Ninaphan schreef:Maar nu had ik vandaag toch wel echt een heel vervelende ervaring: mijn paard wilde totaal niet vooruit en hoe meer ik de instructies ( probeerde) op te volgen, hoe slechter het ging… meer benen geven, zweep gebruiken, nog meer je benen gebruiken, echt je zweep gebruiken, harder tikken! Ik werd er helemaal slecht van. En het paard uiteraard ook. Ze begon halt te houden midden in een galop, wilde geen voltes meer rijden, op t laatst wilde ze zelfs niet meer draven. Ze was onbereikbaar.
Achteraf zei mijn instructeur dat ze een volger is en ik dus veel kordater moet zijn, meer leiding moet geven, niet mis te verstane hulpen moet geven en van mijn hart een steen moest maken.
Citaat:Ik haat agressie dus ik wil me ook niet zo gedragen tegenover een zo nobel dier.
Citaat:Dus ik weet het even niet. ‘Je benen meer gebruiken?’. Ik heb een aantal lessen gehad om mijn zit en dus ook beenligging te verbeteren ( 2 point, zonder stijgbeugels balansoefeningen etc) en dat ging eigenlijk heel goed.
Citaat:Overal lees ik dat je als beginner zeker niet moet klampen met je benen dus ik begrijp ‘ meer druk uitoefenen met je benen’ niet zo goed. Kan iemand mij aub helpen hiermee?
Citaat:Ps ik heb trouwens na deze vervelende les direct terug een les geboekt overmorgen want dit negatief gevoel mag niet blijven sudderen.
Janneke2 schreef:Ten eerste:![]()
naar voor jou en voor je rijdier.
En een dik compliment voor je vraag hier...!![]()
Het probleem oplossen, ik zou het graag willen, maar er zitten heel veel haken en ogen aan...
Het verdriet dat ik er bij voel heeft te maken met:
ik zie mijn Knollie (ik bof, eigen paard) als mijn danspartner. En ik krijg les van mensen die mij op mijn fouten wijzen.
(... paardrijden is hartstikke moeilijk. Om het goed te kunnen zeiden de oude meesters al dat je er twéé volle levens voor nodig had.)
Ooit reed ik bij iemand 'schoolmeesters', en aan de telefoon zei ze meteen :'Wie voor het eerst bij mij komt rijden krijgt Lucera. Zij laat mij zien wat jij fout doet.'
Dat gaat over communicatie.
Helemaal mee eens.ik ben op zoek naar communicatie en verbinding, domineren ‘eens even te laten zien wie de baas is met de zweep’ vind ik akelig en abusive. Daar wil ik niets mee te maken hebben…Ninaphan schreef:Maar nu had ik vandaag toch wel echt een heel vervelende ervaring: mijn paard wilde totaal niet vooruit en hoe meer ik de instructies ( probeerde) op te volgen, hoe slechter het ging… meer benen geven, zweep gebruiken, nog meer je benen gebruiken, echt je zweep gebruiken, harder tikken! Ik werd er helemaal slecht van. En het paard uiteraard ook. Ze begon halt te houden midden in een galop, wilde geen voltes meer rijden, op t laatst wilde ze zelfs niet meer draven. Ze was onbereikbaar.
Achteraf zei mijn instructeur dat ze een volger is en ik dus veel kordater moet zijn, meer leiding moet geven, niet mis te verstane hulpen moet geven en van mijn hart een steen moest maken.
Ik heb een tijd van militairen les gehad - en 'van je hart een steen maken', dat soort (... kul) doen ze echt niet aan.Citaat:Ik haat agressie dus ik wil me ook niet zo gedragen tegenover een zo nobel dier.
Dat is een prima eigenschap en doe hier vooral geen consessies!!
Paarden zijn lief, nobel, vergevingsgezind - en hebben een groot gevoel voor rechtvaardigheid.
.... wat mij ook verdriet doet,
is wat je instructeur niet gezegd heeft.
Nou snap ik dat groepsles ingewikkeld is, maar er is natuurlijk een optie dat het hele ellende gedoe begon met een foutje van jouw kant.
(OF dat zo is weet ik niet, laat staan welke fout. Maar aangezien het moeilijk is, is het een optie.)
Foutje of niet - het paard wordt gezien als een soort motorfiets dat/die vooral moet doen wat de instructeur zegt.
.... hoe ter wereld moet JIJ leren rijden zo?Citaat:Dus ik weet het even niet. ‘Je benen meer gebruiken?’. Ik heb een aantal lessen gehad om mijn zit en dus ook beenligging te verbeteren ( 2 point, zonder stijgbeugels balansoefeningen etc) en dat ging eigenlijk heel goed.
Prima...! De zitlessen dan, hè. Heel belangrijk, maar er was een tijd dat er nauwelijks maneges waren die het in de aanbieding hadden.
Maar schoppen met de kuiten /hakken maakt ook dat een paard de ribkorf 'vast gaat zetten'.
Van slaan wordt het dier ook niet soepel of voorwaarts.
(En afdeling correct hippisch woordgebruik: stel je zou je dier een tik met de zweep geven en het dier schiet vooruit: dat geldt niet als 'voorwaarts' of impuls.)Citaat:Overal lees ik dat je als beginner zeker niet moet klampen met je benen dus ik begrijp ‘ meer druk uitoefenen met je benen’ niet zo goed. Kan iemand mij aub helpen hiermee?
![]()
Er is een subtiele hulp om je dier te 'remmen' en dat is een beetje knijpen met de bovenbenen.
Drijvende hulpen gaan over 'even de kuit aandrukken en weer los'.Citaat:Ps ik heb trouwens na deze vervelende les direct terug een les geboekt overmorgen want dit negatief gevoel mag niet blijven sudderen.
Prima!
En misschien heeft het zin om een keer een privé les op deze merrie te boeken.
Ik heb veel respect voor de instructrice die ooit zei 'Vaak is het zo dat als mensen voor het eerst op Perhaps rijden, het lekker gaat. En de tweede keer lukt het niet, want dan willen mensen het resultaat van de eerste keer te snel bereiken.' - Dat is je pappenheimers kennen!
En hier is in feite de vraag 'wat gaat er vooraf aan dat dit dier zich afsluit?'
(Dat hoeft geen ruiterfout te zijn - maar het puzzelen op dit soort zaken is voor mij een onderdeel van wat rijden zo bijzonder maakt.)
Cambionn schreef:Wow dat lijkt mij ook niet normaal. Als beginner krijg ik toch wel heel andere dingen te horen van mijn manege. En wij gebruiken ook wel zwepen, maar die is enkel voor verduidelijken van de hulp en enkel indien nodig. Wat deze instructeur zegt klinkt mij ook niet erg diervriendelijk...
Wat betreft je vraag wat meer been geven betekend. Hoe ik hem begrijp, standaard heb je je been niet tegen de buik maar gewoon naar beneden. Standaard been geven is gewoon je been er tegen aan zonder te drukken en weer er vanaf. Meer been betekend meer druk, maar niet langer. Hulpen zijn namelijk altijd kort. Of het nou met je benen of teugels is. En die gebruik je minimaal, want to veel mogelijk op zit/houding.
Ik krijg ook juist te horen: als je gaat slaan of schoppen, of de druk er te veel op houd, reageren ze steeds minder. Het loslaten is nog belangrijker dan de hulp. En als je gaat lopen trekken aan de teugels, gaan ze er tegenin hangen. Niet goed voor het paard en krijg je niks gedaan. Je moet juist die ontspanning opzoeken. Druk op de teugel, maar zo'n licht mogelijk gewicht en even zwaar in beide handen. Het koste wel echt ff moeite om hem te snappen, maar op een gegeven moment dan heb je hem door en ik voelde dat paard gewoon opeens ontspannen. Dat is echt een tof gevoel.
Dorine92 schreef:Ik denk dat je voor de oplossing meer moet zoeken naar de vlugheid en kordaatheid van jezelf. Een paard heeft het meteen door als je niet vlug genoeg bent. Met een paar meppen gaat hij wellicht een half rondje draven maar daarna zal hij weer stoppen, al is het maar omdat het kan.
Je moet hem dus voor zijn. Eigenlijk moet je al gereageerd hebben zodra je aanvoelt dat hij iets aan het beginnen is wat jij niet hebt gevraagd (bijvoorbeeld langzamer gaan of stoppen). Vaak zie je het al eerder, bijvoorbeeld aan het orenspel, of door het optillen of zakken van het hoofd, of door een verandering van het ritme. Als je dan meteen reageert, dus nog voordat hij zijn plan daadwerkelijk uitvoert, zit je nog in de “flow” en zul je in principe geen problemen hebben. Zie het als een goederentrein... om het ding in beweging te krijgen moet je flink veel energie erin steken. Maar als ie eenmaal rijdt en je onderhoudt de snelheid, gaat het vrij simpel allemaal. Geen reactie op hulp 1 is meteen hulp 2 en desnoods 3. En linksaf is echt linksaf, rechtsaf is echt rechtsaf. Harder is echt harder, langzamer is echt langzamer. Niet met geweld, maar wel heel duidelijk. Je blijft het paard begeleiden tot hij snapt en doet wat je wilt. Niet opgeven, je bent niet achterlijk en het paard ook niet, dus als jij duidelijk bent, zal hij gewoon doen wat je van hem vraagt. Graag zelfs. Als jij duidelijk bent, ben je een goede leider en dat is voor het paard fijn om te weten. Want dat betekent voor het paard dat jij ook kordaat en duidelijk bent als er gevaar is. Dat is voor het paard het belangrijkste
Koper schreef:Dorine92 schreef:Ik denk dat je voor de oplossing meer moet zoeken naar de vlugheid en kordaatheid van jezelf. Een paard heeft het meteen door als je niet vlug genoeg bent. Met een paar meppen gaat hij wellicht een half rondje draven maar daarna zal hij weer stoppen, al is het maar omdat het kan.
Je moet hem dus voor zijn. Eigenlijk moet je al gereageerd hebben zodra je aanvoelt dat hij iets aan het beginnen is wat jij niet hebt gevraagd (bijvoorbeeld langzamer gaan of stoppen). Vaak zie je het al eerder, bijvoorbeeld aan het orenspel, of door het optillen of zakken van het hoofd, of door een verandering van het ritme. Als je dan meteen reageert, dus nog voordat hij zijn plan daadwerkelijk uitvoert, zit je nog in de “flow” en zul je in principe geen problemen hebben. Zie het als een goederentrein... om het ding in beweging te krijgen moet je flink veel energie erin steken. Maar als ie eenmaal rijdt en je onderhoudt de snelheid, gaat het vrij simpel allemaal. Geen reactie op hulp 1 is meteen hulp 2 en desnoods 3. En linksaf is echt linksaf, rechtsaf is echt rechtsaf. Harder is echt harder, langzamer is echt langzamer. Niet met geweld, maar wel heel duidelijk. Je blijft het paard begeleiden tot hij snapt en doet wat je wilt. Niet opgeven, je bent niet achterlijk en het paard ook niet, dus als jij duidelijk bent, zal hij gewoon doen wat je van hem vraagt. Graag zelfs. Als jij duidelijk bent, ben je een goede leider en dat is voor het paard fijn om te weten. Want dat betekent voor het paard dat jij ook kordaat en duidelijk bent als er gevaar is. Dat is voor het paard het belangrijkste
Dat klopt allemaal. Alleen kan ik mij ook voorstellen dat TS nu nog niet weet wat ze dan moet dóén. Welke hulpen ze moet geven en hoe ze die moet doseren. Ze heeft net een paar lessen gehad.
Koper schreef:Dorine... dat kan iemand die net een paar lessen heeft gehad, en vermoedelijk nog aan het leren is om licht te rijden, nooit allemaal bevatten of onthouden.
Janneke2 schreef:Ik gebruik mijn kuiten als voorwaarts drijvende hulp,
om overgangen naar een lagere gang te maken draai ik mijn tenen naar binnen,
bij wendingen/ zijwaarts gebruik ik knie en dijbeen.
Bijvoorbeeld wending naar rechts:
'mijn navel wijst de weg'
ik draai iets in mijn eigen schouders en bekken,
binnenhand iets opzij en naar voor,
buitenteugel tegen de hals,
en een soort 'veeg' met buitendij en knie.
(De binnenkuit 'bewaakt het voorwaarts'.)
Gebruikers op dit forum: Bytespider en 1 bezoeker