Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Ibbel schreef:Wil je in de zorg blijven werken? Want dan staan in dit topic wel wat suggesties voor 'werken onder kantoortijden in de zorg':
[STW] Beroepen in de zorg in kantoor tijden
Eén van de suggesties in het topic is researchverpleegkundige - even kort door de bocht doe je dan dingen als LO en vragenlijsten afnemen bij patienten die meedoen aan klinische (geneesmiddelen-) studies.
Kennis van me heeft ook lang lesgegeven in de (psychische) zorgopleiding maar adviseert nu bij loopbaantrajecten binnen de zorg. Je hebt zelf al zoiets gedaan begrijp ik (en zonder echt iets concreets), maar misschien is het ook iets dat je zelf zou willen doen?
Cilianne schreef:Ik ben ondertussen 43, ik heb al heel wat verschillende functies in nogal verschillende domeinen uitgevoerd en heb nog steeds geen idee wat ik eigenlijk wil dus ik volg ...
Het meeste werk was ok en de meeste werkplekken en collega's waren ok, ik ben echter niet ok met enkel ok dus ik vermoed dat voor mij dat ook een struikelblok is
Soepblik schreef:Nemen je man en jij jullie werk veel mee naar huis? Ik denk dat het grootste "probleem" is dat je in een situatie ziet waar je wereld veel bestaat uit geneeskunde. Je man is arts, je doet een masteropleiding die er ook weer mee te maken heeft... wat als je hart daar toch eigenlijk niet ligt? Het lijkt me in jouw positie best lastig om om die reden te oriënteren.
Hilli schreef:Vond je je werk voor er kinderen kwamen wel leuk en uitdagend? Zou je dat werk weer/nog willen doen? Want dan is je man misschien degene die water bij de wijn in de werkomgeving zorg voor het gezin kan doen.
Ibbel schreef:Mijn ervaring is dat het een gevoel van 'je doet iets zinnigs' geeft.
Dieuwke_ schreef:Ik volg even, ik heb de switch gemaakt van de zorg naar de bouw en nu na 2 jaar voelt het alweer alsof ik mijn huidige functie "uitgespeeld" heb. Heb me laten vertellen dat dat ook wel iets van deze generatie is
Ibbel schreef:Ik heb lang bij een gezondheidsfonds gewerkt. Zou in die richting een baan zoeken een idee zijn? Ik leidde daar de onderzoeksafdeling, maw, ik was ervoor verantwoordelijk dat het geld bij het juiste onderzoek terecht kwam, maar je kunt ook meer patientgericht denken. Veel gezondheidsfondsen hebben afdelingen patientenparticipatie, patientenvoorlichting, etc. Of misschien is een hele andere richting maar tóch iets in de richting van 'zorg/patienten' interessant, bv communicatie of fondsenwerving bij/voor een gezondheidsfonds. Mijn ervaring is dat het een gevoel van 'je doet iets zinnigs' geeft.
Of misschien een ziekenhuisstichting die geld beheert om verbeteringen in de zorg door te voeren, of om onderzoek te financieren. Het UMCU heeft bv de Catharijnestichting.
Kortom, er zijn aanpalend aan 'echte' zorg ook andere leuke banen waar je je kennis goed kunt gebruiken.
Cilianne schreef:Ik ben - onder andere - licentiaat Wijsbegeerte (nu noemen ze het master filosofie) dus de kans dat ik net iets anders verwacht van de invulling van mijn leven en in het verlengde mijn werk is wel een mogelijkheid .
Maar inderdaad, ik vraag me vaak af of mijn verwachtingen realistisch zijn en hoe mensen erin slagen een groot deel van hun tijd door te brengen in een "ok" situatie. Wat op geen enkel manier een waardeoordeel inhoud, iedereen zit anders in elkaar.
Prrrr schreef:Ibbel schreef:Mijn ervaring is dat het een gevoel van 'je doet iets zinnigs' geeft.
Dit is denk ik wel de kernvraag die je moet stellen. Waar zet jij jouw kennis en vaardigheden zo in dat je het gevoel krijgt dat je ertoe doet? Kennelijk niet in de zorg waar je tot nu toe bij betrokken bent geweest. Wanneer krijg je dat gevoel wel?
En misschien is het ook wel omgekeerd. Als jij de hoofdverantwoordelijke bent voor hoe het thuis loopt en de opvoeding voor de kinderen, is dat waar je je voor nu het meest druk over moet maken - daar doet je inzet en je aanwezigheid er het meeste toe. En dan is 'ok'- werk, waar niet teveel aandacht en tijd naar toe hoeft, wel het meest hanteerbaar.
(Maak daar overigens ook financiële afspraken over met je partner - je bouwt zelf minder sociale zekerheid en pensioen op.... Lusten en lasten een beetje eerlijk verdelen, zeg maar)