Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Elisa2 schreef:Tja, zo'n put is natuurlijk ook erg eng haha.
Waar staat de put? heb je de mogelijkheid om op de volte te werken die het verst van de put af ligt? Zoja, dan kun je daar op beginnen en haar aan het werk zetten en stiekem die volte steeds een beetje groter maken, net zolang totdat je door de hele bak kunt gaan.
Doet ze het op allebei de kanten? of voornamelijk op 1 hand?
Het beste los je dit soort dingen op door slimmer en handiger te zijn, aanpakken werd averrechts als het echt angst is, en als het dominantie is dan wil je uit de machtstrijd blijven.
Marilu schreef:Ik kan je niet echt helpen, maar heb wel een soortgelijk probleem gehad.
Ook jong paardje, heel braaf, heel mensgericht, maar toch ook wel een karaktertje. Zo is het ook plots ontstaan, dat ze begon weg te rennen met mij uit - al dan niet echte - angst voor geluiden buiten de buitenpiste (bak). Ondanks dat ik al jaren rijd, ben ik niet de meest zelfzekere ruiter, dus de spanning ging snel over naar mezelf en dus werd het een vicieuze cirkel.
Met de (zelfzekere) ruiter die haar heeft ingereden deed ze dit dus nooit ... wat duidelijk maakte dat ik er zelf voor veel tussenzat en ik het probleem dus zelf zou moeten gaan oplossen.
Niet dat het nu volledig over is, maar het is al veel beter onder controle. Wat ik probeer, is negeren en zeker zelf niet kijken naar de richting waar het 'gevaar' zit. Springt ze weg, dan probeer ik kalm te blijven, zeg of doe niets, maar rijd gewoon terug naar het punt 'waar we gebleven waren'. Verder probeer ik ook de teugels los te laten, zodat ik het niet extra spannend maak. En als ze het echt te erg heeft (laatst nog toen ze nukkig was door - waarschijnlijk - hengstigheid), dan haal ik er de longe bij en laat ze wat spanning aflopen en stap er dan terug op.
Als ik je verhaal lees, denk ik dat het ondertussen ook zo is, dat jij de put al even spannend vind dan zij en dus dit gevoel doorgeeft. Heb je de kans er eens een andere ruiter/lesgever waar je vertrouwen in hebt om met haar te laten rijden om dit af te toetsen ?
Jacquel schreef:Het eerste waar ik aan denk is een of meer paarden in de bak erbij die zich helemaal niets aantrekken van de put. En daar dan gezamenlijk figuren mee rijden, om haar aandacht te verplaatsen.
faunty schreef:Voerbak op de put zetten ? Of een bloembak ofzo ?
Door iets toe te voegen veranderd de situatie , waardoor ze daar eerst aan moet wennen maar het daarna goed is. Dan is ze niet meer bezig met de put.
Ashleyhorn schreef:Marilu schreef:Ik kan je niet echt helpen, maar heb wel een soortgelijk probleem gehad.
Ook jong paardje, heel braaf, heel mensgericht, maar toch ook wel een karaktertje. Zo is het ook plots ontstaan, dat ze begon weg te rennen met mij uit - al dan niet echte - angst voor geluiden buiten de buitenpiste (bak). Ondanks dat ik al jaren rijd, ben ik niet de meest zelfzekere ruiter, dus de spanning ging snel over naar mezelf en dus werd het een vicieuze cirkel.
Met de (zelfzekere) ruiter die haar heeft ingereden deed ze dit dus nooit ... wat duidelijk maakte dat ik er zelf voor veel tussenzat en ik het probleem dus zelf zou moeten gaan oplossen.
Niet dat het nu volledig over is, maar het is al veel beter onder controle. Wat ik probeer, is negeren en zeker zelf niet kijken naar de richting waar het 'gevaar' zit. Springt ze weg, dan probeer ik kalm te blijven, zeg of doe niets, maar rijd gewoon terug naar het punt 'waar we gebleven waren'. Verder probeer ik ook de teugels los te laten, zodat ik het niet extra spannend maak. En als ze het echt te erg heeft (laatst nog toen ze nukkig was door - waarschijnlijk - hengstigheid), dan haal ik er de longe bij en laat ze wat spanning aflopen en stap er dan terug op.
Als ik je verhaal lees, denk ik dat het ondertussen ook zo is, dat jij de put al even spannend vind dan zij en dus dit gevoel doorgeeft. Heb je de kans er eens een andere ruiter/lesgever waar je vertrouwen in hebt om met haar te laten rijden om dit af te toetsen ?
Thanks voor dit! Heel fijn om te lezen hoe jij het hebt opgelost. Ik heb in mijn hoofd inderdaad ook meer van de put gemaakt dan nodig denk ik.. Onbewust.. Zodra we aan het werk gaan en in de buurt komen van de bak, denk ik, bereid je voor op eventuele abnormale sprongen vanaf dit punt. Dat geef ik hoogstwaarschijnlijk aan haar door.. Het is niet dat ik zit te trillen als een rietje, maar ik bedenk me wel dat ik me moet voorbereiden op het ergste. Gek he. Als ukkie zie je dat soort oliebol helemaal niet voor je, en nu rij je door de bak en spoel je in je hoofd 15 min door en zie je jezelf in een ambulance het pad af rijden Ik ga vandaag weer met haar aan de slag, en zal proberen er in mijn hoofd zo min mogelijk van te maken. Ik let idd al op de spanning in m'n lijf, dat ik die niet tot stand laat komen, maar wellicht gebeurt dat alsnog onbewust.. Ik ga er goed op letten vandaag!
Ik heb haar samen met m'n zus zadelmak gemaakt, ik had bij haar al gepolst of zij er binnenkort nog een keertje op wilt. Zij is een onwijs rustige ruiter en voor duvel niet bang. Dus ik denk dat dat een hele goede is! Bedankt voor je tip!