PB-versie van haar methode op dit forum te plaatsen,
onder de stricte voorwaarde dat de verantwoording hiervoor
uitsluitend bij mij blijft.
*********************
Citaat:AQUA8HORSE methode in vogelvlucht
Mijn hoofdgedachte is dat de bewegingen te allen tijde van
het paard zelf moeten zijn om een goede spieropbouw te
kunnen creëren en behouden.
Deze spieropbouw hebben we nodig omdat we met het
paard willen werken en we het paard moeten leren om
ons, zo onnatuurlijk als dat is, zo natuurlijk mogelijk te
dragen.
Vroeger zijn daar mensen geweest die hebben uitgezocht
hoe je dat doel nu het beste kunt bereiken.
Het gewicht naar achteren brengen zodat de achterhand
de motor wordt, dus krachtiger.
Vervolgens vang je het paard tegen de LL op omdat hij
op deze manier zijn rug optimaal gebruikt zonder letsel
te creëren.
Dus dat is niets nieuws!
In deze tijd leven we helaas in de 'hype' van hulpteugels
gebruiken als dwangteugels.
Normaal hoor je een hulpteugels te gebruiken als hulp,
het paard losmaken, 10 minuten hulpteugels en daarna
er weer af.
Dat zie je bijna niet meer. Waarom gebruiken mensen nou
die hulpteugels?
Omdat ze het doel niet kunnen bereiken met hun paard
alleen.
Dat kan veel oorzaken hebben.
Als je het rijtechnisch niet kunt oplossen, dan heb je
2 mogelijkheden:
Het paard heeft een beperking, dus lichamelijk en/ of
geestelijk,
of jij hebt de beperking dat je rijtechniek niet zo goed
was als je dacht.
Zonder hier vaak echt goed over na te denken hangen
'ze' er maar een hulpteugel aan.
Vanuit onze visie los je dus het probleem niet echt op;
het is een zoetmakertje met vaak meer ernstige gevolgen
dan men beoogde.
Daarom werken wij met een heel team waaronder een
zadelmaker.
Hij controleert eens in de 4 maanden alle zadels.
Helaas weten wij uit ervaring dat veel problemen
voortkomen uit een zadel dat niet past.
Paarden hebben pijn en willen zich aan die pijn
onttrekken, en dan krijg je nog meer problemen.
Een paard dat dus niet nageeflijk is, daar kan je bijna v
oor 90 % van zeggen dat hij een probleem heeft.
Door er dan maar allerlei dwangmiddelen aan te hangen,
maak je de problemen alleen maar erger.
Vooral het lopen achter de LL is funest.
Dat is aangetoond door Prof. Weiler en ik heb dat onderzoek
van hem gezien met foto's.
En ik verzeker je dat is werkelijk schrikbarend om naar
te kijken.
Je krijgt er bijna zelf pijn van!
Los van dit onderzoek hebben wij een methode ontwikkeld
die in de ogen van die hoogleraar prima aansluit.
Met die methode hebben wij al een aantal paarden die er
slecht aan toe waren, weer goed op de been gekregen.
Dus kennelijk werkt die methode.
De paarden die met deze methode zijn getraind hebben
helemaal geen problemen met nageeflijk zijn.
Door eerst balans en dan beweging te trainen laat je de
bewegingen te allen tijde van het paard zijn.
Door te werken vanuit ontspanning naar inspanning
krijg je een lekker paard dat heerlijk meewerkt.
Dat is dus anders dan dmv hulpteugels te gebruiken juist
eerst beweging af te dwingen en dan balans te vinden
en eerst spanning te creëren en ontspanning te vragen.
De paarden die met onze methode getraind zijn laten een
basisgang zien vol souplesse, met schwung en tact.
Dat betekent dat ze zich deze gang hebben eigen gemaakt
en je dus als ruiter hier niet of nauwelijks aan hoeft te werken.
Ook kan ik mijn paard rustig 2 maanden laten staan, zonder
ook maar wat van die basisgang en dus de nageeflijkheid te
hebben verloren als ik er weer op stap.
De kunst van het paardrijden is niet alleen erop rijden van
een correcte bespiering maar ook het erop houden van
die correcte bespiering.
Wij longeren onze paarden dus zonder hulpteugels aan een
halster(een uitzondering soms aan een hoofdstel)
en maken hierbij gebruik van het natuurlijk overwicht,
lichaamstaal en de zelfontwikkelde overbrengingstechniek
van de commando's.
Deze techniek lijkt volgens een wetenschapper een beetje
op een techniek die gebruikt wordt in de psychologie, specifiek
in de hypnotherapie.
Om dat hier even uit te leggen gaat te ver.
Door deze techniek train je de paarden optimaal door ze
dansend te laten draven.
Dus heel langzaam zal ik maar zeggen.
Hierbij train je enorm de achterhand waardoor deze krachtiger
wordt en 3/5 van het gewicht dus naar achteren wordt gebracht.
Doordat je geen hulpteugels gebruikt loopt het paard op eigen
benen en zijn de bewegingen dus van het paard zelf.
Hierdoor kan hij zich deze bewegingen eigen maken waardoor
er een basisgang ontstaat.
De spieren die aangespannen worden tijdens deze basisgang
worden dus ook gebruikt als het paard loopt en rent in het land.
Dus het paard traint als het ware zelf ook die basisgang.
De training is erg functioneel; dat laten de paarden zien omdat
ze gewoon dansen en eigenlijk al moe zijn na 10 tot 15 minuten.
De training is dus intensief en werpt daarom ook zijn vruchten af.
Uiteraard passen wij de training aan aan het niveau van het
paard en de conditie, maar dat spreekt eigenlijk voor zich.
Wij hebben met deze methode van longeren al veel paarden
met ernstige rug en beenproblemen weer goed gekregen
(zie profiel).
Ook met het rijden en lesgeven hebben wij een soort van
eigen methode.
Wij kijken naar o.a. het karakter van het paard,
de geschiedenis van het paard, de leeftijd, de beperkingen
en/of problemen, de hoeven en het harnachement.
Bij de ruiter kijken we naar de houding, de rijtechniek,
de ervaringen(soms slecht dus bang), de verhouding tussen
paard en ruiter en we proberen het niveau waarop we gaan
communiceren in te schatten.
Dan kijken we ook nog naar de combinatie.
Service op maat, zal ik maar even kort samengevat zeggen.
Stel je dit niet voor als een soort kruisverhoor, dit gaat
allemaal geruisloos tijdens het gesprek en de eerste lessen.
De hoofdgedachte bij het lesgeven is dat er eerst vertrouwen
moet zijn in het paard en in elkaar.
Inmiddels geef ik een redelijk aantal mensen les die het ervaren
als een openbaring ervaren en die niet meer anders willen.
Wat dat nou precies is weet ik zelf ook niet, maar je kunt ook
niet alles weten!
Nog even dit: om te kunnen trainen zijn de volgende punten
voor ons van enorm belang:
# het natuurlijke overwicht moet aanwezig zijn of we gaan
daaraan werken.
Je zou dat kunnen vertalen in het volgende motto:
"Het paard en ik werken samen als kameraden, maar als er
beslissingen moeten worden genomen, dan beslis ik
te allen tijde!"
#Consequent zijn, duidelijke regels stellen, zodat het paard
precies weet waar het aan toe is
#Duidelijke communicatie met je paard.
Het afstraffen en 10 keer belonen systeem,
maar ook signalen herkennen van het paard
en daar op reageren.
#Controle van de lichamelijke conditie
#Harnachement controle, ook kijken of het passend is
(in grote lijnen want ik ben geen zadelmaker)
#Karakter analyse maken van het paard
#Geschiedenis
#Goed voer, dus conditie
*********************
Voor wie dit niet volstaat, heb ik niet meer
dan het advies om het verschijnen van het boek af te wachten
en/of een kijkje te gaan nemen in Creil, waar iedereen welkom is.
