xDenies schreef:Dat ik er van baal dat mijn broertje mij eigenlijk een soort van liet stikken door niet naar stal te rijden. Dat niemand begrijpt dat ik nu even niet in een vreemde auto (in het donker) durf te stappen. En dat ook niemand snapt dat ik juist vandaag zoveel behoefte had om m'n paardje te zien …. en even te rijden.
Ik voel me k*t. Ik slaap slecht. Ik vind het verkeerd dood eng. En ik heb nog geen zekerheid over de kosten rondom mijn auto. Schadeplaatje is best wel … hoog ..
Dat is echt niet fijn.
Ik zou voor nu vooral niks forceren. En daarnaast is het misschien verstandig om eerst het bezoek aan de arts af te wachten.
Mocht het autorijden op termijn toch te spannend voor je zijn dan kun je eventueel overwegen om contact op te nemen met een rijschool. Het gebeurt wel vaker dat iemand met angst achter het stuur weer één of twee lessen volgt om het vertrouwen terug te vinden.