Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Jolynne

Berichten: 2297
Geregistreerd: 30-11-16

Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-18 13:11

De titel zegt het in zijn geheel..

Ik zit nu in mijn eerste jaar en al een hele poos stel ik mij deze vraag. De richting is iets waar ik al jaren van droom, ik zie mij dan ook geen andere richting doen. Maar er zijn heel veel dingen, waardoor ik twijfel om ermee te stoppen en te gaan werken. Ten eerste hoor je in deze richting een taalexpert te zijn, gezien dit zeer belangrijk is voor de kinderen. Maar ikzelf ben anderstalig en laten we zeggen, dat ik een hele slechte basis heb meegekregen van de taal, op schriftelijk vlak dan. Hiernaast ben ik hiervoor al jaren medisch/fysiek enorm slecht geweest, waardoor ik iets minder dan de helft van mijn secundair (6jr) effectief heb kunnen doen.. ik ben steeds mogen overgaan zonder problemen, maar de laatste 3 jaar (op 1 jaar na dan) heb ik nooit examens moeten afleggen, gezien ik steeds in ziekenhuis lag, ik ben dus geslagen dmv gehele jaarevaluatie. Ook heb ik in het secundair steeds moeten afzakken van richting, omwille mijn afwezigheden, waardoor ik niet meer mee kon zijn met de leerstof..dus de laatste 3 jaar secundair waren dik tegen mijn zin, gezien ik hierin terecht kwam omwille mijn eigen medische toestand. Doordat ik vele jaren school gemist heb, heb ik nooit echt vrienden gehad..de vrienden die ik had, hebben mij dan laten vallen, omdat ik toch zo beperkt ben ik beweging. Ik heb mij dus nooit echt goed gevoeld op school, omdat ik steeds niemand had..dit is nu nog steeds, zelf niet 1 vriendin, enkel mijn vriend (hier thuis) heb ik.

Ik zit nu in een klas van 150 leerlingen, waarbij er max. 1/3 zullen overblijven in het laatste jaar..niet veel dus. in deze richting ben ik de enige die zo laag zat (qua richting) in het secundair, al kwam dit door mijn medische toestand. En dit maakt mij zo onzeker, zeker omdat de gehele slaagkans zo laag is.. Het dus allerlei factoren die mij doen twijfelen..van mijn slechte basis in taal,geen vrienden, jaren achterstand in secundair tot de kleine slaagkanspercentage.

Wanneer beslis je dus of studeren echt iets voor je is?

Memories

Berichten: 2629
Geregistreerd: 05-05-10
Woonplaats: Utrecht

Re: Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 13:15

Ik denk eerlijk gezegd dat het studeren zelf misschien niet het grootste drama is, maar wel alle problemen die er voor jou omheen spelen. Krijg je hulp? En vraag jezelf eens af: is werken dan wel wat voor je of gaan al diezelfde problemen dan ook weer een rol spelen?

Overigens heb ik ook een keer twijfels gehad over wel of niet doorstuderen. Ik heb mijn studie een tijdje gestaakt en ben gaan werken en dat beantwoordde voor mij de vraag. :j

Eef_Bam

Berichten: 4092
Geregistreerd: 19-08-09
Woonplaats: Limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 13:16

Welke studie volg je? dat wordt mij niet duidelijk uit je verhaal.

Verder lees ik vooral veel argumenten die niet specifiek met je studie te maken hebben. Hoe gaat de studie tot nu toe, haal je je vakken, vind je de studie zelf leuk? Snap dat het vervelend kan zijn om geen vrienden te hebben op je opleiding, maar door te stoppen krijg je er niet ineens wel vrienden bij. Een slechte taalkundige basis is lastig, maar als je bereid bent hard te werken zou dat geen probleem moeten zijn lijkt me. Je hebt immers wel het niveau, maar een achterstand die je in zou kunnen halen.

Booooo
Berichten: 6509
Geregistreerd: 26-03-06

Re: Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 13:21

Je studeert voor jezelf, niet voor een ander. Dat er 1/3 overblijft is jammer, als jij er maar bij zit. Ik weet niet hoe oud je bent, maar zijn die klasgenoten/schoolvrienden zo belangrijk?

Kan je de studie niet in een thuisstudie doen? Misschien voel je je daar fijner bij, omdat je dan geen druk van de klas/medestudenten hebt.

Maflinger_S
Berichten: 12159
Geregistreerd: 01-07-08

Re: Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 13:36

Om de vraag te kunnen beantwoorden of studeren specifiek iets voor jou is wil ik je eerst een andere vraag stellen: hoe gaat het studeren totnutoe? Hoe sta je ervoor?

Je hebt het in je post vooral over randvoorwaarden: geen taalexpert zijn, door omstandigheden niet geleerd te leren, lagere vooropleiding ... Als je ondanks al die ontbrekende randvoorwaarden toch "heel aardig" mee kunt komen en een studie volgt in de richting die je altijd al wilde dan kan ik je vraag voor jou volmondig met "ja!" beantwoorden. Studeren is iets voor je.
En geen vrienden hebben? Daarvoor studeer je toch niet. Het is leuk als je het een beetje kunt vinden met je medestudenten maar meer ook niet.

Jolynne

Berichten: 2297
Geregistreerd: 30-11-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-18 13:59

Memories: Ik krijg al de gehele studie hulp voor mijn taal, ga 3x/week naar de kinesist waardoor ik enigzins wat mobieler blijf. Het tijdelijk stoppen met de studie gaat jammer genoeg niet, omwille een andere (prive) reden. Bovenstaande redenen zijn redenen om te stoppen, maar ook omdat ik nu al enkele jaren samen ben met mijn vriend en we kijken toch ook uit naar een eigen plekje. Ik woon omwille privéredenen niet meer thuis (geen enkel contact met familie), maar bij mijn vriend en zijn moeder, maar de kriebels beginnen ook te komen om een eigen plekje te hebben. Naast mijn studie, doe ik hier eigenlijk ook het hele huishouden, van kuisen tot koken. Naast de studie ligt er dus veel druk op mij, wat het zwaarder maakt. Maar tijdens de vakantie (fulltime werken + huishouden), verloopt alles goed.

Eef_Bam/Maflinger: Lager onderwijs. De studie gaat tot nu toe zeer goed, vooral de praktijk. Komende maandag beginnen de examens (tot eind januari), dus de evaluatie daarop weet ik nog niet. Mijn evaluatie van mijn stage was wel goed tot zeer goed, op 1 les na dan, omwille de stress.

Booooo: echt vrienden hebben niet, maar mij goed voelen binnen de klas wel..dat heb ik (21 jaar) nu niet. Deels omwille mijn verleden (veel gepest geweest, veel verhuizen, veel vrienden die mij laten vallen hebben), maar ook omdat er heel veel groepswerk is in de lessen zelf en ik hierbij eigenlijk nooit ergens bijhoor of actief word opgenomen in de groep (voor het groepswerk). Omdat er veel groepswerk is, kan thuisstudie ook niet.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 14:11

TS willen is kunnen :)
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-05-23 22:58, in het totaal 1 keer bewerkt

BigOne
Berichten: 38246
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 14:15

Dus je woont bij je schoonmoeder en doet het hele huisouden naast de studie??? En die vriend en schoonmoeder dan!! Ik snap dat de verleiding om maar een productiebaantje te nemen groot is, echter, wanneer je over een bepaalde periode er toch alleen voor zou komen te staan is een fijne baan wel net zo lekker, vooral omdat je aangeeft heel graag die richting op te willen.
Ik zou zeggen, laat de rest een stuk huishouding oppakken, geef jezelf een schop en ga als een idioot proberen dit jaar te halen.

Jolynne

Berichten: 2297
Geregistreerd: 30-11-16

Re: Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-18 14:20

Bigone: Mijn vriend heeft zeer onregelmatige uren en doet zijn best, maar koken of de was laten doen moet je niet vragen, want anders is er een grote kans dat het misgaat. Mijn schoonmoeder heeft eigenlijk wel de tijd, maar laten we zeggen dat ze grotendeels bij haar vriend leeft dan hier.

Maflinger_S
Berichten: 12159
Geregistreerd: 01-07-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 14:24

Wow, TS, je hebt zo te lezen je prioriteiten niet helemaal op orde. Ik sluit me dan ook aan bij bigone: meer leren en minder huishouden. De huishoudelijke taken moeten beter verdeeld worden. Dan gaat het maar een keer mis, daar leren jullie van. Ook hoeft het huis niet altijd brandschoon en op orde te zijn.

Je wilt jezelf toch wel willen kunnen redden als het nodig is? Door een baan te hebben die je altijd al wilde en daarmee je eigen geld en onafhankelijkheid verdienen?

Zo te lezen kan je het!

tesseke

Berichten: 2325
Geregistreerd: 24-02-10
Woonplaats: Turnhout

Re: Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 14:45

Ik ben zelf 4 jaar geleden gestart met studeren.

In het middelbaar ben ik gestart in een hoge richting, maar telkens moeten afzakken tot uiteindeljk een lage richting gedaan (BSO, voor de Belgen onder ons) waar ik nooit heb geleerd om te studeren. Hierna altijd geroepen dat ik nooit zou verder studeren, al werd het door mijn ouders en grootouders aangeraden. Gaan werken, en uiteindelijk na 4 jaar in een job gekomen waar ik doodongelukkig van werd. Solliciteren lukte niet meer, jobcoaching gevolgd maar niets uitgehaald. Dus zag ik nog 1 optie: terug studeren.

Ik was de enige die ging studeren met zo’n lage vooropleiding, zonder voorkennis. Ik heb moeten doorzetten. Niet alles is leuk tijdens zo’n studie en het is inderdaad vrij zwaar. Gelukkig deed mijn vriend zo goed als alles in het huishouden, en hielp hij vaak ook nog mee dingen knutselen voor mijn stages. Bij ons werd ook gezegd dat er nog 1/3e zou overblijven na 3 jaar. Er zijn er veel afgevallen, maar er bleef veel meer over dan voorspeld was. Ook studenten met een goede vooropleiding zijn afgevallen. Na 3,5 jaar keihard gewerkt te hebben, heb ik vorig jaar in januari mijn diploma gehaald. Ik ben tot op vandaag nog elke dag blij dat ik de stap heb gezet en heb volgehouden. Ook al was het niet simpel en is er een kleine financiële kater aan overgehouden. Maar dit diploma zorgt er wel voor dat er veel deuren opengaan, met kans op een job waar je je goed in voelt.

Jolynne

Berichten: 2297
Geregistreerd: 30-11-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-18 15:00

tesseke schreef:
Ik ben zelf 4 jaar geleden gestart met studeren.

In het middelbaar ben ik gestart in een hoge richting, maar telkens moeten afzakken tot uiteindeljk een lage richting gedaan (BSO, voor de Belgen onder ons) waar ik nooit heb geleerd om te studeren. Hierna altijd geroepen dat ik nooit zou verder studeren, al werd het door mijn ouders en grootouders aangeraden. Gaan werken, en uiteindelijk na 4 jaar in een job gekomen waar ik doodongelukkig van werd. Solliciteren lukte niet meer, jobcoaching gevolgd maar niets uitgehaald. Dus zag ik nog 1 optie: terug studeren.

Ik was de enige die ging studeren met zo’n lage vooropleiding, zonder voorkennis. Ik heb moeten doorzetten. Niet alles is leuk tijdens zo’n studie en het is inderdaad vrij zwaar. Gelukkig deed mijn vriend zo goed als alles in het huishouden, en hielp hij vaak ook nog mee dingen knutselen voor mijn stages. Bij ons werd ook gezegd dat er nog 1/3e zou overblijven na 3 jaar. Er zijn er veel afgevallen, maar er bleef veel meer over dan voorspeld was. Ook studenten met een goede vooropleiding zijn afgevallen. Na 3,5 jaar keihard gewerkt te hebben, heb ik vorig jaar in januari mijn diploma gehaald. Ik ben tot op vandaag nog elke dag blij dat ik de stap heb gezet en heb volgehouden. Ook al was het niet simpel en is er een kleine financiële kater aan overgehouden. Maar dit diploma zorgt er wel voor dat er veel deuren opengaan, met kans op een job waar je je goed in voelt.


Ik ben omwille mijn gezondheid ook moeten afzwakken naar bso : van humane wetenschappen, verzorging, naar kantoor. In humane wetenschappen ging het mij zeer goed en gemakkelijk af, tot mijn gezondheid zo erg werd dat ik gewoonweg niet meer mee kon en hierdoor moest afzwakken. Ik ben dan naar verzorging gegaan, maar dan kreeg ik eigenlijk mijn langverwachte operatie, waardoor in de zorg werken niet meer kon..dan was kantoor 'het enige' wat nog overbleef. Mijn 'aso mentaliteit' ging gelijk naar 'bso mentaliteit', gezien ik niet meer moest studeren om mee te kunnen..want zonder, haalde ik eigenlijk de hoogste punten van de hele klas..niet leuk, want ik had absoluut geen uitdaging. Ik ben in de opleiding dan ook de enige met zo'n lage vooropleiding, alle anderen zijn van Latijn of wetenschappen. Velen hebben dan ook hun vooroordelen, ondanks ze niet weten dat ik alleen maar in bso zat omwille mijn gezondheid. Op dit moment ben ik enorm hard aan het leren voor de examens en ik hoop op zo weinig mogelijk herexamens, maar ik zal er volgens mij toch wel enkele hebben..doordat ik soms het huishouden en het voorzien van eten op tafel, voorrang gaf. Ik vind het alleen enorm frustrerend dat er zoveel druk op mij ligt, waardoor ik hierdoor een enorme dip (chronisch depressief) heb.

Deze richting is alles wat ik al wou doen, het tegendeel bewijzen, dat ik het kan..maar dat laatste is niet makkelijk, door verschillende factoren. Het leren zelf gaat minder vlot als ik verwacht had, maarja hoe kan het dan ook anders..ik heb dan ook al jaren niets meer moeten leren, dus dit moet ik terug 'aanleren'. Maar het lesgeven vind ik zo leuk/fijn, ik bloei helemaal op wanneer ik eenmaal in aanraking kom met de kinderen in de les.

Muurp
Fotograaf

Berichten: 15111
Geregistreerd: 16-06-05
Woonplaats: Op de Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-18 15:04

Ik verplaats je topic even naar STW :) Daar past het beter.

LZP -> STW.

tesseke

Berichten: 2325
Geregistreerd: 24-02-10
Woonplaats: Turnhout

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-01-18 13:27

Prosecco schreef:
Ik ben omwille mijn gezondheid ook moeten afzwakken naar bso : van humane wetenschappen, verzorging, naar kantoor. In humane wetenschappen ging het mij zeer goed en gemakkelijk af, tot mijn gezondheid zo erg werd dat ik gewoonweg niet meer mee kon en hierdoor moest afzwakken. Ik ben dan naar verzorging gegaan, maar dan kreeg ik eigenlijk mijn langverwachte operatie, waardoor in de zorg werken niet meer kon..dan was kantoor 'het enige' wat nog overbleef. Mijn 'aso mentaliteit' ging gelijk naar 'bso mentaliteit', gezien ik niet meer moest studeren om mee te kunnen..want zonder, haalde ik eigenlijk de hoogste punten van de hele klas..niet leuk, want ik had absoluut geen uitdaging. Ik ben in de opleiding dan ook de enige met zo'n lage vooropleiding, alle anderen zijn van Latijn of wetenschappen. Velen hebben dan ook hun vooroordelen, ondanks ze niet weten dat ik alleen maar in bso zat omwille mijn gezondheid. Op dit moment ben ik enorm hard aan het leren voor de examens en ik hoop op zo weinig mogelijk herexamens, maar ik zal er volgens mij toch wel enkele hebben..doordat ik soms het huishouden en het voorzien van eten op tafel, voorrang gaf. Ik vind het alleen enorm frustrerend dat er zoveel druk op mij ligt, waardoor ik hierdoor een enorme dip (chronisch depressief) heb.

Deze richting is alles wat ik al wou doen, het tegendeel bewijzen, dat ik het kan..maar dat laatste is niet makkelijk, door verschillende factoren. Het leren zelf gaat minder vlot als ik verwacht had, maarja hoe kan het dan ook anders..ik heb dan ook al jaren niets meer moeten leren, dus dit moet ik terug 'aanleren'. Maar het lesgeven vind ik zo leuk/fijn, ik bloei helemaal op wanneer ik eenmaal in aanraking kom met de kinderen in de les.


Ik ben ook van ASO naar BSO moeten afzwakken. Dit was omdat ik 'problemen' had met wiskunde. Hier ook een BSO mentaliteit gecreëerd. 's Ochtends in de bus nog snel huiswerk maken/leerstof bekijken en met gemak 8/10 halen zonder er voor te moeten werken.

En ja, de eerste examens heb ik op het punt gestaan om te stoppen omdat ik het niet meer zag zitten. Mijn samenvattingen waren klaar, begon met studeren, maar zag het geheel niet. Vrienden hebben me geholpen om hierdoor te geraken. In het 2e semester heb ik hier enkele uurtjes begeleiding voor gevolgd. En sindsdien werkte ik op een totaal andere manier waardoor ik alles veel vlotter erin kreeg.
Maar ik heb er wel kei- en keihard voor moeten knokken.

Elke dag les, en 's avonds tot 11 uur bezig. In weekends de hele zaterdag werken, en zondag nog een deel. Tijdens de examens werken op momenten dat het je goed lukt (ik stond om 10 uur op, begon tegen 11 uur met studeren tot 17 uur, even pauze, en dan om 18.30 terug starten tot 02.00 's nachts).
De herexamens vielen eigenlijk nog goed mee, het 1e jaar 2: wiskunde en spelling (omdat ik net 1 puntje tekort kwam op mijn spellingstest). 2e jaar enkel Frans.

Met de vooroordelen van BSO heb ik ook moeten afrekenen. De studie doe je voor jezelf, niet voor anderen.

Vind je het echt te zwaar (maar wacht eerst het eerste jaar volledig af, ook de herexamens), kan je er nog voor kiezen om je opleiding op te splitsen in 4 jaar. Dit was ook mijn noodplan, wat ik gelukkig niet nodig had. Dan heb je net iets meer tijd om alles te verwerken. Zorg ook dat je desnoods samenvattingen op voorhand maakt, deelt met vrienden (die natuurlijk af en toe een samenvatting terug geven ;) ). Wij hadden een groepje waarmee we afspraken wie welke samenvatting zou maken, en deze hierop zetten. Dit maakt het net iets makkelijker (als je kan leren van andermans samenvattingen natuurlijk), of anders heb je al een goede basis om te starten).

Het huishouden heeft mijn vriend die 3.5 jaar volledig op zich genomen, zodat ik me voor de volle 100% op mijn studie kon richten.

Welke richting volg je? Ik heb zelf leerkracht lager onderwijs gestudeerd. Op zich vallen die lesinhouden nog mee, het is gewoon een massa leerstof waar ze je in BSO niet op voorbereiden. Maar als je een goede studiemethode ontwikkelt en gemotiveerd bent, komt dit wel in orde!

En volgend jaar heb je al iets meer stage en iets minder lesinhoud ;) Ik keek persoonlijk altijd heel erg op tegen de stages, werkte ook niet echt mee.

Jolynne

Berichten: 2297
Geregistreerd: 30-11-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-18 13:46

tesseke schreef:
Prosecco schreef:
Ik ben omwille mijn gezondheid ook moeten afzwakken naar bso : van humane wetenschappen, verzorging, naar kantoor. In humane wetenschappen ging het mij zeer goed en gemakkelijk af, tot mijn gezondheid zo erg werd dat ik gewoonweg niet meer mee kon en hierdoor moest afzwakken. Ik ben dan naar verzorging gegaan, maar dan kreeg ik eigenlijk mijn langverwachte operatie, waardoor in de zorg werken niet meer kon..dan was kantoor 'het enige' wat nog overbleef. Mijn 'aso mentaliteit' ging gelijk naar 'bso mentaliteit', gezien ik niet meer moest studeren om mee te kunnen..want zonder, haalde ik eigenlijk de hoogste punten van de hele klas..niet leuk, want ik had absoluut geen uitdaging. Ik ben in de opleiding dan ook de enige met zo'n lage vooropleiding, alle anderen zijn van Latijn of wetenschappen. Velen hebben dan ook hun vooroordelen, ondanks ze niet weten dat ik alleen maar in bso zat omwille mijn gezondheid. Op dit moment ben ik enorm hard aan het leren voor de examens en ik hoop op zo weinig mogelijk herexamens, maar ik zal er volgens mij toch wel enkele hebben..doordat ik soms het huishouden en het voorzien van eten op tafel, voorrang gaf. Ik vind het alleen enorm frustrerend dat er zoveel druk op mij ligt, waardoor ik hierdoor een enorme dip (chronisch depressief) heb.

Deze richting is alles wat ik al wou doen, het tegendeel bewijzen, dat ik het kan..maar dat laatste is niet makkelijk, door verschillende factoren. Het leren zelf gaat minder vlot als ik verwacht had, maarja hoe kan het dan ook anders..ik heb dan ook al jaren niets meer moeten leren, dus dit moet ik terug 'aanleren'. Maar het lesgeven vind ik zo leuk/fijn, ik bloei helemaal op wanneer ik eenmaal in aanraking kom met de kinderen in de les.


Ik ben ook van ASO naar BSO moeten afzwakken. Dit was omdat ik 'problemen' had met wiskunde. Hier ook een BSO mentaliteit gecreëerd. 's Ochtends in de bus nog snel huiswerk maken/leerstof bekijken en met gemak 8/10 halen zonder er voor te moeten werken.

En ja, de eerste examens heb ik op het punt gestaan om te stoppen omdat ik het niet meer zag zitten. Mijn samenvattingen waren klaar, begon met studeren, maar zag het geheel niet. Vrienden hebben me geholpen om hierdoor te geraken. In het 2e semester heb ik hier enkele uurtjes begeleiding voor gevolgd. En sindsdien werkte ik op een totaal andere manier waardoor ik alles veel vlotter erin kreeg.
Maar ik heb er wel kei- en keihard voor moeten knokken.

Elke dag les, en 's avonds tot 11 uur bezig. In weekends de hele zaterdag werken, en zondag nog een deel. Tijdens de examens werken op momenten dat het je goed lukt (ik stond om 10 uur op, begon tegen 11 uur met studeren tot 17 uur, even pauze, en dan om 18.30 terug starten tot 02.00 's nachts).
De herexamens vielen eigenlijk nog goed mee, het 1e jaar 2: wiskunde en spelling (omdat ik net 1 puntje tekort kwam op mijn spellingstest). 2e jaar enkel Frans.

Met de vooroordelen van BSO heb ik ook moeten afrekenen. De studie doe je voor jezelf, niet voor anderen.

Vind je het echt te zwaar (maar wacht eerst het eerste jaar volledig af, ook de herexamens), kan je er nog voor kiezen om je opleiding op te splitsen in 4 jaar. Dit was ook mijn noodplan, wat ik gelukkig niet nodig had. Dan heb je net iets meer tijd om alles te verwerken. Zorg ook dat je desnoods samenvattingen op voorhand maakt, deelt met vrienden (die natuurlijk af en toe een samenvatting terug geven ;) ). Wij hadden een groepje waarmee we afspraken wie welke samenvatting zou maken, en deze hierop zetten. Dit maakt het net iets makkelijker (als je kan leren van andermans samenvattingen natuurlijk), of anders heb je al een goede basis om te starten).

Het huishouden heeft mijn vriend die 3.5 jaar volledig op zich genomen, zodat ik me voor de volle 100% op mijn studie kon richten.

Welke richting volg je? Ik heb zelf leerkracht lager onderwijs gestudeerd. Op zich vallen die lesinhouden nog mee, het is gewoon een massa leerstof waar ze je in BSO niet op voorbereiden. Maar als je een goede studiemethode ontwikkelt en gemotiveerd bent, komt dit wel in orde!

En volgend jaar heb je al iets meer stage en iets minder lesinhoud ;) Ik keek persoonlijk altijd heel erg op tegen de stages, werkte ook niet echt mee.


Helemaal dezelfde richting. Het is inderdaad jammer dat je/we automatisch zo'n mentaliteit creëren, puur omdat het zo gemakkelijk ging. Hier was het ook al die jaren in BSO steeds les nakijken, toets en gelijk (zo goed als) al mijn punten..omdat ik daar niet op mijn plaats hoorde. Hierdoor verleren we gewoon het leren, wat zeer jammer is..want zie nu. De leerstof opnemen is inderdaad moeilijker, terwijl ik super ben in samenvattingen maken. Hoe gaat dat opsplitsen in 4 jaar ipv 3 jaar in z'n werk? Wat moet ik mij hierbij voorstellen? Want indien dit mogelijk is, denk ik wel dat dit beter voor mij zou zijn..vooral voor dan extra hulp voor mijn taal en onzekerheden. We hebben ook een facebookgroep van de hele klas, daarin komen ook nuttige dingen in voor en kan men ook vragen stellen..maar echt contact heb ik met niemand, buiten met 1 persoon..die net zoals mij is: ook veel gepest geweest en hierdoor een 'buitenbeentje', die liever met 1 persoon is als in een hele groep. Ik kijk juist heel erg uit naar mijn stages, ben dan volgens mijn mentor een geboren leerkracht..zo vlekkeloos ging het allemaal. Zowel mijn lesvoorbereidingen als uitwerking waren super qua inhoud, juist die taalfouten nog.

tesseke

Berichten: 2325
Geregistreerd: 24-02-10
Woonplaats: Turnhout

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-01-18 12:41

Wanneer je je studie opslitst naar vier jaar, ga je gewoon je studiepunten verdelen. Een normaal traject is 60 studiepunten per jaar. Als je merkt dat dit om één of andere reden te zwaar is (een vriendin van mij heeft het wegens medische redenen in 4 jaar moeten doen), ga je een gemiddeld studiepuntentotaal van 45 per jaar hebben. Je moet wel kijken naar welke vakken je nodig hebt om aan de volgende te beginnen. Zo mochten wij bijvoorbeeld niet aan onze afstudeerstage starten wanneer we voor een theoretisch vak nog geen credit behaald hadden. Best kan je je school eens contacteren hiervoor. Bij ons konden wij voor deze dingen (en mentale/financiële hulp, cursussen om te studeren, meer zelfvertrouwen, workshops tegen stress en zo) terecht bij de studentendienst.

Wij hadden ook erg veel groepswerk waardoor je anderen beter leert kennen. Probeer toch zoveel mogelijk aansluiting te zoeken bij andere collega-studenten, al is het een klein groepje. Sluit 's middags ergens bij aan om te eten, ga 10 min vroeger naar school zodat je voor de les nog een klein praatje kan maken.

Dat je echt uitkijkt naar je stages is wel superfijn! En de taalfouten, daar kan je aan werken. Elke dag 10 minuten oefenen. Wij hadden tijdens ons eerste jaar een lidmaatschap op een site om spelling op te oefenen. Geen idee wat de naam van deze site was. Heb het nooit geoefend, had het te druk met andere opdrachten. (En als er ooit toch eens een fout op bord verschijnt: fouten maken is menselijk. Zo heb ik ooit mijn mentor moeten wijzen dat de juiste schrijfwijze van pannenkoeken niet pannekoeken is.) Voel je niet slecht, maar zeg tegen leerling die het heeft opgemerkt dat hij dat goed gezien heeft.

Om het studeren makkelijker te maken; heb je al eens geprobeerd met mindmaps? Ik maakte een samenvatting van mijn cursus, leerde van de samenvatting. Wanneer ik dacht het grotendeels te kennen maakte ik een mindmap. Wanneer ik aan de hand van de mindmap mijn leerstof kon vertellen (en zelf nakijken door de samenvatting er nadien bij te nemen), kende ik het goed. Ik herhaalde nog wel aan de hand van de mindmap (en dan heb je je hele cursus op 4 of 5 papiertjes! :D ).

Jolynne

Berichten: 2297
Geregistreerd: 30-11-16

Re: Wanneer weet je of studeren wel echt iets voor je is?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-18 10:02

Ik heb inmiddels een mailtje gestuurd naar de trajectbegeleider, om het verdelen van mijn studiepunten over 4 jaar te verspreiden. Samen zullen we bespreken welke vakken ik dan per jaar in het programma zal moeten opnemen. Dit zal volgens mij de beste oplossing zijn, ook volgens de studiebegeleider. Ik heb liever dat ik er een jaar extra over doe zonder te falen, dan 1 jaar extra maar dan met falen.