Supertje schreef:Ik heb het levende bewijs dat het goed kan komen hier staan.
Ik kocht hem toen hij 5 was, was toen al een aantal jaar onder het zadel, maar niet bepaald succesvol. Uiteindelijk ook erachter gekomen dat ik minstens zijn 5e eigenaar in 2 jaar tijd was, en overal om dezelfde reden verkocht, niet veilig te rijden.
Ook hij was een vreselijk lief en vriendelijk paard in de omgang, maar onder het zadel een ramp. Bokken oid heeft hij ook nooit gedaan, ook hij klapte er als een idioot vandoor en was niet meer te stoppen, ook het zigzaggen klinkt me bekend in de oren, echt puur vluchtgedrag dus. Hij is dwars door omheiningen heen geklapt, de weg over gerend, ik ben er samen mee onderuit gegaan in volle galop, kortom, eigenlijk achterlijk gevaarlijke situaties. Niet meer te bereiken op dat moment, echt blind gaan rennen. En dat opbouwen van spanning is ook bekend. Hij verstrakte, en op het moment dat er dan ook maar iets gebeurde (en dat kon op dat moment te hard ademhalen zijn) dan schoot hij er vandoor.
Bij hem was het een combinatie van angst/paniek en aangeleerde gewoonte. Het was de enige oplossing die hij kende. Wegrennen was zijn oplossing, en door de adrenaline daarvan raakte hij nog verder in paniek. De bochten die hij op volle snelheid maakte waren ook erg lastig uit te zitten!
Een slof eraan hangen, scherper bit, ik heb het geprobeerd. Daar mag iedereen een oordeel over hebben, maar ik wilde iets om door te dringen. Werkte niet overigens. Met slof nog gevaarlijker, net zo hard, maar dan met de kop tussen de knieën. Bit maakte niets uit. De omheining van de bak in sturen heb ik ook geprobeerd, en toen hadden we dus een nieuwe afzetting nodig.
Enige oplossing die voor ons werkte was niets doen. Zodra hij ging rennen laten gaan (makkelijker gezegd dan gedaan, ik scheet echt wel 7 kleuren), niet losgooien, maar wel zoveel mogelijk meegaan, en rustig proberen terug te nemen zodra hij zelf begon te vertragen, voornamelijk op stem en zit, handrem erop trekken had geen zin. Dan ging hij juist zigzaggen en nog meer vluchten.
Zodra hij draafde alle druk weg, rondje verder terug naar stap of zelfs halt en spanning laten wegvloeien. Zo werd stoppen juist beloond. In eerste instantie probeerde ik verder te rijden of er niets gebeurd was, maar dat werkte niet. Hij had echt dat afvloeien van spanning nodig, pas daarna vroeg ik weer iets van hem. Zo werden de stukken wegknallen steeds korter, werd hij sneller kalmer, tot ze langzaamaan ‘vanzelf’ verdwenen.
Het heeft maanden gekost voor hij enigszins safe was, maar uiteindelijk is het het braafste paard ooit geworden, zodra het kwartje viel kon werkelijk iedereen erop stappen, inmiddels heeft hij zelfs heel wat ruiters over angst heen geholpen en staat bekend als het betrouwbaarste paard van stal.
Ik weet dat dit een oud forum is dus misschien reageert niemand meer, maar ik heb een sensibele bijna 4 jarige Fries die precies dit gedrag vertoont als hierboven. Niet altijd, ging een maand of 2 super en ineens uit het niks weer zo’n uitbarsting. En met de onderhals erop en het tuigen wat friesen doen is er op zo’n moment ook geen houden meer aan. Pijn is uitgesloten lichamelijk qua rontgen en check door fysio/chiro/osteo, enige wat ik kan bedenken is het zadel. Maar ik vraag me af of zo’n reactie te herleiden is naar een niet goed liggend zadel (kan de reactie zo heftig zijn?) De 2 maanden dat het goed ging is hij gereden met een springzadel door zowel mezelf als mijn instructeur. Maar na het laten checken van mijn dressuurzadel dat er weer opgelegd. De 1e rit met mijn zadel was er wat spanning, de 2e rit met mijn zadel dus een complete explosie. Gisteren met springzadel leek alles weer rustig en hobbelde meneer rustig de bak door. Los daarvan is hij wel heel gevoelig en vind hij veel dingen eng, maar dat zal ook een stukje leeftijd zijn, en proberen we dat vanaf de grond nu op te pakken met grondwerk en horsemanship. Iemand dergelijke ervaringen of verstand hiervan als het komt op zadels? Ik heb al besloten dat het dressuurzadel de kliko in gaat, al zeggen nog 10 zadelmakers dat het goed ligt… maar misschien ben ik dan een beetje paranoia.