"Aanleuning is het gewicht van de teugel"
Volgens mij zei Ernest van loon dit in Ruiters en rechters, ik heb het van Rien vd Schaft.
Een "kilo" teugeldruk is absolute onzin. Sorry als ik bot ben. Je kunt een paard zo licht maken als je zelf wilt. Zelf heb ik les van iemand die bij Sjef Janssen traint, en ik heb mijn paarden dus op een heel lichte aanleuning lopen. Ik heb een Trakehner, die is altijd al zo geweest, en een WPNer die toen hij kwam vreselijk zwaar op de hand liep. Met de juiste training is dat veel beter geworden.
Waarom geeft je paard zoveel druk in de hand? Omdat hij "stuwend" loopt vanuit de achterhand, of omdat jij gewoon zit te trekken. Het idee is dat je impuls opwekt in de achterhand, waardoor je paard lichter wordt in de voorhand, en meer verheven gaat lopen. Dit vereist een paard dat volledig los door zijn lijf kan bewegen, en nergens blokkeert.
Begin met tempocontrole, op een kleine beenhulp moet je paard onmiddellijk en onvoorwaardelijk voorwaarts gaan. Daarna laat je je been gewoon afhangen. Hij moet dan in datzelfde tempo door blijven gaan, want jij hebt toch niets veranderd? Het eerste dat ik moest afleren was om elke pas voorwaarts te drijven. Je paard moet zelf naar voor willen. Terug is weer hetzelfde verhaal, je sluit je hand, je paard komt terug, je ontspant je hand en dan...9 vd 10 paarden gaan uit zichzelf weer naar voor, maar daar heb jij toch helemaal geen hulp voor gegeven? Dit klinkt vrij simpel, maar om het echt zo ver door te voeren is nog niet zo eenvoudig.
Ik rijd mijn paarden heel rond. In die opgewekte impuls speel ik met mijn handen tot hij nageeft, dan laat ik "los" (dwz ik doe niets maar houd gewoon contact) nu kun je aanvoelen wat hij doet, als hij onmiddellijk "terugslaat" met zijn hoofd in de oude houding, heeft ie dus onvoldoende nagegeven. et wel, dit kan dus alleen met een paard dat voldoende impuls naar voor heeft. Veel vaker voel je hem scheef worden, of naar een kant weglopen, of zoiets, en dat kun je dan corrigeren.
Het idee achter aanleuning is, dat er een verbinding is tussen de impuls die jij met je been opwekt en wat je met je hand "tegenhoudt". Het is niet zo dat je voor meer impuls meer moet gaan lopen douwen met je been, integendeel. Je moet hem leren op kleinere hulpen te reageren. Een paard dat nog niet zoveel kracht heeft, kan niet zoveel kracht aan zijn beweging meegeven dat hij swingend begint te bewegen (vgl passage bijvoorbeeld) Been en hand moeten in overeenstemming met elkaar zijn. Ik vind het een beetje moeilijk om op papier te zetten wat ik op m'n paard voel, maar ik hoop dat je het begrijpt, anders vind ik het leuk er een beetje over te discussieren dus plaats graag opmerkingen of vragen!