Moderators: balance, Sica, Neonlight
Levita schreef:Wat vervelend voor je!
Ik heb helaas angst over gehouden aan mijn vorige paard. Nu stap ik af en toe erg gespannen op en met name als het heel erg druk is in de bak. Wat mij helpt is om het stemmetje in mijn hoofd te onderbreken en dan te bedenken wat het volgende is waar ik op ga richten met rijden. Dus bij A afwenden en wijken bijvoorbeeld.
Kun je niet elke week een vast paard krijgen om te rijden voorlopig? Tot je weer wat meer gewend bent aan het rijden?
Anastasia24 schreef:Ts, is het geen idee om bij een kleinere manege te gaan rijden? Misschien een pensionstal waar de paarden ook voor lessen worden gebruikt?
Op de manege zijn er helaas vaak paarden die niet voor niets ervandoor gaan(pijn, onbegrip, etc, dus dan is het vrijwel altijd 'afwachten').
Voor je angst is het nogal een standaard iets dat bij mij werkte; gewoon blijven doen. Ondanks de 'wat als' vragen in je hoofd gewoon opstappen en gaan praten tegen je paard, daardoor krijg je je ademhaling ook weer op orde.
Anoniem3742 schreef:Aah, naar is dat he! Heb ik idd een tijd gedaan, op hetzelfde paard rijden. Maar omdat ik dat nu een tijdje doe, wil ik toch graag weer wat afwisseling met verschillende paarden, goede tip trouwens! Bedoel je dan verder vooruit kijken naar wat je gaat doen in de les, zodat je hoofd daar wat meer naar staat?
Shadow0 schreef:Ik zou het in elk geval even aangeven bij de instructie. Om twee redenen: als eerste is het fijn voor hen om er rekening mee te kunnen houden in de indeling. Zeker in het begin is het dan wel fijn om het niet te spannend te maken. En daarna kun je het vanzelf weer uitbouwen.
Maar soms helpt het ook om van de instructeur wat context te horen over wat de ruiter vertelde. Misschien was er wel helemaal niets. (Dat kan namelijk maar zo!)
Levita schreef:Anoniem3742 schreef:Aah, naar is dat he! Heb ik idd een tijd gedaan, op hetzelfde paard rijden. Maar omdat ik dat nu een tijdje doe, wil ik toch graag weer wat afwisseling met verschillende paarden, goede tip trouwens! Bedoel je dan verder vooruit kijken naar wat je gaat doen in de les, zodat je hoofd daar wat meer naar staat?
Ja dat is een hele goede. Zoiets vandaag ga ik alleen maar werken aan een ontspannen paard en proberen de hoeken te verbeteren. Ik noem maar wat.
Praten tegen je paard werkt ook echt perfect.
Anoniem3742 schreef:Shadow0 schreef:Ik zou het in elk geval even aangeven bij de instructie. Om twee redenen: als eerste is het fijn voor hen om er rekening mee te kunnen houden in de indeling. Zeker in het begin is het dan wel fijn om het niet te spannend te maken. En daarna kun je het vanzelf weer uitbouwen.
Maar soms helpt het ook om van de instructeur wat context te horen over wat de ruiter vertelde. Misschien was er wel helemaal niets. (Dat kan namelijk maar zo!)
Ik weet niet of mijn vorige reactie was gelukt, zie hem nergens staan..
Maar ik typ het even opnieuw, kreeg net ook een reactie dat ik het inderdaad kan navragen bij mijn instructrice. Vaak als ik dat doe is het vaak: “Ze overdreef heel erg en hij is er helemaal niet vandoor geschoten”
Ze zei ook dat het waarschijnlijk met hun leeftijd te maken heb, wat ik af en toe ook terugzie in mijn eigen nichtje. Als ze dan na de les naar me toekomt van: “mijn pony was vandaag heel irritant” maar bijv eigenlijk alleen maar een bokje gaf. Ze maakt het veel erger dan dat het daadwerkelijk was. Dit hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn, maar ik merk wel dat dat soort opmerkingen vaak effect hebben kwa denken. En al helemaal 5 minuten voordat ik opstap.
Kookaburra schreef:Weet je instructrice dat je je nu eventjes vertrouwder voelt op de rustige paarden?
Het klinkt namelijk dat je een fijne instructrice hebt die er rekening mee houdt. Dat mag je vertrouwen
SsSimonee schreef:Ik ken de angst wel.
Ben zelf van nature ook snel wat angstig en heb tijd nodig om daar dan weer door heen te komen.
Bedenk je als je een paard overneemt en die was "lastig" dat dat ook met de combinatie te maken kan hebben.
Misschien kun jij wel met dat bewuste paard en is hij bij jou anders.
Verder als ik gespannen raak ( voorbeeld Bijrijdpaard altijd vraag buiten. Heeft 1x de hele rit steeds gek gedaan en dat blijft tussen mijn oren)
Kletsen tegen het paard, door de manen aaien, zingen.
Zeg het ook tegen je instructrice als je op een bepaald paard zit wat je spannend vind.
En zeg tegen jezelf niks moet alles mag. Geef jezelf de tijd. Desnoods sla je galop een keer over om eerst te wennen aan het paard. Kleine stapjes vooruit en doe waar jij je prettig bij voelt.