Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-01 10:27

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-01 10:27

Ik raak hier zo gefrusteerd van he. Wat is er aan de hand? Nou, soms lukt het helemaal niet met rijden. Zoals gisteren bijvoorbeeld. Voor de eerste keer in mijn leven met slof gereden, omdat mijn instructeur me dat geadviseerd had. Mijn paard loopt altijd mooi aan de teugel, behalve met galop aanspringen. Dan steekt ze haar neus naar voren en de lucht in, en springt dan als het ware met een steigersprong aan. Dat is gewoon een gewenning van haar. Daarom moest ik eens met slof rijden, om haar hoofd naar beneden te houden met aanspringen. Om haar dit af te leren. Ik dat dus maar eens gedaan. Ik vond het rijden met slof dus een verschrikking. Het was een GROOT GEVECHT Boos!

Waar raak ik nu zo gefrustreerd van? Niet van dat het rijden niet lukt of zo. Maar ik raak mijn geduld kwijt en wordt heel erg kwaad en ga dan echt in gevecht met het paard. Dat wordt dan van kwaad tot erger. Niets lukt dan uiteindelijk. Het gevolg is meestal dat ze dan echt met me gaat lopen en gaat "sterrekijken", gaat zweten als een gek etc.... Dan haalt ze me het bloed onder mijn nagels vandaan en uit frustratie en kwaadheid mep ik dan met de zweep en trek aan haar en zo. Dat is dus mijn probleem. Ik moet gaan leren om me niet meer zo op de kast te laten jagen en niet zo kwaad te worden. Ik moet leren om tot tien te tellen en me niet te laten verleiden tot gescheur, getrek en gemep. Zijn er nog meer mensen met dit probleem? Bij mij in de les en op de manege zie ik dit niet vaak. Soms denk ik ik ben gewoon gek. Na het rijden heb ik er dan superspijt van en denk dat overkomt me de volgende keer niet meer. Dan blijf ik rustig en probeer het rustig opnieuw. Maar toch komt er meestal weer zo een keer, zo af en toe...

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Suus op 2001-03-23 09:28 ]</font>

**Geplaatst**: 23-03-01 10:41

Geplaatst: 23-03-01 10:41

Ja ik heb het ook en stap dus meteen af.
de beste manier om het af te leren is op een paard stappen die het niet pikt.
Ik zelf ben een tegenstander van de slof .
jij hebt een nodig voor het aanspringen maar waarom drukt ze d'r neus weg? waarschijnlijk als ik dit zo lees omdat ze over haar rug moet aangaloperen dat is moeilijk en daar moet je op oefenen kan met slof maar zelf doe ik er liever een half jaartje langer over dan met slof als ik jou zo hoor lijkt het me een paard dat meteen na het aangaloperen weer braaf nageeft.
Juist mensen die hun geduld verliezen mogen niet met slof rijden ik dus ook niet. wanneer je niet met geduld en de juiste manier met een slof om kan gaan is het pure dierenmishandeling om met een slof te rijden.
Helaas zie je mensen met een slof vaker aan het ruk en pluk werk beginnen dan mensen zonder slof of die een slof pakken als het echt nodig is.
Na mijn mening is een slof alleen nodig bij verreden paarden.
waarom niet het aanspringen oefenen aan de longeerlijn met bijzet of passoateugel?
en als je dan perse met slof wilt rijden doe dat als het het niet kan NOOIT!!!! zonder een instructeur.
ene je bent echt niet de enige.
Ik zelf stap dus als ik m'n geduld drijg te verliezen of ff lang rondstappen en probeer het als ik weer rustig ben het opnieuw of als ik echt laaiend begin te worden stap ik gewoon af stap 'm aan de hand uit en klaareen paard doet geen dingn om je puur dwars te zitten daarom vind ik het oneerlijk tegenover m'n paard als ik erop blijf zitten
groetjes
Kim

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-01 11:04

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-01 11:04

Ben ik gelukkig niet de enige... Ik ben ook tegenstander van de slof hoor, begrijp me niet verkeerd. Gisteren was de eerste keer in mijn leven dat ik hem gebruikt heb, en ik rij inmiddels een jaar of 16, dus mijn slofgebruik is nihil! Maar elke keer moest ik van mijn instructeur aanhoren dat ik dat echt eens moest proberen. Ik heb hem alleen met galopaanspringen aangenomen, voor de rest heb ik hem niet strak gehouden. Je zegt ik doe er liever een half jaartje langer over. Ik rij nu al drie jaar op dit paard en het lijkt alleen maar erger te worden. Vroeger was galopperen niet eens normaal mogelijk met Tonko. Ze ging er echt hard en link vandoor. Het is een fors paard met hele grote passen. Het is voor haar heel moeilijk om rustig te galopperen. Vroeger ging ze regelmatig neer in de bocht doordat ze te hard en scheef ging. DAt heb ik haar gelukkig kunnen afleren. Het probleem is dus nu alleen het aanspringen. Het klopt wat je zegt, nadat ik ben aangesprongen kan ik meestal rustig doorgalopperen. Soms krijgt ze nog de fratsen van voorheen en moet ik haar echt in een hoek stilzetten om erger te voorkomen. Gisteren zei me ook iemand dat ik het eens met longeren moet proberen. Omdat mijn paard nogal lui is aangelegd ben ik bang dat ze niet meer vooruit te branden is als ik ook nog eens ga longeren. Maar ik had er niet aan gedacht om met bijzetteugels te proberen. Dat is toch wel een goed idee eigenlijk. Die moet ik dan wel gaan aanschaffen, want die heb ik niet. Bedankt voor de tip.

**Geplaatst**: 23-03-01 11:15

Geplaatst: 23-03-01 11:15

Ha, hoe dacht je dat ik me gisteren op Thinker voelde? Misschien heb je het niet gezien omdat je ook druk aan het rijden was maar het ging dus helemaal niet. Maandag ging hij veeeeeel beter. Hij ging gewoon helemaal in protest, zodra ik benen gaf wou hij nog liever achteruit dan naar mij te luisteren en hij heeft gebokt en in de lucht gesprongen gewoon uit pure nijd. Van de instructeur moet ik dan rustig blijven en eerst zorgen dat hij voor mijn benen is en pas dan de teugels aannemen maar die GRMBL-pony luistert dan wel naar mijn benen. Pas op het moment dat ik iets van hem wil, gewoon een beetje buiging ofzo dan blokeert hij helemaal. Het liefst zou ik hem eens met slof rijden en dan een vuurwerkpijl in zijn gat duwen. Arme Thinker Lachen

. Ik ben dus ook wat gefrustreerd maar op het laatst heb ik maar gedaan alsof mijn neus bloedde maar ik ben nog niet klaar met Thinker.
Als ik met Pablo te heet wordt ga ik stappen en desnoods in mezelf liedjes zingen om weer rustig te worden want hoe bozer ik word hoe slechter het gaat. Bovendien moet het luchtig zijn en losjes en niet krampachtig gedwongen dus moet ik eerst weer ontspannen en dan pas mag ik van mezelf weer veder rijden. Soms moeilijk maar ik wil geen gevecht met Pablo, het moet voor hem ook gewoon leuk zijn om met mij te werken en volgens mij vindt hij dat ook. En nu moet ik dus Thinker er nog van overtuigen dat het leuk kan zijn om mee te werken, ik beloon hem dus heel veel en probeer mijn geduld te bewaren, wat ik soms heel moeilijk vindt.
Succes Suus!

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: Katrien op 2001-03-23 10:17 ]</font>

**Geplaatst**: 23-03-01 14:43

Geplaatst: 23-03-01 14:43

Ja hoor ik herken het ook maar ik heb het helemaal afgeleerd. Nou ja, ik kan beter zeggen dat Lois het me heeft afgeleerd Knipoog

. Als ik hem onterecht te veel been zou geven gaat hij vliegen [ }>, en terecth natuurlijk want been betekend voorwaarts Knipoog

] en je gaat er af, of je nu wilt of niet!
Puur uit lijfsbehoud heb ik geleerd rustig en beheerst te blijven en ik durf zelfs te zeggen dat ik nooit meer kwaad wordt Schijnheilig

. Het is een harde manier maar ik denk wel de enige manier om het te leren.
Als je interesse hebt kom je maar een lesje draaien op Lois }>, ik garandeer niet dat je er zonder kleerscheuren vanaf komt Schijnheilig

maar je bedenkt je daarna wel 10 keer voordat je een gevecht aan gaat *LOL*

.

Ik zou eerst nagaan waarom je paard verzet bij het aanspringen. Ik denk dat hij niet voorwaarts genoeg is en zijn achterhand er niet onder wil plaatsen, en dat is nodig voor het aanspringen. Bovendien is hij niet nageeflijk want hij breekt door je hand heen. Als je die problemen hebt aangepakt heb je een slof al niet meer nodig. Weer teug naar de basis dus [vervelend he!] Maar een paard moet onvoorwaardelijk voorwaarts en nageeflijk zijn, dat is je uitgangspunt, vandaaruit kun je verder werken. [maar dat is meteen het allermoeilijkste dat er is Knipoog

] Succes er mee!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-03-01 16:13

Geplaatst door de TopicStarter : 23-03-01 16:13

Goh, net alsof jullie mijn paard kennen zeg! Jippie heeft ook al gelijk. Mijn paard is inderdaad niet altijd voorwaarts en plaats de achterhand er zelden onder! Hoe raad je het zo zeg! Hoe kun je dat dan oplossen eigenlijk? Ik weet het echt niet meer. Ik merk wel dat nu ik regelmatiger rij, dat ze een mooiere knik krijgt in de hals, en ook op een betere plaats als eerst. Ik kan mijn handen meer omhoog tillen. Als dat lukt, dus als ik een goede dag heb, dan krijg ik de achterhand er ook meer onder. Lukt dat niet, dan sleept de achterhand er maar wat achteraan, en is aanspringen inderdaad een groter probleem.
Wie weet hoe ik de achterhand er beter onder krijg?

**Geplaatst**: 23-03-01 16:22

Geplaatst: 23-03-01 16:22

Overgangen en meer over die rug gaan rijden meer voorwaarts rijden zonder ze harder gaat. maar veel schakelen is denk ik nu het beste dus een paar passen midden draf en weer terug extra terug rijden schijnovergangen.
Op zich hoef je het paard niet zo te kennen maar vaak als dat het probleem is is dat de oplossing alleen via internet zie je niet alles dus vraag ook je instructeur of iemand anders er even na.
Zit haar trouwens bij het longeren ook even achter de vodden de bijzet doet de rest maar wel voorwaarts blijven longeren.
Met over de rug rijden bedoel ik hoe losser die rug is hoe makkelijker die kont er onder komt en hoe losser ze van voren wordt
groetjes

**Geplaatst**: 23-03-01 20:49

Geplaatst: 23-03-01 20:49

Klinkt allemaal heel bekend hoor Suus! Mijn vorige instructrice zei altijd dat Milena feilloos mijn "knopje" wist te vinden om me kwaad te krijgen. En als bij mij dat beruchte knopje "om" is, dan word ik me toch een partijtje woest...... GRRRRRR!
Dus dat moet ik echt koste wat kost zien te vermijden; heel diep adem halen, en vooral goed blijven uitademen, en eerst effe een stappie terug naar een makkelijkere oefening, om weer even positief te worden.

Ik ben trouwens absoluut NIET tegen het gebruik van een slofteugel, mits vakkundig gehanteerd (maar dat laatste zie ik helaas zo verduveld weinig).

Misschien is het voor jou een idee om te longeren met een bandage achter z'n kont, zodat hij zich meer bewust wordt van z'n eigen achterhand en deze dus makkelijker onder de massa plaatst. Je maakt een bandage aan de zijkanten van je longeersingel of zadel vast, achter z'n kont langs (onder de staart). Dan krijg je het Tellington-Jones effect: het paard wordt zich bewust van dat deel van zijn lichaam dat steeds aangeraakt wordt (doordat z'n billen bewegen bij het lopen) en ziet dat als stimulans om dat lichaamsdeel ook bij z'n werk te betrekken.

Of wat natuurlijk nog mooier is, is het longeren met Pessoatuig, maar dan moet je je spaarvarkentje vermoorden.....

Succes, Sonja.

**Geplaatst**: 23-03-01 21:17

Geplaatst: 23-03-01 21:17

Ook ik heb er wel eens last van dat ik kwaad wordt tijdens het rijden, maar als ik het aan voel komen leg ik eerst mijn zweep weg!! Meestal helpt dat al wel (het even stil staan, zweep wegleggen tegen een paaltje op een rond hek, zodat ik er daarna wel weer bij kan) om wat rustiger te worden en te beseffen dat ik me weer kwaad laat maken terwijl ik weet dat dat alleen maar averechts werkt. Als ik hem dan weer oppak lukt het me meestal wel om wel rustig te blijven en rijtechnisch te blijven denken ipv woest de meest onzinne dingen te gaan doen.

**Geplaatst**: 23-03-01 22:32

Geplaatst: 23-03-01 22:32

ik ben blij dat ik niet met zweep HOEF te rijden! ik heb heel erg dat als ik eenkeer boos ben moeten worden dat het er daarna nietbeter op word, jino word gespannender ik word gespannender, en dat werkt gewoon niet, als ik merk dat het vechten word dan zorg ik dat ik nog 1 'hoogtepunt' vind en dan stop ik.. ikv ind het ook moeilijk om me in te houden, maar als ik dan boos word is het meer frustratie..

**Geplaatst**: 24-03-01 22:08

Geplaatst: 24-03-01 22:08

*GRIJNZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ*

oooh sorry jongens maar ik zie net voor me hoe Sonja koelbloedig een spaarvarkentje met een honkbalknuppel om zeep helpt...............
HAHAHAHA

**Geplaatst**: 24-03-01 22:30

Geplaatst: 24-03-01 22:30

Hahaha, nee hoor, ik heb geen Pessoatuig *LOL*

enne....zo moordlustig ben ik niet hoor; zeeeer vredelievend persoontje! Hihi!

**Geplaatst**: 24-03-01 22:49

Geplaatst: 24-03-01 22:49

ik vind het ook erg herkenbaar (ook het voornemen dat je dat nooit weer overkomt). vooral dat sterrekijken: dan doe je echt niets meer (behalve ontdekken hoeveel scheldwoorden je nog voor je paardje in voorraad hebt...). maar ik heb ook ontdekt dat (en dit hoeft niet voor iedereen te gelden, natuurlijk) het veel beter is te ontspannen dan te trekken. als je je paard goed voorwaarts laat gaan, komt ze (als het goed is) vanzelf weer bij je terug. zelfs dat aanspringen met een gekke sprong doet mijn paard meestal. bij mij helpt het om haar meer vrijheid van mijn handen te geven (dus als je been geeft, ook voldoende je handen toestaan), maar zorgen dat ze goed voorwaarts blijft!!
goed losrijden en daarbij veel onspannen aan de wat langere teugel heeft bij mij ook heel goed gewerkt: als ze aan de langere teugel loopt, kan ze beter ontspannen en dan pakt het wel weer op. moet wel kunnen met je paard (in galop bijvoorbeeld).
een truc die bij aanspringen bij mij ook goed heeft gewerkt (hoewel ik niet weet of dit rijtechnisch verantwoord is), is je handen, voordat je wilt aanspringen, heel laag te houden, zelfs richting de hoogte van je knieeen, zodat ze echt laag komt en ontspant en dan dus aanspringen. dat is misschien te laag, maar beter dan sterrekijken, vind ik.
ik hoop dat er iets bij is waar je wat aan hebt.
wat hierboven ook ergens stond en wat ik een erg goede tip vond, is nog iets doen wat wel goed gaat en dan ophouden. dan stap je er misschien niet met zo'n rotgevoel af. en een andere keer gaat het vast beter.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-03-01 20:14

Geplaatst door de TopicStarter : 25-03-01 20:14

De handen laag houden bij het aanspringen helpt helaas niet. Ze heeft zoveel kracht, daar kun je niet tegenop. Ze gooit gewoon haar hoofd omhoog en maakt haar rug hol, en weg is ze. Ik ga het maar eens met longeren met bijzetteugel proberen...

**Geplaatst**: 25-03-01 20:25

Geplaatst: 25-03-01 20:25

Ik heb het ook hoor.
Ik ga zo snel vechten met Iowa, dat ik ook aan de manen begin te trekken en er wel op los kan meppen. Ik rijd niet met zweep gelukkig. Ik moet ook leren om tot 10 te tellen. Hte gaat nu al veel beter, want ik leer me geduld te bewaren. En als het weer gebeurd denk ik dat ik ook maar eens ga afstappen, wat Kim zei.

**Geplaatst**: 26-03-01 10:35

Geplaatst: 26-03-01 10:35

ik heb het niet, maar een vriendin van mij. Sorry dat ik het zeg, maar ik vind het heel erg om aan te zien. Wil ze een keer uitstrekken, gaat dat beestje in galop. Dan probeer je het nog een keer. Maar zij gaat door en door. En af en toe valt dat beestje gewoon in galop. Scheurt ze hem links om, rechts om, trekken aan die teugels, sporen erin zettten. Als ik er wat van zeg, dan zegt zei: bemoei je er niet mee. Dat doe ik niet dan. Wat ik nog frustrender vond, is dat ik altijd keihard trainde. Als het kon, liet ik Hickory er 2 keer per dag eruit. Zij liet de pony de hele week staan, en haal met gemak een winstpunt. Binnen 2 jaar, zit zij in de M2.
Ik laat me wel eens beinvloeden door anderen, laat me te vaak opfokken. Als ik gestrest ben, rij ik ook niet, want ik weet zeker, dat het dan toch niet wil.

**Geplaatst**: 26-03-01 10:38

Geplaatst: 26-03-01 10:38

oja, wat die acherhand betreft. Ik heb heel veel balkjes gelopen. Dat is super goed! alleen het op bouwen is pokkewerk.

**Geplaatst**: 27-03-01 19:29

Geplaatst: 27-03-01 19:29

Ik ken het ook Suus! Maar laat ik nou net een paard hebben dat absoluut NIETS pikt! Als het niet helemaal gaat zoals ik wil en ik raak gefrustreerd, terwijl ik helemaal niets doe, voelt ie het al en vertikt ie nog maar iets te doen. Gaat gewoon recht overeind. Hij laat zich nog geen tikje geven, laat staan een schop, want dan gooit ie je er gewoon af. Vroeger ging ik dan met hem vechten, nu kap ik er gewoon mee. Het is altijd heel moeilijk om te stoppen want het is altijd klote om met een rotgevoel terug naar stal te gaan. Dan ga je toch nog ff proberen want het MOET lukken, waardoor het nog erger wordt. Tja ik weet het, paardrijden kan zeer frustrerend zijn. Met m`n jonge paardje heb ik eigenlijk nooit problemen, maar als iets niet lukt en hij wordt een beetje gespannen ga ik altijd een paar rondjes aan de lange teugel stappen en hem door zijn manen krabbelen en dan is alles weer goed.

**Geplaatst**: 28-03-01 17:37

Geplaatst: 28-03-01 17:37

Hé Suus,

Heb je ondertussen al geprobeerd te longeren met een bijzet? Het zal de eerste keer waarschijnlijk niet direct goed gaan, maar houdt moed. Ik weet dat je Tonko al 3 jaar rijdt, maar nieuwe dingen aanleren kan altijd (al duurt het soms heel lang). Ik ken het een beetje, want ik heb er drie jaar over gedaan voor ik een paard een B-proefje kon laten lopen. Dit paard was door de eigenaar zo bang gemaakt dat hij alleen nog maar weg wilde vluchten als ik mijn benen eraan legde. Hij was wel al (sorry) 17 jaar. Dus er is nog hoop voor Tonko.

Ik zal trouwens maandag dat je Tonko met haar hoofd veel hoger liet lopen. Ze ging toen ook beter verzameld lopen. Ik weet alleen niet hoe ze toen aanvoelde. Dat kan alleen jij zeggen.
O ja, niet wanhopen hoor, eens zal het lukken. *LOL*

**Geplaatst**: 04-04-01 09:36

Geplaatst: 04-04-01 09:36

Hoi Suus! Dacht jij dat je de enige was met dit probleem?! Hier zit er nog een...... Ik had het vorige week maandag met Paddy. Hup, kop in de lucht en dan als een idioot rondrennen, hiervoor wegspringen, daarvoor wegspringen, rond willen kijken zodat ze weer een aanleiding kon vinden om weg te springen. VEchten dat we deden! Zij bezweet en over de zeik, ik idem dito. Ik dacht, dat moet niet meer zo, want zo verpest ik alles. Ik heb dus ook voor het minste kwaad gekozen en ben een slof aan gaan doen. (heb nog nooit een paard me slof gereden en was daar altijd trots op en nu heb ik geen keus). De slof hangt los op het moment dat ze nageeft. Doet ze haar kop de lucht in, staat hij strak gespannen en krijg ik haar zo weer terug omlaag. En dan heb ik haar gewoon meer onder controle. Want ze is een explosiefje hoor! Probeer volgende keer als je kwaad wordt even tot 10 te tellen (en als dat niet voldoende is tot 100) en dan even bedenken waar het misgaat. En probeer een oplossing te bedenken. Zal nog niet meevallen, maar vechten verlies je altijd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-01 10:05

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-01 10:05

Hier ben ik nog even. Sinds vorige week rijd ik niet meer met zweep, zodat ik daar al niet meer mee kan meppen als ik een woedeaanval krijg. Ik heb daarvoor in de plaats wel kleine spoortjes aan, anders krijg ik haar niet vooruit. Maandag begon ze weer even te etteren, even voelde ik mijn bloed gaan koken, maar omdat ik geen zweep had, kon ik niet meppen, en op dat moment was ik blij dat ik ze niet had! Ik heb toen bewust de tip van velen opgevolgd: even niets doen, gewoon stappen. Ik heb toen een rondje niets gedaan en voelde me gewoon afkoelen. De instructeur stond tegen me te roepen van doe dit doe dat, en ik deed gewoon even lekker niks! Ik heb gezegd dat ik eerst even moest afkoelen voordat ik verder ging. He, dat doet dan goed. Na een rondje ben ik weer gewoon verder gegaan. Dat helpt dus echt he! Een gevecht met je paard verlies je toch altijd.
Deze week ontvang ik van Orri de bijzetteugels, en maandag heb ik een longeersingel gekocht. Dus volgende week kan het longeren gaan beginnen. Ben eens benieuwd. Ik ben toch zo gek om mijn Tonkelientje! Hooh! Ondanks haar fratsen zou ik toch niet zonder haar kunnen!

**Geplaatst**: 14-04-01 20:36

Geplaatst: 14-04-01 20:36

Hai, ik denk dat iedereen dit weleens heeft.
Wat nog weleens wil helpen: als je de boosheid voelt opkomen, gewoon je erbij neerleggen en even een rondje of wat stappen aan de lange teugel, en dan het leifst nog even met iemand anders kletsen ofzo. Dan heb je weer even ontspanning en daarna kun je er weer met frisse moed tegenaan.

grtx en succes, Rieja

**Geplaatst**: 14-04-01 21:02

Geplaatst: 14-04-01 21:02

"Wat nog weleens wil helpen: als je de boosheid voelt opkomen, gewoon je erbij neerleggen en even een rondje of wat stappen aan de lange teugel, en dan het leifst nog even met iemand anders kletsen ofzo."

Hihi, dan blijft er niks meer over van mijn rij-uurtje! Ik heb vaak dat hij moeilijk loopt, het is ook niet de makkelijkste pony, maar ik moet dan wel door, soms kan ik me ook niet inhouden en word ik ook wel eens boos. Maar toch, zodra die weer goed loopt, dan weet je ook waar je het voor doet. Dit klinkt wel heel heilig, maar ik denk dat het ook niet de oplossing is om telkens te gaan stappen met een lange teugel.

**Geplaatst**: 14-04-01 22:45

Geplaatst: 14-04-01 22:45

Hier had Steef.. kunnen staan. Het is nu gelukkig al minder maar vroeger!..

**Geplaatst**: 15-04-01 15:04

Geplaatst: 15-04-01 15:04

Ik bedoel natuurlijk ook niet dat je elke keer dat het even moeilijk is moet gaan stappen! Hallo, dan leer je nooit wat. Alleen op het moment dat je voelt dat je absoluut je geduld verliest en wilt gaan slaan oid. Snappie?

Rieja

Citaat:
Op 2001-04-14 21:02, schreef fieke:
"Wat nog weleens wil helpen: als je de boosheid voelt opkomen, gewoon je erbij neerleggen en even een rondje of wat stappen aan de lange teugel, en dan het leifst nog even met iemand anders kletsen ofzo."

Hihi, dan blijft er niks meer over van mijn rij-uurtje! Ik heb vaak dat hij moeilijk loopt, het is ook niet de makkelijkste pony, maar ik moet dan wel door, soms kan ik me ook niet inhouden en word ik ook wel eens boos. Maar toch, zodra die weer goed loopt, dan weet je ook waar je het voor doet. Dit klinkt wel heel heilig, maar ik denk dat het ook niet de oplossing is om telkens te gaan stappen met een lange teugel.