..dat is dus ontzettend moeilijk, vind ik.
Mijn paard kan erg onbeschoft zijn als het hem zo uitkomt en dan loopt ie aardig door mij heen. Mijn instructrice is erg op de ontspanning en L/R/D en dat werkt ook perfect bij Maril. Ik moet veel met mijn zit doen en dat snapt ie ook prima. Bij het L/R/D moet hij wat teruggereden worden en op die manier de zijgangen doen, hij gaat dan ontzettend swingen, je hebt helemaal het 'veergevoel'..super dus! Alleen, wat is het thuis, zonder toezicht moeilijk om dat juiste tempo aan te houden. Hij vindt het moeilijk, want hij moet zijn achterbenen goed onderzetten en flink scharen in de zijgangen (rechtsachter moet wat sterker worden!), hij wil dus graag zijn tempo net iets opvoeren, want dan kost het hem geen moeite...doet ie ook een leuke zijgang, zo voor in een proef, maar met training heeft het niks te maken. Hij gaat dus nu van alles verzinnen, om maar net iets sneller te kunnen, al is het maar 4 passen...maar in die 4 passen drukt ie net even mooi zijn rug weg, zet zijn onderhals er wat meer op en WEG is het effect! Om van te gruwelen, vind ik het! Vre-se-lijk irritant. Hij heeft nu echt DE methode gevonden: als er een tegenligger aankomt is ie 'opeens afgeleid' en hop..net heeft ie me weer die paar passen. Ook in galop is ie er heel goed in. Ik zou morgen les hebben en dat gaat dus helaas niet door, ga nu zaterdag pas. Heb wel gebeld en ze zegt dat ik inderdaad wel even streng mag zijn als ie onbeschoft is, maar dus niet 'flossen' zoals zij het noemt. Dat is nogal logisch, maar wat is het ontzettend moeilijk om uit zijn mond te blijven als ie opeens gaat lopen!!!!! \
Nou gaat ie echt niet in middendraf of rengalop door de bak heen, het is puur onttrekken aan de oefening. Sinds de verhuizing naar nieuwe stal heb ik weinig echt getraind, meer beweging gegeven om het zo maar te noemen...sinds 2 dagen zijn we pas weer echt bezig. Ze zei dat ik er even doorheen moet (das altijd... \ )en misschien even 1 a 2 dagen met slof, bijgezet aan de singelstoot. Dat wil ik wel doen, als dat ons er doorheen helpt, maar in principe heb ik het niet zo op sloffen....
Bleeeeh..soms is het moeilijk en voel je je opeens net een beginnen
Iemand tips, na dit lange, depressieve verhaal?

Groetjes Suzanne

mijn onderschrift

Nah, tips niet, maar wel een schrale troost; ik heb precies hetzelfde probleem...zodra ik laag instel wordt ze loperig.....moeilijk moeilijk...irriteren wij ons samen.....maar ik blijf maar tegen mezelf zeggen 'it's never the horse, it's always the rider'

Rieja, dan moet je eens proberen m wat horizontaler in z'n halshouding te rijden, en dán oprollen. Maar is moeilijk uit te leggen zo over t net. (kids don't try this at home bedoel ik eigenlijk)

Kun je dan niet gewoon even consequent zijn en door een flinke ophouding hem even terugzetten naar het halthouden???
Je hoeft dan niet te zagen, maar je bent wel even duidelijk!

En wat ook nog een manier is:
onder zijn tempo beginnen, dus in een heel erg verzamelde draf aan komen rijden en dan de zijgangen in zetten.

Bij Fitz werkt de tweede optie het beste, ik denk dat je zelf maar moet proberen wat een goede manier voor Maril is.

Je kan toch een keer wat harder doorkomen zonder dat je z'n mond aan gort hoeft te trekken? Ik pak mijn paard liever één keer wat harder aan dan dat hij iedere keer een loopje met je neemt.

Ik denk dat het 'toverwoord' hier is, leren wachten op je hulpen. Ik zou proberen de veer op te zoeken, 1 pas zijgang, rechtstellen en als het tempo nog steeds van jou is weer 1 of 2 passen zijgang. Zo dat alle passen ook echt ruim scharend zijn. Hij weet al dat de zijgangen op deze manier hem moeite kosten, dus gaat hij vooruit denken en zich iets vastzetten, hij wacht je hulp niet meer af.
Heb je in In de Strengen het stuk over Sonja Gademan gelezen, over de trainingsmethode van Sjef Janssen? Ik vond het erg stimulerend, eigenlijk is er niets nieuws onder de zon, maar ik ben er toch weer iets fanatieker in geworden na het lezen.
Als ik het probleem via het beeldscherm helemaal verkeerd ingeschat heb, hoor ik dat graag van je.
Groetjes Laura.
PS: idd, als je hem op dat moment met je hand pakt, blokkeer je het achterbeen, en dat wil hij juist zo graag.
_________________
Een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken!!!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Jasmijn op 2001-06-05 10:53 ]</font>

oei wat klinkt dat bekend lottie doet hetzelfde en als ik dan een ophouding geef heeft ie die niet gevoeld.
Ik mag dus absoluut niet flossen/zagen en ook niet vasthouden(inhouden zeg maar) ik moet 'm met 1 knal aan de buitenteugel op de noodrem trekken en meteen loslaten.
Ik vind het onwijs moeilijk want ik blijf de neiging houden om m'n hand te sluiten maar daar walst ie dus doorheen gelukkig komt het nu nog maar erg zeldzaam voor.
maar ik had toen behoorlijk wat wurgneigingen naar lot toe

het zal voor iedereen wel bekend klinken, het is een paard en geen robot.
Wie weet klinkt dit een beetje bot, maar ga mij het eerste paard maar eens aanwijzen die niet iets doet om de inspraak of inwerking te ontwijken. Dit is toch allemaal heel normaal en het betekent gewoon dat je moet blijven rijden, elke pas weer. Continu controleren of hij nog is waar je wilt dat hij is.

Ik ben sinds kort ook wat feller in mijn hand geworden sinds Toon wat drammerig werd. Even heel duidelijk inkomen en dan meteen loslaten en ontspannen werkt heel goed bij hem. Wel moet ik dat combineren met flink mijn been eraan anders valt hij onmiddellijk terug in tempo. Je moet toch wat verzinnen als paard zijnde om onder het werk uit te komen?!

Ik vind het wel heel rottig om zo hard op te treden, maar ik heb gemerkt dat het op de vriendelijke manier (hand sluiten) nu even niet werkt. Jammer dan, maar het enige wat ik van hem vraag is nageeflijkheid (ook in en tijdens de oefeningen die echt niet te moeilijk zijn voor Toon) en lopen in het tempo wat ik van hem vraag. Als meneer dat niet op kan brengen, sorry, maar dan voelt hij het maar even.

En toch heb ik altijd weer spijt van zo'n voor mijn doen harde actie. Blijf gewoon het liefst van zijn mond af, maar ja. Feit is dat hij dan wel weer onmiddellijk begrijpt wat de bedoeling is, dus zo fout is die actie dan ook niet!

Groetjes Mieke

Oke, bedankt voor de reacties.
Lov heeft gelijk, want het is ook onttrekken en Jasmijn ook, want inderdaad wil hij zijn (rechter) achterbeen graag geblokkeerd hebben...
Ik moest dus aldoor doen wat Fitz en Nimber beschrijven en dat boek heeft ie nu dus wel uit. Een ferme ophouding, of zelfs 1x een flinke, goede ruk, hebben geen effect: hij gaat dan lopen dribbelen. Ik rijd hem al erg terug, dat moet ook van mijn instructrice: hij schaart dan mooi en ruim, als hij lekker op zijn eigen tempo loopt, gaat ie wat korter lopen in de zijgangen! \ , bovendien stimuleer je bij hem de bewegingen door hem terug te rijden, maar actief te houden door af en toe te schakelen...dat werkt goed. Dan gaat ie swingen en anders loopt hij vrij 'normaal'. Dat onderdeel vindt ie ook niet meer moeilijk, het is puur in de zijgangen en in de galop. Hij maakt zich lekker sterk, voor een ander ziet het er nog prima uit, maar het voelt nergens naar. Denk dat ik dat van Jasmijn eens ga proberen!!!!
Vandaag wel met slof aan de stoot bijgezet en het werkte inderdaad wel. Ik had die slof bijna aldoor loshangen, dus wat nou de werking was Alleen inderdaad als hij drie pasjes ging versnellen, kwam de ophouding beter door. In een keer naar halt werkte daarvoor ook niet, omdat ie die onderhals erop ging zetten, dribbelen etc...dat mocht dus niet van mijn instructrice...het voornaamste is rond houden en naar beneden, want die onderhals wil hij zo graag gebruiken, dat is het eerste wat ik moet voorkomen van haar! Maar ja, vandaag deed ie het weer normaal allemaal....das dus altijd als je in het diepst van de put zit....

Groetjes Suzanne

heb er nog eens over nagedacht. Het probleem is dus dat wat je eraan drijft, dat loopt er aan de voorkant weer uit (of elders).
Bij mij is het zo, dat ik, laat ik even als voorbeeld de schouderbinnenwaarts nemen, als de aanleuning goed is(écht goed) al veel meer kan. Dan loopt het er in elk geval niet meer aan de voorkant uit, en als ik dan opdrijf krijg ik ook echt een actiever achterbeen. Logisch ook natuurlijk.

Een onafhankelijke rechte lijn galopperen met de sprong en in het tempo dat ik graag zou willen blijft voorlopig echter nog erg moeilijk. De achterhand lijkt soms alle kanten op te draaien.

Tja, dat weet ik niet helemaal eigenlijk.
Als ik mijn paard zo voor elkaar heb als tijdens mijn les, dan doe ik de SB voornamelijk op mijn zit, ik ben niet aan het drijven...alleen mijn binnenbeen iets eraan en buitenbeen begrenzen en whoppa...dan doet ie 'm voor een 8! In mijn eentje maak ik dus meer fouten, zit op van alles te letten en dan wil ie inderdaad weleens voor eruit lopen, hij wil dan ook graag van de hoefslag af tijdens de SB. Gelukkig had ik in mijn proeven op zich goede punten voor de SB, maar mijn instructrice is (gelukkig) pas tevreden als ie het voor een 8 doet. Ik denk dus dat het vooral is dat ik hem meer bevestigd moet krijgen in de SB, maar uiteindelijk ben ik er ook nog maar een maandje echt mee bezig....snapt ie het principe, voert het goed uit, moet alleen nog iets ruimer zeg maar...het is zoooo moeilijk uit te leggen, je zou het eigenlijk moeten zien, hahahaha!
Zolang hij maar L/R/D te houden is, in het juiste tempo, doet ie het op de kleinste hulp. Zodra ik ergens een foutje maak, wordt het een probleem en dat is natuurlijk logisch, want dan snapt ie het niet. Daarbij vindt ie het nog moeilijk en probeert zich daarom te onttrekken. Trainen, trainen, trainen dus...zucht! \

Dat moeilijke is nu net de lol van het rijden toch? Maar soms is het wel lastig dat in te blijven zien...

Ik vind dat er wel een verschil zit tussen "flossen" en "ongenadig op de rem zetten".
Wat doet hij precies als je hem opvangt als hij onder je uitloopt? Wordt hij dan sterk op je hand? Ik heb dus geleerd om met een heel duidelijk spelende hand op te vangen in zo'n geval, echt zo dat hij geen kans krijgt stug te worden op het bit. Dat zouden sommigen hier waarschijnlijk "flossen" noemen, maar flossen noem ik het als je echt gewoon het contact verbreekt en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Duidelijk corrigeren, maar dan ook helemaal "los" laten daarna om te zien wat hij doet. Juist niet élke pas eraan blijven rijden, maar alleen op de momenten dat je iets wilt veranderen aan de situatie. Daarna houd je jezelf keurig stil en kijk je wat je paard doet. Als jij galoppeert en hij loopt onder je uit, als is het maar 1 pas, dan corrigeer je dat. Dan moet je dus niet continu blíjven corrigeren, maar alleen die ene pas. Daarna kijk je wat ie doet. Gaat ie wéér naar voor? Corrigeer je weer, net zolang tot hij volkomen op jou hulpen wacht. Héél veel schakelen in je tempo, en iedere keer dat jij iets doet moet hij onmiddellijk reageren. Z'n aandacht moet bij jou zijn en niet bij dat paard wat hem passeert. tempocontrole is het begin van alles, en dat kun je veel verder doorvoeren dan de meeste mensen doen. Geldt voor die zijgangen hetzelfde verhaal, en ik sluit me daarin bij Jasmijn aan. Ik denk namelijk dat als je hem losser en sterker gemaakt hebt, je dat ook langer vast kunt houden. Nu zijn 2 passen goed, straks 3 straks 5, etc. Maar het tempo is t.a.t. van jou.

_________________
Just smile and keep riding!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Zep op 2001-06-06 01:17 ]</font>

Met paardrijden ben je altijd bezig iets op te lossen. De ene keer komt ie steeds te hoog bij oefeningen en dat los je op door hem steeds wat ronder te maken en vervolgens ontdek je dat ie na een tijdje steeds wat te laag komt in oefeningen en overgangen, zo blijf je dus bezig. Het is nooit goed en het is nooit af, dat is paardrijden.
Mijn paard is niet geblesseerd geweest, hij is alleen wat lui. Mijn SB rij ik zo, dat ik het zelf nog snap. We hebben geen spiegels of niks, maar ik weet waar mijn problemen zitten. Het belangrijkst voor mij is de controle, hij moet dus tussen twee teugels en 2 benen blijven lopen. Als dat okee is, dan ga ik eens kijken hoe ik hem plaats. Dan wordt het link en moet ik erg opletten. Hoe zwaarder en moeilijker ik het hem maak, hoe lelijker het wordt. Mijn impuls en aanleuning staan bovenaan mijn lijstje. Zolang je dat goed hebt zit je al aardig richting de 8. Dat scharen etc. zal allemaal wel, ik weet het niet, ik heb geen spiegels.

Ja, Zep, ik herken wat je beschrijft, zo moet ik nl precies trainen van mijn instructrice!!!! Ik les natuurlijk nog maar 2 maanden bij haar en daarvoor bij iemand die veel op spanning en druk reed en altijd hoog bovenin...meteen!! Wist ik veel toen!!!!
Toen kwam ik dus hier en nu moet ie dus veel lager, omdat hij dus zo graag bovenin gesteld wil zijn en dan zijn rug vasthoudt. Hij is ontzettend los in zijn lijf op het moment, ik heb er hooguit een kwartier voor nodig. Een SB doet ie vanaf het begin, gebruik ik om hem los te maken. Alleen zodra ik dus dat tempo ga verlagen vindt ie het vervelend worden, maar het MOET, omdat dat rechterachterbeen sterker moet.
Wat doet hij als ik corrigeer....hij zet direct zijn onderhals erop, vandaar dat ik hem ook direct moet weer ronder moet maken. Het is echt zijn truukje: komt omhoog, niet van de teugel ofzo, maar hup..die onderhals erop. Daarmee zet ie zich dan vast en weg is je effect! Hij moet meteen ronder gemaakt, zoals ik al zei en daar is ie het dan natuurlijk niet zo mee eens en gebruikt dat moment om net iets het tempo te verhogen: heeft ie op alle vlakken zijn zin. Ik moet dus ook inderdaad flink corrigeren, ze zegt dan altijd 'ho is ook ho!' . In mijn les lukt dat ook prima, want dan staat iemand je het moment voor te kauwen. Thuis krijg je nog weleens dat ie er toch doorheen loopt, dus dan krijg je: ferme 'ruk', doorlopen, 'ferme ruk', doorlopen etc. Dus dan zit je mooi te flossen, baalt ervan, maar zit mooi met de handen in het haar op dat moment. Als hij reageert, moet ik direct los laten en dat pakt ie ook heel goed op, het is dan ook al erg verbeterd hoor, dat wel! Maar het is nu eenmaal zo dat hij zich wel sterk kan maken (gelukkig alleen bij dit soort kleine dingen, verder is ie heel nageeflijk, los en licht) en dan opeens merk ik dat ik op een heel groot paard zit (1.75) en ik maar 1.63 en 50 kilo ben...ben bws een vlo op zijn rug, hahahaha!
Lov, ik heb nu ook geen spiegels meer, helaas. Aan de andere kant leer je heel goed voelen. Dat scharen is in mijn les geen probleem en als je eenmaal weet hoe het voelt, blijft het je bij. Hij doet het nl als zijn passen in de zijgang even ruim zijn, of ruimer, dan in de draf. Hij heeft nogal de neiging (als ie dus z'n tempo iets verhoogd) wat te gaan krabbelen in de SB....dat verschil voel je! In mijn proef deed ie dat duidelijk ook. Toch had ik 7ensvoor mijn SB in mijn ene proef. In de andere een 6 en een 5...maar die 5 omdat ie te laat was ingezet....

Groetjes Suzanne

Ik denk dus dat je van die flinke ruk af moet (eigenlijk vind ik dat je het hier gewoon met je instructrice over moet hebben, maar goed)
maar in het contact met een "schuddende" hand (zelf goed los blijven in je polsen) op moet vangen ipv alleen terug te werken. Daardoor beweeg je het bit nl heel snel door zijn mond en heeft hij niet de kans er stug op te worden.
Wat doet hij als je hem bij voorbaat heel rond rijdt in die oefening die nu nog moeilijk is voor m?

Ik rijd hem bij voorbaat heel rond, maar hij is niet bepaald dom...hij weet al wat er komen gaat. De plekken waar ik de oefening doe varieren en soms vanuit een hoek, soms op de AC lijn, of zomaar ergens, soms vanuit een volte. Hij weet het gewoon al en komt dat omhoog. Hierbij bedoel ik dus niet dat hij als een manegepaard gaat sterrenkijken...hij blijft voor het oog netjes bij elkaar, doet de zijgang ook nog steeds...maar lang niet zo goed als hij kan. Pffff..ik vind het zo moeilijk uit te leggen
Een flinke ruk is ook wat plastisch beschreven, dat is het ook weer niet. Dat is dus het nadeel van internet, het is zo moeilijk om op te schrijven wat er nou precies gebeurd. Gelukkig heb ik vanavond les en ging het gisteren eigenlijk al een stuk beter. Dan zal ie hierna wel weer met een ander idee komen, hahaha

o, oke..heb terug gelezen wat ik schreef, komt wel vaag over van die 'ferme ruk'..oke opnieuwd
Ik moet beginnen met 'vragen' om het tempo terug te krijgen, wat jij ook beschrijft Zep. Als ie mij dan absoluut negeert, onbeschoft is, DAN moet ik hem echt corrigeren 'ho is ho' en daarna ook meteen los. Alleen zonder begeleiding is dat dus nog een zwak punt van mij...maar is dat niet altijd het probleem?!?!!? Ik weet van mezelf al dat ik te snel ga terugwerken, ik probeer erop te letten, meestal gaat het goed, maar zodra het moeilijk wordt sluipt het erin. Dan ga ik 'vasthouden', van mijn instructrice moet ik juist 'loslaten', het is een soort reactie op dat hij wat sneller gaat, ik wil dat niet, corrigeer met mijn zit, daar reageert hij dan opeens niet op als het hem zo uitkomt en voor ik het weet zit ik in zijn mond.
Ik vind het zelf al heel wat dat ik tenminste nog weet waar mijn fout ligt...nou nog afleren!!!

Groetjes Suzanne