) komen, dan 's middags laat ofzo weer weg gaan. Dat hij dus weet dat jij er dan ben, in die tussetijd veel met hem doen, stappen, joggen aan de hand, longeren, wandelen, poetsen zodat jij weer vertrouwen in hem krijgt en hij ook in jou.
(dat begreep ik tenmisnte uit je tekst)
als dat allemaal goed gaat dan langzame stukjes gaan rijden enz.
Ik ken namelijk ook een ruiter die niet meer durft te rijden door een val. Haar paard gaat er ook steeds van door, neemt haar in de maling enz. Nu gaat het een stuk beter, allemaal door de vertrouwen in elkaar.
Door de vertrouwen die jullie in elkaar krijgen worden jullie allebei zelfverzekerder, hij zal denken dat je het goed probeerd, dat je aardig/lief bent enz.
Gewoon proberen, proberen en nog eens proberen. Vanzelf lukt het je wel, het zou natuurlijk naar zijn als je er nooit meer op gaat, of iig niet meer kan rijden.
