Aldislamp2 schreef:Jessol: gelukkig dat hij terug happy is en kan geloven dat het moeilijk blijft, ken het gevoel. Ik deed ook het liefste cross en was goed van start met nieuw paard voor te crossen enkele jaren geleden, maar spijtig genoeg kan ik het nu zelf niet meer. Dus beetje omgekeerd verhaal van bij jou. Moet wel zeggen dat ik ook wel meer genoot van het wandelen, dressuur rijden en werk met balken op de grond. Dus dat verdriet slijt dan ook wel weer.
Spijtig genoeg hier nog maar 3x kunnen rijden sinds de bevalling en ook vrij veel last gehad van bekken en rug, 2 zwangerschappen relatief kort op elkaar hebben er geen goed aan gedaan. Dus terug intensief kiné en osteopaat.
Oh dat lijkt me ook moeilijk om mee om te gaan, als je zelf niet kunt. ik zal err met de tijd ook wel meer van kunnen genieten, het is wel niet zeker dat we nog dressuurmatig aan de slag kunnen, ik zou dolgelukkig zijn als dat wel nog kan. Vind het vooral jammer ook voor hem dat een sprongetje niet meer zal lukken, dat is zijn lang leven.
Vandaag gaan wandelen, amai. Hij had energie voor duizend en had hem niet 100% onder controle soms, rustig galopperen zat er niet in, ik had zoveel schrik dat hij ging uitglijden. Gekke knol, was er dan een meneer aan het praten met mij, kreeg ik mini steigertjes. Het was wel super mooi om td wandelen deze ochtend, wel heel veel grote en diepe plassen, gelukkig gaat hij overal door.
Oh lief veulentje zie ik passeren! Ooit wil ik toch graag eentje!
Daaph, goed bezig! Hopelijk voel je het resultaat op wedstrijd!
Winnie: wat een varken! Wat steekt ze dan uit om je eraf te krijgen?
Hoera voor gezonde drachtige merries.