Ik wordt er echt zat van. Het is nu zeker een week geleden dat die stomme vijver daarneer werd gelegd.. Dat paard staat iedere dag buiten dus nu nog ervan schrikken is absoluut belachelijk..
Longeren voor het rijden ging deze keer wel beter. Hij scheurde niet steeds langs de zijde waar die vijver lag. Maar keek nog steeds schichtig ernaar.
Toen ging ik rijden, en weer super braaf op alle drie de andere zijdes, maar de vijverzijde liep hij weer hoog met de kop de lucht in en bang kijken naar dat ding. Ik heb zoals jullie gezegd hebben er niet op gelet en hem extra aan het werk gezet, vaak erlangs enzo. En toen bedacht hij zich dat hij dan maar beter langszamer kon gaan als hij langs die zijde kwam. Dit werd door mij niet geacepteerd en ik spoorde hem nog eens extra aan..
En toen begon zijn boksessie. En je raad het al, perfecte bokken op de zijde van de vijver
"Waar is die vijver dan opeens gebeleven best paard" 
Maar ik viel er dus niet af, het waren super gemene bokken, maar ik was zo laaiend over zijn gedrag dat ik ze allemaal mooi uitzat en ondertussen zat ik flink te schelden tegen hem. Toen was het over. Hij liep nagevelijker als normaal en ging met weinig gezeur langs de vijverzijde. Maar nog steeds niet met volle concentratie.
Ik kan hier zo boos om worden
We hebben nu alles gehad. Langsscheuren, wegspringen, stilstaan, bokken. Owee als hij morgen een nieuw idee heeft }>
