Juriska schreef:@Charmander; hij gaat in de overgangen en voltes zichzelf rond maken, verzameld. achter de loodlijn lopen en het contact met de mond voelt dan heel licht. Voelt wel heel ontspannen maar het echte contact , de lichte teugeldruk die je als ruiter moet voelen is dan weg. (hij zal wel iets met het bit in zijn mond doen) wel heel leuk om zo steeds verder te komen, en ik voel vertrouwen, dus komt goed. Op zich wel bijzonder, ik heb jaren in mijn jeugd op mijn D ponie gereden, M niveau en de galop was nooit een ding. Nu dit paard (jaja 1,72 cm) en ineens is de galop best moeilijk, had ik niet gedacht, maar het houdt mij scherp, het hoeft ook niet allemaal vanzelf te gaan.
Citaat:Het is niet zo dat hij te veel energie heeft want hij loopt elke dag uren buiten.
Art_Ificious schreef:Ik volg even. Mijn draver heeft dit ook. Eenmaal in galop geweest wil die elke keer in een bocht terug naar galop aanspringen. Hij wordt ook neidig als ik hem steeds terugpak.
Juriska schreef:dank voor de reacties! ik geloof niet dat hij echt uit wilt razen. Als ik met hem op de weg stap is hij superbraaf en kalm. Hij vindt het gewoon leuk om te galopperen, is voorheen springpaard geweest en zal altijd veel galopwerk hebben gedaan. @Suzanne, je schrijft: niet terug pakken, maar als hij uit zichzelf aan springt naar de galop (hetgeen overigens mooie overgangen zijn) kan ik dat toch niet goedkeuren, ik bedoel dan moet ik hem toch rustig terug zetten naar de draf?
Bowo schreef:De galophulp zou enkel dat moeten zijn, een hulp. Jij maakt er een reeks van volte, stelling, 'iets' en dan galop. Het is dan heel logisch dat hij bij de inleidende volte en stelling al het riedeltje afmaakt en in galop gaat.
.
Janneke2 schreef:Goed losmaken inclusief zaken zoals 'met lange teugel in contact draven' dragen er aan bij dat je zijn probleem gaat oplossen.
Gebruikers op dit forum: Googlebot en 1 bezoeker