Felien_Kyra schreef:EmptyWords schreef:allemaal leuke ideeen, rondjes laten lopen, door laten lopen, maar fjordlief lijkt dus het bit vast te pakken en daar stil te gaan staan. verder dus ook niet meer te reageren op sturen of aandrijven.
wat je wel kunt doen? paard probeert onder zijn moeilijke kant uit te komen,dus dit is ook iets rijtechnisch. iemand erbij die je meehelpt het paard door te laten lopen, iemand bij de poort te zetten en verder werken aan je overwicht over de pony.
Ja deed die van mij ook en toch hielp het echt om mijn hand hoog te zetten tijdens de wending.
Swanzie schreef:Ik zou haar echt eens laten controleren. De fraag is of het een niet willen of een niet kunnen is.
Het feit dat ze dit op 1 hand doet en niet op de andere hand wijst al meer in de richting van een niet kunnen.
Natuurlijk heeft ieder paard een goede en een slechte kant...maar als her verschil zo extreem is dan is mijn ervaring dat er vaak meer aan de hand is..
Elvirawortel schreef:Waarom blijven mensen toch denken dat een paard je uit kan testen? Zo zijn paarden helemaal niet, want paarden kunnen niet nadenken. Wij kunnen iemand pesten of uitproberen, maar een paard kan niet op die manier redeneren. Een paard is een vluchtdier, dus ongewenst gedrag komt vanuit een vluchtreactie.
Het kan wel zijn dat je paard om een bepaalde reden de bak uit wilde, bijvoorbeeld pijn, en dat hij met jou erop naar de poort is gelopen. Toen hij merkte dat hij dit voor elkaar kreeg, werd het ongewensd gedrag beloond en daarom blijft hij het doen. aangeleerd gedrag dus. Ik zou eens uitzoeken waarom hij graag de bak uit wil of ooit heeft gewild, heeft hij veel spanning met rijden waar hij onderuit wil? Pijn? Hebben jullie een goeie band en heeft hij genoeg vertrouwen in je? Of heeft hij nog niet genoeg steun aan jou en wil daarom graag uit de bak zodat hij bij andere paarden steun kan zoeken?
Elvirawortel schreef:Het is inderdaad geconditioneerd gedrag, het paard is er een keer mee begonnen door een vluchtreactie merkt nu dat hij eigenlijk beloond wordt voor dat gedrag, waardoor hij steeds weer opzoek gaat naar deze beloning en steeds eerder sterk wordt in de hoop dat hij weer beloond wordt doordat hij bijvoorbeeld even mag stoppen. Een paard kan niet weten wat goed of slecht is, ze leren door discomfort waarna ze op zoek gaan naar een reactie om comfort te krijgen. Als ze merken dat een bepaalde reactie comfort oplevert, gaan ze daar dus mee door. Dit paard is erg scheef, dat is elk paard en daar heeft een paard zonder Ruyter geen last van, maar als er een ruiter op gaat zitten wordt deze scheefheid vergroot wat het paard het gevoel geeft dat het uit balans raakt, en je kunt je vast voorstellen dat een vluchtdier dat uit balans raakt panisch wordt omdat hij daarmee kwetsbaar is voor roofdieren. doordat ze weet dat naar het hek lopen comfort oplevert in de vorm van even mogen stoppen, gaat ze daar dus mee door.
En wil je nou zeggen dat ts geen goede ruiter is? En daarmee eigenlijk gelijk ook dat je dat zelf wel bent omdat jij de oplossing weet? Als jij er op ging zitten was het zeker gelijk over? Ik ben geen goede Ruyter maar heb me wel verdiept in gedrag.
Vaak worden ruiters die niet zo snel ingrijpen als niet goed gezien wanneer zij een probleem niet kunnen oplossen. Maar is dat per se zo? Een minder inventieve ruiter grijpt misschien te laat in waardoor het paard eerder ongewenst gedrag laat zien, Maar daardoor krijgt een paard ook de kans om zijn mening te laten horen en om te vertellen waar hij last van heeft. En helaas zien wij mensen dit vaak als slecht gedrag. Bij een ruiter die gelijk ingrijpt krijgt een paard deze kans niet, dus dat lijkt positief, maar als er iets mis is met het paard kom je er bij een minder snelle ruiter toch sneller achter
Gebruikers op dit forum: GoogleAdsense en 75 bezoekers