Geplaatst NATUURLIJKE SCHEEFHEID
De meeste problemen bij het paardrijden en in de omgang met paarden ontstaan doordat ieder paard van zichzelf iets scheef staat. De evolutie heeft er voor gezorgd dat bij mensen en dieren allebei de lichaamshelften niet gelijk zijn, dat het lichaam dus asymetrisch is. en dat menen links- en rechtshandig zijn. Iedereen weet van zichzelf wel of hij links- of rechtshandig is, maar niet veel ruiters weten van hun paard of het linksgebogen of rechtsgebogen is: paarden staan van nature iets meer naar links of naar rechts gesteld, dus zijn van nature naar links of rechts gebogen. De ene helft van het lichaam is handiger en sterker, de andere helft is zwakker en slapper.
Deze scheefheid hoeft onder natuurlijke omstandigheden geen probleem te zijn voor een paard. De scheefheid is geen probleem als mens en paard gescheiden wegen gaan. Maar als we op het paard gaan rijden kunnen er allerlei problemen ontstaan, omdat het paard tijdens het rijden met tientallen kilo's extra belast wordt.
Typische problemen en verschijnselen bij een niet-recht gericht paard zijn bijvoorbeeld:
*het makkelijk naar één kant buigen en moeilijk naar de andere kant
*ongelijke aanleuning of het paard pakt één teugel vast en neemt de andere niet aan
*het op de ene hand wel kunnen galopperen en op de andere hand niet
*het versnellen na een vliegende galopwissel
*het niet-vierkant halthouden
*het appuyeren dat wel lukt naar de ene kant maar niet naar de andere kant
*het hoofd dat verkeerd kantelt
*schudden met het hoofd
*tandenknarsen
*taktfouten
*het onregelmatig verruimen
*het schuin achteruitstappen
*steigeren of bokken
*het paard is extreem nerveus omdat het de oefeningen niet kan doen die de ruiter vraagt
*het paard heeft een scheef bekken
*het paard heeft ongelijke hoeven
*het paard heeft rugproblemen
*het paard loopt met een hanentred
*het paard heeft spat
*het paard heeft kissing spine
*het paard heeft hoefkatrol
DE TRAININGSMETHODE
De trainingsmethode geeft meer dan alle andere methode uitgebreid aandacht aan de natuurlijke scheefheid van een paard. Een paard blijft zijn leven lang in meer of mindere mate scheef. De juiste omgang met de scheefheid is de kern van de rijkunst en van onze trainingsmethode.
De natuurlijke scheefheid is een groot probleem, dat door training van de spieren opgelost kan worden. Alleen een recht gericht paard blijft op den duur gezond. Via onze trainingsmethode, die gebaseerd is op de klassieke rijkunst, kun je je paard recht richten, gespierder en sterker maken, zodat het paard jou beter kan dragen. Het paard zal zuiver, soepel en nageeflijk gaan lopen, de beide achterbenen zullen onder het lijf gebracht worden en zich ontspannen. Het paard zal gezond blijven en graag voor jou werken.
Paarden waarbij hoefkatrolontsteking is vastgesteld heet veel aan onze trainingsmethode: de pijn vermindert en verdwijnt in vele gevallen, omdat onze methode van paarden ruggangers maakt (paarden die hun rug loslaten en hun buikspieren gebruiken) ipv schenkelgangers (paarden die niet schwungvol door de rug bewegen).
Deze methode is er in de eerste plaats op gericht om het evenwicht te herstellen door het paard recht te richten waarbij zijn gewicht over alle vier de benen wordt verdeeld. Van het herstelde natuurlijk evenwicht kan de ruiter naar het rijkunstig evenwicht toewerken, waarbij 3/5 van het gewicht van het paard door zijn achterhand wordt gedragen.
Onze trainingsmethode is gebaseerd op vijf elementen:
1 Ontspanning
2 Aanleuning
3 Recht richten
4 Verzamelen
5 Oprichten
Tijdens het lessen en trainen gaan we in het bijzonder in op HOE de ruiter het paard kan laten ontspannen, tot een goede aanleuning kan komen, het paard recht kan richten om het vervolgens te kunnen verzamelen en op te richten.
Als een paard klassiek is ingereden dan is ontspanning de eerste fase en de oprichting de laatste. Als een paard echter in zijn scheefheid is doorgereden, kun je niet tot ontspanning komen en zul je het paard eerst recht moeten richten. Ontspanning kan niet zonder recht richten. Zolang een paard scheef loopt, hoe weinig ook, zal het zich namelijk moeten spannen om overeind te blijven.
Het paard moet zijn buikspieren aanspannen om de rug te ontspannen. Pas dan kan de achterhand ondertreden en zal het paard nageeflijk zijn. Alleen een recht gericht paard zal gelijke aanleuning op beide teugels nemen en zal zich laten verzamelen en oprichten.
De vijf elementen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en moeten altijd op een goede manier gedaan worden. Het eindresultaat zal een recht, verzameld en opgericht paard zijn dat met een gelijkmatige aanleuning gelösd, tactmatig en schwüngvol van achter naar voor door de rug kan bewegen.
Door middel van onze trainingsmethode werden deze elementen reeds bij honderden paarden opgebouwd, zowel bij spring- en dressuurpaarden als bij paarden bestemd voor de men- of rensport met bewezen successen. Hulpteugels worden hierbij nooit gebruikt. Als de ruiter volgens onze trainingswijze kan rijden zijn slofteugels, martingaal, halsverlengers enz. totaal overbodig. De enige ondersteuning voor het rijden die wij gebruiken is het werk aan de dubbele longe.
HET RECHTSGEBOGEN PAARD
Acht van de tien mensen zijn rechtshandig.
Zo zijn acht van de tien paarden rechtsgebogen en twee van de tien linksgebogen.
ik zal hieronder ingaan op het rechtsgebogen paard en verderop een beschrijving geven van het linksgebogen paard.
Een rechts gebogen paard heeft een natuurlijke buiging naar rechts, zal zich gemakkelijk laten inbuigen naar rechts en moeilijker naar links.
De linkerzijde van dit paard is de
bolle zijde
lang bespierde zijde
slap bespierde zijde
soepele zijde
Het linkerachterbeen is het zwakke achterbeen.
Het linkervoorbeen draagt meer gewicht dan het rechtervoorbeen.
De rechter zijde van dit paard is de
holle zijde
kort bespierde zijde
sterk bespierde zijde
stijve zijde
Het rechterachterbeen is het been dat het meeste stuwt en het sterkst is.
De rechterheup is vaak hoger dan de linker.
HET LINKSGEBOGEN PAARD
Een links gebogen paard heeft een natuurlijke buiging naar links, zal zich gemakkelijk laten inbuigen naar links en moeilijker naar rechts.
De linker zijde van dit paard is de
holle zijde
kort bespierde zijde
sterk bespierde zijde
stijve zijde
Het linkerachterbeen is het been dat het meeste stuwt en het sterkst is.
De linkerheup is vaak hoger dan de rechter.
De rechterzijde van dit paard is de
bolle zijde
lang bespierde zijde
slap bespierde zijde
soepele zijde
Het rechterachterbeen is het zwakke achterbeen.
Het rechtervoorbeen draagt meer gewicht dan het linkervoorbeen.
AANDACHTSPUNTEN VOOR DE RUITER
*Kijk over uw paard heen, kijk niet naar beneden, u moet voelen wat er onder u gebeurt.
*Rijd nooit te laag met uw handen. Uw bovenarm moet verticaal naar beneden afhangen. Vanaf uw elleboog moet een rechte lijn, via onderarm en teugel naar de mond van het paard lopen.
*Een paard dat niet recht is mag nooit laag lopen. Alleen een rechtgericht paard kan voorwaarts neerwaarts lopen.
*Jou binnenhand is nooit lager dan uw buitenhand. In een wending of op de volte is uw binnenhand zelfs altijd hoger dan uw buitenhand.
*Nooit de scheefheid van uw paard compenseren met uw gewicht. Als het paard naar binnenvalt, zet dan met uw teugels de voorhand naar buiten en ga nooit uw gewicht naar buiten zetten. Zo ontstaat enorme spanning in de rug van uw paard. Blijf dus altijd met uw gewicht in de gewenste buiging zitten.
*Het paard moet altijd drang naar voren hebben. Houd uw paard scherp aan de hulpen.
*Beloon het paard iedere keer als hij het goed doet. Belonen maakt het paard trots en groot.
*‘Laat liefde en verantwoordelijkheidsgevoel jegens het paard al uw handelingen bepalen.’
Ten slotte zal ik 2 voorbeelden geven van paarden die op deze manier getraind worden.
Dit is een 19 jarige ruin die naar het slachthuis moest omdat ie hoefkatrolontsteking had.
Deze ruin zat rijkunstig zwaar in de problemen, hij was zeer sterk naar links gebogen, nam constant zijn rechterteugel vast en was niet te ontspannen.
Op de foto hieronder zie je hetzelfde paard, een paar jaar later.
Dankzij de juiste trainingsmethode loopt deze meer dan 20 jaar oude ruin nog steeds zuiver. Hij heeft ondertussen zelfs nog goed gepresteerd op zowel spring- als dressuurwedstrijden! Ook zijn gezondheidstoestand is niet meer te herkennen: zijn vacht ging glimmen, zijn bespiering nam sterk toe, zijn werklust is groter dan ooit, hij lijkt wel 10 jaar jonger!
Het 2de voorbeeld is het paard van mijn moeder, Amedeus. Wij hebben hem gekocht toen hij 7 jaar oud was. hij was zadelmak maar niet vaak bereden.
zo zag hij er toen uit.
Opzich best een leuk paardje maar hij was altijd kreupel. dierenartsen wisten niet wat er was, speciaal beslag hielp niet. toen is mijn moeder op de manier van De Bodt gaan rijden en kijk eens hoe goed en gespierd hij er nu uitziet.
Het is veel tekst dat weet ik. maar het is absoluut de moeite waard om even door te lezen!!
heb je opmerkingen of vragen of wil je ergens meer uitleg over, laat het me weten!!
