Het gesprek is geweest. Uiteindelijk ben ik er zelf bij geweest (op hun verzoek, omdat ik me er zo in verdiept had). Ze gaven gelukkig al vrij snel toe dat ze R. (kennis) inderdaad niet zomaar van de opleiding kunnen sturen en dat het eerdere gesprek niet zo had mogen lopen. Wel adviseren ze hem met klem om iets anders te gaan doen, omdat ze denken dat hij hierin geen diploma kan halen vanwege beperkte capaciteiten i.c.m., in hun ogen, beperkte motivatie (in míjn ogen is er eerder sprake van een begeleidingsprobleem dan van een motivatieprobleem, maar goed). Hij mag dus wel doorgaan, maar gevolg van dit gedoe is dat hij vreselijk onzeker is geworden en nu dus inderdaad beter kan stoppen omdat hij niet meer gelooft dat hij 't kan. Ze gaan hem daarin wel helpen zoeken, zodat hij in februari aan iets anders kan beginnen.
Ik denk dat het een triest gevolg is van de manier waarop het onderwijs is ingericht. De mentor en opleidingscoördinator kwamen beide heel betrokken over, maar er is duidelijk geen ruimte voor een persoonlijkere aanpak. Verdorie, als je ziet dat een leerling talent heeft, als hij zegt dit vak dolgraag te willen, en tegelijk komt hij in de les niet gemotiveerd over, dan zou het mogelijk moeten zijn om in gesprek te gaan en de lesstof anders aan te bieden. Toevallig heeft R. laatst (niet vanuit school) een workshop gehad over één van de vakken die hij ook op school krijgt. Een vak waarvan de mentor zei dat hij in die lessen buitengewoon ongeïnteresseerd overkomt. Die workshop vond hij fantastisch en hij heeft zelfs een boek over dat onderwerp besteld omdat hij het zo gaaf vond. De motivatie is er wel, alleen heeft hij een andere aanpak nodig dan hem nu geboden wordt.
Alleen foto's in een topic bekijken? Zet &if=1 achter de link.“These violent delights have violent ends.”