Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-21 20:11

Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-21 20:11

Ik spook nu al maanden met dit probleem in mijn hoofd, heb er met een paar mensen over gesproken maar ik kom er zelf maar niet uit. Misschien weet bokt raad... Want halleluja, ik denk dat dit de moeilijkste keuze is die ik tot nu toe al in mijn (jonge) leven heb moeten maken.

Ik ben 22 jaar, altijd thuiswonend bij mijn moeder geweest, jongste van drie kinderen, oudere zus en broer zijn een pak ouder en hebben huisje tuintje kindje. Sinds mijn 16de dus 'enig' kind. Ondertussen afgestudeerd met een bachelor, nu net ingeschreven voor een master. Twee paarden, eentje "gehandicapt" en met pensioen en dan een dressuurjonkie met veel talent. Fantastisch paard, maar helaas vorig jaar gevallen en sindsdien een vertrouwensbreuk. Wordt nu al meer dan een halfjaar doorgereden door iemand anders. Ik mis het rijden enorm, als ik bij de paarden ben vind ik het fantastisch en dit is echt mijn droompaard. Ik zie een hele mooie toekomst voor dit paard. Alleen weet ik niet of die toekomst met mij is.

Voor mijn stage ben ik in maart (tijdelijk) verhuisd naar de stad waar ik ook zou gaan verder studeren voor mijn master. Ik heb een hele toffe vriendengroep die hier ook allemaal wonen. De afgelopen maanden zijn super druk geweest, ik ben afgestudeerd en ik werk ondertussen ook op mijn stagebedrijf als student (bedrijf in de paardensport). Ik ben dus nooit zo hard geconfronteerd met mijn twee super verschillende werelden, namelijk het studentenleven zonder paarden en de paardensport. Daarnaast was het combineren met mijn paarden niet makkelijk want deze staan ook gestald in mijn thuisomgeving, ik had gehoopt dat de confrontatie met deze twee werelden de keuze makkelijker zouden maken maar niks is minder waar.

Normaal was het dus de bedoeling dat ik de zomer terug thuis ging wonen en tijdens mijn master bleef pendelen, zoals ik de jaren daarvoor ook gedaan heb. Spoiler: ik ben niet meer terug naar huis gegaan. Ik merkte al snel dat het een hele verademing was om alleen te wonen, ik heb altijd een warm en fijn nest gehad maar door een combinatie van persoonlijke dingen en de lockdowns was ik heel blij eindelijk weg te zijn thuis.

Ik ben de afgelopen maanden dus heel erg beginnen twijfelen over wat ik nu wil, thuis wonen, fanatiek paardrijden en blijven pendelen of alleen wonen, studeren, vrienden en dan misschien toch een paard verkopen en definitief stoppen met de paardensport voor nu, buiten mijn job dan. De hele twijfel is dus ook bij mijn ouders niet goed ontvangen, niet vanwege het financiële, wel omdat ik al heel mijn leven fanatiek in de paardensport zit en nu heel plots (voor hen) ben beginnen twijfelen of ik er nog wel mee verder wil. Uiteraard speelt die vertrouwensbreuk met mijn merrie ook een rol. Mijn moeder wil het liefst dat ik mijn merrie dus nog aanhou, ook als ik alleen zou gaan wonen. Ik heb nog niet met mijn ouders rond de tafel gezeten maar wel al enkele dingen besproken. Het probleem is vooral dat ik zelf nog heel erg twijfel over wat ik moet doen en hoe ik dit aanpak.

Mijn huur hier loopt eind deze maand af. Ik moet sowieso op zoek naar een nieuw plekje, hopelijk vanaf oktober. We hebben nu afgesproken dat ik tot die tijd sowieso alles op alles zet om ook terug zelf met mijn merrie aan de slag te gaan maar dus ook mijn merrie tot die tijd nog aanhou. Ik had gehoopt dat alles de afgelopen maanden duidelijker zou worden in wat ik ging willen maar dat is helaas niet gebeurd. Ik hoopte dus hier wat wijsheid op te doen, want er zijn veel mogelijke scenario's, maar ik weet gewoon niet welke de beste is.

Als jullie nog vragen hebben, stel ze gerust. Eventueel via pb.

**Geplaatst**: 04-07-21 22:39

Re: Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst: 04-07-21 22:39

Het enig belangrijkste in deze is wat je zelf wil. Niet wat je ouders, familie, vrienden of wie dan ook wil. Je leeft voor jezelf en zo te horen ben je er ook al wel uit. Alleen ben je nog niet in staat om daar echt achter te staan omdat je weerstand krijgt. Je kunt nooit alles voor iedereen goed doen. Maak keuzes waar je zelf blij van wordt en die je verder helpen om jezelf verder te ontwikkelen. Maak geen keuzes omdat anderen dat van je verwachten of om anderen te pleasen. Dat gaat dat op termijn toch weer wringen.

**Geplaatst**: 04-07-21 22:45

Re: Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst: 04-07-21 22:45

Er is toch nog een heel leven om paarden te houden? Nu kan je toch een klein deel van je leven spenderen om andere dingen te ontdekken?
Als ik jou zo hoor dan wil je nu ontdekken welke dingen er nog meer zijn in de wereld en dat is toch helemaal geen schande :(:)

**Geplaatst**: 04-07-21 22:54

Re: Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst: 04-07-21 22:54

Als ik het goed begrijp rijd je beide paarden niet meer? Staan deze op een pension stal? Wie verzorgt ze als jij er niet bent?

Is het geen mogelijkheid om je paarden te verhuizen naar een plek waar je er minder onderhoud aan hebt. Bijvoorbeeld een plek voor pensioen en even de zorgen uit handen geven. Dan kan je alles op een rij zetten en kijken hoe het leven zonder paarden bevalt terwijl je de paarden toch nog niet hebt weg gedaan.
Je merrie wordt er niet minder om als er niet wordt gereden

Dit is natuurlijk alleen mogelijk als het financieel haalbaar is

**Geplaatst**: 04-07-21 23:01

Geplaatst: 04-07-21 23:01

Dat is eigenlijk ook mijn punt: als het financieel haalbaar is om het nog even te laten zoals het nu is?
Ik denk dat je wel spijt kan krijgen als je nu je droompaard verkoopt. Als je altijd fanatiek in de paardensport bent geweest - en je mist het nu enorm! - zou ik dat niet vanwege een tegenslag en wat andere veranderingen in je leven meteen volledig opgeven.

**Geplaatst**: 04-07-21 23:27

Geplaatst: 04-07-21 23:27

Is er geen optie om ze te stallen bij het bedrijf waar je werkt? Scheelt een hoop tijd!

En anders zou ik sowieso degene waar je weinig klik mee hebt verkopen. Rijd je op je werk? Zo niet, als je het snel heel erg gaat missen kan je altijd weer op zoek naar een nieuwe waar je op kan rijden. Dus als je ze niet kan neerzetten dichtbij of op het bedrijf waar je werkt zou ik degene waar je geen klik mee hebt wegdoen en de andere houden. Maar je niet zelf de keuze maken en je eigen hart volgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-21 11:31

Re: Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-21 11:31

Ik werk voor een bedrijf binnen de paardensport, maar het is geen stal of dergelijke.

Dus neen, ik rijd daar niet. De paarden staan nu al op een stal waar ik zelf niks hoef te doen. Mijn merrie stilzetten heb ik overwogen maar dat wil ik liever niet. Ik heb de afgelopen maanden al veel te weinig tijd in ze gestoken, ik voel me daar schuldig over en heb niet het gevoel dat ik daarvoor paarden heb. Als er eentje weggaat is het sowieso de merrie omdat ik mijn ruin vanwege zijn beperking niet meer kan verkopen, maar heel cru gezegd, moest ik hem niet meer gehad hebben had ik ook nooit mijn merrie weggedaan.

**Geplaatst**: 05-07-21 11:57

Geplaatst: 05-07-21 11:57

Kan je niet je merrie op een pensionstal bij je nieuwe woonplaats zetten? Als je erg graag mee aan de slag wil. Het is echt geen schande om je merrie te verkopen nu je tijdelijk geen tijd/zin hebt om wat met haar te doen. Maar iemand bllijven betalen om voor jou je paard te trainen is ook zonde, als je niet zelf binnenkort weer aan de slag wil. Dan kan je toch beter verkopen. Heb ik ook gedaan tijdens mijn master. 3/4 jaar later begon het weer te kriebelen, en nu heb ik er ook de tijd voor, dus weer een paard gekocht.

**Geplaatst**: 05-07-21 12:02

Re: Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst: 05-07-21 12:02

Er is ook geen schande om je paarden stil te zetten. Daar hoef je je ook niet schuldig om te voelen. Ik heb zelf ook geworsteld met schuld gevoelens over mijn paard stil te laten staan. Ondertussen heb ik er zelf vrede mee en mijn paard voelt zich er absoluut niet minder om

Als je je merrie eigenlijk niet wilt verkopen dan zou ik dat ook niet doen. Je wilt er geen spijt van krijgen later

Hoe zou je ideale wereld eruit zien ts

**Geplaatst**: 05-07-21 12:04

Geplaatst: 05-07-21 12:04

Zelf heb ik ook, zeer recent, in een situatie gezeten waar mijn ouder iets anders voor mij voor ogen had dan de keuze die ik uiteindelijk heb gemaakt. We hebben er een flink verhit gesprek over gehad, maar ik heb 100% voor mezelf gekozen en ik moet zeggen dat dat het beste is wat ik had kunnen doen.
Mijn advies is dan ook; kies voor jezelf, jij moet met je keuzes (en de consequenties ervan) leven, niet je ouders.

Ik zou sowieso eerst eens goed gaan zoeken naar een plekje aangezien je huur afloopt. Want als je niks weet te vinden, wordt de keuze volgens mij voor je gemaakt.

Laatst bijgewerkt door WybeUrsula op 05-07-21 12:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-07-21 12:07

Geplaatst: 05-07-21 12:07

Eef_Bam schreef:
Kan je niet je merrie op een pensionstal bij je nieuwe woonplaats zetten? Als je erg graag mee aan de slag wil. Het is echt geen schande om je merrie te verkopen nu je tijdelijk geen tijd/zin hebt om wat met haar te doen. Maar iemand bllijven betalen om voor jou je paard te trainen is ook zonde, als je niet zelf binnenkort weer aan de slag wil. Dan kan je toch beter verkopen. Heb ik ook gedaan tijdens mijn master. 3/4 jaar later begon het weer te kriebelen, en nu heb ik er ook de tijd voor, dus weer een paard gekocht.

Alsof het ene paard zo in te wisselen is voor een andere?

**Geplaatst**: 05-07-21 12:09

Geplaatst: 05-07-21 12:09

Uiteindelijk kun jij deze keuze alleen voor jezelf maken, maar misschien heb je wat aan mijn ervaring.

Ik ben een aantal jaar geleden gestopt met rijden. Had met m'n zusje een leasepaard, waarbij zij doordeweeks ging en ik vrijdag, zaterdag en zondag. Ik zat toen nog op mijn studentenkamer en reisde op en neer voor het paard. Toen mijn zusje haar laatste stage ging lopen lukte het haar niet meer om doordeweeks te gaan. Ze had namelijk erg wisselde diensten, waardoor doordeweeks niet altijd haalbaar was. Ik had niet de mogelijkheid om doordeweeks veel te komen. Daardoor zijn we enigszins noodgedwongen met het leasepaard gestopt en toen heb ik besloten om überhaupt een paardenstop in te lassen.

Inmiddels is dit zo'n 4 jaar geleden. Het begin was wel echt even 'afkicken'. Ik reed al zo'n 20 jaar en paarden waren een onderdeel van mijn identiteit. In de loop van de tijd ben ik erachter gekomen hoeveel tijd en energie het mij ook gekost heeft en welke offers ik ervoor heb gebracht. De tijd die ik normaal aan paarden besteedde was zo weer ingevuld met andere activiteiten en sporten waar ik tot die tijd nooit echt tijd voor heb gehad.

Daarnaast was ik behoorlijk gebonden aan de paarden en kon ik daardoor op andere vlakken in mijn leven niet altijd vrije keuzes maken. Voor mijn persoonlijke ontwikkeling heeft het dus echt wel wat opgeleverd om te stoppen met rijden. Op dit moment vind ik het prima hoe het is. Ik rijd af en toe een buitenritje op de manege waar ik altijd reed en verzorg af en toe een paard van een vriendin. Soms kriebelt het wel een beetje, maar als ik me realiseer hoeveel tijd, geld en energie er in de paarden gaat zitten, dan realiseer ik me dat dit niet het moment is in mijn leven om weer te gaan rijden. Misschien komt het in de toekomst wel weer, misschien ook niet. En dat is beide prima. Daarbij moet ik ook zeggen dat ik me steeds meer ben gaan realiseren dat paardrijden een risicovolle hobby is en als er iets gebeurt dat ik dan qua werk en leven een behoorlijk probleem heb.

Die afweging van hoeveel je hobby (want dat is paardrijden) je oplevert en of het de offers waard zijn, die kun alleen jij maken. Wat je ouders daar nu van vinden is lastig, maar ook zij zullen leren omgaan met jouw keuze. Jij bent de enige die kan bepalen wat goed is voor jouw persoonlijke ontwikkeling en het opbouwen van je zelfstandige leven.

Verschil in jouw en mijn situatie is wel dat ik geen paard hoefde te verkopen, ik hoefde alleen de lease op te zeggen. Ondanks dat dat ook lastig (en emotioneel) was, is dat wel makkelijker.

**Geplaatst**: 05-07-21 12:56

Re: Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst: 05-07-21 12:56

Ik zal wel iets heel doms zeggen,maar als een ander je paard rijd en jij niet kan je toch ook niet jullie band verbeteren :o?

**Geplaatst**: 05-07-21 13:13

Re: Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst: 05-07-21 13:13

Je paard word door een ander gereden.
Heb je er ondertussen ook zelf weer op gereden?
Kijk het kan een topper zijn, maar als je dat zelf er niet uit kunt halen, dan is dat leuk dat hij een topper is, maar jij hebt er niets aan.

Heb je er zelf weer op gereden en gaat dat met de aanvulling van de huidige ruiter goed, zo ik nog even wachten met de verkoop.
Maar durf je er nu met die training nog niet op, zou ik haar vanuit die stal nu verkopen

En dan kun je kijken koop ik een ander met wel de juiste match, doe ik dat nu of na het studeren.

**Geplaatst**: 05-07-21 13:13

Geplaatst: 05-07-21 13:13

N_B_N schreef:
Er is toch nog een heel leven om paarden te houden? Nu kan je toch een klein deel van je leven spenderen om andere dingen te ontdekken?
Als ik jou zo hoor dan wil je nu ontdekken welke dingen er nog meer zijn in de wereld en dat is toch helemaal geen schande

Dit bovenstaande, had ik dat op die leeftijd maar gedaan...nu zou ik wel willen maar kan het niet vanwege jonge kinderen en van gezondheid....je bent nu jong en alleenstaand dus nu is het moment volg die adviezen anders zou je er wel eens spijt van kunnen krijgen!

**Geplaatst**: 05-07-21 13:26

Geplaatst: 05-07-21 13:26

Hoe zou het zijn als je een hele fijne band had met je merrie, je haar met plezier zou rijden en je daar veel energie uit zou halen?

**Geplaatst**: 05-07-21 14:01

Geplaatst: 05-07-21 14:01

Als je jarenlang in een bepaalde situatie zit is er soms weinig tot geen tijd voor reflectie; is dit wel wat ik wil, vind ik het nog wel leuk?

Jij hebt nu het "geluk" dat je uit de vertrouwde situatie ben gestapt en deze reflectie heb kunnen doen de laatste tijd.

Maar wel met de aantekening dat jouw plezier in paardrijden een beetje weg is gegaan nadat het niet helemaal goed is gegaan met jouw nieuwe paard.
Je moet je ook de vraag gaan stellen je tot deze beslissingen ben gekomen als je geen vertrouwensbreuk had gehad. Heb je er niet zoveel zin meer in omdat je weinig plezier uit de paarden nu haalt en zou dit anders zijn indien je wel fijn zou kunnen rijden?

Als laatste er niets mis met verkoop, dat is niet iets om je voor te schamen. Er is niets mis met even een tijdje zonder paard en alle verantwoordelijkheden die daarbij horen. Want dat zijn er nogal wat en kan je ook erg beperken in je mogelijkheden en vrijheid om dingen te ondernemen.

**Geplaatst**: 05-07-21 20:13

Re: Alleen wonen, studeren en paarden, wat is nu wijsheid?

Geplaatst: 05-07-21 20:13

Bij een eerste scan van de openingspost leest je bericht als iemand die de paardenhobby is kwijtgeraakt en dat kan, veel mensen ontgroeien de hobby die ze als kind/tiener hadden. Dat is niet iets ergs en er is dan ook geen reden om je maar aan die hobby vast te blijven klampen.
MAAR, daarnaast lees ik "Ik mis het enorm". En dat is het tegenovergestelde van iemand die "klaar is" ermee.

Ik zou dus proberen je gevoel tot in detail te ontleden. Mis je daadwerkelijk het paardrijden? Als ik je morgen een paard gaf waarmee je meteen fanatiek aan de slag zou kunnen gaan, zou dat je opfleuren en zou je ook fanatiek aan de slag gaan?
Of is het eerder dat je het idee van paardrijden mist? 'Ik ben altijd fanatiek geweest, wie ben ik zonder paardrijden, het is altijd al zo geweest'. Dan blijf je eigenlijk eerder vastplakken aan verwachtingspatronen, niet alleen van anderen maar vooral ook verwachtingen die je jezelf oplegt.

Probeer niet te veel in definitieve keuzes te denken. Dat is verstikkend. Een keuze is zelden echt 100% definitief. Als jij nu je paard verkoopt, wilt dat niet meteen zeggen dat je definitief stopt met de paardensport. Je kan dat altijd terug oppikken op een of andere manier wanneer je na een tijd echt beseft van 'verdikke, ik mis het toch echt wel.'

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-07-21 20:45

Geplaatst door de TopicStarter : 05-07-21 20:45

Het is inderdaad gewoon een hele dubbele keuze die me staat te wachten. Omdat ik de vraag een paar keren voorbij zag komen: Ja, ik stap haar af en toe uit na het rijden. De laatste keer dat ik haar echt gereden heb was in januari, probleem was dat ik er toen met een ei in mijn broek op zat. Er is echt wat een "error" in mijn hoofd als ik er op moet. Ik doe het graag, en vrijwillig, maar het echte rijden is al lang geleden. Ik heb nu wel wat mailtjes verstuurd om les te volgen bij iemand die wat mee aan dat vertrouwen kan bouwen met mij vanuit het zadel, want langs een kant wil ik het inderdaad wel nog een kans geven. Ik denk eerlijk gezegd, moest alles goed gegaan zijn en ik had er nu intussen al een paar keren terug mee op wedstrijd geweest, dat ik haar hoogstwaarschijnlijk wel gehouden had.

Mijn liefde voor paardrijden is groot, ik doe het quasi al heel mijn leven en om dit paard te kopen heb ik ook echt heel hard moeten werken. Voordien, toen ik haar nog niet had en nog met mijn ruin reed, had ik nooit een probleem met het feit dat ik thuis moest wonen door mijn paard en misschien wel wat minder van het studentenleven kon genieten. Het was dan ook een enorme klap toen mijn paard geblesseerd raakte en ik niet meteen een nieuw paard kon kopen. Ik heb toen met alle geweld twee studentenjobs genomen om een nieuwe te kunnen kopen, juist daarom vinden mijn ouders het ook heel raar dat ik nu van gedachten lijk veranderd te zijn. Maar oké, laten we ook realistisch zijn, ik ben ondertussen ook wat ouder en het is anders uitgedraaid dan ik had gehoopt.

Vooral het thuis wonen loopt gewoon stroef. Ik ben al bezig met een nieuwe plek zoeken (want ik zag dat iemand zich daar zorgen over maakte

). Door meningsverschillen, twee kleinkinderen die hier 2 dagen per week op bezoek komen en ik die meer mijn eigen ding wil doen los van mijn ouders maakt het thuis wonen niet makkelijk. In het ideale scenario komt mijn merrie inderdaad mee met mij naar de stad waar ik woon/studeer/werk, maar we zitten hier in een grootstad en ik (vrees) dat het stallen van paarden in deze omgeving redelijk duur gaat zijn. Al heb ik daar nog geen research naar gedaan.

**Geplaatst**: 06-07-21 09:32

Geplaatst: 06-07-21 09:32

Ik heb een beetje hetzelfde gehad als jij, eind 2008 verkocht ik mijn paard omdat we in de sport niet verder konden en hij te jong en te duur was als grasmaaier. Het was middenin de winter, dus heel fijn om ff geen paard te hebben.. Paar maandjes erna kreeg ik een relatie met mijn ex en mijn vrije tijd en het geld (wat ik maandelijks overhield en wat ik had overgehouden aan de verkoop) werd al snel aan andere dingen besteed. Ook was ik toen aan het afstuderen en raakte ik mijn bijbaantje kwijt, dus financieel kon het ook gewoon niet meer op dat moment. Het is er daarna dus nooit meer van gekomen om weer een paard te kopen.
En eerlijk? Soms baal ik daar wel van, de stap om in de jaren erna weer een paard te kopen was gewoon te groot. De bak bij mijn ouders was inmiddels weer omgeploegd en ingezaaid, trailer was niet meer veilig om nog een paard in te zetten en de stal was ook ingepikt voor andere dingen. Dus een paard zou sowieso op pension moeten.. Heb een tijdje voor iemand anders een paard gereden, maar dat werkte toch niet voor mij.. Naast mijn werk had ik gewoon mijn uitlaatklep niet meer, niet echt andere hobby's. Ik haalde, ondanks de tijd en de kosten, enorm veel voldoening uit het paardrijden.. En dat heb ik wel vaak gemist toen het qua werk niet zo lekker liep..

Inmiddels zou ik best weer een paard kunnen kopen, maar nu wil ik het niet meer, ik heb mijn leven nu zo ingericht dat het niet echt meer past. Je kunt je geld maar 1x uitgeven en ik doe dat nu liever aan andere dingen.

**Geplaatst**: 06-07-21 10:13

Geplaatst: 06-07-21 10:13

Ik hoor allemaal goede afwegingen en opmerkingen van iedereen. Een serieus en goed topic, geen klagen van mij.
Maar oprecht vraag ik me af ben ik de enige die een paard ziet als een individu? En die het ene paard niet zomaar weg doet omdat je er altijd later nog eens één kan kopen?
Kijk als je niet gehecht bent aan het specifieke paard dan zou mijn advies ook zijn verkoop het maar, en kijk maar wat de toekomst brengt. Maar ik kan me dat gewoon niet voorstellen. Geen haar op mijn hoofd dat ik mijn paard ooit zou verkopen, ook al zal ik na haar geen nieuw paard meer nemen.

**Geplaatst**: 06-07-21 10:38

Geplaatst: 06-07-21 10:38

Nikass: Wat dat betreft is het net als met relaties met mensen, soms ben je een tijdje samen maar blijkt het toch niet te werken, en dan gaat het uit. Het idee dat je 1 partner kiest en tot de dood je scheid bij elkaar blijft is in de mensenwereld inmiddels ook wel achterhaald. Zoals ik het lees heeft TS een goed paard , maar niet de perfecte klik, aangezien ze er zelf niet meer goed opdurft. Mischien kan ze daar overheen komen met heel veel hulp, misschien niet. Door de televisiewereld lijkt iedereen te denken dat als je maar hard genoeg doorzet het allemaal goed komt, helaas werkt het zo niet altijd

.

Feit is dat het paard eigenlijk niet zo goed bij TS past in deze levensfase nu. En dan is het geen schande om je paard te verkopen. Beweren dat ze dan niet gehecht zou zijn aan het paard vind ik nogal kort door de bocht. Je houdt ook van je partner, maar soms maak je elkaar gewoon niet meer gelukkig. En dan is het vaak voor beide beter om uit elkaar te gaan. TS haar merrie is gezond en is echt wel een goed huisje voor te vinden. Een oud/kreupel paard wegdoen is wel een ander verhaal, dat zou ik ook niet kunnen. Heb nu een paard staan die al langer met pensioen is dan ik er op heb kunnen rijden, maar die mag blijven tot zijn dood. Maar mijn gezonde sportpaard waar ik onzeker van werd heb ik verkocht. En later kom je dan misschien weer een paard tegen wat veel beter bij je past. Of niet, misschien wil TS haar leven wel invullen zonder sportpaard.

**Geplaatst**: 06-07-21 10:48

Geplaatst: 06-07-21 10:48

Nikass, ik snap je punt wel, maar van kleins af aan werden bij ons pony's al verkocht op het moment dat er een andere moest komen omdat we eraf gegroeid waren. Ik vind het eigenlijk best normaal, je kunt niet alles houden toch? Ligt er misschien ook aan wat je ermee doet, ik was echt een wedstrijdruiter, had dat doel ook echt nodig, het beter worden, het trainen.. Als dat dat niet meer lukt vind ik het vrij logisch om je paard te verkopen, het is immers nogal een dure grasmaaier :')

Itt honden en katten trouwens, deze zou ik echt weer nooit weg kunnen doen, maar die zijn dan ook in onderhoud een stuk makkelijker en goedkoper :')

**Geplaatst**: 06-07-21 10:50

Geplaatst: 06-07-21 10:50

Nikass schreef:
Ik hoor allemaal goede afwegingen en opmerkingen van iedereen. Een serieus en goed topic, geen klagen van mij.
Maar oprecht vraag ik me af ben ik de enige die een paard ziet als een individu? En die het ene paard niet zomaar weg doet omdat je er altijd later nog eens één kan kopen?
Kijk als je niet gehecht bent aan het specifieke paard dan zou mijn advies ook zijn verkoop het maar, en kijk maar wat de toekomst brengt. Maar ik kan me dat gewoon niet voorstellen. Geen haar op mijn hoofd dat ik mijn paard ooit zou verkopen, ook al zal ik na haar geen nieuw paard meer nemen.

Je bekijkt het vanuit jouw situatie, maar Ts heeft een andere relatie met haar paard nu.
Ik heb ook een heel leuk en lief paard gehad, maar onder het zadel klikte het voor geen meter wat voor gevaarlijke situaties zorgde. Dan kan ik koste wat het kost het paard houden maar die klik zou nooit komen, ik werd alleen maar banger. Daar wordt het paard ook niet gelukkiger van.
Ik heb hem verkocht en hij heeft het superfijn bij zijn nieuwe baas. Dat had ik hem nooit kunnen geven en hij mij niet. Verkoop is niet altijd het zo maar even wegdoen van een paard, het kan ook zijn om een beter huisje te zoeken dan dat jij op dat moment kan bieden.

Iedereen hoop bij koop dat het een once in a lifetime combinatie is, maar dat is helaas niet zo. Dan durven toegeven dat het gewoon niet gaat is geen falen maar juist heel dapper.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-21 11:46

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-21 11:46

Nikass schreef:
Ik hoor allemaal goede afwegingen en opmerkingen van iedereen. Een serieus en goed topic, geen klagen van mij.
Maar oprecht vraag ik me af ben ik de enige die een paard ziet als een individu? En die het ene paard niet zomaar weg doet omdat je er altijd later nog eens één kan kopen?
Kijk als je niet gehecht bent aan het specifieke paard dan zou mijn advies ook zijn verkoop het maar, en kijk maar wat de toekomst brengt. Maar ik kan me dat gewoon niet voorstellen. Geen haar op mijn hoofd dat ik mijn paard ooit zou verkopen, ook al zal ik na haar geen nieuw paard meer nemen.

Nee hoor, ik heb ook nog nooit een paard verkocht. Gelukkig maar. Ik ben heel erg gehecht aan haar, het is een super fijn en mensgericht dier. Ze is ook een pak liever dan mijn ruin

Dus ik vind die beslissing sowieso niet iets dat van de een op de andere dag gemaakt moet worden, als ze weggaat, wil ik ze ook absoluut niet verkopen aan de eerste de beste. Maar ik weet ook dat ze best goed ligt in de markt, een jong goedgekeurd dressuurpaard met goede papieren, daar is veel vraag naar. Dus ik ben me ook bewust dat ik wel een goede thuis voor haar ga kunnen vinden, met iemand die misschien veel meer tijd en aandacht voor haar heeft dan ik. Dan heb ik liever dat ze naar iemand gaat die verder met haar kan doortrainen, dan ik die blijf ploeteren in dezelfde vijver en met moeite 2x per week ga en nooit zelf er op zit.

Ps: Hieruit klinkt het al alsof ik een beslissing gemaakt heb, maar die heb ik zeker nog niet

Relaxed schreef:
Ik heb een beetje hetzelfde gehad als jij, eind 2008 verkocht ik mijn paard omdat we in de sport niet verder konden en hij te jong en te duur was als grasmaaier. Het was middenin de winter, dus heel fijn om ff geen paard te hebben.. Paar maandjes erna kreeg ik een relatie met mijn ex en mijn vrije tijd en het geld (wat ik maandelijks overhield en wat ik had overgehouden aan de verkoop) werd al snel aan andere dingen besteed. Ook was ik toen aan het afstuderen en raakte ik mijn bijbaantje kwijt, dus financieel kon het ook gewoon niet meer op dat moment. Het is er daarna dus nooit meer van gekomen om weer een paard te kopen.
En eerlijk? Soms baal ik daar wel van, de stap om in de jaren erna weer een paard te kopen was gewoon te groot. De bak bij mijn ouders was inmiddels weer omgeploegd en ingezaaid, trailer was niet meer veilig om nog een paard in te zetten en de stal was ook ingepikt voor andere dingen. Dus een paard zou sowieso op pension moeten.. Heb een tijdje voor iemand anders een paard gereden, maar dat werkte toch niet voor mij.. Naast mijn werk had ik gewoon mijn uitlaatklep niet meer, niet echt andere hobby's. Ik haalde, ondanks de tijd en de kosten, enorm veel voldoening uit het paardrijden.. En dat heb ik wel vaak gemist toen het qua werk niet zo lekker liep..

Inmiddels zou ik best weer een paard kunnen kopen, maar nu wil ik het niet meer, ik heb mijn leven nu zo ingericht dat het niet echt meer past. Je kunt je geld maar 1x uitgeven en ik doe dat nu liever aan andere dingen.

Klinkt ook niet als de ideale situatie, en ook niet alsof je er nu nog steeds 100% achter staat wat je toen beslist hebt. Ik zit ook met de angst dat ik er heel veel spijt van ga krijgen, dat is de angst die mijn ouders en familie ook hebben voor mij.

Ik heb intussen ook wat gemaild naar stallen in de buurt van de stad waar ik nu woon/werk, maar het is nog een beetje afwachten of dat haalbaar wordt op financieel vlak. Best case scenario zit ik er tegen die tijd weer zelf op en rij ik haar zo weg. Maar oké, we kunnen de verschillende opties maar bekijken.