xyzutu2 schreef:Sterker nog; niet alleen het voorwaartse, maar zelfs het opwaartse wordt er bij de meeste academisch getrainde paarden uitgereden. Als je kijkt naar de passage en piaffe is er geen enkele opwaartse afdruk meer, maar zie je in plaats daarvan in de meeste gevallen paarden die tijdens elk 'zweefmoment' (weliswaar niet van toepassing in de piaffe, maar wel dat moment van de benenwissel) juist inzakken. Die paarden kunnen ook probleemloos in alle oefeningen op een barebackpad gereden worden, want als het zweefmoment weg is gehaald uit de draf en galop zit dat gewoon een stuk makkelijker dan wanneer je een échte uitgestrekte draf rijdt, mét zweefmoment.
Daar sla je de spijker op z'n kop.
Ik ken wel heel veel Academisch opgeleide paarden waarvan de eigenaren zeggen dat het paard kan piafferen. Maar 1 voor 1 een beentje optillen op de plaats is voor mij nog geen piaffe. En passageren doet er echt geen 1. Ik geloof dat BB zelf wel vind dat hij kan passageren maar dat ziet er echt heel akelig en hectisch uit.
Het belangrijkste is toch dat je leert kijken naar je paard en zo bepaald wat je paard mentaal en fysiek nodig heeft. Ik heb destijds wel wat elementen van het Academische opgestoken, zoals het belang van de verzameling. Want in het moderne rijden ligt in veel gevallen het accent weer te veel en te lang op het voorwaartse. Tegenwoordig wordt er in het ZZL/Z toch wel enige aanspanning van achteren verwacht maar daar word in het Z helemaal niet naar gekeken. En dan lopen mensen vast op de overstap naar de topsport omdat ze nooit hebben geleerd wat verzameling is en hoe een correcte LB gereden moet worden.
@plutolover
De combinatie gaat best wel tot een klasse L/M. Daarna moet je in de proeven ook al wat meer middengangen laten zien. Maar vaak zie je al dat Academische paarden niet lekker lopen bij het uitdraven aan de lange teugel. Want ook dat wordt daar nooit gedaan omdat je dan alle verzameling er weer uit zou rijden. En dat maakt het al onmogelijk om Academisch met wedstrijden te combineren.