Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-18 10:50

paard valt op de voorhand

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-18 10:50

Ik weet niet of de titel wel de hele lading dekt, maar ik kon niets beters verzinnen.
Sorry, het wordt een beetje een lang verhaal
Mijn paard sukkelt al een tijdje met een weerkerend probleem. Misschien hebben hier wat ervaren mensen tips om mij vooruit te helpen?
Eerst een kleine schets van de situatie. Ik heb een 11-jarige PRE-ruin. Het heel lief en betrouwbaar dier, dat altijd goed zijn best doet, maar wel eerder van het flegmatieke type. Hij is heel baroque, heeft een erg korte rug, en is nu ook wat te zwaar (hij staat op dieet, maar de kilo's gaan er echt heel moeilijk af).
Hij komt altijd wat moeilijk op gang. Is ook niet altijd heel reactief op de hulpen (mijn schuld ook). We hebben daar de voorbije jaren wel stevig op gewerkt. Maar het probleem is dat het dan een tijdje goed gaat, en dan ineens (op een week tijd) weer helemaal terug naar af gaat.
Hij staat 24/7 buiten in een weide met schuilstal, dus staat nooit helemaal stil.
De laatste tijd, met hulp van een heel hoog geschoolde ruiter (niveau oude Spaanse rijschool), ging het wel echt de goede kant op. Hij heeft een 3-tal keer gereden, en ik had een ander paard. Helaas wil die man zelf geen les geven.
Maar gelukkig wil een kennis van hem nu wel les geven. Vrijdag is hij voor het eerst gekomen, en dat ging supergoed.
We gingen voor die eerste les terug naar de basis: vooruit rijden en vooral reactief op been. Dus echt goed vooruit stappen en draven. Veel sneller dan ik gewoon ben. Maar mijn paard deed het super. Hij reageerde steeds scherper, was vooruit, en liep al snel ruim en ontspannen. Hij kon de snelheid aanhouden in contact en zelfs op cirkel (waar hij anders wil vertragen). Dus ik had een heel goed gevoel, en had nieuwe moed uit de les verzameld. Zaterdag dan een 20 min grondwerk gedaan om hem wat los te maken en hij liep ook dan heel vooruit en soepel, geen teken van spierpijn te bespeuren.
Maar zondagochtend ging het grondig fout. Ik wilde hem weer zo vooruit rijden, maar nu reageerde hij veel moeilijker. Het was alsof hij niet kon volgen, hij probeerde te reageren op het been maar heel flauw. Hij viel weer naar binnen en bij aanporren ging hij wel wat versnellen maar op de voorhand, wat hij al een tijdje niet meer deed. Op een bepaald moment zelfs zo erg dat mijn grootste schrik werkelijkheid werd. Hij is gevallen, met mij erbij . Het ging gelukkig in slow motion, zodat ik tijd genoeg had om weg te rollen. We hebben er allebei niets aan overgehouden (behalve misschien een gekneusd vertrouwen). We hebben nog eventjes verder gereden, hij liep toen een stuk vlotter. Maar lang heb ik het niet meer gerokken.
Nu is het altijd zo dat hij de eerste 10 min heel kort loopt, hij heeft wat tijd nodig om los te komen. De laatste tijd loste ik dat op door veel overgangen te rijden. Maar vrijdag kwam hij helemaal los door de snelle gangen en ook vaak overgang stap-draf (telkens als het tempo goed was in draf naar stap overgaan en belonen met rust), dus ik dacht dat doe ik zondag ook alleen leek het een averechts effect te geven. Nu was de boodschap van de lesgever wel dat het snelle tempo het werktempo is. Daar moest ik de rest van de weken op oefenen (hij komt volgende maand terug), maar misschien daarom niet alle keren. Alleen, ik kan maar 4 keer per week rijden, helaas alle dagen na elkaar, dus ik wilde het dan wel toepassen.
maar nu mijn vraag. Ik vermoed dat mijn paard toch spierpijn had van de les vrijdag waardoor hij moeite had met het onderbrengen van zijn achterhand (zijn korte rug lijkt ons steeds parten te spelen). Hoe pak ik dit in het vervolg het best aan als ik voel dat hij niet vooruit is en niet goed reageert, terwijl hij dat op andere momenten wel kan? Ik geloof niet dat hij zich er probeert vanaf te maken, hij probeert echt altijd zijn best te doen. Alleen gaat het soms heel moeilijk.
Misschien heeft iemand nog wat ideeën of bedenkingen om mij toch weer met wat vertrouwen in het zadel te doen stappen?

**Geplaatst**: 04-06-18 11:02

Re: paard valt op de voorhand

Geplaatst: 04-06-18 11:02

Kan best zijn dat hij goed stijf was. Spieropbouw gebeurt grotendeels tijdens rust. Rust is dus erg belangrijk. Echter rij ik door omstandigheden ook wel eens 4 dagen na elkaar. Ideaal is het zeker niet, maar ik probeer dan goed af te wisselen. Bvb dag 1: losrijden, focus op ontspanning en scherp aan de hulpen. Dag 2: les, intensief. Dag 3: uurtje flink voorwaarts stappen op buitenrit of gelijkaardig aan dag 1. Dag 4: afhankelijk van hoe hij voelt.

Een slechte dag komt soms gewoon eens voor. Misschien loopt jij de volgende keer alweer prima. De aanpak klinkt goed alvast in de les.

**Geplaatst**: 04-06-18 11:07

Geplaatst: 04-06-18 11:07

Je zult denk ik even moeten kijken of het door spierpijn komt of dat hij je uitprobeert en in zijn oude gedrag valt doordat jij nog net niet handig genoeg bent zonder lesgever hetzelfde uit te voeren. Je hebt het ten slotte nu pas 1x gevoeld, en hij loopt heel anders dan jullie gewend waren. Niet gek dat het voor beide tijd kost om te leren hoe je het voor elkaar krijgt. Is het spierpijn, dan is het niet eerlijk om hetzelfde van je paard te vragen natuurlijk. Dan kán hij het echt niet zonder pijn. Kun je wel buitenrijden met hem? Want als het dus spierpijn is zou ik vooral een stuk gaan stappen buiten. Of wandelen zou ook kunnen. Na een heftige les, doe ik vaak eerst de volgende dag longeren. Dan een dag naar buiten stappen en draf. En dan een rustdag. Daarna ga ik verder met mijn gewone trainingen.
Is het niet de spierpijn die hem parten speelt maar gewoon zijn oude gedrag, heb je als het goed is in de les een paar handvatten gekregen. Ik rijd zelf dan ook veel overgangen en ook overgangen binnen een gang, stuk middendraf en daarna weer terug naar arbeidsdraf enz. Overgangen helpen om die achterhand te activeren. Kun je ook wat zijgangen meepakken eventueel als jullie dat beheersen. Veel afwisselen en tempo dat je geleerd hebt weer opzoeken. Lukt dit totaal niet komende week, zou ik de lesgever eerder laten komen. Beter even bijv 4x 1x per week lessen zodat je het echt even in de vingers hebt, dan aanmodderen en volgende maand weer alles af moeten leren

.

**Geplaatst**: 04-06-18 11:14

Geplaatst: 04-06-18 11:14

Wij mensen willen met recht en reden dat het dier ons draagt op de achterhand.
PRE's met hun korte rug hebben het hierbij makkelijker dan veel andere rassen - maar het is en blijft een extra krachtsinspanning.
(Die zich op de lange termijn uitbetaalt: een blij rijpaard van 25 met een rechte rug...)

Dat je dier spierpijn had is dus een reele mogelijkheid.

Mijn optie: vlot stappen aan de lange teugel, een ruim kwartier.
Ik vraag op zo'n dag GEEN krachtpatserij zoals veel overgangen, 'Schaukel' (achterwaarts, direct voorwaarts en weer achterwaarts) of van achterwaarts in galop.

Ik doe wel aan die lange teugel voltes, schouderbinnenwaarts en 'snake walk' (op de korte zijde om praktische redenen de hoefslag af en dan tamelijk willekeurig: drie pas richting B, een wending van 40 graden naar links, na bijvoorbeeld 6 pas een wat scherpere wending naar links, na 5 pas was flauwere wending naar rechts etc.)

Lange teugel wil zeggen: hals graag voorwaarts neerwaarts, achterbenen onder de massa. Dat traint de buikspieren dus helpt verzamelen. (Hals strekken is naar de letter van de wet geen verzamelende oefening, maar wel een voorbereiding op verzamelen.)

PS: het juiste tempo kan lastig zijn.
Kwpn'ers worden gefokt op snelheid en zelfs de dressuurpaarden lopen vaak in hoog tempo/ hoge snelheid op de voorhand.
Pre's doen het qua snelheid simpelweg minder. Ze zijn heerlijk voor wie een paard niet op de voorhand wil hebben - maar ook voor hen is dat ruitergewicht naar achter plaatsen een krachtsinspanning. (Die niets met snelheid van doen heeft.)
Ik bedoel maar: een mindere snelheid is prima, maar wellicht ben jij hier in doorgeschoten. (Mijn lesgeefster riep destijds: 'open de weg in je zit' - zit jij netjes en 'verzameld', dan maakt het dier tempo.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-18 11:23

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-18 11:23

Dank voor de snelle reactie.
Jullie schema's zijn precies wat ik zocht. Ga ik zeker uitproberen. Heeft hij ook afwisseling mee, wat voor hem heel belangrijk is. Het is een hele slimme kerel en hij is snel verveeld.
Ik kan zeker naar buiten met hem, hij is heel braaf, zeker als we maar met ons tweetjes zijn. We komen helaas geen zandbaantjes meer tegen. Die werden allemaal helaas geasfalteerd om de fietsers en wandelaars ter wille te zijn (hij staat in een heel populaire fietsstreek, zuchhtt), dus draf zit er dan niet in, maar we kunnen wel een mooi staprondje inlassen.
De overgangen hebben we inderdaad ook in de les geoefend, van stap naar draf en binnen de draf. Het was voor hem best wel een pittige les (hij heeft niet veel conditie momenteel - weinig gedaan in de winter), dus ik gok echt op spierpijn. Ik voel me dan ook schuldig dat ik toch bleef vragen, zal me niet meer overkomen.
Ben wel blij dat ik nu al verschillende mooie schema's en tips heb om de 4 dagen in te vullen.
De stapoefeningen aan de lange teugel zijn ook zeker iets dat ik ga proberen. Krijg al helemaal zin om terug te gaan

.

**Geplaatst**: 04-06-18 11:53

Re: paard valt op de voorhand

Geplaatst: 04-06-18 11:53

Ah zo leer je altijd bij

Ik draag overigens wel op het verharde. Moet ik wel elk jaar opbouwen want hij heeft geen ijzers. Maar het is wel fijn om wat stukjes te draven.

**Geplaatst**: 16-06-18 23:53

Geplaatst: 16-06-18 23:53

Wat kan helpen is dubbele lange lijnen. Dit doe je vanaf de grond, en traint ten 1e je paard zijn houding. In de centrale positie train je de horizontale balans, dus niet dat je paard naar binnen gaat leunen bij een bocht. In de menpositie de verticale. Dat houdt eigenlijk in dat je paard leert om op de achterhand te lopen, en zijn rug te dragen. Hier wordt zijn rug sterker van, waardoor hij automatisch in de goede houding gaat lopen. Voor jouzelf kan het ook helpen om vertrouwen op te bouwen. Doordat je eigenlijk vanaf de grond alles doet wat je met rijden ook zou doen. Bij het rijden zelf veel lange teugel en ontspanning. Succes:)

**Geplaatst**: 17-06-18 00:07

Geplaatst: 17-06-18 00:07

Ereste schreef:
Nu is het altijd zo dat hij de eerste 10 min heel kort loopt, hij heeft wat tijd nodig om los te komen. De laatste tijd loste ik dat op door veel overgangen te rijden.

Ik vind dit eigenlijk het meest zorgwekkende aan het hele verhaal. Een PRE moet aan het begin van elke training gewoon normaal wegstappen en vervolgens gedurende de training soepeler en ruimer worden, maar niet abnormaal kort beginnen en dan opwaarderen tot normaal. Toevallig vertelde mijn dierenarts en osteopaat me laatst dat ze helemaal akelig van instructeurs die adviseren dat je een paard dat altijd stijf loopt in het begin van de training gewoon eerst een kwartier flink op tempo moet laten stappen/draven want dan worden ze vanzelf soepel en dan gaat de rest van de les vanzelf. Haar ervaring is dat alle paarden die met die opmerking bij haar terecht komen kreupel zijn, en in dat kwartier 'opwarmen' gewoon door de pijngrens heen gereden worden en daarna weer normaal kunnen bewegen omdat ze de pijn niet meer voelen.
Ik zou je paard dus eens een keertje laten voorstappen en -draven, zowel rechtdoor als op de volte, op het harde en het zachte om te kijken of hij niet gewoon kreupel is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-18 12:01

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-18 12:01

Xyzutu, dank voor jouw bezorgdheid. Ik heb mij daar ook al vaak zorgen over gemaakt, vooral omdat hij niet op stal staat en altijd vrij kan bewegen. Ik vind dat ook vreemd voor een paard van 11 jaar. Ik zou het verschrikkelijk vinden om dingen aan hem te vragen die hij eigenlijk niet kan of die hem pijn doen, hij doet altijd zo goed zijn best.
Maar er hebben al verschillende dierenartsen naar gekeken (ik heb er een paar als vriendin, heel handig :-)

), die ook ruiter zijn, en ze zeggen allemaal hetzelfde. Hij mankeert niets, alleen moet hij wat sterker worden. Hij loopt trouwens wel heel soepel en regelmatig zowel op het harde als op het zachte, aan de longe. Ook in galop loopt hij mooi regelmatig, maar hij heeft wel moeite om die aan te houden.
Eén van de dierenartsen is ook mijn osteopaat. Zij komt 2 maal per jaar (of meer moest het nodig zijn), op controle. De laatste keer (vorige maand), heeft ze wel zijn rug los gemaakt. Die zat bij de overgang naar het bekken een beetje vast, niet heel erg. Die rug is zijn zwakke plek. Ik denk dat daar de reden van zijn kort zijn zit. Dat die snel wat stijf wordt. Hij heeft een heel korte rug. Het was een hele toer om een passend zadel te vinden dat niet te ver doorliep (maar het is gelukt).
Ik heb ook al vaak gevraagd of het toch niet nuttig zou zijn om zijn rug eens op foto te laten zetten (buikgevoel, weet-je-wel :-)

), voor zekerheid, maar dat raden ze allemaal af, net omdat ze echt niets verkeerds voelen en zien. Ze zeggen allemaal dat het gewoon door de juiste training opgelost kan worden. Dus dat ga ik nu eerst proberen.
Even voor de duidelijkheid, dat was misschien bij mijn eerste verhaal wat verwarrend. Hij wordt niet van in het begin zwaar doorgereden, boven zijn tempo. We beginnen altijd heel rustig, met stap en draf, niet te snel maar hij moet wel zijn voeten opheffen. Daarna ga ik overgangen rijden en komen er wat meer figuren. Na 10 minuutjes (ongeveer), is hij mooi los en soepel, loopt hij ruim en in balans. Hij loopt dan ook mooi voorwaarts- neerwaarts (ik doe niet mee aan het betere trek- en sleurwerk, brrr). Maar we geraken niet echt verder. Tijdens die ene les moest hij wel sneller lopen dan we gewend zijn, maar dat was pas nadat hij al losser was. Hij deed dat toen ook zonder problemen. Hij liep vlot door, ontspannen en goed in balans. Hij had geen enkele moeite om te doen wat ik vroeg, anders merk je dat wel bij hel, hij spreekt. Ik hoop nu, mede dankzij jullie trainingstips, dat we toch eens wat vooruitgang gaan maken. Ik heb ook sinds gisteren een bijrijdster, zodat hij regelmatiger aan het werk kan (hij moet echt wat gewicht verliezen). Zij rijdt hem heel netjes en zal vooral aan zijn conditie en zijn soepelheid werken. Zij rijdt beter dan ik, dus ik leef in goede hoop.
@Saal: Ga ik ook zeker eens proberen. het zal voor hem een mooie afwisseling zijn. Dat kan hij goed gebruiken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-18 12:11

Re: paard valt op de voorhand

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-18 12:11

nog even een aanvulling. Als hij ontspannen en vooruit is, gaan we ook zijgangen oefenen: Schouder binnen, schouder buiten, travers, wijken voor de kuit. Maar alleen in stap. In draf is dat nog te moeilijk.
Schouder binnen op de volte aan de hand lukt ook zeer goed (zeker als hij weet dat er een 'mager!' snoepje te verdienen is :-)

**Geplaatst**: 18-06-18 12:33

Re: paard valt op de voorhand

Geplaatst: 18-06-18 12:33

Wat fijn dat hij al zo goed gecontroleerd wordt! Zeker als je osteo ook dierenarts is (dat is de mijne ook), dat is zoveel extra waard.
Ik had trouwens ook niet het idee dat jij hem er boven zijn tempo doorheen wilde rijden, maar had het meer over de adviezen om gewoon het eerste kwartier vlot door te laten stappen tot hij niet meer stijf is - dat kan alleen bij een paard dat al goed is bij het vertrek. Bij mij ging er een belletje rinkelen omdat je paard een PRE is, ik heb zelf een halve en zit al lange tijd in dat wereldje en juist PRE's hebben erg veel moeite om het lichaamsgewicht op de achterhand te brengen omdat ze door die zware halzen zo op de voorhand gebouw zijn, vaak gecombineerd met een wat doorhangende rug en een iets overbouwde achterhand. De kont zakt wel en dan is het heel verleidelijk om meteen te roepen dat hij dus op de achterhand zit, maar het gewicht wordt niet naar achteren verplaatst. PRE's kunnen perfect met diep doorgebogen achterhand piafferen terwijl alle gewicht nog steeds op de voorhand rust. Pas als ze 100% goed gereden worden en al flink op niveau zijn gaan de meesten pas echt correct dragen. En omdat ze ook nog eens zo hard zijn voor zichzelf en niet snel kreupelheid laten zien zijn PRE's berucht om pees/botproblemen aan de voorbenen bij veel klinieken.
Als er bij een PRE iets niet lekker loopt denk ik daardoor tegenwoordig al snel aan de voorbenen (en natuurlijk rug), maar gelukkig klinkt het alsof daar bij jullie geen sprake van is aangezien hij al genoeg kreupelheidsonderzoeken heeft gehad.

Wat ik me nog afvroeg is of hij met of zonder deken staat? En merk je verschil als je hem onder een deken hebt staan? Mijn halve PRE is erg gevoelig voor kou en verkrampt zijn rugspieren meteen als die nat of koud worden (ook nu dus als er een buitje van 10 minuten voorbij komt met 20 graden... >;)

). Hij staat in de herfst/winter/lente dus met een regendeken buiten met daaronder een Rambo Ionic onderdeken. Die ionic stof maakt voor hem echt enorm verschil in de soepelheid van zijn spieren. Helaas is het daar nu te warm voor...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-18 14:12

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-18 14:12

Xyzutu, ik denk dat je heel dicht bij het probleem aanzit. Ik heb een foto mee geüpload zodat je zijn bouw een beetje kan zien. Dit is wel een foto van ongeveer 2 jaar geleden. Ondertussen is hij nog een beetje zwaarder geworden. Zijn achterwerk is nog meer uitgesproken.
Hij heeft het inderdaad moeilijk om het gewicht naar die achterhand te brengen. Daar probeer ik dus op te trainen, en vandaar dat ik nog geen echte verzameling-oefeningen vraag, behalve de zijgangen in stap. Het gaat alleen heel moeizaam. We geraken niet verder. Van zodra ik meer verzameling ga vragen, wordt hij precies weer stijver. Dan gaan we terug naar af.
Ik denk dat ik misschien net niet fijn genoeg kan rijden om hem daarbij voldoende te helpen. Ik rijd niet slecht, maar het vraagt toch een zeer goede timing en consequent zijn, om een paard op te leiden. En ik vrees dat ik daar net iets tekort schiet soms. Ik merkte een heel groot verschil toen de grootmeester gereden had. Vandaar dat ik blij ben met de nieuwe bijrijdster. Zij lijkt mij ook heel goed en rustig te rijden. Het klikte direct erg goed tussen beiden. Ik hoop nu op de goede weg te zitten. Uiteraard, blijf ik ook nog rijden, en les volgen. We kunnen maar samen vooruit gaan :-)

. Alleen zijn goede lesgevers in Oost-Vlaanderen helaas dun bezaaid. Vandaar dat ik zo blij ben met de nieuwe lesgever die nu één keer per maand zal komen. Al is dat dus de vorige keer een beetje in mineur geëindigd. Ik zal hem voor de volgende les wel uitleggen wat er toen gebeurd is.
Hij staat eigenlijk altijd zonder deken, zomer en winter en lijkt geen last te hebben van de kou. Hij heeft eerder last van de warmte (bij die hoge temperaturen was hij niet vooruit te branden, en stond hij te blazen, komt ook wel door zijn gewicht). Hij is opgegroeid in Friesland, waar hij ook zomer en winter buiten stond, dus hij is wel wat gewoon. Ik denk dat dat wel meevalt. Maar het is wel iets om mee te nemen en eens in de gaten te houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-18 14:12

Re: paard valt op de voorhand

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-18 14:12

oeps, ik had er een foto aan gehangen maar die lijkt niet mee te komen :-(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-18 14:13

Re: paard valt op de voorhand

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-18 14:13

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-18 14:13

Re: paard valt op de voorhand

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-18 14:13

Hah, gelukt! :-)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-18 14:15

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-18 14:15

Een meer recente foto, maar hier zie je hem wat minder goed
Afbeelding

**Geplaatst**: 18-06-18 15:36

Re: paard valt op de voorhand

Geplaatst: 18-06-18 15:36

Zo'n ruggetje heb ik ook; ook zo'n hoge schoft. Grappig is dat mensen die er niet zoveel verstand van hebben meteen roepen dat hij een holle rug heeft en dus meer buikspieroefeningen moet doen, maar in werkelijkheid heeft de mijne gewoon een idioot hoog opgebouwde doornuitsteeksels bij de schoft. Als je die schoft in gedachten eventjes tot een normaal niveau wegsnoeit dan zie je ineens dat die rug helemaal niet zo diep hangt, maar dat hij in feite gewoon overbouwd is aan de achterkant, en door die hoger staande kont lijkt de rug hol.

Helaas ken ik ook niemand in die hoek die hierbij zou kunnen helpen... De enige waarschuwing die ik kan geven is dat juist een topruiter een paard onbedoeld helemaal in de prak kan rijden. Een vriendin van mij is een heel erg goede ruiter en die kreeg alle revalidatiepaarden die ze onder zich kreeg in 1 sessie zuiver. Alleen moest ze ze elke keer opnieuw zuiver rijden. Toen mijn osteo/da dat eens zag heeft ze haar direct van het paard geroepen met de mededeling dat het paard stokkreupel was. Het probleem: omdat zij zo goed kon rijden kon ze alle foutjes van het paard compenseren en hem als het ware extra zijwieltjes geven zodat ze onder het zadel ineens weer normaal tot zelfs buitengewoon goed liepen. Alleen zat er nooit progressie in omdat het paard gewoon kreupel bleef, alleen werd die kreupelheid onder het zadel tijdelijk even gecompenseerd. De wijze (maar wel vervelende) les voor mijn vriendin is dat ze dus eigenlijk te goed rijdt, en dus heeeeel goed moet controleren of ze niet teveel voor het paard overneemt, want anders rijdt ze ze in feite alleen maar kapot terwijl ze juist onder het zadel bij haar veel beter lijken te gaan lopen.
Het kan natuurlijk stom toeval zijn dat je paard na die sessie door deze topruiter beter liep, bijvoorbeeld doordat hij snachts net verkeerd heeft gelegen of een klap heeft gehad, maar als dat nog een keer voorkomt na zo'n sessie dan zou ik er rekening mee houden dat die ruiter mogelijk alle lichamelijke problemen heeft gecompenseerd waardoor het paard tijdelijk de sterren van de hemel loopt, maar tijdens die sessie dus ook compleet overvraagd wordt omdat hij lichamelijk misschien helemaal niet zo goed kán lopen.
Net zoals mijn osteo/da paarden niet behandelt als ze (te) kreupel zijn, of ze dan maar half behandelt. Als leek denk je; lekker losmaken, dan geneest de kreupelheid sneller, maar zij wil een kreupel paard juist 'stijf' houden tijdens het genezingsproces omdat als ze hem volledig losmaakt hij alle stugge stabiliteit compensatiemogelijkheden verliest en dat kreupele been bij wijze van spreken compleet uit het lijf valt. Dat is ook waarom je wel hoort dat een beetje kreupel/onregelmatig paard na bezoek van de osteo compleet kreupel wordt en zware lichamelijke problemen krijgt: die zijn te los gemaakt. Alleen een paard dat volledig stabiel is kan het aan om volledig losgemaakt te worden omdat hij zijn lichaamsgewicht netjes over vier benen kan verdelen, ook als dat lichaamsgewicht tijdelijk wat meer zwalkt (=losgemaakt); als je een instabiel/onregelmatig/kreupel paard compleet losmaakt dan valt hij uit elkaar omdat hij zijn lichaamsgewicht door die onregelmatigheid/kreupelheid niet over 4 benen kan verdelen.
Ik vermoed (maar dat is speculatie) dat hetzelfde gebeurt als je een te goede ruiter op een onregelmatig/kreupel paard zet; die maken hem losser dan hij aankan, omdat ze hem tijdens het rijden in die extreme losheid zelf bij elkaar houden. Stapt de ruiter af, dan heeft een paard geen steun meer en houdt hij een te los lichaam over.

Ik zeg niet dat dat bij jullie het geval is (ik hoop natuurlijk van niet!), maar het klinkt wel een beetje als een paar gevallen die ik heb meegemaakt, en zeker als een paard mogelijk in deze categorie valt kan het niet kwaad om de ruiter te vragen om onder het zadel niet te kijken wat hij er allemaal uit kan krijgen, maar naar wat het paard uit zichzelf (zonder door de ruiter aangeboden zijwieltjes dus) aanbiedt en te voelen of daar ergens een onnatuurlijke grens aan zit.