Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli
darkadia schreef:Ik plaats deze post, omdat ik gewoon even mijn verhaal kwijt wil....tips en reacties mogen, maar houd het een beetje lief...
Ik zit nu in mijn afstudeerfase, veel administrateve dingen nog moeten regelen afgelopen maand, zou nog 4 tentamens doen en mijn stage afronden (verslag en presentatie). De administratieve dingen zijn geregeld, maar het schrijven van het verslag wil totaal niet lukken, het zit wel in mijn hoofd, maar krijg het niet op papier. Daardoor steeds excuses en redenen naar begeleiding waarom het nog niet af is (dom natuurlijk ). Van hun kant komt er juist alleen maar meer druk op te staan, wat resulteert in nog minder kunnen concentreren, veel slapen (9-10u per dag, in tegenstelling tot 6-7u wat genoeg was enkele jaren geleden). Ik heb vorige week tijd voor mezelf genomen om na te denken over hoe en wat en toen besloten 2 tentamens niet te doen (dit waren toch extra vakken en dus onbelangrijk voor afstuderen), en een te verplaatsen naar na de zomer (dan maar een maandje of 2 later afstuderen, maakt op 5 jaar Bsc ook niet meer uit). Dit gaf even wat rust, heb dit ook aangegeven aan de stagebegeleiders en nieuwe deadlines gekregen. Echter ook die niet gehaald, omdat het schrijven gewoon niet lukt.
Dan voor ik er allerlei opmerkingen over krijg ook even waarom ik nog steeds student ben (ben tenslotte al 30) en al 5 jaar bezig ben met mijn bachelor. Na mijn VWO (wat ook niet zonder slag of stoot ging en met en extra jaar) was ik paardensport gaan doen (MBO/HBO Deurne traject), hier na een maand mee gestopt omdat dit niet beviel (Had direct fulltime stage, was nog helemaal niet toe aan uit huis gaan, moest daar intern en had geen klik met de bedrijfsleider). Mja wat dan...had C&M gedaan, weliswaar met biologie en verzwaarde wiskunde, maar mijn interesse lag aan de medische kant... Dus maar gaan werken, eerst een jaar fulltime, erna parttime en ernaast een thuisstudie dierverzorging gedaan. Die studie ook niet afgerond, omdat ik nergens een stageplek kon krijgen destijds. Toen besloten dat ik toch weer wilde gaan studeren, dus Na en Sk op VWO niveau gaan volgen in deeltijd. 3,5 dag werken in de week en ernaast 4 avonden en de zaterdag naar school. Was best een pittige tijd, 5 maanden lang en in die periode overleden ook nog een oma en opa van mij. Toch heb ik beide vakken behaald (snap zelf nog steeds niet zo goed hoe ik dat gedaan heb )
Daarna gestart met de opleiding biologie, ondanks dat het hard werken was en het me niet gemakkelijk af ging, had ik het naar mijn zin, leuke mensen om me heen (leeftijdsverschil gaf weinig problemen), en had ik het 1e jaar behaald met enkele herkansingen (2010-2011). Tijdens het eerste jaar te horen gekregen dat mijn moeder ernstig ziek was (kanker).
Tweede studiejaar had ik 4 vakken niet gehaald (2011-2012), en is in de zomer mijn moeder overleden (juli 2012). Toch doorgegaan, verhuisd naar zelfstandige woning en begonnen aan derde jaar, omdat ik steun had aan 2 medestudenten (met wie ik nu ook gelukkig nog steeds wel contact heb, maar met de ene wel iets minder nu). Maar al snel liep ik stuk op mezelf en ging het niet meer en besloot een tussenjaar te nemen en alleen de 2e jaars vakken te doen die ik nog moest (2012-2013) . Ben toen ook bij studentenpsych geweest, maar blokkeerde daar alleen maar meer van, dus al vrij snel mee gestopt. Ook de gekozen minor viel erg tegen. Jaar erna (2013-2014) ander minor gekozen en ging het best wel weer goed, alles was weer op de rit, hoewel ik nog steeds zo nu en dan concentratieproblemen had. Had ernaast een leuke bijbaan met fijne collega's en ging weer met plezier naar de uni en mijn werk. Begin 2013 kreeg ik Pfeiffer, ook toen toch begonnen aan stage in maart (bloed gaf toen geen afwijkende waarden meer aan), maar ook dit verliep niet fijn, stelde dingen steeds uit, had nauwelijks energie etc. Er kwam wel enig begrip, maar uiteindelijk liep het stuk op het verslag...En nu dus in de situatie van mijn 1e deel van de post... Weer problemen bij het verslagdeel, ondanks dat ik het op deze stage veel meer naar mijn zin had, lukt het nu toch niet...Erg frustrerend.
Inmiddels contact opgenomen met een andere psycholoog, omdat diverse symptomen toch wel wijzen op beginnende burn-out, en ik het blijkbaar niet meer zelf kan oplossen. Is voor mij een heel grote en moeilijke stap en hoop dat het mij gaat helpen dingen terug op de rails te krijgen. Ben altijd al een harde werker en vechter geweest, en daardoor waarschijnlijk te lang door gegaan en over eigen grenzen heen...
darkadia schreef:@Anoli Dank voor je reactie. Hier ook nog geen burn-out, maar als ik door ga als nu wel groot risico daarop (bleek ook uit intake en tests). Heb eerder in de stage al aangegeven het niet altijd makkelijk te hebben, groot deel van bovenstaand verhaal zijn zij ook van op de hoogte, en iedere keer wel iets begrip, maar dan toch weer ja het moet binnen 2 weken klaar zijn. Probleem zit m vooral in dat ik dus niet op wil geven en toch probeer door te gaan, koste wat kost.... Daarom nu ook toch de stap naar een psycholoog gemaakt. Ivm stufi en kosten e.d. is stoppen ook niet echt een optie. Maar wat uitstel nog voor mijn stage zodat er minder druk op ligt zou wel veel helpen. Dan studeer ik maar iets later af, maar als ik nu stop, maak ik het ws niet meer af, wat weer andere problemen geeft (enorme studieschuld, verhuizing o.a.)
@kimberly1995 Hoe bedoel je dat precies? Ik voel me niet ziek als in dat ik koorts heb ofzo, maar wel al tijden spanningshoofdpijn, laatst ook 4 dagen soort migraineachtige aanvallen gehad, regelmatig last van mijn darmen (das wel altijd al geweest met stress). Maar t is niet zo dat ik niks meer doe, of nergens meer van kan genieten. Maar er zijn wel dagen dat ik gewoon zo niet lekker in mijn vel zit dat ik hele dag beetje thuis hang.
@ankep dank voor je reactie, daar kan ik misschien wel wat mee. Denk zelf inderdaad ook dat in de loop der jaren wel iets van faalangst ontwikkeld kan zijn. Heb niet mijn hele studie al moeite met deadlines, eigenlijk nu ik erover na denk pas nadat ik inderdaad enkele keren behoorlijk negatieve feedback heb gehad, terwijl het ervoor altijd vrij positief was en ik best goede cijfers sscoorde op verslagen...Wat dus eigenlijk heel raar is, want hoe kan het dat je het ene jaar nog 7'ens en 8'en haalt (op verslagen dan) en het jaar erna de lat blijkbaar ineens zoveel hoger is dat je maar net een 5 of 5,5 haalt?
Wendy schreef:Herkenbaar uit mijn eigen studietijd destijds. Je hebt een heel heftige tijd achter de rug, inclusief het ziek worden en overlijden van je moeder. Heb je eigenlijk wel tijd genomen om te rouwen?
Kan het niet zijn dat je alles (het verhaal van je moeder, je ingewikkelde weg naar deze studie, uit huis gaan, etc) simpelweg bij elkaar opgestapeld hebt, waardoor het nu inderdaad te veel wordt?
Bonny_CT schreef:Wat is dit herkenbaar, ik zal je mijn verhaal vertellen
In 2009 ben ik afgestudeerd in Deurne, MBO paardensport. Hierna gekozen voor het HBO via Stoas Wageningen omdat ik het les geven erg leuk vind. Vanaf toen ging het eigenlijk minder. De school stond me tegen, en ik had continu het gevoel om me te moeten bewijzen. Bovendien kende ik studenten die de combi deden via Deurne en dingen op heel andere wijze mochten afsluiten. Meer sportgericht. Mijn 1e stage HBO zag ik het niet meer zitten en ben ik er een half jaar uitgestapt ( nu volgens het UWV was dat mijn 1e burn-out ) Na een half jaar weer begonnen en een andere stage plek gezocht. Hier heb ik 2 jaar stage gelopen en het onwijs naar mijn zin gehad. Wel werd ik steeds moeier en kon ik gewoon inderdaad 10 uur slapen en dan nog niet uitgerust maar met hoofdpijn wakker worden. In mijn hoofd weet ik heel goed wat ik wil en wat ik op wil schrijven. Echter zodra ik er voor ga zitten lukt dit niet meer. Dan begint de hoofdpijn en stel je het dus uit. Om een lang verhaal kort te maken heb ik dit jaar de knoop door gehakt. In november ben ik op mijn werk uit gevallen met een burn-out en de ziekte van Lyme. Ik kon niets meer. In januari mijn HBO opleiding stop gezet. Je hebt hier 10 jaar voor via de IB-Groep en nu betaalde ik al 2 jaar voor niks. Een hoop geld wat zonde is. Als ik het binnen 10 jaar af maak vervalt de schuld van je basisbeurs gewoon. Misschien ook een idee voor jou.. Heel langzaam kom ik er weer boven op, ik ben nou redelijk hoofdpijn vrij maar iets moeten kan nog niet. Als ik straks weer fit ben ga ik thuis aan mijn school werken, en als dan bijna alles afgerond is dan meld ik me weer aan en lever ik het in. Hoef nog maar 5 BS'en. Dus echt bijna klaar..
Denk heel goed om jezelf, want dat heb ik niet gedaan en bij mij ging het dus mis. Letterlijk ingestort, kon niks meer. Volgens het UWV veel te lang door gegaan.
Als je meer wilt weten PB je maar, voor nu heel veel sterkte en succes
Dee_Es schreef:Wat een rotsituatie TS.
Hier iemand die daadwerkelijk in die BO terecht is gekomen. Dan ben je al snel een jaar verder dus ik wil je aanraden om inderdaad die psych op te zoeken (1 waarbij je je goed voelt, zo niet gewoon door zoeken) en om daarnaast je afstuderen een half jaar op te schuiven. Even de druk eraf.
Het zijn juist vaak de mensen die zichzelf constant maar pushen om door te gaan die heel erg last krijgen van pfeiffer, of een BO krijgen, of.... Dat je bloedwaardes weer goed waren betekend helemaal niet dat je weer vol belastbaar bent en als je dan direct weer aan de gang gaat kan je eigenlijk niet goed uitzieken en blijf je met klachten rondlopen.
Je hebt een hoop op je bordje gehad, wees hier eerlijk over (ook naar jezelf) en stop met proberen door te denderen terwijl het eigenlijk niet meer gaat want daar kan je heel erg ziek van worden en dan ben je verder van huis.
Heel veel sterkte!
Gebruikers op dit forum: DotBot en 20 bezoekers