Shadow0 schreef:Ik zou het eerst zoeken in iets consequenter zijn. Als ik merk dat een paard echt traag is, ben ik meestal wat voortvarender: na de eerste keer ben ik geneigd om maar 1 keer te vragen en dan meteen een tik met de zweep erbij die genoeg reactie geeft om meer te geven dan ik eerst vroeg. Dus je wilt arbeidsstap, geen reactie? Snellere stap of draf. Reactie altijd belonen, en na een paar passen weer terug nemen (niet wachten tot ze zelf terugvalt in tempo, de eerste keren hoeft de reactie niet heel lang, dat wordt vanzelf beter.)
En dan de tempowisseling (basisstap - arbeidsstap - ruimere stap) een aantal keer herhalen met steeds kleinere hulpen. Daarna kun je dan ook gewoon een goed basistempo vragen.
Sizzle schreef:waarschijnlijk hou je je paard tegen met je zit.
Drijven heeft enkel zin als het been van de grond is en de beweging toegestaan wordt in de rug. Het beste beweeg je dus je heupen in het ritme van de stap mee (passief) en drijf je in de takt van de beweging aan de kant waar het achterbeen van de grond komt, op dat moment motiveer je het been om ruimer naar voren te grijpen.
Ga eens zonder beugels of zadel met je ogen dicht op je paard zitten, dan voel je hoe je benen om de beurt dichter tegen het lichaam komen door de schommelende beweging van het lichaam, dat is het moment dat je drijft.
Dan vervolgens uiteraard niet elke pas, het moet wel reactie opwekken anders wordt hij nog doder voor je been.
Sizzle schreef:Tja, geen reactie is correctie. Dat lijkt me niet zo ingewikkeld.
Scherp maken aan de hulp dus, dat is uiteindelijk de hele essentie bij paardrijden.
Sizzle schreef:Dat klinkt dan toch echt als een communicatie probleem eerlijk gezegd.
Vaak zakken ruiters wat in elkaar in stap of proberen juist te mooi te zitten (schouders stijf) en dan blokkeer je volledig de beweging.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 bezoekers