilde gaan reizen, want ik wilde "mijn" paarden niet kwijt, maar minder dan n jaar later zat ik in Australie, ben naar Nieuw Zeeland geweest en woon nu alweer bijna 3jaar in Engeland..

Sinds de verkoop van "mijn" merrie me nooit meer aan paarden van n ander gehecht en sinds Nieuw Zeeland bijna niet meer gereden.. Wanneer ik geld heb om mn eigen paard te kopen, komt dat wel weer! Ik heb gelukkig mn eigen shetty nog!

En OOIT komt "mijn" merrie bij me terug! Vanaf t moment dat ze verkocht is, zeg ik al dat ze iig bij mij dood gaat!



Ik heb besloten dat het volgende paard van mijzelf gaat zijn. Nu er geen druk is ben ik rustig aan het rondkijken en sparen.

Bijrijdster staat al in de startblokken. Dat wordt mits ze tegen die tijd nog in Renswoude woont. Het meisje wat de arabier reed. Ondanks dat ik haar in schatte aan het begin van haar periode bij de Arabier als iemand die snel zou afhaken. Heeft ze me mooi het tegenovergestelde laten zien. En een goed doorzettingsvermogen. Dus ik hoop dat als de tijd daar is ze nog steeds voor mij wilt rijden.

Dat vinden wij alleen maar heel bijzonder!

CalipsoLover

Berichten: 5530
Geregistreerd: 14-08-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-19 10:06

Absolem: Ook een keer meegemaakt, ree al 2 jaar een hengst voor iemand, had hem zelf zadelmak gemaakt en doorgereden. Fijn beestje. Verkocht achter mijn rug en heb intussen het paard nog 3 maanden gereden (ik wist dit dus allemaal niet) voor de nieuwe eigenaar die regelmatig eens kwam kijken. Mijn frank was niet gevallen, ik dacht dat die gewoon ook kwam rijden met een ander paard. Toen ik erachter kwam dat het paard verkocht was (en dit heb ik dus niet eens van haar zelf gehoord) heb ik ook al mijn spullen gepakt, was er echt klaar mee.
Niet veel later werd mijn ander bijrijpaard ook stopgezet, toen beslist geen paarden meer voor mensen te rijden omdat het er vaak zo ondankbaar aan toe gaat. Een jaar later mijn eigen paard gekocht.

♥ 17y/o Diallo VW (Up Chique x Burggraaf)
3,5y/o Marie De Montserrat (Glock's Toto Jr x Bretton Woods) ♥


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: GrapeshotBot en 5 bezoekers